Stars in My Crown (1950)

Vreselijk zoetsappig EO achtig drama, dat Tourneur zo'n film heeft gemaakt snap ik niks van, de man kan zoveel beter. Onbegrijpelijk dat het ook zo hoog gewaardeerd wordt op IMDb, waarschijnlijk behoor ik niet tot de doelgroep, namelijk naieve Christelijke families.

Duimendik moralistisch religieus geneuzel. Ik snap wel dat dit op IMDb hoog scoort. Het kleine huis op de prairie, maar dan erger. De tegenstellingen zijn in de film zo dik aangezet dat er weinig ruimte overblijft voor fantasie. De wetenschap (arts) vs. religie (McCrea), de rijke grootgrondbezitter vs. de arme neger. Dominee McCrea krijgt allen uiteraard in zijn kerkbankjes. Hallelujah.

Ik sluit me qua sterren bij trebremmit aan.

Deze film moet ik, ondank slechte kritieken van beide (gewaardeerde) westernliefhebber-collega's, toch nodig eens aanschaffen, om opnieuw te bekijken.

Ik herinner mij er te weinig van, want het is al erg lang geleden dat ik de film zag.

Vooral interessant, omdat ik gisteren in mijn pas aangekochte boek over regisseur Jacques Tourneur (een van mijn favoriete regisseurs) las dat deze film zowel voor hem, als ook voor Joel McCrea (die het idee aandroeg om de film te maken) een project was, dat ze er absoluut door wilden krijgen.

Maar liefst 13 pagina's van het boek (The Cinema of Nightfall, Jaques Tourneur) zijn aan deze film gewijd.

Het is tevens een van de favoriete films van Tourneur zelf.

Hij noemde hem zelfs vaker als zijn absolute favoriet.

Dit was ook de enige film waarvoor Tourneur ooit heeft moeten vechten om hem te kunnen realiseren.

MGM wilde er wel aan beginnen, maar zag het als een kleine B-film, waarvoor Tourneur zelf, gezien zijn status, te duur was om hem te regisseren.

Tourneur ging daarop zelfs zo ver om aan te bieden het gratis te doen.

Dat zagen ze bij MGM wel zitten natuurlijk.

Maar dat kon achteraf niet doorgaan omdat de vakbonden dat niet toestonden.

Tourneur stelde dan weer voor om het tegen een absolute minimum gage te doen.(een kwart van wat hij normaal kreeg!)

Dat gebeurde, maar had voor rest van Tourneur's carrière een negatieve invloed op de gages die hij kon vragen voor zijn werk.

Dat alles maakt mij toch nieuwsgierig naar de film.

Ergens moet die liefde voor het project toch in terug te vinden zijn neem ik aan.

Dus toch maar kopen dan.

Wellicht tegen beter weten in, want 2x een waardering van slechts 2 sterren is niet bepaald smaakmakend.

Mocht het mij eveneens tegenvallen, dan is er nog niet zoveel verloren aan een aankoop, want McCrea is toch een van mijn favoriete westernacteurs, en ik verzamel al zijn films, ook de minder goede

Maar goed dat ik mijn voorraadje nog niet bekeken DVD's nog eens overhoop heb gehaald alvorens tot bestelling van 'Stars in my Crown' over te gaan.

De film bleek er toch tussen te zitten.

Inmiddels heb ik hem ook bekeken.

Ik heb geprobeerd om dat met "Amerikaanse ogen" te doen (voor zover dat mogelijk is)

Ook op de dag van vandaag zijn er in de US nog vele sterk religieuze gemeenschappen, die een film als deze heel anders zullen ervaren dan de meesten hier dat doen.

'Stars in my Crown' is zeker geen western in de betekenis van het woord, ook al is de setting de periode (niet lang) na de Amerikaanse burgeroorlog.

Ik denk dat het verhaal zich afspeelt ergens eind jaren '70 van de 19e eeuw.

Wie een western verwacht komt er beslist bekaaid vanaf.

Wat is het dan wel?

Een drama met feelgood elementen zou ik het willen noemen.

Denk aan ingrediënten uit films als 'Tom Sawyer', 'To kill a Mockingbird' en 'It's a Wonderful Life', en je komt aardig in de richting van de sfeer.

Het verhaal laat een besloten gemeenschap zien, die vriendelijk en slaperig lijkt, maar waarin onderhuids toch het geweld sluimert.

Een situatie die zeker in dat tijdperk past, en niet slecht in beeld gebracht werd door Tourneur.

Je kan wel zien dat de film met liefde gemaakt is door de regisseur, en ook McCrea heeft daar deel aan(dit is ook zijn favoriete film)

Ik kan zogauw geen acteur bedenken die voor de rol van doortastende dominee beter geschikt geweest zou zijn dan McCrea.

De man heeft altijd een uitstraling van onverzettelijkheid gehad, maar ook die van rechtschapenheid.

Daar valt niet aan te tornen.

Ik moet zeggen dat ik mij niet heb zitten vervelen bij het bekijken van de film.

Het acteerwerk is alom van zeer goed niveau.

En daar is nauwelijks iemand van de cast van uit te sluiten, zelfs de kinderen spelen hun rollen prima.

De combinatie McCrea met Ellen Drew, die zijn echtgenote speelt, is een gelukkige.

Juano Hernandez is prachtig in de rol van Uncle Famous.

Een aantal scènes zijn heel geslaagd, zoals die waarin dominee Gray voor het eerst kennis maakt met een deel van de dorpsbevolking, in een saloon.

De komst van de "Medicine Show', die een welkome afwisseling brengt voor de dorpsbewoners.

De overvallen van de "Night Riders".

Misschien is dit ook wel een film die je rond de kerstperiode goed kan bekijken.

Amanda Blake (lerares Faith Samuels) en James Arness (Rolf Isbell) hadden ten tijde van de filmopnamen van 'Stars in my Crown' niet kunnen denken dat ze vijf jaar later een team zouden vormen, dat meer dan twintig jaar stand zou houden in de langst lopende TV westernserie ooit, 'Gunsmoke".

Familiale western. Al te braafjes en te moraliserend om er echt in te geloven.

Op zich is deze film helemaal niet zo verkeert.

Deze film ziet er prima met een sfeervol western stadje .

Ook de acteurs daar is niks mis mee.

Je ziet het wel eens meer kinderen die hun rollen te overdreven neerzetten maar dat was hierin ook niet het geval.

Maar helaas kon ik niet zoveel met het verhaal en met die kerkelijke liedjes nog minder.

Wel vond ik het stuk met de kkk en de brief mooi in elkaar gezet.

Dit is zeker geen traditionele western, maar een aangenaam sentimenteel drama waarin John Kenyon [stem van Marshall Thompson] terugkijkt naar de periode dat hij opgroeide in de pastorie van zijn oom Josiah Grey [Joel McCrae], een eigenzinnige predikant - tevens veteraan van de Burgeroorlog - wiens komst in een klein dorpje zorgt voor aardig wat frictie tussen hem en de bewoners. Dat weerhoudt hem er niet van te trouwen met zijn organiste Harriet [Ellen Drew] en het op te nemen voor wat juist is.

McCrae speelt één van zijn beste rollen en de karakters zijn in het algemeen goed uitgewerkt Joe David Brown die zijn eigen roman samen met Margaret Fitts bewerkte. De film is weliswaar wat episodisch qua structuur, maar de episodes zijn altijd boeiend, vooral wanneer Josiah het moet opnemen voor Uncle Famous Prill [Juano Hernandez], een bevrijde slaaf die weigert zijn rechtmatig verkregen stukje land af te staan aan een meedogenloos zakenman [Ed Begley]. Charles Kemper schittert bovendien als de charismatische Professor Sam Houston Jones, die leven in de brouwerij brengt met zijn 'medicijnshow'.

Prachtig werkje. Helemaal niet gek om een keer uitgebreid het thema religie te verweven in een western aangezien religie altijd al een belangrijke plaats heeft bekleed in de Amerikaanse samenleving vanaf het moment dat de eerste kolonisten voet aan wal zetten in de Nieuwe Wereld. Joel McCrea schittert in de rol van priester, geen moment heb ik getwijfeld aan zijn geloofwaardigheid. De antagonist in het verhaal is Lewis Stone in de rol van arts. De ene staat voor religie, de andere voor droge (atheïstische) wetenschap en dat leidt tot mooie confrontaties. Een ander hoofdthema in de film is de strijd om een stukje grond tussen bezitter Juano Hernandez en zakenman Ed Begley die er andere plannen mee heeft, waarbij identiteit eveneens een rol speelt.

Het gaat dus om een film met verschillende laagjes en het komt allemaal mooi samen op het eind. Een heel intelligente finale overigens, waarbij de kracht van de geslepen verbeelding het haalt op bruut geweld. De clou is dat McCrea zich laat leiden door zijn geloof, zijn geloof in een oplossing. En daarvoor hangt hij niet af van een goddelijke tussenkomst maar puurt hij alles uit zijn hersencellen. Het karakter van Joel McCrea is hier dan ook de sleutel. Mooi dat hij tijdens de hele film slechts één keer zijn revolvers trekt maar ze nooit gebruikt.

Vakkundig in beeld gebracht door Jacques Tourneur, en met toevoeging van de voice over van de (op volwassen leeftijd gekomen) pleegzoon. Die voice over kennen we natuurlijk vooral uit de film noir van die tijd en dat wordt hier nu ook toegepast, zij het met een positievere ondertoon.

Deze film had ik al een keer gezien en blijf ik even hoog waarderen.