Mazes and Monsters (1982)

Ik kan me er eerlijk gezegd niet meer zo veel van herinneren, maar ik weet nog wel dat dit de eerste film was waarin Tom Hanks me echt opviel (het was ironisch genoeg ook z'n eerste hoofdrol).

3 sterren dan maar

Lang geleden een keer gezien. Ik kan me herinneren, dat ik deze film nogal overbelerend vond en weer angst voor het nieuwe, in dit geval Dungeons and dragons, ingeboezemd werd. Eigenlijk net zoiets als dat de Kijk uit 1977 een artikel heeft over skateboarden, waarin dit een gevaarlijke sport wordt genoemd. D&D bestaat echter nog steeds en zoals te zien is, is deze film in de vergetelheid geraakt. Helaas bestaat er een nog slechtere D&D film, die, ook weer helaas, nog wel redelijk bekend is.

Werkelijk één van de meest trieste films die ik ooit heb gezien.

Audiovisueel lijkt het op een (spotgoedkoope) TV-film, echt geen semi-mooi shot zit er tussen. Ook de acteurs doen het niet veel beter dan de gemiddelde soapacteur. Verhaaltje wordt verder ongeloofelijk slecht gebracht en qua entertainment is dit ook gewoon nul.

Denk aan de LOTR films en dan in alles nog eens tien keer minder. Net als je dacht dat iets onmogelijk was...Ook een van de weinige films die ik vroegtijdig heb afgezet, bah.

0.5*

Voor dit soort films zou eigenlijk een 0.0 mogelijkheid leuk zijn.

Mazes & Monsters is a far-out game. Swords.. poison.. spells.. battles.. maiming.. killing!

Ik was gisteren bij een kameraad die juist een PS3 heeft gekocht. Na een aantal uren Army of Two: the 40th Day te hebben gespeeld wou ik wel eens iets anders en doordat mijn kameraad nog geen andere spellen heeft, werd het een filmpje. Het merendeel van zijn collectie had ik al eens gezien maar deze titel zei me werkelijk niets. Tom Hanks op de poster, een plot à la Dungeons & Dragons, ... Het kon wel eens vermakelijk worden maar dan werd ik gewaarschuwd dat het een erg slechte film was door mijn kameraad. Ik wuifde zijn argumenten weg en zei dat het waarschijnlijk zo slecht was, dat het wel leuk is. Wel, ik ga denk ik nooit meer wuiven.

In een niet zo lang geleden verleden heb ik eventjes het bovengenoemde Dungeons & Dragons gespeeld. Het was maar een paar keer maar in die paar keer viel me op hoe saai het eigenlijk was doordat je heel het verhaal zelf moet verzinnen. Blijkbaar heb ik redelijk weinig fantasie op dat gebied dus ik dacht dat Stern dit wel zou hebben opgelost door een degelijk verhaal voor te schotelen. Ergens probeert hij het wel maar faalt hij hopeloos. Het is gewoon erg lachwekkend geworden, er vlogen meerdere keren lachsalvo's door de kamer wanneer de zogenaamde monsters in beeld kwamen, maar het erge is dat ik me de film nu nog amper kan herinneren. Ik moet echt moeite doen om fracties van het verhaal te herinneren en de weinige fragmenten die terug komen waren dan ook tergend slecht. Het is blijkbaar allemaal gebaseerd op een boek (had ik niet verwacht eigenlijk doordat de verbintenissen met Dungeons & Dragons nogal hard opvielen waardoor ik dacht dat het een soort van rip-off was) maar ik twijfel of het daar allemaal beter wordt uitgewerkt. Ergens, in een diep en donker hoekje, had dit misschien nog wel enige potentie maar het wordt allemaal zo knullig uitgewerkt. We zitten gewoon anderhalf uur te staren naar een bende no-lifers (met alle respect naar de mensen die dit effectief spelen) die amper logische keuzes kunnen maken. Geen idee hoeveel jaar de film eigenlijk bestrijkt (moeten er wel wat zijn want Kate heeft het op een bepaald moment over het Halloween feestje waar Robbie iets vertelt over zijn broer maar zegt dat dat vele jaren geleden is) maar wanneer Robbie dan eindelijk nog eens opduikt, zeggen ze dat hij zo'n 30 blokken moet omlopen om aan het huis van Jay Jay aan te komen. Het hilarische is dan wel dat ons drietal telefoon krijgt van Robbie in het midden van de nacht maar wel pas 'in de ochtend besluiten te vertrekken. Echte vrienden, je herkent ze meteen!

Ik moet toegeven, ik heb de hoes niet zo deftig bekeken. Had ik dat wel gedaan dan was me misschien opgevallen dat er een volwassen Tom Hanks op de poster stond. Nogal aardig voor een film van bijna 30 jaar geleden. Als ik dat had doorgehad, dan had ik misschien ook begrepen dat de effecten die op de hoes staan een tikkeltje te hoog gegrepen waren. Op de hoes ziet het er allemaal netjes uit, in de film is het allemaal net iets beter dan wat ik zelf ineen zou steken met papier-maché. Werkelijk alles ziet er erg slecht uit en van monsters is er niet echt te spreken, tenzij je mensen in leren jassen als evil wilt beschouwen... Normaal gezien ben ik niet zo hard voor effecten in oude films omdat er vaak met de toen mogelijke middelen werd gewerkt. Toch krijg ik het gevoel dat Stern er hier niet veel moeite voor heeft gedaan omdat er negens maar een sprankeltje geloofwaardigheid van de film afstraalt.

Tom Hanks, mijn kameraad is er verzot op maar ik net iets minder. Pas op, hij heeft zeker wel een paar goede rollen (Cast Away o.a.) maar over het algemeen zie ik hem niet zo heel graag spelen. Toch maakte hij de film wel enigszins draaglijker (al kan dat wel zijn dat we niet op de titel van The Terminal kwamen toen we over goede rollen van Hanks bezig waren, iets wat voor veel hilariteit zorgde). Het is zijn eerste echte hoofdrol en het is er aan te merken. Hanks doet het slecht, er is gewoon geen ander woord voor. Het gewauwel over Pardieu, de holy man, begon nogal snel mijn zak uit te hangen en die stomme, lege blik in zijn ogen was dan ook echt te erg voor woorden. Mocht Hanks later niet bekend zijn geworden, dan had dit ergens in de vergetelheid gelegen want zelfs nu kent de film nog maar 16 stemmen en dat is wel bitter weinig. Wendy Crewson is de love-intrest van Hanks en ergens is zij nog het vermakelijkste van de film. Raar dat we hier dan weer niets van hebben gehoord. De twee mannelijke tegenspelers zijn lachwekkend. Chris Makepeace loopt continu met stomme petjes rond en David Wallace, daar kan ik me alleen nog maar van herinneren dat hij blond was dus een grote indruk heeft hij ook niet achter gelaten.

Rotte film die misschien eens de moeite waard is voor één van de eerste rolletjes van Hanks, al slaagt dit wel erg tegen. Het verhaal is waardeloos, de effecten zijn waardeloos en de cast? Juist, ze zijn waardeloos. Snel vergeten dus, al ben ik daar onbewust al hard mee bezig heb ik de indruk.

1*

Ik kende deze film alleen van naam en reputatie, als een anti-D&D propaganda stukje uit een tijd waarin de christelijke bevolking zeer overtuigd was van het feit dat Dungeons & Dragons de jeugd naar Satan zou leiden. Hoe dan ook, toen ik door de Mediamarkt liep met een maat die nieuwe films zocht, was ik degene die hem deze film aanraadde (voor de grap), omdat wij beiden met plezier af en toe wat Dungeons & Dragons sessies afgaan (en daarna jonge maagden ontvoeren om ze te offeren aan de duivel, vanzelfsprekend). Gisteren werd ik gedwongen om dit 'meesterwerk' ook eens met eigen ogen te aanschouwen, want hij had nog steeds spijt van zijn aankoop.

Ik schaam me in ieder geval dat ik iemand gedwongen heb dit flut-product te kopen. Het was nog geeneens de vooringenomenheid tegen een in mijn ogen onschuldig spel, het was het complete amateurisme wat het geheel zo naar beneden haalde. Tom Hanks was gelukkig verreweg de beste acteur in de hele film, maar hij kon duidelijk niet uit de voeten met de stupide dialogen en vreemde karakter-ontwikkelingen die zijn personage moest ondergaan. Van het een op het andere moment verandert hij van een redelijk normale tiener met een complex over zijn verdwenen broer, naar een labiele idioot die zijn personage wordt in plaats van speelt. Hoe dit ineens kwam was redelijk onlogisch en zeer lachwekkend uitgewerkt.

De rest van de acteurs liepen er met statische gezichtsuitdrukkingen maar een beetje bij, worstelend met stupide zinnen. Door het lelijke kleurenfilter was de kleur rood daarnaast een pijnlijke aanslag op mijn ogen, waardoor ik iedere keer als iemand deze kleur aanhad mijn ogen fijn moest knijpen. De soundtrack was eveneens verwaarloosbaar slecht en ongelooflijk hinderlijk aanwezig. Is er nog meer te zeuren?

En dan het verhaal... ik geef toe dat ik ondanks het feit dat ik graag Dungeons & Dragons mag spelen, weinig opheb met LARPen en daarom best kan begrijpen dat mensen dit een belachelijk iets vinden. Er echter uit halen dat deze spellen gespeeld worden door mensen die in het dagelijks leven niet kunnen functioneren op een universiteit (of in het leven) en dat mensen die het spel spelen stoppen zodra ze volwassen worden, is compleet lachwekkend. En dan nog het hele 'flippen' verhaal met Robbie's karakter: in het dagelijks leven kunnen mensen flippen van alles: spellen, films, reclames, sport, politiek en al helemaal religie: een spel daarom gelijkstellen aan 'slecht' is een klassieke drogredenering.

Alles bij elkaar is de film saai, lelijk en zeer slecht. Laad je niet verleiden door de cover en de naam Hanks. Met een andere groep D&D'ers wellicht de moeite om een keer zwaar te lachen, voor de rest is het verplicht om dit te mijden!

Erg saaie film, gezien de DVD cover had ik meer fantasy verwacht (er staan nota bene meerdere draken op de cover terwijl je niet meer dan 2x een Gorvil (soort moeraswezen) te zien krijgt
Echt een teleurstelling

Vroege Hanks.

Leuk om Tom Hanks, ondertussen een van de grootste namen binnen de filmwereld, nu in zijn allereerste rol te zien. Het wordt hem in Mazes and Monsters ook flink moeilijk gemaakt, maar de rol bewijst wel dat Hanks het al vroeg in zich had om veel andere, soortgelijke acteurs van de mat te spelen. Binnen deze film kan je het verschil echt zien.

Mazes and Monsters mist in zijn geheel de fantasy een beetje. Een concept waarbij een vreemde, fantasierijke wereld wordt gepromoot is leuk gekozen, en kan een soort vroege Jumanji vormen. Daarbij komt deze film niet in de buurt, want het is geïnteresseerder in de personages zelf. Ondanks diverse pogingen om deze figuren uit te diepen zijn het alleen niet verschijningen die daar interessant genoeg voor zijn. Een grote reden daarvoor is het slechte acteerwerk, die het voor de kijker regelmatig moeilijk maakt om actief met de personages mee te leven.

Visueel is het duidelijk een goedkope Tv-film, en kwalitatief is de film matig te noemen. Met genoeg fun had er nog wat charme aan gebreid kunnen worden, maar het erg slechte acteerwerk en totale gebrek aan decoraties gooien roet in het eten. Alle scenes rondom dat bordspel weten nauwelijks te boeien, en missen gewoon die achtergrondcharme die zulke scenes zo speciaal kunnen maken.

Hanks doet wat hij kan, maar toen de tweede helft aanbrak kon het me niet al te veel meer boeien. De desinteresse in fantasie en het algemeen brakke acteerwerk zorgen ervoor dat deze film bij vlagen een taai stukje vlees is. De eerste helft weet te boeien omdat je als kijker hoopt op wat leuke, fantasierijke en speciale sequenties, maar die komen er niet.

Een kleine teleurstelling, maar ik had de film vooraf overschat. Ik mis de charme die dit soort films (voor mij) nog speciaal maken. Met een groter budget en betere acteurs had Mazes of Monsters beter kunnen werken, maar ik denk dat de uiteindelijke richting die de film in de tweede helft kiest het concept gewoon wat onderuit haalt. Jammer.

Haha, ik las Mozes.

Dit moet haast wel een van Tom Hanks meest obscure titels zijn.