Le Fatiche di Ercole (1958)

Een van de eerste italiaanse spektakelfilms dat tot de midden jaren 60 honderden van dit soort films afleverde.
Deze is wel een van de betere.

3,5*

Ik kon hier niet echt van genieten. Veel gepraat, weinig actie. Pas op het laatst wordt het aardig, maar verder is het opgepompte nietsheid.

Er gebeurt inderdaad niet al te veel, en het coolste karakter uit de film (het Godzilla achtige wezen) wordt in no time afgemaakt

Met de sets en kostuums zit het (zoals in vrijwel elke Hercules film) wel goed, en Reeves kan als geen ander de spieren laten rollen, maar het nonverhaaltje boeit gewoon geen moment.

2*.

Dat zegt Antea, Koningin van de Amazones tegen Hercules. Wow, als je dát kan, iemand veranderen van een koningin in een échte vrouw, dan heb je bragging rights, dan ben je sterker dan je eruit ziet!

Dit is de granddaddy van de Peplums, de big dawg van de Swords-and-Sandals. Hercules, de zoon van stervelinge Alkmènè en Oppergod Zeus, wordt verliefd op koning Pelias’ verrukkelijke, summier geklede dochter Iole. Om haar hand te winnen moet hij een serie Werken vervullen. In zijn avonturen vergezelt hij Jason en de Argonauten op hun queeste voor het Gulden Vlies. Onderweg ontmoeten ze een gezelschap weelderige Amazones, een roedel afschuwelijke aapmensen, en de enorme draak die Het Vlies bewaakt.

Een prachtig superheldenepos, en het begin van een tijdperk van Italiaanse Sword-and-Sandals films die de eind jaren ’50 en ’60 zouden domineren. Het maakt een wonderlijke mix van mythen en sagen, roert ze doorelkaar, en brengt er een verrassend sublieme Grieks/Romeinse heldenlegende in naar voren.
Deze verwarrende mengeling van Griekse en Romeinse mythes komt soms wat rommelig en bij elkaar geraapt over. Waarom zijn de Werken van Hercules niet genoeg om een prachtig verhaal van te maken? Waarom moet Hercules ook nog eens mee op avontuur met Jason, die heus zijn eigen boontjes wel kan doppen? Heeft Herc niet genoeg aan zijn eigen sores? Het maakt niet uit. Het is een leuke, ietwat drukke mengelmoes van legendes, en dat is kicken.

Deze peplum (Italiaans voor ‘tuniek’), of Swords-and-Sandals is een schoolvoorbeeld van de epische avonturenfilm. Op een bescheiden budget schotelt Pietro Francisci schitterende decors, stemmige locaties en een uitmuntende aankleding voor. De special effects zijn naar behoren, voor een lowbudget. Goed, de film moet het voornamelijk hebben van de hammy spieroppompende akties van Mr. Universe Steve Reeves, maar da’s toch ook prachtig?

Steve Reeves, ex-Mr. Universe, is een geweldenaar, en een magistrale Hercules. Met zijn perfecte, immense lichaam, zijn strenge, intense gezichtsuitdrukking, en zijn immer aanwezige krachtige baard, is er geen uitdaging die hij niet aankan. Na Reg Park is hij De Man, De Hercules! Hij is groot, hij is sterk, hij is gebronsd, en hij is ripped! Hij gromt, grijnst, grimast en galmt zich een weg door elke scène. Goed, Schwarzenegger was de schmierende schelm, Ferrigno de spierballende sul. En Reg Park was the Total Package. Maar Steve Reeves was het prototype, en for that, Steve Reeves, I salute you; a Salute to Juicy Beefy Goodness!

De prachtige Gianna Maria Canale speelt Antea, Koningin van de Amazones. Ze is wild, ze is sterk, ze is een koningin. Maar meer nog, ze is een vróuw! En wát voor een vrouw! Een échte vrouw! Met ogen die de sterkste man tot overgave dwingen, de slapste man zo hard maken als staal! Dat is Antea, Koningin van de Amazones, dat is Gianna Maria Canale!

Voor Proto-Herc en Antea met d’r vampende ogen, 4,0 flexende sterretjes! Oh YEAH!