Life with Father (1947)

Ik snap die hoge waarderingen hier wel: erg prettige film om naar te kijken. Goed geacteerd en warempel, ook nog eens grappig.

Typisch jaren '40 familiefilmpje met een feelgood sfeer. Topcast.

Vooral dat. William Powell als de perfectionistische zeurkous is zoals je m verwacht, maar wordt steeds innemender gedurende de film. Het is een beetje lach of schiet, maar het houdt de film wonderwel overeind. In het begin een aantal tenenkrommende vrolijkheid, met name de entree van Elizabeth Taylor is vreselijk, die blik, die zinnen die ze uitspreekt (en de manier waarop). Maar dat blijkt gelukkig slechts een zijlijn in het spel tussen de echtgenoten Powell en Dunne, die beiden erg op dreef zijn.

Verrassend dat dit op V kwam. TV1 vertoont vaak op zondag (vroeger zaterdag) een klassieker. Meestal is dat iets waarvan je de titel kent, maar deze film van Curtiz, toch ook geen onbekende, kende ik eigenlijk totaal niet. ook niet iets dat je in veel lijstjes tegenkomt. Wellicht vanwege de jonge Taylor aan de vergetelheid ontrukt.

Het is dat William Powell erin speelt, anders zou ik het denk ik niet hebben kunnen uithouden met deze film. De twee belangrijkste plotlijnen, of vader nu wel of niet gedoopt wordt en het liefdesverhaaltje tussen junior en een opvallend slecht acterende Elizabeth Taylor, spraken me niet bepaald aan. De eerste is oubollig en bevat een dilemma dat gewoon alle actualiteit verloren heeft. De tweede heeft vreselijke dialogen en dito acteurs.

Maar gelukkig is dat Powell die de film mag domineren. Hij is grappig, maar tevens geloofwaardig. Hij maakt de hoofdpersoon boeiend, ondanks dat hij in onboeiend materiaal gevangen zit. Irene Dunne is een goede tegenspeelster, maar heeft een niet bijster interessant personage. Ze doet ermee wat ze kan. Verder valt de mooie set op. Genoeg voor een voldoende is het echter allemaal net niet.

2,5*

Niet al te boeiende film maar met erg goed acteerwerk van Powell.

Het verhaal met de uiterst gelovige familie die hun vader wil laten dopen is leuk maar er gebeurt te weinig.

3 sterren

Why did God make so many dumb fools and Democrats?

Ik was helemaal vergeten dat ik Life with Father gekocht had. De reden hiervoor is dat de film samen met Of Human Bondage en Hurricane Express op één schijfje staat en dat de DVD eigenlijk bij mijn John Wayne collectie staat. Een aangename verrassing want ik ben wat door mijn Elizabeth Taylor voorraad door dus ineens maar opgezet. De verwachtingen waren redelijk hoog gespannen want Michael Curtiz staat meestal wel garant voor een vermakelijk filmpje.

Life with Father is mijn 9e film van de regisseur maar is tot nu toe wel het slechtste dat ik van hem heb gezien, al is de weg nog wel erg lang want op moment van schrijven heb ik nog maar een tiende van zijn oeuvre gezien. Het probleem met de film is dat de plotlijn rond het dopen van de vader wel erg verouderd aanvoelt. De invloed van de kerk is vandaag de dag niet meer zo nadrukkelijk aanwezig als in de film en vanwege mijn jonge leeftijd heb ik die periode ook gewoonweg nooit meegemaakt. Hierdoor gaat de humor voor het merendeel aan mij voorbij en kwam Life with Father gewoon niet goed genoeg uit de verf als komedie. Dat de film te weinig humor bevatte om de speelduur van 2 uur boeiend genoeg te houden wist Curtiz blijkbaar zelf ook. Hij voegt er dan maar een subplot rond de kalverliefde tussen Mary en Clarence Junior aan toe maar die is werkelijk tenenkrommend. De enige reden waarom ik de film dan ook heb kunnen uitzien was de vermakelijke situaties tussen vader en moeder Day.

In William Powell, die de rol van de vader op zich neemt, zit dan meteen ook de kracht van de film. Een leuk personage en de invulling die Powell er aan geeft is op zijn minst geslaagd te noemen. Eigenlijk is het een vrij grote eikel en zelfs wat een tiran maar op den duur begin je hem meer en meer te kunnen waarderen. Al is de combinatie met Irene Dunne wel goud waard. Het lijkt me niet gemakkelijk om niet weggespeeld te worden in deze film door Powell maar Dunne staat overduidelijk haar mannetje en is een leuk klankbord voor hem, al geldt dit in de andere richting ook wel. De reden waarom ik de film keek was natuurlijk Elizabeth Taylor. Jammer genoeg is die hier verschrikkelijk als romantic interest van één van de zonen. In haar oudste films vind ik haar sowieso al niet echt indrukwekkend maar laat ze toch nog iets van haar kunnen zien. Hier is het eerder huilen met de pet op.

Jammer maar het is de tweede komedie op rij uit het oude Hollywood die ik niet kan waarderen. Hoewel dit me nog iets beter lag dan Ninotchka is Life with Father een niet bijster interessant niemendalletje dat enkel door de aanwezigheid van Taylor nog op DVD is uitgebracht. Het zijn echter Powell en Dunne die ervoor zorgen dat de film nog wat punten weet te sprokkelen.

2*