L'Étoile du Nord (1982)

Prachtige film. Maar misschien moet je wat ouder zijn om hem te kunnen waarderen. Een cinematografisch juweeltje met de contrasten tussen de beelden van Egypte, de piramiden en de Nijl en de opnamen in Wallonië, de mijnen en het morsige Charleroi, waar mevrouw Baron (Simone Signoret) haar pensioen runt en langzaam enige compassie krijgt voor Edouard (Philippe Noiret). Een feest om naar die twee grootheden van de Franse film te kijken.

Het was de laatste rol van Simone Signoret. Ze was nog niet eens zo oud, 64 toen ze stierf. Philippe Noiret is ook niet meer onder ons. Maar het is niet alleen maar nostalgie waar je naar kijkt. Het verhaal, een soort psychothriller, zit knap in elkaar, met personages die niet direct te duiden zijn. De sfeer van 1934 komt authentiek over, met de verwijzing naar de bijna burgeroorlog in de Parijse straten in het begin van dat jaar. Let vooral op de inrichting van de kamers en de keuken in het pension, zo knap gedaan, foutloos, en met veel aandacht voor het detail. Een feest om naar te kijken, deze film.

Zoekt en gij zult vinden!

Nu in NL te zien op Netflix!

Inderdaad: een geweldige film.

Bravo, Fransman.

Vooral een sfeervolle film waarbij het lekker wegdromen is. De personages zijn sterk neergezet met elk hun eigenaardigheden.

Heb wel te doen met Mme Baron. De film is verder niet erg meeslepend of spannend.

Pierre Granier-Deferre verfilmde Georges Simenon's "Le Locataire" en koos als hoofdrolspelers Philippe Noiret en Simone Signoret. Beter kon hij niet doen want beiden leveren een gave prestatie af, meer nog, in hun gezamenlijke scènes zijn ze werkelijk subliem.

Hoever kan de genegenheid van iemand gaan, zelfs tegen beter in ? Een impressie die blijft nazinderen na dit uiteindelijk psychologisch drama waarin ook veel aandacht gaat naar gevoel, het gade slaan van universele menselijke trekjes èn de sfeerschepping èn beeldvorming er best mag zijn.