RRR (2022)

Compleet over de top spektakel uit India, voorzien van dik aangezet akteerwerk, bordkartonnen slechteriken, opzichtige computereffecten, zang, dans en heel veel aktie. Dat laatste uiteraard hoofdzakelijk in overdreven slow motion. Ik moest er even inkomen (en met ruim drie uur speelduur had ik daar ruimschoots de tijd voor), maar eenmaal op gang heb ik me absoluut niet verveeld. De plot steekt best leuk in elkaar, de twee hoofdrolspelers zijn sympathiek en visueel is de film een genot om naar te kijken. Afgezien van die lelijke cgi dan.

Het cijfer dat ik geef is puur op beleving (en een stukje smaak ja en ook heel wat andere dingen) maar juist omdat ik de laagste score geef behoeft dat wel enige nuance. Kortweg duurt de film 188 minuten en om allerlei redenen vond ik er geen drol aan vaak. Dan zijn 3 uur heel veel (in twee etappes uiteindelijk bekeken en het laatste uur ook niet echt met de aandacht erbij mee). Had de film 90 minuten geduurd, dan allicht had ik nog best goed hoger kunnen geven. Want de film is zeker niet slecht, verre van. Vol overtuiging (waardeer ik), groots (waardeer ik meestal alleen werkte het niet voor mij in deze film), prima dansjes, CGI soms matig maar vaak oké en een fijne aankleding en best een boeiende plot. Maar het acteerwerk kon me niet echt smaken (de acteurs dansen beter dan dat ze acteren) waardoor personages niet gaan leven en de film vooral lang duurt. Maar ook op elk stuk actie wordt nadruk gelegd met eindeloos veel slow-motions. Goed uitgevoerd, daar niet van, maar al heel snel boeide me dat niet meer. Sowieso vond ik de actie te overdreven om er echt door bewonderd te worden. Aan het eind dat ronddraaien met een motor in de handen?. Er is overduidelijk voor een bepaalde stijl gekozen, die stijl wordt ook uitstekend uitgevoerd (zou de film Beste Regie winnen, prima!) maar is simpelweg niet mijn smaak. En zo kent de film dus best nog we; een aantal positieve punten alleen zijn dat niet de belangrijkste punten en tellen vooral die 188 minuten heel zwaar mee voor mij. 0,5*

Ook bij herziening blijft dit een grandioos spektakelstuk!

Briljante actiecinema!

5* blijven schijnen.

Dit moet wel de meest bombastische film zijn die ik ooit heb gezien. Van de actie tot het drama, alles is zo gigantisch over de top. Om de paar minuten krijg je weer een nieuw vreselijk dom of over de top cheesy moment dat je doet schateren. Als je dit als een serieuze professionele film moet beoordelen dan zou mijn stem laag zijn, maar puur als vermaak vond ik het vaak geweldig. Geen idee was te gek voor de makers, en hoe amateuristisch alles vaak ook is, met vreselijk schrijfwerk en afschuwelijke acteurs, de film heeft een bepaalde oprechtheid die je eigenlijk nooit ziet in domme Hollywood-blockbusters van dit soort.

Overigens is de film audiovisueel bekeken wel echt genieten. De CGI is weliswaar vaak hilarisch slecht, en origineel of smaakvol kan je het onophoudelijke gebruik van slow motion niet noemen, maar Rajamouli wel weet hoe je actie in beeld moet brengen. Hoe onlogisch en dom de actie zelfs binnen de gestileerde logica van de film ook is, de actiescènes zijn nooit druk en vermoeiend zoals je tegenwoordig vaak ziet, en de hele film is gewoon echt een ervaring. Het soort dat je ouderwets in een goed humeur achterlaat na afloop.

Ik vond de CGI helemaal niet zo slecht en lachwekkend, gezien het budget is dit juist heel knap gedaan. In amerika is de film mateloos populair en word opnieuw gereleased. Het acteren tja. dat is in india sowieso anders. Ik ga nog stapje verder. Ik vond dit de beste actiefilm van 2022 en natuurlijk het laatste 20 a 25 minuten gingen alle remmen los kwa actie. Maar je hebt wel een punt dat dit een bijzondere ervaring is. Ik hoop dat hij opnieuw word uitgebracht in Nederland en dan in iMax dan is extra groot over de top.

Eens. De cgi en het acteerwerk is helemaal niet slecht. Het is een bewust gekozen, meer poëtische stijl. Bij dit soort escapisme is een hyper realistische stijl juist ongewenst. Alles werkt perfect. En eens. Beste film van 2022. Hoop dat hij nog eens vertoond wordt ergens.

Eenzijdige, chauvinistische film over het verzet in India tegen de Britse overheersing. De Britse kolonisten worden steevast afgetekend als wreed en meedogenloos. Dat draagt ertoe bij dat het een bloederige actiefilm is geworden, waarbij de gevechten naarmate de film vordert steeds fantastischer worden. Dat kan niet verhelen dat er nogal wat gaten in het brokkelige verhaal zitten. De muzikale slotact slaat helemaal nergens op. Niet mijn ding. Van de 200 films uit India, die ik gezien heb, is dit met voorsprong de minste.

Geluid lekker hard, drankje er bij en genieten!

Genoten van deze film, maar hier blijft het dan ook bij met dit genre uit India. Je hebt aktie films en over de top aktie films, maar deze heeft zijn eigen genre gecreëerd : ridiculous action.

Iedereen beseft als hij bv John Wick kijkt naar over de top aktie kijkt, je weet dat het niet kan, maar blijft 10% geloofwaardig. Maar RRR gaat naar 99% ongeloofwaardig. De finale is zo ridiculous, dat een sprookje van Disney geloofwaardiger is.

Tsja,....wat moet ik hier nou van zeggen...Het is een mix van Jungle Book, Indiana Jones, James Bond, Saturday Night Fever, West Side Story, Titanic, Lord Of The Rings en Harry Potter. En dan heb ik het nog maar over het eerste half uur van de film. Beelden en kleurgebruik zijn top. Special effects zijn goed maar zeker niet top. Verhaal staat bol van symboliek (water-vuur, goed-kwaad) en uiteindelijk wint de goede. Duidelijk is ook de haat tegen de Britten uit de tijd waarin de film zich afspeelt. Zou me niet verbazen als, mocht er ooit een Nederlandse remake komen, het verhaal gaat over Suriname-Nederland en worden de hoofdrollen vertolkt door Sylvana Simons en Akwazi. Film duurt 3 uur, maar ik heb 'm af gekeken en mede dankzij de mooie beelden heb ik er 3,5 sterren voor gegeven.

RRR heeft ook Oscar te pakken voor beste liedje

Naatu Naatu, in Hindi Naacho Naacho. Een welverdiende prijs.

Het was in ieder geval een spetterend optreden op de Oscarshow.

Dit kon makkelijk de andere kant op vallen; een epische over de top Tollywoodfilm van drie uur, de kans bestond dat ik dit alleen maar heel vermoeiend zou gaan vinden, zeker gezien de speelduur. Maar nee, ik vond dit echt geweldig.

De hoofdpersonen zijn een soort superhelden met bovenmenselijke capaciteiten, de actie en editing (met veel slowmotion) is over de top, de thema’s en emoties zijn groots, maar als je meteen aan het begin van de film weet te accepteren dat dat nu eenmaal de stijl is, is het gewoon een fantastische kijkervaring.
En ook al is het (weer) niet subtiel, vond ook het hele verhaal tussen de twee mannen, allebei met hun eigen missie, eerst vijanden, daarna vrienden, daarna weer vijanden, en daarna elkaars leven redden gewoon heerlijk om te zien.

Prima muziek, goede soundtrack, knotsgekke actie, een interessante achtergrond zo met die Engelse overheersing. Heel de speelduur vermaak door de consequente stijl.

Enige minpunt is dat de CGI van de dieren niet altijd top is (hoewel dat ook slechter had gekund) en dat 3 uur natuurlijk eigenlijk te lang is, maar verder heb ik eigenlijk geen redenen waarom ik niet meteen 5* zou geven. Laat ik beginnen met 4,5*.

Geen idee of dit exemplarisch is voor Tollywood/Bollywoodfilms? Heb er eigenlijk zelden een gezien, maar begin nu te denken dat ik er misschien maar meer moet gaan proberen.

Heb me hier prima mee vermaakt. Als je een beetje bekend ben met Indiase cinema (Bollywood/Tollywood) dan weet je dat het (vaak) doorspekt is met Indiase cultuur, dans en muziek. Nu viel dat laatste in RRR alleszins mee, maar in plaats daarvan werden we getrakteerd op een flinke dosis melodrama, over-the-top slow-mo actie, kitscherige title-screens en cgi dieren. Je moet RRR niet met een westerse, nuchtere bril op gaan zitten ontleden en analyseren, dit moet je gewoon omarmen en ondergaan (al zijn er genoeg over-the-top Hollywood actiefilms, dus zo onbekend zijn we er niet mee).

Kernwaarden als trots, dapperheid, zelfopoffering, strijd en kracht vliegen je om de oren, heroïsche slow-motion shots van de helden in spé tegen een achtergrond van vuur en spektakel.

Het is uberkitsch, maar daarom ook zo vermakelijk.

De historische achtergrond van het Britse koloniale tijdperk geeft de film bovendien een interessant internationaal tintje, al hoef je geen The Crown-taferelen te verwachten; de Britse kolonisten zijn gereduceerd tot brute, empathieloze slechteriken (nuja, het waren ook geen lieverdjes) en van enige karakterontwikkeling is geen sprake. Het draait om goed (inheemse cultuur) tegen kwaad (de bezetter), meer hoef je niet te weten. Het interne conflict tussen de twee hoofdpersonen (á la Infernal Affairs / The Departed) is weliswaar voorspelbaar, maar geeft het nog wat sjeu mee op weg naar de onvermijdelijke overwinning van het goede.

Ondanks de 3 uur durende zit heb ik me nergens verveeld. Ik vraag me wel af hoe hoog ik de film zou ranken als ik vaker Indiase films zou kijken, vooralsnog is het de leukste Indiase film die ik heb gezien.

4*