High Society (2018)

Na een aantal Koreaanse films te hebben gezien kom je toch wel achter zo'm maatschappij, en dit is er één waar status heel belangrijk is. Ofwel van geboorte, ofwel door heel hard werken. Deze film draait rond dat thema van twee mensen die willen horen bij een klasse waar ze eigenlijk niet passen. En zo volgen we een echtpaar in hun zoektocht naar roem. De film lijkt aan het eind echter niet te kunnen kiezen wat men precies wil zeggen. Het had best cynischer gemogen, ofwel positief ofwel negatief uitpakkend voor de hoofdpersonen.

De film is ook zeker niet slecht met fijn ingetogen naturel acteerwerk, sowieso een zekere vorm van realisme in die relatie (eerst een kleine ruzie, daarna samen een sigaretje) en ziet er mooi uit met dure kleding en luxe interieurs, maar ook een mooie seksscène ondersteund door een schitterende aria uit de Parelvissers (helaas niet gezongen door Alain Vanzo, die raakt die aria precies). Maar op momenten is het wel een hele lange zit. Op Netflix staat ook nog eens de director's cut en die voel je wel, vooral omdat de film net niet een richting weet te kiezen en zo als geheel de film wat vlakjes blijft en soms tempo ontbeert. Ik had hier graag een hoger cijfer voor willen geven, want dat heeft de film in zich. Helaas niet waargemaakt. 3,0*.