Between Earth and Sky (2018)

Het predicaat 'horror' kan ik niet volgen maar 'drama' absoluut. Ik heb deze gezien als The Lie wat ik gezien het verhaal veel logischer vind dan Between Earth and Sky. Hij had nog beter The Lies geheten: hoe een leugentje kan escaleren tot een berg leugens en het nemen van een aantal hele domme beslissingen. Spannend verhaal met een geweldige twist nét voor de slotscene. Normaal zou ik zo'n slot een open einde noemen, maar dit slot paste precies bij deze film. Erg goed gespeeld, m.n. door 'dochterlief' en boeiend van begin tot einde.

Al is de leugen nog zo snel..

Amazon Prime kondigde enige tijd geleden hun Welcome to Blumhouse lijn aan, die bestaat uit vier films. Op 6 oktober zijn The Lie en Black Box gereleased, en op 13 oktober volgen Evil Eye en Nocturne. Ik hoop dat The Lie en Black Box geen voorbode voor de overige twee films gaan zijn, maar ik ben er alvast bang voor.

The Lie was voor mij de grootste teleurstelling van de twee. Hoewel het verhaal een wending krijgt die ik niet aan zag komen, gaat deze helaas vooraf aan een heleboel matigheid en ongeloofwaardigheid. Ik krijg het idee dat The Lie binnen een redelijk kort tijdsbestek in elkaar gedraaid is en dat hier niet direct de meest talentvolle regisseur bij betrokken geweest is. Het materiaal waar hier mee gewerkt wordt heeft namelijk potentie maar de uitvoering is zielloos en met weinig vakmanschap gemaakt. De verassende wending schudde mij even wakker maar liet mij vervolgens alleen maar meer gefrustreerd achter omdat ik mij realiseerde dat deze drama/thriller (want dit is absoluut geen horror) zoveel beter uit had kunnen pakken met een meer talentvolle regisseur aan het roer.

2,0*

Dit is by far geen horror , maar over duidelijk een psychologische thriller , die prima weg keek .

Het idee is simpel , en word goed gebracht .

Wat wel ontzettend zonde was was de twist aan het einde : totaal overbodig.

Wel “ lekker “ verknipt , maar het voelde misplaatst . Jammer .

Meh. Matig. Ik vind Joey King een prachtig meisje, maar wat een vreselijk irritant personage speelt ze hier. Wat is het lastig om maar enigszins met haar mee te leven. In plaats daarvan zit je je af te vragen wat dat meisje mankeert, want ze is niet helemaal 100%. De onmacht van de ouders was wel goed voelbaar. Hoe ver ga je om je kind te beschermen? Heel ver. Al vond ik wel dat ze haar met fluwelen handschoentjes behandelden, leek geen normaal gesprek mogelijk te zijn.

Het einde zag ik helaas wel aankomen. Beetje jammer dat ik gelijk kreeg, maar had nog ergens de hoop dat de ouders het zo zat waren, dat ze hun dochter er alsnog voor zouden laten opdraaien zodat ze de juiste hulp zou krijgen , maar helaas.

Op imdb heeft de film een betere titel en heet simpelweg The Lie. In de film gaat het niet alleen om de titulaire leugen, maar ook om een heleboel leugens die daaruit voortkomen. Door alle leugens ontstaat voor alle personages een steeds wanhopiger situatie. Een situatie die zij zelf in het leven hebben geroepen en waar zij ondanks de uitzichtloosheid ervan, koppig aan blijven vasthouden. Tot hoe ver en ten koste van wat en wie, vraag je je als kijker af. Een interessant scenario.

Als dochter Kayla haar gescheiden ouders vertelt dat ze haar vriendin impulsief heeft vermoord, worden ze geconfronteerd met een wezenlijke afweging. Alles opbiechten en de consequenties accepteren of alles verzwijgen in de hoop dat de waarheid niet aan het licht komt. Een veeleisend dilemma tussen een morele plicht om de waarheid te vertellen en een morele plicht om je dochter te beschermen.

Regisseur en scenarist Veena Sud laat het dilemma even sudderen, maar niet heel lang. De film gaat veel meer over de escalatie die daarna ontstaat. Het verhaal heeft enkele wendingen in petto die de personages steeds voor het blok zetten en voor spanning zorgen.

Het kleurgebruik in de film is opvallend. De kleuren blauw en grijs domineren de zakelijk ingerichte interieurs en versterken de verontrustende sfeer die in de film aanwezig is. Een sfeer die vanaf de eerste minutt al kil aanvoelt door het somberer winterse weer en beelden van een besneeuwd landschap. De gescheiden ouders staan daarnaast ook nog eens borg voor een brok onderlinge ijzigheid. Prima sfeer dus.

De vertwijfelde pogingen van de ouders om de situatie onder controle te houden, fascineren en zijn vaak lachwekkend. Het is spannend om mee te beleven hoever de personages gaan in hun leugens. Het is spannend om samen met de ouders steeds een grens op te zoeken en die vervolgens te verleggen. Of niet. En het is hilarisch om het vreemde draaierige gedrag te aanschouwen dat steevast op een leugen volgt.

Wat aan het oog voorbij trekt is een absurd verhaal, dat mij af en toe deed twijfelen aan de serieuze teneur. Ik kreeg soms sterk het idee naar een gitzwarte komedie te kijken. Bepaalde gebeurtenissen zijn dermate overdreven en hilarisch dat de film die kwalificatie absoluut verdient. Op zich maakt het niet veel uit voor de beleving, maar de gedachte liet me gewoonweg nooit helemaal los. Na afloop heb ik nog steeds enige twijfel over de insteek van Veena Sud. Ik houd het maar op een serieuze film, die het zich veroorlooft om zwartkomische accenten in het verhaal aan te brengen. Een ieder zal het anders beleven, denk ik.

Tussen al deze ingewikkelde kwesties raakt het verhaal over het vermoorde meisje enigszins ondergesneeuwd. De moord is slechts de aanleiding tot het onrustige gewoel waaruit de film is opgebouwd. Het politieonderzoek naar de moord, hangt er maar wat bij. Aan dat thrilleraspect had de film wel iets meer aandacht mogen schenken.

Between Earth en Sky is een aardige film.

Onderhoudende maar uiteindelijk weinig bijzondere en vooral ongeloofwaardige thriller geproduceerd door Jason Blum, wiens Blumhouse productiebedrijf de afgelopen jaren flink wat overuren heeft gedraaid. Geen horror echter dit keer. Na een rommelig begin wordt de plot zowaar best spannend, al heeft de film te lijden onder een gebrek aan interessante personages en werkt één en ander toe naar een nogal bespottelijk einde. En met Joey King heeft men een zeer irritante hoofdrolspeelster in huis gehaald.

Aardig filmpje wat het vooral van het mysterieuze sfeertje moet hebben. Het keek allemaal lekker weg, maar verwacht geen hoogvlieger. Het einde had ik niet zien aankomen en vond ik erg verrassend.

Mede door het verrassende einde 3,5 ster.

Had er wel wat meer van verwacht.

Het was allemaal best aardig maar het verloopt soms nog wat stroef. Het had ook een stuk spannender gemogen.

Eind was redelijk verrassend!

2,5*

De eerste Welcome to the Blumhouse-film die de povere middelmaat overstijgt. Ik begon de hoop al op te geven voor dit project. Zeer onderhoudende drama/thriller met een schitterende ontknoping. De tiener in kwestie zou je op verschillende momenten met de tuchtroede willen opvoeden, maar de ouders krijgen uiteindelijk wat ze verdienen voor hun falende ouderschap.

Best wel een aardige film die prettig wegkijkt, en met een twist die ik niet zag aankomend.