Fah Talai Jone (2000)

Mooie film, apart opgenomen.

vooral het gebruik van de kleuren is opvallend. De film is een mengelmoes van stijlen en genre´s.

De film heeft zeker mooie momenten maar over de gehele linie vond ik 'm pretty boring......

Sluit me bij Pjotr aan. Net 3***, maar dan ook maar net!

Wat hebben maar weinig mensen deze film gezien!!! Ik had van een aantal mensen gehoord dat de film erg tegenviel, maar ik ben hem toch gaan kijken. Ik was stiekum wel benieuwd. Ik vond het allemaal wel meevallen. Ik vond hem erg gewoon erg mooi uitzien. Mooie kleuren en heel kitch. Het verhaal stelde alleen niet zoveel voor. Ben nu alweer vergeten waar het over ging ...

Maar je geeft hem 1 ster?! Hij verdient toch wel beter, zo aan je commentaar af te lezen?

Ikzelf vond het ook geen topper, omdat het verhaal teveel rammelde en er vaak van de hak op de tak werd gesprongen. Toch zaten er een aantal memorabel mooi gefilmde scenes in en was de film bijzonder genoeg om niet snel te vergeten. Het melancholieke en het kitcherige vind ik altijd wel leuk aan sommige Aziatische films, maar The killer van John Woo is daarin nog niet overtroffen. 3,5 ster, maar dan ook maar net

Deze film is toch een western?!

Western parodie eerder.

De shoot outs enzo zijn erg vet.

En de stijl van kleuren en filmen ook...maar dat gaat na een tijdje vervelen, vond het verhaal ook een beeeeetje saai.

Had veel vermakelijker kunnen zijn.

3.5*

***+1/2

een beetje raar, maar daarom zeker niet vreemd.

Zoals Consurgo het al plaatste. (we hebben hem dan ook samen gekeken incl enkele andere mm lui)

De vechtmuk was idd het vetst.

Tja, een film die vooral visueel erg bijzonder is. De roze kleurtjes spatten het doek (tv-scherm) af. Erg kitsch, maar daardoor wel weer leuk. Ook het verhaal is erg kitsch, om niet over de muziek te spreken.

De film was de eerste 10 minuten erg vermakelijk en zeer bijzonder. Maar daarna had ik het echt wel gezien en heb ik me erdoorheen moeten zwoegen, en was het 'goed foute kitsch' gewoon kitsch.

Voor de bijzondere visuele stijl heb ik toch wel respect voor de film, daarom wil ik hem nog wel 2,5* geven. In ieder geval weer in lange tijd zo moeilijk door een film heen gekomen...

Deze film is een mengeling, van alle grote filmindustrieen. Cowboys uit Hollywood, melodrama uit bollywood, blood/ schiet gevechten japans achtig en heroic bloodshed uit Hong Kong,

Zag er leuk en aardig uit:

4.5/5

Volledig met danuz eens eigenlijk. Visueel zaten er mooie dingen in maar voor de rest niet overdreven boeiend, wel mooie decors en kleurgebruik. Citizen Dog van dezelfde regisseur vind ik dan ook een grootse verbetering en gewoon tig keer beter dan dit.

Mijn mening over deze film is dezelfde als die van de meesten hier: het ziet er allemaal erg mooi uit (die kleuren!), de (weinige) actiescenes zijn klasse, maar het verhaal weet niet altijd te boeien en het tempo ligt soms wat laag.

Toch is dit een film die het zeker waard is om eens gezien te worden en daarom raad ik hem dan ook aan.

Ik ben het duidelijk niet eens met de rest.

Leuk en frisse film. Moderne klassieker, in een zekere zin van het woord. Alsof een regisseur uit de jaren 50 een compilatie van hedendaagse filmstechnieken heeft gezien en daarmee z'n film verrijkt heeft.

Uiteraard is het het kleurenspel wat het meeste opvalt. De meest gruwelijke kleuren spatten van het scherm af om een geweldig tapijt van ziekelijke kleurtjes te vormen. Echt heerlijk om naar een roos huis met appelblauwzeegroene ramen te kijken .

Grappig ook de rest van de film. De vreselijk melige verhaaltjes die je terugvindt in die "geweldige" klassiekers, samen met de crappy filmtechnieken, uiterst cheesy soundtracks en het brakke acteerwerk. Allemaal iets uitvergroot, maar geen idee hoe je dit slecht kan vinden en in die klassiekers kan ophemelen tot meesterwerken. Ik vind het weinig verschillen.

Geen last gehad van verveling, genoeg leuke scenes, wervelende kleurtjes en dik aangezette momenten om de hele speelduur te blijven boeien. Wat mij betreft is Meneer Wisit een serieuze verrijking voor de regisseursmeute. De man doet ten minste wat anders dan de vorige in rij naapen.

Erg fijne film, Citizen Dog is nog wat beter, maar wel compleet anders. Dikke 4* voor deze, erg vermakelijke film, belachelijk lage score alweer!

vermakelijke thaise popcornfilm, en het kleurgebruik is idd fantastisch mooi 4*

Was het net als Citizen Dog niet helemaal, het ene moment leuk over the top, het andere moment een slechte parodie op Sergio Leone's films. Het is alsof je een parodie maakt op briljante films waarbij het enige wat je opvalt de extreme close-ups zijn. Wel mooie kleuren bij vlagen en het acteren was ook cool over the top maar ik vind het allemaal toch niet heel briljant. 3 sterren.

1ste keer na 30 minuten uitgezet, ik vond de film allesbehalve vermakelijk omdat de schreeuwende kleuren gewoon als vreselijke, lelijke kitsch op mij overkwamen. Daar waar Mah Nakorn juist veel warme, wat zomers uitziende kleuren bezat werden hier lichte, koudbloedige kleuren ineen gemixed. Daarnaast houd ik best van over the top acteerwerk, maar de manier waarop men hier acteerde neigde naar slecht i.v.p. naar grappig. Enige mooie scene was het moment waarop men in een bootje naar een huisje gelegen in het midden van een meertje voer. Wel lelijke kleuren, again.

Tijdens een 2de poging om de rest van de film te bekijken werd het allemaal wat beter. Af en toe best grappig zelfs. Ik vond vooral de manier waarop men heel serieus het huis besloop en vervolgens bestormde vermakelijk. Vooral omdat wij als kijker zagen dat men binnen gewoon aan het lanterfanten was, een instelling die een overrompeling eenvoudig zou moeten maken. Zulke tegenstellingen kwam ik helaas wel wat weinig tegen. Qua muziek en kleurgebruik oogde het allemaal ook soms wat fijner. Vooral de kleur groen in combinatie met felroze. Toch werd de plank nog regelmatig misgeslagen. Bv. tijdens het huwelijk. 2,5*

Enorme tegenvaller. Niet alleen op elk vlak inferieur aan Mah Nakorn, maar simpelweg een barslechte film.

Vreselijke muziek, vervelende slapstick en werkelijk nergens grappig. Kleurgebruik blijft opvallend, maar veel minder mooi (soms zelfs lelijk) dan in eerdergenoemde film. Ook qua actie, verhaal, drama, personages en acteerwerk echt onthutsend slecht.

0.5* - onbegrijpelijk.

Die Wisit Sasanatieng moet wel een hele grote liefde koesteren voor de cinema. Ik ben echt verbaasd over de reacties hier. Een paar vernietigende scores zie ik.

Een beetje raar dat ik deze nu pas heb gezien, terwijl ik Mah Nakorn zo geweldig vond. Het zal wel door de cowboy hoed de poster komen, ik heb namelijk niet echt veel met westerns.

Dat blijkt het ook niet te zijn, het is wel een grote knipoog naar westerns. Zeker een pluspuntje. Verder vallen net als bij Nah Makorn de kitscherige kleurtjes weer op, waarmee de regisseur wat mij betreft Jeunet ruim voorbijstreeft. In combinatie met de onzin die op het scherm getoverd wordt (zoals de bizarre manier waarop mensen gedood worden, of dat de wereld ineens zwart-wit als je vanuit een auto naar buiten kijkt) maakt dat de regisseur een unieke stijl heeft. Hierdoor werkt de film, ondanks het soms wat lage tempo, vooral erg verfrissend.

De domper op het geheel is de muziek, die met MIDI gemaakt lijkt te zijn. Echt verschrikkelijk en het vergalt de ervaring. En dan helpt het ook niet dat het Largo uit de 9e symfonie van Dvořák gebruikt wordt. Dat je kitscherige muziek wilt bij kitscherige beelden, kan ik me voorstellen, maar dat kan je ook op een andere manier aanpakken.

Sterretje eraf vanwege de kutmuziek, wat de film op 3,5* brengt.

Creatieve hybride van genres tot iets wat volstrekt eigen is. De liefde voor de cinema spat van het scherm af en werkt aanstekelijk op de kijker. .

Al 8 jaar lang geen bericht meer.

Jammer toch, want dit blijft ook na al die tijd een erg leuke, frisse film. Een onmogelijke combinatie van Western en Mexiaanse soap, met eens stevige Thaise saus eroverheen. Het is een onwerkelijke mix, maar Sasanatieng slaagt er wonderwel in om het erg leuk te maken.

Visueel blijft het lekker trippy, al moet ik wel zeggen dat het kleurpallet mij deze keer iets minder choqueerde. Misschien omdat ik ondertussen al een keer in Bangkok geweest ben, maar er is een opvallende gelijkenis tussen het pallet hier en de taxikleuren daar. Plots is magento en cyaan niet zo héél gestoord meer, al blijft het wel een bonkers gegeven voor een Western natuurlijk. Soundtrack en acteerwerk zijn verder erg passend en maken het alleen maar gekker.

Jammer dat hier niet eens een degelijke HD release van bestaat. De huidige transfers zijn brak en dit is toch wel een film waarvan je in volle visueel glorie van wil genieten. Dat zit er jammer genoeg nog niet in, maar ben er redelijk zeker van dat deze ooit nog wel eens herontdekt wordt. Daarvoor ligt de kwaliteit gewoon te hoog.

Enige minpuntje is dat het middendeel nét wat te traag wordt, daar hadden 5 a 10 minuutjes uitgekund, maar eens de finale begint is dat al lang weer vergeten. Geweldig filmpje dit.

4.0* en een uitgebreide review