Ronnie Coleman: The King (2018)

Vandaag gezien en man wat is deze reus afgetakeld. Mooi om te zien dat hij juist in een smerige gym wil trainen.

Op Netflix gezien, geen slechte documentaire. Maar wat een slechte ondertiteling zeg

Ronnie Coleman kwam hier over als een sympathieke doorzetter. Wat een extreem gespierd lichaam had hij op zijn top.

Ik vond het gedeelte over zijn verleden interessanter dan de alledaagse beelden van zijn familie die bv gaan schaatsen. Dat had wat minder gemogen. De beelden dat hij als bodybuilder op zijn top, bij de politie rondloopt zijn wat mij betreft interessanter.

Na zijn verlies voor de 9e titel wordt het verleden ook een beetje afgeraffeld. Ik had graag willen zien hoe hij terecht komt waar die nu is. Er zit eigenlijk een soort gat in van pakweg 15 jaar. Je ziet eigenlijk de rise, maar niet the fall. Alleen de landing.

Ik vond het wel frappant dat er totaal niks werd gezegd over anabolen. Wordt dat als vanzelfsprekend beschouwd?

Wel dramatisch dat die nu zo moet lijden, voor de successen die die in het verleden heeft behaald. Maar mooi om te zien dat hij er zo positief onder blijft.

Jeetje wat een lichaam had die man en wat doet dat lichaam nou toch met hem. Ik kende deze man niet maar vind de docu op Netflix mooi in elkaar gezet. Vooral de combinatie oude en nieuwe beelden, verder zijn zijn directe collega's (concurrenten) aan het woord die vertellen hoe zij die tijd beleefd hebben.

Matig gemaakte documentaire die nog altijd zeer interessant is. De beelden verspringen te snel, je kunt daardoor niet goed opslaan wat je nou eigenlijk ziet. Voor je kunt kijken is het beeld alweer overgesprongen naar een ander beeld. En de ondertiteling is erg slecht gedaan op netflix. De tekst komt veel te kort in beeld en veel typ- en taalfouten erin. Gemiste kans, dit had zoveel beter gekund.

Aardige en eerlijke documentaire omtrent de sympathieke bodybuilder Ronnie Coleman. Zijn grootste successen alsmede zijn hedendaagse worsteling met fysieke ongemakken komen aan bod. Buiten Coleman zelf, komen er ook andere vakgenoten van hem aan het woord. Het was best aandoenlijk om Coleman in deze staat van constante pijn te zien. En ondanks dat dit voortvloeide uit zijn activiteiten als bodybuilder, heeft hij er niet eenmaal over geklaagd. Tegenwoordig lijkt het overigens veel beter met hem gesteld te zijn. Naar verluidt heeft hij stamceltherapie ondergaan en is hij sinds die tijd vrijwel vrij van alle pijn. Ik gun het hem van harte. 3 Sterren.

“Yeah Buddy!”

Opzich wel een leuke documentaire, alleen inhoudelijk een beetje het standaard kiekje wat we van ‘Coleman’ kennen, en de fans kennen langzamerhand dit soort oldskool filmpjes wel die men in deze film gebruikte. De docu is gebaseerd rondom ‘Coleman’ met zijn destijds aankomende rugoperatie, de zoveelste voor de beste man. Daaromheen zien we het succes van ‘Coleman’, zowel zijn opkomst, zijn gouden periode als zijn einde als professioneel bodybuilder. Ik heb hier al wel eens laten vallen dat ik zelf ook in dit wereldje zit, zowel beoefen ik zelf deze sport en help ik ook anderen maar, het gene wat deze man neer heeft gezet is bijna onhaalbaar voor iedereen, zeker met die mindset. Het is hoe dan ook mijn all-time favoriete bodybuilder, dat komt onder andere niet alleen door zijn waanzinnige lichaam en zijn motivatie, ook door zijn sympathie, want deze man heeft het hartje op de goede plek zitten.

Enfin, daar gaat deze documentaire natuurlijk niet over. En ook niet mijn mening verder. Deze documentaire vond ik aardig om te kijken, ik ben echt wel achter dingen gekomen die ik nog niet zo heel goed over hem wist en, ik vond de toevoeging van mede IFBB athletes die hebben gestreden met, en na ‘Coleman’ die ook zo hun visie op hem gaven en me ook aan het lachen kregen. Alleen hield dat allemaal wel snel op, heel snel. Want ik merkte op een gegeven moment dat de docu nogal irritant is gemonteerd, de beelden en het verhaal vliegen van hot naar her en zijn hierdoor soms echt onduidelijk.

Dit zorgde overigens ook voor dat de huidige opnames wat minder boeiend waren dan zijn filmpjes uit de glorie dagen. Ik hou van oude beelden, en ook bij deze legende zien we home-made opnames van o.a. zijn tijd in het korps waar ik toch echt van genoot, stel je voor zo’n gigant in je huiskamer. Alleen had ik daar misschien wel wat meer van willen zien, al was dat waarschijnlijk niet altijd even haalbaar omdat er wellicht niet genoeg voor was.

Dus ja, best een leuke documentaire verder en zeker voor de mensen die niet in deze wereld zitten en/of deze man niet kennen is het wel een leuke informatieve documentaire, voor de mensen die hem al kennen is het voornamelijk herhaalde informatie, en dus niet altijd even boeiend. Het schaatsen is leuk, daar zat ik eigenlijk niet echt op te wachten. Het blijft hoe dan ook mijn all-time favoriet.