It (1990)

Omdat hij nergens eng werd. & Geen schrikmomenten

De nieuwe horror zitten vol schrikmomenten maar die vindt ik goedkoop en veelste eng ben pas 14

Maar de horror van stephen king is gewoon griezelig en de spanning zit hem in de spannings opbouw heb ook de shining gelezen dat is dezelfde manier als deze maar als je het inigatief van deze film wel leuk vondt maar het te mild vind raad ik je stranger things op netflix aan dat is zo,n beetje het zelfde verhaal als dit maar die serie beschikt wel over schrikmomenten er is ook een remake van IT die ik nog niet hebt gezien vanwege kijkwijzer naar die schijnt ook erg goed te zijn staat sinds dit weekend op netflix groet geralt of rivia

Geralt of rivia, ik lees in elke post dat je 14 jaar bent maar ik denk dat je iets teveel waarde echt aan je leeftijd en de kijkwijzer. Leeftijd zegt niet veel. Ik ben op mijn zevende begonnen met horror kijken en toen was deze heel spannend, op je veertiende niet meer. Maar dat geldt voor mij, en voor de rest is dat anders. Het is maar net wat je zoekt en waar je tegen kan.

Enkele beledigende berichten verwijderd.

Tja....tijden veranderen Dit had ik toch wel niet verwacht ! Na 29 jaar heb ik één van mijn favoriete horrorfilms opnieuw bekeken en vooral in de optiek om deze met de nieuwe It ( deel 1 en deel 2 ) te vergelijken. En ik ben verrast...geen nood, ik blijf deze nog wel goed vinden, maar minder sterk dat ik nog gedacht had. Bij de remake had ik nog het gevoel van zeer vermakelijke horror die het originele zeker niet kan doen vergeten. Nu dat ik deze terug gezien heb en eerlijk gezegd toch wel heel kritisch ben geweest t.o.v. het originele moet ik de regisseur van de remake toch wel feliciteren met zijn uitwerking. Je ziet heel wat overeenkomsten, maar ook heel wat andere benaderingen die toch in de remake gewoon beter tot zijn recht komen. Aan de clowns ligt het sowieso niet. In het originele krijgt die soms wel een grappig trekje. Neen, ik vind het eerste deel in beide films telkens beter dan het tweede deel. De kinderen spelen goed, maar in de remake worden de personages wel veel beter uitgewerkt. Een sterk pluspunt voor de remake. Het tweede deel van de nieuwe versie kreeg van mij terecht commentaar op het acteerwerk en de personages, maar blijkbaar ook in het originele een struikelblok. Ook het slot vind ik in beide versies te mager en te simpel uitgewerkt. Al kan ik nu het slot in de nieuwe versie al wat beter accepteren door deze film van 1990 terug te zien. En als ik de vergelijking nu maak, zijn heel wat scènes in de nieuwe versie veel beter uitgewerkt. Voorbeelden zijn de individuele hallucinaties van de verschillende kinderen, de dingen uit hun herinnering die ze terug moeten zoeken om It te kunnen doden, de opbouw, bepaalde schrikmomenten en opvallend de kills. In de oude versie gebeurt er toch maar weinig en is de film vooral braafjes uitgewerkt. Tijden veranderen....dat zie je ook aan bepaalde maatschappelijke contexten zoals het weglaten van kills van kinderen, het homo-aspect... Natuurlijk is deze film ook braafjes qua bloederige momenten en heeft de nieuwe versie teveel It-gehalte.

Deze krijgt 8/10...maar de nieuwe versie apprecieer ik nu nog meer.

Voor mij toch een filmklassieker (OK, miniserie, whatever, fantastisch format voor Stephen King adaptaties overigens) waar ik twee maal van genoten heb hoewel dit respectievelijk 10 en 25 jaar geleden was. Vele onvergetelijke scenes: het prentenboek, buh-buh Billy boy, het papieren bootje, de fortune cookies, de totaal in shock zijnde vrouw van de volwassen Billy en het racen op de fiets daarna. En de geweldige Tim Curry. Plus dat alles zonder cgi-crap. Ja, die spin is te nep. Maar die zombie uit het meer, de makeup van Curry, gewoon erg goed.

It is wel zo'n film die je gezien moet hebben. Aleen het karakter van clown Pennywise rechtvaardigt dat al. Je wordt direct ver in de tijd terug geworpen, want het ziet er regelmatig wat oubollig uit. Ook qua acteerwerk hapert het regelmatig. Maar niet getreurd, de lange speelduur wordt wel goed benut. Zo zit je met 2 minuten direct al op het puntje van je stoel en krijgen de verschillende persoonlijkheden dik de tijd om op je in te werken. Wel valt het soms in herhalingen, maar de creepy scenes zijn toch veelvuldig aan de orde en houden je erbij. Ook is dit het soort horror dat nooit echt goor of eng wordt, zoals je van Stephen King gewend bent. De finale voldeed niet helemaal, maar It heeft diverse iconische scens aan boord, die je niet meer vergeet.

It is een verfilming van het beroemde boek van Stephen King. Het verhaal gaat over een stadje in Maine genaamd Derry dat al eeuwen geteisterd wordt door mysterieuze doden en kinderverdwijningen. Een aantal buitenbeentjes merken dat een demonische clown genaamd Pennywise(Tim Curry) hier iets mee te maken heeft. Ze besluiten de handen in één te slaan tegen Pennywise en noemen zich de Losersclub. Het is gemaakt als miniserie en dat is te merken want het ziet er wat knullig en goedkoop uit. Ook het acteerspel is niet erg sterk. Tim Curry is geweldig als Pennywise, zijn performance draagt de film, maar de rest is niet echt memorabel. Ondanks dat het allemaal, met uitzondering van Curry, wat matig is heeft deze film wel een enorme cultstatus en daarom alleen al moet hij gezien worden. Inmiddels is er remake, verdeelt in twee delen, er beter uitzien ook de characters meer uitdiepen maar ondanks dat die overall beter zijn missen ze wel Tim Curry's Pennywise. De miniserie scoort een magere 2 * maar krijgt een extra * alleen voor Tim Curry's performance!

Leuke aanvulling op het Meesterwerk van King.

Een uitstekende horrorfilm.

Niet veel op aan te merken.

Als je een horror fan bent, dan zal je eens een kijkje moeten nemen naar deze film.

Een toppertje!

Take your pick a...Bu...Bu...Bu...Billy-boy, hahaha!

Toch een must see na de recentere films uit 2017 en 2019, goh...zijn die alweer zo oud? Films die ik best wel erg goed vond tegenover een serie waar ik eigenlijk niet zo heel veel meer van wist maar in mijn beleving ook niet echt sterk of spannend was. Twee volwassenen mannen op een kinderfiets was het weinig flaterende beeld dat ik daar nog van had. Maar na wat recentere Stephen King uitstapjes, zowel films als boeken, begon het toch te kriebelen en wilde ik deze versie toch wel weer eens zien, en daar bood de kringloop gelegenheid toe.

Afwijkend is de serie vanaf de eerste minuut, want waar de films een strikte tweedeling aanhouden tussen verleden en heden, een chronologische volgorde, wordt dat in de serie vanaf de eerste minuut door elkaar geweven met flashbacks. En het moet gezegd dat hoewel de film, deel1, meer tijd lijkt te nemen voor de gebeurtenissen als vriendengroep, dit toch ook best een aardige opbouw is. We zien de oproep weer naar Derry te komen, hun ervaringen met It en hoe enorm het hen nog in de greep heeft. Inhoudelijk verschilt het verder qua achtergrond ben gebeurtenissen niet heel veel met de twee films.

Sowieso ook afwijkend is dat de beide films zich veel meer richten op visuele horror, nu zijn de mogelijkheden in '17 en '19 even wat meer betreffende CGI. De serie lijkt zich op zijn beurt meer te richten op de vriendengroep zelf, het trauma, en een bepaalde geborgenheid ben intimiteit. Pluspunten zijn natuurlijk Curry als Pennywise die vooral in de bibliotheek hilarisch is. Een verschrikking zoals altijd is Richard Thomas met dat zijige blote billen gezicht van hem, en die paardenstaart is het toppunt, maar snel terug naar goed punten. De trucage zoals Pennywise die uit het afvoerputje komt ziet er dan wel weer erg goed uit voor '90, de 'eindbaas' om het zomaar te zeggen is dan weer een beetje zo zo.

Maar al met al maakt It '90 op zijn eigen manier toch best nog een aardige indruk en blijkt toch niet zo slecht als ik me kon herinneren. Leuk om weer eens gezien te hebben.

Het eerste gedeelte is sterk, het tweede gedeelte vind ik erg slecht op de scene van Bev in haar ouderlijk huis na. Toch blijft Pennywise een van de grootste horror iconen ooit!

Vergeleken met de nieuwe versies een erg saaie film. Duurt echt veel te lang. De stem van Pennywise is alles behalve eng en ook weinig zichtbare kills of andere spannende momenten. Echt een oude matige film.

Voor de liefhebbers is er een erg interessante documentaire gemaakt over de film, waarin alle cast en crew aan het woord komt:

Pennywise: The Story of It (2021)

Nog eens gezien. Meer wisselvallige beleving dit keer, maar meer dan een halfje eraf kan ik (nog) niet over mijn hart verkrijgen. Wat was dit vroeger een impactvolle film zeg... De scène met de apotheker (over de inhaler) was ik zelfs helemaal vergeten, best heavy.

Ik heb de moderne remakes van It een aantal jaren geleden gezien. Hoewel ik niet overdonderd werd, vond ik het amusante films. Waarom ik deze miniserie uit de jaren 90 nooit daarvoor had gezien is me eigenlijk zelf een raadsel. Pennywise is immers al lange tijd een iconisch (film)personage. Ik had deze zelfs al in mijn bezit toen de twee remakes op mijn pad kwamen. Op de één of andere manier vreesde ik voor een zeer gedateerde en trage zit.

Gelukkig bleek het tegendeel waar te zijn. Ja, de miniserie is dusdanig lang van stuk dat ik hem niet in één keer heb uitgekeken, maar dat kwam geenszins doordat ik me zou hebben verveeld. Het blijkt inderdaad waar te zijn dat It hier en daar inmiddels wat gedateerd voelt. Dat wordt met name evident tijdens de ietwat houterige climax van het tweede deel, hoewel ik eerlijk gezegd ook geen fan was van dat stuk in de in technologisch opzicht veel geavanceerdere moderne versie. Ook het acteerwerk is niet gelijk van het allerhoogste niveau. Hoewel ook zeker niet storend, komt het bij vlagen wat soapachtig over. Dat gevoel overheerste overigens met name bij de volwassen vriendengroep; de kids hadden best een leuke onderlinge chemie naar mijn mening.

Toch heeft It twee hele grote pluspunten. De eerste is een weergaloze performance van Tim Curry. Misschien toch wel een beetje een ondergewaardeerd acteur. Ik ken hem vooral als gefrustreerde hotelmanager in de tweede Home Alone film, maar hier weet hij een perfecte combinatie te vinden tussen humoristisch en angstaanjagend. Ik durf te wedden dat zijn rol me, als ik jonger was geweest, zeker de stuipen op het lijf gejaagd had en nu wil ik vooral al zijn quotes onthouden. Je zou kunnen zeggen dat het (te) overdreven is, maar ik vind het heerlijk om naar te kijken. Het tweede voordeel is toch wel een erg goede, naargeestige sfeer. Ik zat er tijdens het kijken helemaal in en, ondanks dat ik grote lijnen wist wat er ging gebeuren, ervoer ik wel degelijk spanning op de juiste momenten.

Hier en daar is het misschien wat knullig, maar dit is mijns inziens vele malen imposanter dan alle horrorfilms die tegenwoordig aan de lopende band uitkomen en vooral teren op goedkope schrikmomenten waarbij het volume naar standje 100 gedraaid wordt. Natuurlijk gaat een groot deel van de dank uit naar Stephen King voor het fijne bronmateriaal, maar de makers achter deze miniserie zijn er wat mij betreft goed in geslaagd om het verhaal tot leven te brengen. Ik heb me uitstekend vermaakt!

3,5*