LBJ (2016)

Lijkt me een interessante film! Niemand heeft deze al gezien?

Ik ben niet noodzakelijkerwijs erg van de politieke biopics, en wordt van een titel als LBJ weinig enthousiast. Maar de trailer brengt daar verandering in, ik ga deze zeker zien.

Vanaf 15 maart in de bioscoop (Dutch FilmWorks)

Rob Reiner, bekend van luchtigere films als This Is Spinal Tap en When Harry Met Sally, is niet de meest logische keuze om een historisch drama te regisseren over één van de meest fascinerende, controversiële presidenten. Het resultaat is echter de moeite waard, ook al omdat het zich richt op een niet al te kleurrijke periode uit zijn carrière: de periode als vice-president onder JFK. Hoewel het scenario van Joey Hartstone wat teveel aandacht geeft aan de dood van JFK (een episode die uitputtend is verfilmd), geeft het wel een interessant beeld van Johnson. Een onzekere, weinig charismatische politieke reus die niet alleen precies wist wanneer hij moest vleien en wanneer hij een schop onder de kont moest geven, maar beide kunsten ook verstond. Kennedy [Jeffrey Donovan] geeft het zelfs toe in deze film: Johnson was de betere kandidaat, maar Kennedy zag er het beste uit. We zien ook de onzekerheid van een man die zo graag het respect van de Kennedy's (vooral van rivaal Bobby) wil hebben, alsmede zijn doortastendheid in de uren en dagen na de dood van zijn voorganger. Ondanks een niet geheel overtuigende make-up is Woody Harrelson ijzersterk in deze degelijke, maar niet geniale biografie die in ieder geval duidelijk maakt dat Johnson nalatenschap aanzienlijk verder reikt dan de escalatie van de oorlog in Vietnam.

Mooi verfilmd! Jammer van de lage rating hier.

Degelijk.

En da's eigenlijk al best wat, want de film heeft heel wat tegen zich. Het is een biopic van het ergste soort, eentje die aanvoelt als vreselijke persoonsverheerlijking, dik aangezet en weinig realistisch. Iets wat je wel vaker tegenkomt bij biopics, zeker politieke.

Maar Reiner en Harrelson doen het toch behoorlijk. Komt allicht omdat de film al niet te lang duurt, 100 minuten is eigenlijk extreem kort voor een film als deze, maar ook omdat Harrelson het gewoon goed doet, het tempo juist zit en de film er visueel ook nog wel aardig verzorgd uitziet. Zonder daarin dan écht te overtuigen.

En zo is het best een degelijk filmpje. Ik zou het vooral los proberen zien van z'n historische context, want dat voelde niet al te kosher, maar verder doet Reiner wat hij moet doen. Verre van een meesterwerk, maar dat zijn deze films toch al zelden.

2.5*

Goeie film over vice-president Lyndon B. Johnson die door de moord op president Kennedy zelf president wordt. De periode waarin deze film zich afspeelt blijft een boeiend stukje historie. De eerste helft van de film is goed gemonteerd met de dag van de aanslag er tussendoor. Een bijna onherkenbare Woody Harrelson doet het prima in de titelrol. De film vormt een mooi companion piece met All the Way.

Woody Harrelson doet het goed met zijn gevatte opmerkingen en slimme politieke statements .

Vraag me verder af in hoeverre dit allemaal ook maar enigsins in de buurt komt van de werkelijkheid .

Tuurlijk is dat een vrij zinloze vraag geromantiseerd word zoiets als dit altijd maar de nieuwsgierigheid blijft .

Deze film gauw eens kijken. Ik verwacht een lekker propaganda filmpje.

Hier had ik meer van verwacht. Toch wat saai en plichtmatig 'feitenrelaas'. Overigens een zeer interessante (en treurige) geschiedenis, die mij ook wel goed bekend is inmiddels.

Woody Harrelson doet het niet slecht maar hij tilt de film niet naar een hoger plan. Er zijn weinig scènes die er echt uitspringen.

Die andere LBJ film; All the Way (2016) pakte me meer. Daar zit ook veel meer jeu in.

Een blauwe pil film. LBJ deed het allemaal echt vanuit zijn hart zonder eigen belang. Yeah, right. Als we 1 ding zeker weten in de politiek is dat er niemand iets doet zonder daar zelf beter van te worden. Zeker in de Amerikaanse politiek waar het al heel lang niet meer dan een poppenkast is dat niets te maken heeft met de bescherming van burgers en vaderland.

Waar is zijn speech uit 1962 over het controleren en beheersen van het weer? LBJ Predicts Controlling the Weather Will Control the World - bitchute.com

Waar is zijn desastreuze optreden tijdens het hele Vietnam verhaal? The Vietnam War (TV Mini-Series 2017) - IMDb

Klaar voor een feel-good-nothing-to-see-here-and-everything-is-fine-in-politics movie? Dan is deze film voor jou!

Hoewel ik er iets meer van had verwacht is dit toch wel een interessante film.

We hebben al veel films gehad over de moord op John Kennedy, maar wel geen uit het opzicht van toenmalige vicepresident Johnson.

Prachtige rol, van de bijna onherkenbare, Woody Harrelson, als Johnson, en daarmee bewijst dat hij veel meer kan dan alleen komische rollen.

Ik vond deze film de moeite waard om eens te bekijken al is hij dan af en toe een beetje langdradig.

Goede rol van Woody harrelson,nooit geweten dat de Amerikanen destijds kozen voor Kennedy omdat ie een 'goeie kop' had ipv de bekwamere LBJ. 3 stars.

Wat een verassend goede en boeiende film. De reacties en waardering vallen me in die zin tegen.

Een nagenoeg onherkenbare Harrelson steelt toch wel de show als de soms grofgebekte, innemende, politiek sluw en slimme en soms ook kwetsbare LBJ. Met mooie dialogen, schelden, schijtend en de dunne grens van de politiek bespelend krijg ik toch een heel ander beeld van LBJ, want voor mij stond de man als de verantwoordelijke die Vietnam volledig liet escaleren. De man die een handpop was voor de grillen van het Pentagon. Met dit geschetste beeld zie ik toch heel anders naar de man.

De rest van de cast doet hun best Jason Leigh is ook praktisch onherkenbaar en hoewel ik in Jeffrey Donovan aanvankelijk niet echt JFK zie en zijn 'acting' en poging tot de spraak en Bostonian accent van JFK erg geforceerd overkomt wordt dit op een gegeven moment wel beter. Maar daar ligt de nadruk niet.

Nogmaals fantastische rol van Harrelson en als inkijkje achter de scherm tijdens de campagne, de aanslag en afwikkeling en kennismaking met LBJ een erg interessante en onderhouden film.

Deze film gaat niet echt helemaal over LBJ. De titel is, in mijn ogen, verkeerd. Het gaat meer over de periode van ‘het overnemen’ van het presidentschap van JFK. En daarbij ook een grote rol over het belang van de gelijke rassen wet in die periode. Een zeer pro-democratische partij film ook. Op zich was LBJ ook een sociale president maar hij was ook een president die te lang doorging met de Vietnam oorlog. Amerika was toen compleet verscheurd, velen zijn de dood ingestuurd en economisch gezien ook een ramp. Daar wordt hier 5 seconden tijd aan besteed (?).

Natuurlijk heeft hij goede dingen gedaan maar ik vind deze film iets teveel uit het SJW fabriekje van het huidige Amerikaanse filmklimaat komen. En dat is mij, persoonlijk, te veel opgelegd en eenzijdig belicht. En daar hou ik niet van.

Goede film over eigenlijk maar een korte periode uit het leven van LBJ.

Eén van de grootste Amerikaanse presidenten als Vietnam er niet zou zijn geweest en zo uit de hand gelopen zou zijn.

Voor de burgerrechten heeft hij heel veel betekent en dat voor een Zuidelijke president.

Het karakter en de handelwijze van Johnson wordt erg goed neergezet door Harrelson.

De president die heel innemend motiverend was naar iedereen die hij wilde inzetten om zijn doelen te bereiken aan de ene kant.

Aan de andere kant iemand die onorthodox kon tieren om iemand op zijn plaats te zetten.

Dat laatste was best ongewoon denk ik voor een Amerikaanse president zeker voor die tijd.

Goede film. Komt ook omdat het verhaal weer eens een andere kant laat zien van de moord (en de gevolgen daarvan) op Kennedy of de discussie over mensenrechten. Harrelson kon mij wel boeien in zijn rol. Hij weet zowel de ruwe zuidelijke kant als de kant van de staatsman van LBJ naar voren te brengen. Zeker het kijken waard en niet alleen voor mensen die in historische feiten of politiek geïnteresseerd zijn.

Ik wist weinig van LBJ maar ik heb me wel vermaakt met dit stukje geschiedenis. Een onherkenbare Harrelson speelt deze man goed, met zijn oneliners en goed doordachte politieke statements.

Positieve reacties hier, maar daar kan ik absoluut niet in meegaan. Ik vond de make-up van Woody Harrelson er belachelijk uit zien, alsof het een typetje is die door Carlo Boszhardt in de TV kantine wordt gespeeld. Dan bedoel ik niet qua acteerwerk, want Harrelson speelde verder goed. Maar de make-up haalde me er continu uit.

Dat kan ook gezegd worden voor de 'Disney-achtige' muziek tijdens diverse vergaderingen en speeches. Totaal misplaatst. Alsof je naar een Marvel film zit te kijken maar dan met politici.

En zat hij nou serieus tijdens een overleg te kakken met de deur open? Ik kan me haast niet voorstellen dat dat echt zo gebeurd is, hele aparte scene.

Interessant historisch drama van een president tegen wil en dank. Harrelson laat zien een echte topacteur te zijn met alle complimenten aan de grime. Vakwerk.

Over de historische accuratesse van deze film kan ik moeilijk oordelen aangezien ik die periode niet bewust heb meegemaakt en me er ook niet naderhand in heb verdiept. Wat me wèl opvalt is hoe gevat het personage van Johnson hier steeds is, hetgeen in de praktijk betekent dat al zijn adviseurs en ondergeschikten en opponenten hem met hun vragen en voorzetjes steeds alle ruimte bieden om ad rem (en af en toe behoorlijk schofferend) uit de hoek te komen. Dat moet natuurlijk ook wel om deze film lekker vlot te laten verlopen, maar uit het weinige dat ik wèl van Johnson weet zou ik niet hebben opgemaakt dat hij zo'n bijdehand iemand was. Maar goed, je moet natuurlijk wel goed van je af kunnen bijten om zo hoog en zo ver te komen, en Woody Harrelsons vertolking haalt het onderste uit de kan... hetgeen in de praktijk betekent dat ik anderhalf uur geboeid heb zitten kijken zonder precies te weten in hoeverre deze biopic de waarheid ook maar enigszins benadert. En het is fijn dat Rob Reiner op het einde van zijn carrière weer een beetje in de buurt komt van het niveau van het begin daarvan (1983-1995).