All Fall Down (1962)

Mooie film die verhaalt over de familiebanden binnen een nogal onconventionele familie. Vader drinkt stiekem in de kelder, moeder maakt zich alleen maar zorgen om de jongste zoon, die niets anders doet dan de hele dag gesprekken opschrijven. En alle drie zijn helemaal idolaat van de oudste broer (Beatty) die echter meer in de bak zit dan er buiten.

Langzaam komt de familie erachter dat de oudste broer niet zo'n ideale jongen is dan je zou denken. Hij drinkt, sloert en hoert, zonder dat je écht de sympathie voor hem verliest. Zeker in de slotscène waarin hij eindelijk breekt als hij erachter komt dat zelfs zijn ouders en jongere broertje geen geloof meer in hem hebben is heel mooi.

All Fall Down is sterk geacteerd en bij vlagen fantastisch geschreven. Jammer alleen wel dat het script op sommige momenten wat sturing mist. Totdat Beatty de laatste keer binnen het gezin verschijnt duurt het net wat lang voordat er weer écht iets gebeurt. Al snel is wel duidelijk waar het verhaal heen zal gaan (het personage van Beatty wordt 'verliefd' op een oudere vrouw, waar zijn jongere broertje al een lange tijd een oogje op had) en je bent dan eigenlijk ook alleen maar geïnteresseerd in de afloop van die verhaallijn. Enkele onnodige zijpaadjes hadden er dan ook uit gekund, waardoor het geheel een stuk vlotter had gelopen.

Een kleine smet op een verder voortreffelijke film. Gaat dat zien!

4*

Eva Marie Saint is trouwens geweldig als een héérlijk onbereikbare vrouw voor het jongste broertje.

Twee jaar voor The Manchurian Candidate speelt Angela Lansbury ook al de sterren van de hemel in deze John Frankenheimer film.

In All fall down speelt ze een neurotische moeder die uit alle macht haar gezin bij elkaar probeert te houden. Dat doet ze bovendien met een zachtjes gezegd ongezonde interesse in haar oudste zoon. Deze oudste zoon, voortreffelijk gespeeld door Warren Beatty, deugt van geen kanten en gebruikt en misbruikt voortdurend alle vrouwen die maar enige interesse in hem tonen. Het is veelzeggend dat dat meestal oudere vrouwen zijn. Ongetwijfeld zijn manier om wraak te nemen op wat zijn moeder hem heeft aangedaan.

Karl Malden, de intellectuele echtgenoot verdrinkt zijn frustratie over het niet functionerende gezin in alcohol. De alcohol stelt hem in staat nog een klein beetje tegengas te geven tegen Lansbury.

Tot slot is er de jongste zoon, gespeeld door Brandon de Wilde, die in een notitieboekje nauwlettend verslag doet van alle drama's die zich in het gezin afspelen. Net als zijn moeder vereert hij in eerste instantie zijn oudere broer.
Dat verandert, want...

Als Eva Marie Saint haar intrede doet in het huis wordt het gezin nog verder en eigenlijk volkomen ontwricht. Ook haar karakter is niet helemaal brandschoon, hoewel de exacte reden daarvoor in het vage blijft.

Frankenheimer regisseert de ineenstorting van het gezin vlijmscherp met een enorm gevoel voor enscenering en cameraposities.
Dit alles levert uiteindelijk een haarfijne satire op met een gitzwart dramatisch randje.

Een interessant familiedrama.

Het betreft 'gewone' mensen met hun mogelijkheden en onmogelijkheden, met hun vreugdes en frustraties, hun liefdes en afkeren. Ieder heeft z'n eigen vastgeroeste (of onaangepaste) gedrag wat voor problemen zorgt. Daarbij een coming-of-age van de jongste zoon.
De film zit goed in elkaar en geeft een goed inkijkje in de individuele levenshoudingen.
Ik vond het boeiend om naar te kijken.

Familiaal drama met alle personages op een ander level en op alle vlakken verschillend en eigenlijk is niemand gelukkig.
"All fall down" is een typisch Amerikaans plattelandsdrama met hoogoplopende emoties en theatrale scènes, vaak op het randje van overacting.
Het einde vind ik maar warrig.