Nian Nian (2015)

Mooi.

Sylvia Chang had eerder al bewezen een interessante regisseuze te zijn, met Nian Nian doet ze dat opnieuw. Ze laat Hong Kong deze keer echt los en levert een typisch modern Taiwanees drama af. Deed me af en toe wat denken aan Kawase's Futatsume no Mado, maar die vergelijking is met twee korrels zout te nemen.

Visueel erg mooi, klassieke maar sterke soundtrack en erg fijn om Leong weer terug te zien. Hopelijk een doorstart van haar carriere. Het drama rond haar personage en de flashbacks naar haar jeugd zijn het sterkst, de zijpaadjes van de personages rondom haar zijn jammer genoeg net iets minder, waardoor er een paar momenten zijn waardoor het tempo iets teveel uit de film verdwijnt.

Maar nooit voor lang en er valt altijd wel iets mooi te bewonderen. Erg fijn drama dat de Taiwanese hoop weer wat leven inblaast.

4.0* en een uitgebreide review

Lijkt me inderdaad erg fijn te worden.

Weet eigenlijk niet of het zo slim was om de Kawase vergelijking te maken, maar omdat ik er zelf een aantal keer aan dacht tijdens de film heb ik ze toch maar toegevoegd. In het slechtste geval trekt het nog wat mensen over de streep om deze toch maar een kans te geven

Ja er zijn inderdaad enkele scenes die doen denken aan Futatsume no Mado....maar daar stopt ook elke vergelijking. Heb het gevoel dat je je toch wel erg makkelijk laat inpakken door dit soort van "net iets beter dan de middelmaat romantisch drama"

Ik vind het doorgaans wel fijner dan gewoon folkloristisch drama zoals bij Kawase inderdaad. Zeker als de vormgeving wat meezit.

Ik ben het niet zo vaak met Onderhond eens, maar deze keer onderschrijf ik zijn conclusie dat dit een erg fijn Taiwanees drama is over een broer en zuster, die elkaar tijdens hun jeugd volkomen uit het oog verliezen door toedoen van hun ouders. Fraai camerawerk en dito muziek omlijsten een pakkend verhaal dat vooral beklijft vanwege het optreden van Isabella Leong, die ik tot nu toe enkel kende van haar mooie rollen in Yi Sa Bui Lai (2006) en Ci Qing (2007). Een groot deel van de film heb ik zitten wachten op de hereniging van broer en zus. Met de subtiele vormgeving van de ontroerende slotscène werd mijn geduld rijkelijk beloond. Erg mooi.