La Bataille du Rail (1946)

Soort proto cinema vérité,of zo je wilt een Franse vorm van neo-realisme die behoorlijkt lijkt op RCA van Rossellini.Qua inhoud allicht,terwijl alle rollen voor rekening komen van amateurs,meest ex-verzetslui die in de credits met hun verzetsnamen worden aangeduid.Overigens blijkt hier wel dat Fransen itt Italianen geen geboren acteurs zijn.De moffen worden ook door ,trouwens miserabel gedubde,Fransen gespeeld.
De film heeft verder een hechtere structuur dan de RR oorlogsfilms,en focust zich dus op de activiteiten van de cheminots rond 6-6-44.Waar nodig worden de beelden,wederom als bij Rossellini,aangevuld met stock footage.Overigens zijn ook wat elementen uit de sovjet school te bespeuren op het gebied van montage,en wijkt hierin dus tamelijk af van de neo-realisten.De helden zijn anoniem en het idee wordt overgebracht dat het verzet vooral een zaak is van groepssolidariteit,niet van uitzonderijk moedige enkelingen.
De meest geslaagde scène was de massa-executie,zeker indrukwekkend.Ook de actiescènes rondom de overvallen op pantsertreinen zijn voor een no -budget film uit 46 zeker geslaagd te noemen,als je het theatrale doodgaan even vergeet.
Tenslotte:zoals bekend maakten de Fransen zich na de oorlog wijs dat ze min of meer zich zelf hadden bevrijd(en dat geloven ze eigenlijk nog steeds) en de film sluit dan ook af in triomfstemming,wat wel heel erg contrasteert met de Italiaanse,neo-realistische oorlogsfilms.
Overigens zie je,als je goed kijkt,op het eind een hammer en sikkel voorbij denderen.

Indrukwekkende mengelmoes van cinema vérité danwel neo-realisme (inderdaad). Een hommage aan het Franse verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog, in het bijzonder het personeel (top + bottom) van de Franse Spoorwegen. Geportretteerd door de helden zelf, om het belang van deze film alvast in een historisch perspectief te plaatsen.

Allereerst laat de zwartwit-film in geuren en kleuren zien op welke manieren de Spoorwegen vluchtelingen helpen via verstopplekjes voor personen en belangrijke documenten. En sabbotage-acties in het logistieke centrum. Al snel verplaatst het perspectief van de film naar 1 belangrijke actie, namelijk de rol van de Spoorwegen inzake D-Day. Deze grootschalige sabbotage-actie wordt dunnetjes overgedaan, en is naast geestig ook fascinerend. Zeker ook qua beelden. Wat is het toch lekker om zo'n 10 locomotieven van een brug te zien denderen!!

Pippo spreekt nog over een hamer en sikkel op het eind. Niet gezien overigens, maar het zou me niks verbazen. Overigens ademt La Bataille du Rail sowieso Sovjet-cinema uit. Prachtige close-ups van gezichten, of een klein gedetailleerd shot naar iets kleins, en natuurlijk de vele shots van de hemelblauwe lucht met hier en daar een wolkje als er weer iets gebeurt wat het daglicht niet kan verdragen. De executie-scene is wellicht een perfect voorbeeld hiervan, een scene die door merg en been gaat, en het kameraadschap nog eens extra benadrukt.

Fascinerend schouwspel met hier en daar wat flaws (de ongeinspireerde dubbing van de Duitsers) en de poging om wat clowneske personages in het verhaal te weven die er gewoon niet thuis horen.

Een van de grotere prijswinnaars in Cannes, niet onverdienstelijk.

Voor Jan L. voor de buis zitten wachten tot deze kwam op TV5monde...

-edit- Geen kritiek op stinissen trouwens, want het tv-overzicht op de digitale tv gaf het ook aan.

Of de eerste opname wissen, om deze herhaling op een andere recorder op te nemen...

In 1946 zal de betwistbaarheid van het Vichy-regime nog niet zo algemeen zijn doorgedrongen en becritiseerd en daarom maar een hommage aan het Franse verzet. Dat zulks in een film uitsluitend gebeurt op spoorwegvlak is wel heel bijzonder en éénieder die de film zag zal wel altijd de spectaculaire ontsporing geheugen.
Ook dat niet-professionele acteurs de film dragen, maakt hem ook wel bijzonder en geeft hem een ietwat documentaire, maar ook cinema-vérité-allure.
Ook wel genietbaar voor vertrouwden met het spoor die zich het stoomtijdperk, de handbediende wissels, de rudimentaire telefonische communicatie, de grafieken met de rit der treinen er met potlood en lat op aangebracht, de oude treincoupés..., herinneren.

Eigenlijk zouden we bij TV5monde moeten zetten onder voor behoud.....