Wild Side (2004)

Zijn vorige film was beter!

Tegenvallend. De flash-backs zijn zo talrijk dat het lijkt alsof ze het dunne verhaaltje van het heden moeten verhullen. Daarnaast zijn ze nogal lukraak, waardoor de hele film als los zand aan elkaar hangt. 2*.

Hij verdient deze rating niet, wat een slechte film

Ik wou dat ik hem nooit gezien had.

Hier ga ik geen woorden aan vuil maken!

Aangenaam voortkabbelende driehoeks-verhouding tussen Franse transseksueel, Marokkaanse schandknaap en zwaarmoedige Rus in Parijs en op het Franse platteland.

Film bestaat uit niet chronologische schetsen van hun dagelijks leven en gedeeltes die zich in het geboortedorp van Stephanie spelen.

Film begint met Antony die "I Fell in Love with a Dead Boy" zingt en de rol van Stephanie wordt eindelijk eens door een echte transseksueel gespeeld.

Tevens aantal redelijk expliciete sex-scenes.

Wat mij betreft zeer bovengemiddeld in het "gay"-film-genre.

De film, met marginale dialogen, is uitermate sterk in stijl (de beelden oefenen een grote aantrekkingskracht op je uit, zijn dikwijls van een poëtische schoonheid en spreken boekdelen), kent een aantal indrukwekkend intieme scènes. Actuele beelden en herinneringen uit het verleden wisselen elkaar af en zo nu en dan werkt dat verwarrend. De seksscènes kun je expliciet noemen. De prestaties van de cast zijn zeer overuigend. Stéphanie Michelini is zelf transseksueel en het is jammer dat ze nauwelijks nog voor films gevraagd wordt.

Drie ontwortelde en getraumatiseerde mensen, twee vluchtelingen en een transseksueel, proberen zich staande te houden bij elkaar. Ze voorzien in hun levensonderhoud in de prostitutie. Als Stéphanie naar het noorden moet om haar stervende moeder bij te staan wordt hun wereld nog troostelozer dan het was.

Aangenaam voortkabbelend, zoals wendyvortex het noemt, zou ik niet willen zeggen, al ben ik het deels wel met haar opmerkingen eens. Ik vond het een indrukwekkende film, maar niet altijd even gemakkelijk om naar te kijken. Deed me soms denken aan het werk van Bruno Dumont, al is dat nog rauwer en ongemakkelijker. Van die eerste tien minuten, die blik op het lichaam van Stephanie en Antony die "I Fell in Love with a Dead Boy" zingt, kreeg ik kippenvel. Daarna wordt het wat rustiger. Maar wel met prachtige beelden, zoals dat huis van die moeder en het ontakelde interieur, het verdriet van Stephanie als ze weer in de trein terug naar Parijs zitten.

Ik vond die flashbacks de verhaallijn (die is er nauwelijks) niet in de weg zitten. Die drie mensen, met hun vervlogen dromen, ik moest aan drijfhout denken. Maar wel mooi drijfhout. Wat is die Stéphanie Michelini een prachtige vrouw. Ik kon m'n ogen niet van haar afhouden. Een film die me lang zal bijblijven. Alleen de titel kon ik niet zo goed verklaren. Verder heeft gauke het weer eens, zoals gewoonlijk, prima verwoord. Ik vind dit overigens geen gay of transgender film. Het gaat er hier om hoe mensen proberen te overleven.

Mooi drama rond drie mensen die leven aan de rand van de maatschappij. Expliciete sexscenes zijn soms wel wat gewaagd. De jonge Marokkaanse acteur stierf later door een verkeersongeval, jammer want hij zag er veelbeovend uit.