Shui Hu Zhuan (1972)

Aanvullende informatie van ToNe:

Water Margin uit 1972 kreeg een vervolg genaamd All Men Are Brothers in '73. In de VS werd WM echter in 73 gecut uitgebracht als AMaB. Het vervolg (...) als AMaB 2 in 1975.

Tjonge, wat een lange zin in de bovenstaande plot:

"De clansleden, inmiddels gebrandmerkt als bandieten, zweren bij een bloedwraak en zoeken contact met een krijger met gelijkwaardige vaardigheden, Jade Dragon, die echter wordt gearresteerd door het verraad van zijn overspelige vrouw en haar minnaar, vanwege vermeende samenspanning met bandieten."

Het is maar wat je over the top bedoeld.

Enfin, de film is wel redelijk. Terwijl het verhaal een beetje traag op gang komt, krijg je in het eerste gedeelte een soort rondgang langs de vele hoofd- en subhoofdpersonen. De gevechten zijn matig gechoreografeerd en missen zowel snelheid, timing als finesse. Het acteren is wel ok, de sfeer zit ook goed en de muziek is zeer zeker een pluspunt.

3,0 sterren

vind het een erg aardig vermaak met ongeveer zelfde kritiek als bericht hierboven met uitzondering van de choreografie van de gevechten, die ik niet fantastisch, maar wel redelijk vind....nah lukt me niet om de lengte van die zin te overtreffen

Cheh Changs magnifieke epos

Ik weet eigenlijk niet goed wanneer ik juist ben begonnen met het verzamelen van Shaw Brothers films. Een aantal jaar geleden heb ik er eens een drietal gekocht in de Free Record Shop en die bevielen me eigenlijk echt goed. Het was een blinde aankoop maar wel gelukkig één die loonde. Ik besloot om wat meer films te gaan kopen maar om een bizarre reden verdwenen de films uit de winkel. Ik slaagde er in om er nog een paar bijeen te rapen op rommelmarkten en beurzen en daar heb ik toen ook The Water Margin gevonden. Ook dat is ondertussen al lang geleden en gisteravond dan eindelijk toch maar eens tijd voor vrijgemaakt.

En daar ben ik blij om want The Water Margin is een heerlijk epische film geworden. Het is lastig om er in te geraken, dat wel. Er wordt gekozen om de personages te introduceren door gewoon hun naam te laten verschijnen op het beeld met daarnaast de naam van de acteur die hen speelt. Voor mij lijken veel van die namen hetzelfde en Chinezen in het algemeen lijken voor mij ook op elkaar waardoor ik in het begin last had met wie dat wie is. Gelukkig went dit wel na een tijd en kun je daarna volop genieten van de film. Sowieso ben ik meestal wel te vinden voor dit soort films waar een kleine groep het opneemt tegen een grote meerderheid en daar is in The Water Margin geen gebrek aan. De choreografie is in ieder geval wel uitstekend en de massagevechten komen dan ook mooi tot hun recht. Af en toe ziet het er nogal fake uit, vooral Yen Ching (al dacht ik dat die in mijn versie Yen Quing werd genoemd) laat soms wel iemand enorm makkelijk met een handomdraai op de grond vallen. Soit, de film kent een grote schare aan acteurs (waar een hele boel sterren van de Shaw Brothers studio in zitten als hoofdrolspelers) maar er zijn ook nog eens talloze figuranten. Het geeft de film een drukke stijl waarbij je soms niet weet naar waar je moet kijken maar het ziet er allemaal verbluffend uit. Al moet ik eerlijk toegeven dat ik af en toe wel een Power Rangers gevoel kreeg. Hiermee bedoel ik dat in die oude afleveringen (van de originele reeks natuurlijk) er vaak geconcentreerd werd op één iemand die vocht en dat het massagevecht dat op de achtergrond gebeurde compleet stil stond. Goed en slecht stond naar elkander te kijken en dat gebeurt hier op het einde ook wel. Ergens wel begrijpelijk want de 5 on 5 match tussen de bandieten en de leerlingen van Shih Wen Kung is de moeite waard. De confrontatie tussen Lu Chun en Shih Wen Kung die daarop volgt is de perfecte climax die de spannende opbouw waar maakt.

Er zijn een aantal boeken in China die blijkbaar dienen als de perfecte sprookjesboeken voor kinderen. Deze boeken omvatten verhalen zoals Three Kingdoms en deze The Water Margin. De film zelf is maar gebaseerd op een aantal hoofdstukken van het Water Margin verhaal maar het zijn wel interessante hoofdstukken. De film duurt ongeveer twee uur en na een moeizame introductie krijgen we een meeslepend verhaal over hoogmoed, vriendschap en eer voorgeschoteld dat nergens verveelt. Wel vreemd trouwens dat het plot op de achterkant van de DVD hoes langs geen kanten klopt (ik heb de indruk dat ze gewoon ergens een algemene samenvatting van het Water Margin boek op het internet hebben gevonden en dat hebben vertaald) maar ook de Nederlandse vertaler was er één die er de kantjes maar wat van afliep. De film opent met een hele lap tekst in het Chinees, waar ik dus niets van begreep met als resultaat dat ik maar op mijn subtitle knop zat te rammen maar zelfs de Engelse tekst (die na de Chinese tekst komt) wordt niet vertaald. Op zich niet erg want mijn Engels is goed genoeg maar de Chinese tekens tijdens de film mochten wel vertaald worden. Zo wordt er op een bepaald moment ingezoomd op een krant en kijkt één van de hoofdrolspelers geschrikt op maar wat er staat, alleen Chinezen zullen het weten. Soit, genoeg gezaagd over de DVD uitvoering. The Water Margin kent dus een boeiend plot maar de cast is ook wel uitmuntend. Iedereen speelt zijn rol met verve en af en toe wordt er nog wat leuke humor in de film gesmokkeld. De muziek is trouwens ook wel van een hoog niveau en past perfect bij de sfeer van de film.

Uiteindelijk is het een bijna fragmentarische verfilming te noemen maar je hebt nergens het gevoel dat je iets mist. Toegegeven, het is lastig om er in te komen met de vele namen en gezichten die op elkaar lijken maar eens dit duidelijk is, zit je goed voor een episch stukje cinema. Dit soort films zijn toch echt wel de hoogtepunten van de Shaw Brothers en ik hoop dat ze ze eens wat meer gaan uitbrengen op DVD.

4*

Een beetje een film met wat opstartproblemen. De introductie duurt namelijk erg lang. Na een half uur zitten we namelijk nog steeds in de fase dat er nog wat personages worden geïntroduceerd.
Deze kocht ik ooit in een martial arts boxset, maar d'r makers daarvan hebben niet goed opgelet. Dit is namelijk geen martial arts film. Het komt in sommige gevechten wel voor, maar ontstijgt nooit het niveau van het werk dat je ook bij de judoles leert.
Het acteerwerk is best aardig en de gevechten in de laatste helft van de film zijn wel mooi opgezet. Grappig hoe bloedeloos die eraan toe gaan, terwijl later wel weer zeer bloederige bijlscenes voorbij komen.
Waar de film vooral in uitblinkt is de visuele pracht. Ik vind de kostuums en sets namelijk echt geweldig mooi. Je waant je echt in het China van die tijd en dat hebben de makers goed gedaan.
Verder bevat de film ook nog een sfeervolle soundtrack die in het begin wat doet denken aal Morricone, maar later wel een eigen gezicht krijgt.
Een mooie film.

Gisteren dit eerste deel The Water Margin uit 1972 herzien en zojuist het vervolg dit vervolg uit 1975 All Men Are Brothers herzien.