Who's That Girl? (1987)

Waardeloze film.

Met Madonna heb ik absoluut niks want ze is erg irritant en acteren kan ze ook al niet. Een komedie van niks en Ik kan niks anders geven dan een 0,5.

Aan de ene kant zie ik ook wel dat het verhaal niet bepaald bijster is en het acteerwerk ronduit belachelijk. Maar toen ik deze film voor het eerst keek was ik 11 jaar oud en ik zat nog in mijn Madonna fase. Toen vond ik de film helemaal geweldig. En dat gevoel van toen komt dan toch een klein beetje terug als ik de film kijk. Maar ik kan me voorstellen dat mensen die deze film voor het eerst kijken het een verschrikkelijke film vinden.

Een heerlijk stukje eighties pop culture/extravaganza. Voor regisseur James Foley - vriend van Madonna en toenmalig echtgenoot Sean Penn - was het zijn eerste major movie. Zijn debuut had hij gemaakt met At Close Range waarin Penn de hoofdrol speelt en Madonna op de soundtrack te horen is.

Het is vlot in beeld gebracht zoals het hoort met dergelijke action comedy’s. Natuurlijk is het wel zo dat alles wat een superster als Madonna deed/doet onder een vergrootglas wordt gescreend. Iets als hoge bomen die veel wind vangen en waar gretig wordt op ingespeeld (o.a. door Madonna zelf).

Het is een comedy en het is lachen geblazen. De humor, enkele spectaculaire auto chases en crashes, de zaken die je sowieso verwacht in zo’n eigthies piece. Madonna speelt alsof ze een cartoon poppetje is en dat is prima zo. Daarom is het ook ‘tekenend’ dat de opening credits effectief geanimeerd zijn met een Madonna persona dat herinnert aan Betty Boo.

In het begin van de film kust ze in de gevangenis de poster van Elvis (in Jailhouse Rock outfit) op de muur. En da’s een mooie samenvatting waar deze film voor staat: humor, muziek, camp, pretentieloos amusement. Het vat zeker ook een joie de vivre die je in vele eighties films terugvindt. Verder ook de moeite waard om het New York van toen nog eens terug te zien.