Race (2016)

Leuke film, zeer onderhoudend, over de atleet Jesse Owens en zijn deelname aan de Olympische Spelen in 1936 in Berlijn. Degelijk maar wel een beetje oubollig in elkaar gezet, zoals je wel vaker ziet binnen het genre van de historische biopic. De prima cast maakt er gelukkig wat moois van, met een glansrol voor Jason Sudeikis als de coach van Owens. De historische context is ook leuk gedaan, alhoewel niet bepaald altijd even geloofwaardig.

Prima film, maar soms wat te zoetsappig! Vergelijkbaar onderwerp met de film Sonny Boy, racisme in de 2e wereld oorlog (en nu in 2016 is er nog steeds zoiets als racisme (zucht).

Mooi verhaal maar veel te zoetsappig in beeld gebracht. Gemiste kans.

Desalniettemin kijkt hij wel prima weg.

Schitterend uitgangspunt dit verhaal om een dijk van een film af te leveren, wat helaas niet helemaal is gelukt. Vooral het eerste uur van Race is nauwelijks te harden en vrij langdradig. Owens als personage is dan nauwelijks interessant, zijn liefdesperikelen zullen ons een zorg zijn. Na een uur, als de spelen daadwerkelijk in beeld komen word het allemaal wat beter en genietbaarder, maar aan het einde heb je nooit het gevoel gehad, dat de enorme potentie er is uitgehaald. Wellicht het gevolg van de keuze voor een verkeerde regisseur. Hopkins staat vooral bekend om vluchtige actie- en griezelfilms, niet echt een hoogvlieger. Hier blijft hij steken op degelijk vakwerk wat zich goed laat aanzien, maar sprankelen doet het niet.

Geweldig verhaal natuurlijk. Alleen is het zo'n film waarvan je zou willen dat ie beter was....

Vooral de Nazis voelen nep aan, Goebbels, en Hitler al helemaal, ook Carice overtuigd niet als Riefenstahl. Ook de sfeer is veel te goed, geen grimmige jaren '30 sfeer. Het is de hele film zomer en de zon schijnt altijd, met als de propaganda van de Riefenstahl films.

Dat de Amerikaanse vertegnwoordiger een omtzettemde Brit is ; Jeremy Irons, helpt ook niet voor het reality gevoel.

Daar komt bij dat de film erg langdradig is en ook nog eens supervoorspelbaar.

Prima film vind ik.

Biografische film, het genre dat ik het liefste zie, en bovendien dan nog een die zich afspeelt tijdens het nazisme in Duitsland, wederom een van de onderwerpen die me interesseert.

De prestaties van Jesse Owens zijn alom bekend, maar hebben niet alleen een sportieve betekenis gezien de tijd en plaats waar ze werden gemaakt.

Dat niet alle personages goed uit de verf komen zie je wel dadelijk, Goebbels wordt niet overtuigend neergezet, Hitler komt te weinig in beeld om een oordeel te vellen over de acteur.

Verrassend is wel de rol van Carice Van Houten als Leni Riefenstahl, wat ze naar mijn mening zeer goed doet.

Het verhaal heeft, hoewel ik er een groot deel van kende, toch wel indruk gemaakt.

Men toont ook de situatie in Duitsland, de vervolgingen en de discriminatie.

Maar ook de discriminatie die toen nog volop heerste in de VS wordt niet uit de weg gegaan

Eigenlijk is deze film niet alleen een biografie van Jesse Owens, maar ook een film over discriminatie in de jaren '30, niet alleen in Duitsland maar dus ook in de VS.

Voor mij dus een zeer geslaagde prent, die zijn 5 sterren zeker verdient !!

Saaie film tijdverlies typisch Amerikaanse propagandafilm.

Een stuk uit het leven van veelvuldig Gouden Medaille winnaar Jesse Owens, legendarische atleet uit de jaren dertig, maar vooral een stevige blik op het het heersende racisme in de States ("Ze komen lopen, omdat ze niet mogen meedoen bij voetbal", een quote uit begin van de film") en het onverdraagzame nazisme dat joden en zwarten uit de maatschappij weerde.

Een goede film, duidelijke opbouw, interessant gegeven en behoorlijk acteerwerk : Stephan James in de hoofdrol lijkt degelijk gecast en Jeremy Irons is goed als onderhandelaar, die zich zelf niet vergeet.

Archiefbeelden in het slot, bij de aftiteling kwamen goed uit en m.i. zeker beter geplaatst dan doorheen de film.

Wauw, wat een mooie film zeg. Wel een lage score hier, maar goed. Ieder zijn mening.

Prachtig waargebeurd verhaal. Goed geacteerd en het blijft allemaal erg boeiend. Race heeft een belangrijk thema dat goed uitgewerkt wordt.

Wat mij overigens verbaasde was de manier hoe Leni Rieftenstahl werd neergezet. Ik had namelijk altijd het gevoel dat haar veel verweten werd. Maar in deze film komt ze juist heel sympathiek over.

Een goede biografie/drama/sport film...

Mooi en ontroerend verhaal...

Een waargebeurd verhaal...

Mooi opname, mooi HD kwaliteit breedbeeld...

Prima achtergrond geluid/muziek

(Dolby Digital)...

Prima camerabeweging...

Opzicht best een mooie Biografie / Sport film over de Amerikaanse zwarte atleet Jesse Owens, waarbij het verhaal wel iets te veel leunt op de politiek (discriminatie, Amerika wel of niet deelnamen aan de Olympische spelen van 1936 en natuurlijk het nazisme tijdens de Olympische spelen) i.p.v. de de sportieve prestaties van Jesse Owens, die zeker ook aanbod komen in dit verhaal.

Het verhaal zit opzicht wel mooi in elkaar (misschien wel ietwat teveel aangedikt), ook mooi verfilmd, en weet zeker ook te interesseren, te boeien en te vermaken. Het verhaal heeft overigens ook een Nederlands tintje, met het meespelen van Carice van Houten (in de rol van Leni Riefenstahl, die in dit verhaal zeer sympathiek overkomt) en tijdens de finale 100 meter sprint wordt de naam van de Nederlander Tinus Osendarp genoemd en dat geldt ook voor de finale 200 meter, waarbij ook de naam van de Nederlander Wil van Beveren wordt genoemd. Het hoogtepunt van de film zijn natuurlijk de Olympische spelen, waarbij Jesse Owens overtuigend (tegen het zere been van de nazi's Adolf Hitler en Joseph Goebbels) goud wint op de 100 meter sprint, 200 meter sprint, verspringen en de 4 x 100 meter estafette. Met name het verspringen (waarbij er vriendschap ontstaat met de Duitser Luz Long) en de 400 meter estafette (waarbij twee joodse Amerikanen niet mogen meedoen en waarbij Jesse Owens één van de twee vervangt) werd fraai in beeld gebracht en had ook een politieke lading.

Na het einde, na circa 120 minuten, volgen nog wat feitjes en daarbij kom je o.a. te weten dat de Duitse verspringer Luz Long, later voor provocatie in het Duitse leger naar het front werd gestuurd en waarbij hij uiteindelijk sneuvelt tijdens de invasie van Sicilië. Tot die tijd zijn Luz Long en Jesse Owens altijd bevriend geweest. Jesse Owens overleed overigens in 1980 en hij kreeg in eerste instantie ook geen erkenning voor zijn sportieve prestaties voor Amerika.

De cast doet het goed en vooral natuurlijk Stephan James in de rol van Jesse Owens. Het gedoe omtrent zijn vriendin Ruth Solomon (waarmee hij uiteindelijke trouwt) en het zelfs vreemd gaan met een andere vrouw, had voor mij gerust uit het verhaal kunnen worden gelaten, want het voegde weinig toe en maakte het verhaal ook wat langdradig. Normaal gesproken ben ik niet echt fan van Jeremy Irons, maar in deze film overtuigd hij wel in de rol van Avery Brundage die de voorzitter was van het Amerikaans Olympisch Comité. Hij speelde ook een belangrijke rol in de 4 x 100 meter estafette, door de enige twee Joodse atleten van het Amerikaanse atletiekteam te laten vervangen door o.a. Jesse Owens. Daarmee wilde hij voorkomen dat Hitler in verlegenheid zou worden gebracht door een Joodse overwinning tijdens de 4 x 100 meter estafette. Jason Sudeikis in de rol van de sympathieke atletiekcoach Larry Snyder deed het vooral leuk en goed en dat is ook van toepasiing op Carice van Houten in de rol van Leni Riefenstahl, die de Olympische Spelen verfilmde en daarbij tegenwerking kreeg van de nazi's (vooral van Joseph Goebbels), vanwege de goede prestaties van Jesse Owens, die voor de nazi's natuurlijk een doorn in het oog was (Hitler weigerde hem ook de hand te schudden) en hun ook te kak zette. Hoewel hij er totaal niet op leek (dat is overigens ook van toepassing op de vertolker van Adolf Hitler), deed Barnaby Metschurat het in de rol van de irritante Joseph Goebbels, het ook best verdienstelijk.

Al met al een mooie Biografie / Sport film over de Amerikaanse zwarte atleet Jesse Owens en natuurlijk ook een mooi eerbetoon aan hem.

Hoe kunnen ze nou de 4x100 meter estafette in 39,8 seconden lopen terwijl toen het record op de 100 meter op 10,3 seconden lag?

Prominente nazi's zijn volgens mij doelbewust zoveel mogelijk buiten deze biografische film gehouden. Zo was de rol van Goebbels al minimaal en kun je de verschijning van Hitler nauwelijks een rol noemen. Eerder een cameo, als je de term cameo tenminste wat breder kunt trekken dan een humoristische glimprol van een beroemdheid. Zelf vond ik dit alles trouwens niet storend. Het deed naar mijn idee geen afbreuk aan het verhaal. Het ging hier immers over Jesse Owens, die persoonlijk nooit een prominente nazi heeft gesproken, en niet zozeer over de nazi's.

Omdat er bij drie lopers geen stilstaande start is....Ze bewegen al...Test maar uit met een vriend..Jij stilstaande start en hij is al op topsnelheid op de startlijn. Wedden dat je vriend wint!!!

Should I stay or should I go?

Prima biopic waarbij het dilemma, of er nu wel of niet naar de Olympische Spelen in het Berlijn van Hitler moet worden gegaan, een hoofdrol heeft.

Schrijnend eigenlijk dat Owens bij terugkomst toch niet de erkenning heeft gekregen die hij verdient.

De film schetst een beeld van hoe het er aan toe ging als je zwart was in zowel Amerika als in Duitsland. Van beide wordt je niet blij.

Toch is het mooi om te zien dat sport uiteindelijk wint.

Mooi verhaal, toch jammer.. Had van mij een stuk grimmiger gekund..

Hoe kunnen ze in godsnaam in 36' in berlijn olymische spelen houden.. Wtf .. Andwoord hiervoor is natuurlijk net zo duidelijk als in deze tijd dit soort gekke beslissingen genomen worden.. Werkelijk alles draait om geld !!

Mooie discussie tussen owens en de duitste provicatie atleet die hierdoor in de oorlog door de nazi's naar het frond gestuurd werd en daar stierf.. De opkomende nazi's of zwarte rassen haat in the states. De overeenkomst bleek groot.

En de 4 keer estafette in 39,8 .. Oké ?!

Leuk om onze carice van houten te zien, onze internationale toppert..

3*

Had wat meer reacties verwacht bij een film waar je veel bombarie over hoorde, tevens hoofd items bij humerto tan, d'wehrold drajt dorrr, jie nek. 134m voor een biopic is behoorlijk aan de lange kant, dat kan niet anders of ze hebben een deel van de film volgespoten met lucht of opgerekt.

Prestaties van Jesse Owens waren daarnaast niet groter dan bijvoorbeeld van Vera Casklavska die zeven gouden medailles won op de Olympische Spelen van 1964 en 1968, wat er ook acht hadden kunnen zijn. Een gouden plak ging op dubieuze wijze naar de Sowjet Unie die zij nipt misliep en daardoor zilver kreeg. Casklavska protesteerde daartegen door met haar gezicht weg te draaien van de Sowjet vlag die tevens ook een teken van verzet bleek tegen de invasie van Tsjechoslowakije door de Sowjet Unie. Casklavska werd in eigen land als heldin ontvangen, maar mocht als turnster nooit meer aan toernooien deelnemen. Casklavska heeft voor haar dood in 2016 nog twee gouden medailles aan een museum in Slowakije geschonken. Ik had niet eerder van haar gehoord tot ik van een paar Tsjechen het verhaal hierover meekreeg.

“In those ten second, there's no black or white, only fast or slow.”

Uitstekende film over het leven van Jesse Owens. We volgen vooral zijn sportleven en zijn intensieve voorbereidingen op de Olympische Spelen van 1936. Belangrijk voor Hitler, en ook dit gedeelte wordt belicht. Vooral door de rol van David Kross, en je ziet hoe Hitler de Olympische Spelen als propagandamiddel wilde gebruiken.

Maar Owens wint vier gouden medailles en gooit roet in het eten. De rollen van Kross en Carice van Houten zijn belangrijk, want je ziet dat niet alle Duitsers achter de propagandamachine van Hitler stonden. Stephan James draagt echt de film als Owens, maar Sudeikis mag ook niet onvermeld blijven als trainer Larry Snyder. De band tussen Owens en Snyder vormt het hart van de film. De laatste scene rond een hotel, waar een gala wordt georganiseerd voor Owens, vertelt eigenlijk alles wat je moet weten over hoe het er toen aan toe ging in Amerika en de wereld in het algemeen in die tijd.

gewoon een film die je moet zien..

Films die uit die periode afspelen doen het soms toch wel aardig en vaak interessant.

Brave biopic, die door matige casting en acteerwerk niet echt bovengemiddeld wil worden.

Wat mij vooral opviel is hoe de rassenhaat van Nazi-Duitsland en aantal keer wordt vergeleken met het racisme in de VS van destijds. Dat was 10-20 jaar geleden nog te gedurfd denk ik.

Overigens vind ik Jason Sudeikis - ik heb niet veel van de man gezien nog - erg veel lijken op de jonge Dennis Quaid.