Nyad (2023)

Vanaf 19 oktober 2023 in de bioscoop, daarna te zien op Netflix vanaf 3 november 2023 (WW Entertainment)

'Nyad' Review: Annette Bening and Jodie Foster Make a Terrific Team - Variety

Leuke, zij het iets te sentimentele film die het waargebeurde verhaal verteld van de 60-jarige zwemster Diana Nyad (Annette Bening), die zonder haaienkooi van Cuba naar Florida wil zwemmen. Bening is in vorm als de arrogante, prettig gestoorde Nyad, en er zijn sympathieke bijrollen van Jodie Foster en Rhys Ifans. Documentairemakers Jimmy Chin en Elizabeth Chai Vasarhelyi brengen het er in hun speelfilm-debuut goed van af, al worden bepaalde emotionele scenes iets te dik aangezet en de feelgood-sfeer van het hele gebeuren teveel benadrukt.

Ouwe tangen in het water.

Want wat is het fijn dat Bening en Foster zo mooi oud mogen zijn, hun rimpels mogen laten zien - de rimpels die ze verdiend hebben. Met hun nog steeds mooie lijf, getekend door een leven waarover talloze verhalen te vertellen zijn - net als het leven van de protagonist, wellicht, al ziet zij er in de clips toch net iets minder filmsterachtig uit. Iets met het echte leven versus Hollywood wellicht.

Verder vind ik het hele idee van dit soort lange-afstandszwemmen toch wat moeilijk te begrijpen, te artificieel. Zwemmen met een haaienkooi, allez. Maar hoe anders is het dan om een boot naast je te hebben met een mental coach, een handig lampje dat de richting wijst, vers water met wat voedingsstoffen er in. Ja, het is een enorme en indrukwekkende prestatie, maar daar zijn er al zoveel van - waar ik naar zoek is het waarom, wat het betekent, en in deze film vind ik het niet. Ik zou meer respect hebben voor Nyad als ze met dezelfde inzet wollen hemdjes had gebreid voor de mensen in de arme landen, zoals mijn demente oma deed.

Aan de andere kant van de medaille is er vanzelf het motiverende idee dat je nooit te oud bent om iets volstrekt onmogelijks te doen. Als je de kracht maar vindt om Netflix uit te zetten zijn er geen grenzen, dat is de wijze les die deze film ons meegeeft.

Ik heb erg het idee dat ik dit soort films al veel vaker heb gezien. Een ontzettend egocentrisch hoofdpersonage dat een prestatie wil bereiken en daarbij de omgeving van zich af weet te stoten, waarna de hoofdpersoon erachter komt het niet alleen te kunnen, de verzoening komt en de prestatie bereikt wordt. Het is vrij clichématig en dan heb je andere elementen nodig om er toch bovenuit te steken, waar met name in het audiovisuele ruimte voor is. Die ruimte pakt deze film echter niet, afgezien van een aantal hallucinatiescenes die met slechte CGI uitgebeeld worden, waardoor de film dus helaas wegzakt en verdrinkt. 1,5*, met name door een Foster, die ondanks de leeftijd behoorlijk charmant is.

Goeie film over een 60-jarige vrouw die nieuw leven wil blazen in haar zwemcarrière. Een inspirerend waargebeurd verhaal over een genadeloze en onmenselijke sportprestatie. De twee hoofdpersonages komen goed uit de verf, wat uiteraard ook te danken is aan het acteerwerk van Annette Bening en Jodie Foster. Misschien wat eentonig, maar nog net 3.5 sterren.

Het feit dat de cineasten vertrouwd waren met het maken van documentaires, komt deze biopic wel ten goede, want al is hij wel typisch Amerikaans in het bewondering afdwingen van wereldrecordpogingen, topprestaties, moed, volharding, wilskracht en overwinnen ondanks alles, het moet toegegeven dat de film je toch wel tijdens de avontuurlijke overtochten in de ban houdt.

Annette Bening en Jodie Foster zijn sterk in hun respectievelijke rollen.

Een echte guilty pleasure-film. Het is vaak wel erg gedramatiseerd en zoetsappig allemaal. Onbegrijpelijk eigenlijk, want in veel opzichten is dit al zo'n perfect verhaal voor een formulefilm van dit soort. Bening en Foster geven de film duidelijk wat extra's. Waar ik Bening ondanks fysiek indrukwekkend spel nog wel net wat te veel een typetje vond, met ook weinig leuke dialogen, is Foster echt alleen maar leuk, zoals je van haar gewend bent.

Jammer overigens van die archiefbeelden van Nyad tijdens de aftiteling. Die zorgden er ineens voor dat ik haar minder sympathiek ging vinden. Ze komt daarin tamelijk mediageil over. En dan lees je ook nog eens achteraf dat de oversteek nooit onpartijdig is geobserveerd van begin tot einde, en dat eigenlijk heel haar carrière met controverses is omgeven. Dat ondermijnt een inspirerend verhaal toch behoorlijk.

Fijne film. Niks bijzonders onder de (Caribische) zon maar wel aangenaam kijkvoer, prettig tempo en vooral twee actrices die de film naar hoger niveau tillen. Ze hebben onderling een enorme chemie en een enorme gunfactor vanwege sympathie (als je beelden ziet van de echte Nyad - zij had echt een nare uitstraling vind ik). Visueel allemaal niet heel bijzonder maar de film oogt wel prettig om te zien met ook wel een fijn zacht kleurenpalet en een zomerse look. Soms iets te veel melodrama, hoewel een deel wel gebaseerd is op ware gebeurtenissen. 3,5*.

Amerikanen kunnen er wel wat van om met heroïek en suspense een verhaal te vertellen. Een inspirerend verhaal, dat zeker. Een ongelooflijk verhaal ook van een kranige zestiger die van Cuba naar Florida zwom. Het lukte haar niet bij haar eerste poging ruim dertig jaar eerder. De prestatie is des te opmerkelijk.

Twee Oscar nominaties heeft deze film, als beste vrouwelijke hoofdrol en beste vrouwelijke bijrol. Niet onterecht eigenlijk, want de film wordt inderdaad gedragen door Annette Bening en Jodie Foster. Veel gekibbel tussen dee twee meiden, maar vooral ook veel liefde en respect.

Diana Nyad was geen aangename dame. Ze was egoïstisch, betweterig en arrogant, maar ze had ook een groot doorzettingsvermogen. Anders bereik je ook niet wat zij heeft bereikt. Uiteraard is de film hier en daar, at aangezet, maer al bij al is dit een heel fijn relaas om te volgen.

Ter afsluiting van een glansrijke carrière deed open waterzwemmer Diane Nyad in 1978 een vergeefse poging om de 103 mijl van Cuba naar de Florida Keys te zwemmen. Op haar 60e verjaardag zit het Diane [Annette Bening] dwars dat ze vanwege haar leeftijd wordt afgeschreven en ze besluit om haar mislukte missie alsnog te volbrengen. Na 30 jaar niet gezwommen te hebben hervat ze haar training, geholpen door haar vriendin, vertrouweling en coach Bonnie Stoll [Jodie Foster]. Bening en Foster zijn in alle opzichten een prachtig paar en geven dit inspirerende een uiterst aangename feelgoodfactor, daarbij geholpen door de uitstekende Rhis Ifans als de navigator die constant moet opboksen tegen Diana’s weigering om op te geven. Biedt veel meer dan de gemiddelde sportbiografie en laat je gegarandeerd achter met een glimlach.

Meh. Ik duik voorlopig weer in de miniseries, want dit was het ook niet. Veel geklets. Weinig verhaal. Veel herhaling.

2*

Hemmingway schreef ooit The Old Man and the sea. Nyad is een vrouwelijke versie daarvan.

Twee dames op leeftijd gaan de strijd aan met de elementen om nog te voelen, dat ze leven. Het moet gezegd dat het acteerwerk van zowel Annette Benning als Jodie Foster zeer aanstekelijk werkt en je als kijker echt mee gaat leven met een vrouw die nog lang niet is afgeschreven en haar dadendrang aan de wereld wil laten zien.

Als feelgood film werkt deze film prima voor mij. De lichte humor en de bizarre capriolen waarin de dames zich begeven zijn op zijn minst opmerkelijk en memorabel te noemen.

De cynicus in mij kan echter niet nalaten om zich af te vragen waarom een sterveling zichzelf dit soort idioterie aan wil doen? Waar is dat grootste gebaar voor nodig? Bescheidenheid is nergens een optie en op een gegeven moment gaat het Messias complex van het personage van Benning wel erg tegen staan.

Neemt niet weg dat het acteerwerk uitstekend is en dit voor veel kijkers een inspirerende kijkervaring zal zijn.

Voor mij zit de beleving ergens in het midden.

Uitstekend gemaakte film maar niet mijn smaak.

Boven gemiddeld.