Hit Man (1972)

Blaxploitation versie van Get Carter (1971). Film is wel OK, maar komt redelijk traag op gang. Wat ook opviel was de rare kleur van bloed dat gebruikt werd in de actiescenes, het leek volgens mij toch niet op echt bloed.

Dit was echt een geval van ''ketchup'' bloed Wat duurt het lang voortdat er inderdaad wat vaart in komt, dit is pas tegen het einde.Casey neemt wat trekjes over van het Carter karakter van Michael Caine en mixt dit met wat Richard ''Shaft'' Roundtree.Het werkt niet echt.Het leukste moment moet zelfs komen van een karakter met een wat kleinere rol: de ''motherfuckers'' autohandelaar. Het enige castlid wat echt opvalt is Pam Grier, die weer een enorme kracht uitstraalt. Een enkele blik en ik ben al verkocht. 2 sterren

Info film TCM uk

Trailer link

Trivia: Pam Grier en Bhetty Waldron hadden ook alle 2 wel eens een gastrol (niet tegelijkertijd) in Miami Vice

Proud and erect

TCM heeft een periode gehad waar ze regelmatig de verkeerde film uitzonden. Al kan het ook zijn dat het de schuld van de digitale tv-gids van Belgacom was maar het komt er in ieder geval op neer dat Hit Man eigenlijk een film was die ik niet wou opnemen. Normaal smijt je zoiets dan weer direct af van de decoder maar ik was juist begonnen met mijn eerste stappen in het Blaxploitation genre waardoor ik besloot om Hit Man toch eens een kans te geven.

De jaren '70 was in ieder geval wel een succesvolle periode voor het genre. In 1971 kwam Shaft uit, in 1973 had je Black Caesar en daartussen bevond zich deze Hit Man. Gebaseerd op het boek Jack's Return Home van Ted Lewis, dat al een jaar eerder verfilmd was onder de titel Get Carter met Michael Caine in de hoofdrol, volgt de film Tyrone Tackett die naar Zuid-Californië reist om de begrafenis van zijn broer bij te wonen. Er hangt een luchtje aan de dood van die broer en gedurende 75 minuten kunnen we kijken naar de vrij saaie zoektocht van Tackett naar kennissen van zijn broer. Ik noem het saai omdat het gewoon continu hetzelfde riedeltje is. Tackett wordt bedreigd door misdadigers die hem liever kwijt dan rijk zijn, hij weigert te vertrekken en nadien heeft hij seks met één of andere griet die hij onderweg heeft opgepikt. Het wordt wat interessanter wanneer Tackett naast zijn broer ook zijn nicht verliest en op een complete vernieltocht gaat. Tegen dan is de film jammer genoeg al bijna gedaan en was mijn interesse al ver weg geëbd.

Het grote probleem is ook dat Bernie Casey gewoon te weinig uitstraling heeft als Tyrone Tackett. Ik ben niet enorm bekend met het genre maar een Richard Roundtree of Fred Williamson straalt toch veel meer charisma uit dan wat Casey hier probeert te doen. Menig confrontatie met de misdadigers wordt op deze manier genekt en dat is toch wel zonde. Ik had ook wel een grotere rol verwacht voor Pam(ela) Grier. Haar verschijning in de film is nog een zeldzaam hoogtepunt maar ze komt algemeen gezien maar vrij weinig aan bod in het geheel. Don Diamond is trouwens ook wel een geslaagde acteur voor de gluiperige rol van Nano Zito. De squash scène (al leek dit me een variant te zijn waar er zonder een echte raket wordt gespeeld) waar Tackett hem verslaat is één van de weinige momenten dat Casey goed overkomt.

Nah, had hier eerlijk gezegd meer van verwacht. Het is waarschijnlijk dankzij Pam Grier dat de film nog enig bestaansrecht heeft want voor de rest is Hit Man een nogal ongeïnspireerde Blaxploitation film die nooit echt goed van de grond komt, dit in tegenstelling tot het hoofdpersonage die niets anders dan dit doet.

1.5*