Andhadhun (2018)

Op filmtotaal zetten ze deze bij de vijf aanraders van deze week.

Vermakelijke film met leuke wendingen.

Weer een film van sriram raghav die bij mij indruk heeft gemaakt 4 sterren

Je moet weer aan de bak, John Milton!

Eerst spider verse en Roma maar!

Aan intriges en plotwendingen geen gebrek in deze vernuftige misdaadfilm, die begint als een doodgewone romcom. Tabu, de grand dame van de Indiase cinema, staat nagenoeg altijd garant voor kwaliteit, Radhika Apte voor sensualiteit. Een vermakelijke zwarte komedie.

John Milton schreef:

(quote)

ik had het gezien, maar ik mis er nu meerdere, dus hoop dat hij eruit zakt...

Eerst spider verse en Roma maar!

Deze was eigenlijk best vermakelijk, John, dus misschien toch maar eens proberen. In het begin lijkt het een standaard Bollywood-film the worden, maar na een half uur neemt het toch een hele andere wending. Daarna krijg je ook nauwelijks meer liedjes te verstouwen.

John Milton schreef:

(quote)

ik had het gezien, maar ik mis er nu meerdere, dus hoop dat hij eruit zakt...

Eerst spider verse en Roma maar!

Ik zie dat je een 2.5 voor de film geeft. Zou je dat ook kunnen toelichten?

Het iets rauwere randje beviel me wel, maar er zijn simpelweg teveel zaken die me storen aan dit soort films op het gebied van plot, dialoog en komische noot. Gevalletje gewoon niet echt mijn ding, veel specifieker dan dat durf ik niet te worden ook al is het net een maand geleden.

Ik en Bollywood, we zullen nooit vrienden worden, ben ik bang. De toon, de lengte, de muziek, de humor, de sentimentaliteit; de flauwe romances, de typetjes; ongetwijfeld zullen er ook Bollywoodfilms zijn die mij wel kunnen bekoren, maar ik ben ze helaas nog niet tegengekomen (al waren 3 Idiots en Gangs of Wasseypur nog wel te doen). Deze Andhadhun ben ik maar eens gaan bekijken vanwege het feit dat ie in de IMDb Top 250 staat. Om eerlijk te zijn, voor Bollywoodbegrippen was dit best aardig, in ieder geval veel vermakelijker dan die verschrikkelijke Aamir Khan vehikels of die urenlange historiche epossen; maar alsnog was het niet heel bijzonder. Om positief te beginnen, ondanks dat het in het eerste half uur een paar keer raak is, wordt er niet zoveel in gezongen. Verder was de film deels een soort van thriller dat iets rauwer is dan de gebruikelijke suikerzoete sentimentaliteit die je opgediend krijgt. Het thrilleraspect was verder niet heel bijzonder, het was eigenlijk een vrij typische noir qua plot waar alleen de hard-boiled detective ontbrak, maar alsnog is het best weg te kijken als je niet al te kritsch bent. Daarnaast nog wat romantische ontwikkelingen die weinig toevoegen maar verplichte kost zijn. Met 140 minuten was het wat mij betreft voor een relatief niemendalletje qua verhaal ruim te lang, maar voor Bollywoodbegrippen is dit best kort en bondig. Top 250 materiaal is dat wat mij betreft verre van, maar het viel me mee.

Article 15 (2019)

of

Pinjar: Beyond Boundaries... (2003)

Bollywood, de Tamil- en andere regionale films (o.a. Mollywood) bieden qua genre een rijk geschakeerd aanbod.

Dank je, dat lijken op het eerste gezicht inderdaad films die beter zouden kunnen bevallen!

Dit zal mijn eerste Indiase film zijn. Ik ben altijd wat sceptisch naar Aziatische films, al schijnen er geweldige dingen vandaan te komen als ik liefhebbers mag geloven. Ik heb Zuid-Korea en Japan geloof ik geprobeerd, maar het bereikt me niet altijd even goed. De hoge notering in de IMDB 250 wekte mijn nieuwsgierigheid voor deze en met het Bollywood-beeld voor ogen, viel het reuze mee. Sterker, het is gewoon een vermakelijke en prima film!

Maar dan moet je wel even door een aantal dingen heen bijten, zoals het eerste half uur. Al veel te snel een romance, de tenenkrommende muziekscenes. Maar dan komt er een misdaadverhaaltje om de hoek. Het gegeven dat een blinde pianospeler hier getuige van is, maakt het natuurlijk specialer. Het verhaal lijkt in eerste instantie niet zo boeiend, maar -in tegenstelling tot veel films- wordt het gaandeweg interessanter. Het offbeat-sfeeertje is fijn en er is nog steeds ruimte voor wat (zwarte) humor tussendoor, wat in dit geval wel werkt. Er zitten verrassend veel kleine twistjes verspreid over de gehele lengte en dat is een flinke plus.

Tuurlijk mag het acteerwerk wel wat beter, zitten er wat voorspelbare zaken in en had het ook wel minstens een kwartier korter gekund. Misschien omdat mijn verwachting wat lager was, ook door het begin, was dit een prettige vondst, waar ik met een goede glimlach bij het rollen van de aftiteling zat. (7,5)

Er is zoveel aan te merken op de film, maar ik heb me toch verrassend veel kunnen vermaken. De film ook vrij atypisch Bollywood, zonder dans en enkel met liedjes die pasten in het plot (het hoofdpersonage is tenslotte pianist/zanger, dus dat hij wat liedjes gaat zingen was in mijn ogen vrij passend). Ja er zijn plotholes, maar hoe verder je in de film komt, des te meer je beseft dat het inderdaad niet allemaal even serieus bedoeld is. Hoe het plot soms vordert is echt over de top, waardoor het duidelijk wordt dat de film 'echt' als zwarte komedie ook bedoeld is.

Leuk tussendoortje, 3,25 ster.

Heerlijk dit, genoten van begin tot eind - zonder te weten dat het op imdb zo hoog scoorde, ik ben gewoon alles aan het kijken wat op Netflix staat aan Bollywood en India in het algemeen. Een moordend tempo waarbij de ene plottwist nog minder geloofwaardiger is dan de ander maar Bollywood-films die me de volle speelduur vermaken zijn echt zeldzaam en dan een film als Andhadhun die me bijna 2,5 uur aan het scherm gekluisterd hield... heerlijk. Een paar keer goed gelachen, en een Bollywood-film die op een anders dan andere manier muziek gebruikt is een aangename verrassing & afwisseling. En daarbij, ongeloofwaardig? Hollywood heeft wel gekkere dingen gedaan.

Lekker een 4,5*.