Tin & Tina (2023)

Ik moet toegeven er zijn een paar zenuwslopende momenten, en de albino-tweeling die de bijbel heel letterlijk neemt, zijn zeker creepy. Maar om een gelijknamige korte film uit 2013, nu op te rekken tot een duur van twee uur, vraagt gewoon om problemen! De makers van de film lijken zelf ook niet te weten wat men er aan kan toevoegen. Een gekke (geforceerde) toevoeging van de mislukte staatsgreep van 1981 en de democratische rechtsstaat. Tegen het einde gaat het ineens nog even over dat mannen te veel taken dumpen bij vrouwen. Met moederoverste van het klooster en haar religieuze indoctrinatie willen ze naar hoe vatbaar kinderen wel niet zijn voor wat ze op jonge leeftijd wordt aangeleerd. Of omarmde ze juist de katholieke uitingen, tja wie zal het zeggen Maar waarom blaft de hond Kuki, dan naar ze? (ruiken ze vies ofzo?) Moeder Lola (Milena Smit) is ook gehandicapt zodat je meer sympathie voor haar kan krijgen. De film draagt ook de horror-aanduiding maar moord en bloed gebeuren buiten beeld! Tja eigenlijk is alles voorspelbaar en werkt niet bevredigend. Regisseur Rubin Stein neemt gelukkig niet zijn toevlucht tot gimmickachtige gemakkelijk schrik. Echter alleen maar komen met de suggestie; dit zijn griezelige kinderen maakt het niet direct een goede film!

Nog maar eens een afschuwelijke slechte Spaanse film op Netflix. Deze was echt niet om aan te zien, slecht acteren en ongelooflijk flauw.....

Vond dit zeer vermakelijke Spaanse mystery-horrorfilm, die me van begin tot eind wist te boeien, zowel qua verhaal, sfeer en beleving. En waarin de cast top was, met Milena Smit als Lola op kop en vond haar eerder al fantastisch in de miniserie: La Chica de Nieve - Seizoen 1 (2023)

Ook vond ik de twee kiddo's fantastisch in hun rol zitten.

De kleine 2u keek zo vlotjes weg. Best verrast door de bizarre lage scores, zowel hier als op IMDb haalt het geen gemiddelde van 5/10. Ach kan er maar zelf van genoten hebben e

Een 8/10 langs mijn kant.

Werkelijk een vreselijke onzinnige en slecht geacteerde film met een absurd vreemd plot en waar ik mij het meest aan erger is dat als je kinderen pruiken opzet, let dan op dat de pony's niet telkens naar achteren geschoven zitten en een scene later weer 2 cm naar voren.

Knappe poster voor een ondermaatse film. Was benieuwd hoe het zou eindigen, maar twee uur kijken naar het overdreven godsdienstig gedrag was slopend. Het witte haar van de tweeling hoeft echt niet en bevat geen meerwaarde (wat waarschijnlijk de bedoeling is).

Tin & Tina is a dumb movie.(DECIDER) Beste UMBRA ik respecteer u mening, maar deze film word nu eens overal slecht bevonden, geen enkele filmcriticus vind dit goed, en vele vonden de tweeling terecht afschuwelijk met hun twee stomme pruiken. Maar ergens ben ik ook wel jaloers want als je dit soort films goed vind, heb je namelijk veel meer keuze...

Op de Tomtometer krijgt ie toch nog 60%, de audiance score ligt dan weer extreem laag met 20%.

Jua ik moet deze film echt totaal anders beleefd hebben blijkbaar Maar ja ik kan me wel vaker enorm vermaken, met films, die door het gros uitgekotst worden. Dus niet persé verrassend deze uitschieter.

Mja, moeilijk gevalletje. De sfeer zat wel goed, maar de acteerprestaties zijn helaas erbarmelijk te noemen. De film is ook een echt clichéfestival en vervalt van de ene genreplatitude in de andere. Die kinderen waren regelrechte karikaturen. Het leek wel alsof de makers er zelf de draak mee staken toen de twee voor het eerst in beeld verschenen. Vrolijk werd ik ook niet van de speelduur, die veel te lang is voor dit soort films. De eerste helft komt nog weg met een 3*, maar in de tweede helft wordt het afstompend en derhalve eindigt de film op een 2.5*.

Milena Smit had een goede vertolking in Alma. Hierop gewaagd aan deze horrorfilm. Griezelig slecht en nergens serieus te nemen. Het kon me weinig bekoren op de zwembad scène na die was zenuwslopend. Het einde van de film was eveneens onlogisch te noemen.

De aanleiding voor alle ellende die zich in de film openbaart, vergt heel wat goodwill. De reden van een jong echtpaar om twee obscure weeskindjes te adopteren ontging mij volledig. Twee bleke kindertjes met spierwitte haren? Twee bleke kindertjes die zich in houding en gedrag heel afwijkend en eng positioneren? Bovendien twee bleke kindertjes die in een religieuze waan verkeren, terwijl het jonge echtpaar daar niets van moet hebben? Het is de manier om het onheil over je af te roepen. Ach en wee is dan ook het gevolg.

En het begint allemaal nog wel onbedoeld grappig. Grappig is het om te zien hoe het echtpaar door het weeshuis wandelt als bevonden zij zich in een hondenkennel. “ Doe me die maar”. In werkelijkheid zal de adoptieprocedure toch wel secuurder zijn geweest en niet in een tel zijn afgehamerd. Dat zal toch zelfs gelden voor het roerige Spanje van 1981, het tijdperk waarin de film zich afspeelt? Nou ja, toch nog even gelachen.

Als je je over dit wankele begin hebt heen gezet, en je klaar bent voor de horror, doemt een ergerniswekkend punt op. Een belangrijk punt. Het wordt namelijk maar niet spannend. Tin & Tina is gewoon een verschrikkelijk saaie film, die ook nog eens bijna twee uur duurt. In die twee uur passeert slechts een handvol scènes waarvan je ietsjes rechterop in je stoel gaat zitten. Het jammere is bovendien dat de meeste actie zich buiten beeld afspeelt. De film toont niets en suggereert veel. Dat kan goed werken, maar suggestie werkt alleen goed als een film een spanningsboog bezit. En ja, die bezit de film niet.

Het grote landhuis waar het verhaal zich afspeelt is trouwens een prima locatie om spanning op te roepen. De residentie biedt uitstekende mogelijkheden om suspense in te bouwen. Het gebeurt amper, want Tin & Tina is gewoon een verschrikkelijk saaie film. Tin & Tina is een adaptie van een korte film met dezelfde titel. Een korte film past waarschijnlijk beter. Er is voldoende materiaal om een pittig kort stukje film van te maken. Er is veel te weinig substantie om de dunne inhoud buitenproportioneel te rekken. Wat een kwelling was dit, zeg.

Twee onuitstaanbare k*tkinderen en dat twee uur lang. De Spaanse Tommie en Annika, maar dan met huidaandoening (nou ja, Tommie en Annika.. deze zijn helemaal niet zo lief). Maar ook niet eng verder, gewoon uiterst vervelend. Die jongen leek wel Macaulay Culkin, die moeder trouwens ook, sprekend.
Net als Mia Farrow in Rosemary's Baby knipt zij haar haar af op een gegeven moment en bij elke volgende scène lijkt ze wel iets ziekelijker te ogen. Ook zij heeft een echtgenoot die haar niet gelooft en zich als een eikel gedraagt.
De hond wordt natuurlijk vermoord, die moeder 'janken' en dan denk ik ja, maar je legt je hond wel buiten aan een ketting...
Vond sowieso dat er maar lauwtjes gereageerd werd op de dood van de hond.

Dus....je wil een kind adopteren en komt thuis met de twee grootste creeps wat God onder de zon heeft en dan vind je het vreemd dat dat niet goed gaat. Zo klaar met deze zogenaamde horrorfilms, ik stap wel over op het romantische genre daar zit meer horror in als in deze bagger.

als geboren gelovige en vervolgens mijn eigen weg gekozen moet ik zeggen dat het me ergens wel raakt. 3*

Op zich is het gegeven wel leuk, maar misschien voor een film van dik een uur. Dit duurt allemaal een eeuwigheid waarin het grootste gedeelte van de tijd zo goed als niets gebeurt. Veel te langdradig.

Zeker geen goede horrorprent, maar beide zeer irritante kinderen weten deze film voldoende boeiend te houden door hun ingenieuze handelingen en sterke belachelijke geloofsovertuiging. Soms met afkeer zitten te kijken wat de kinderen allemaal in staat zijn om te doen. De scène met de baby is er eentje om koude rillingen van te krijgen. 6/10