Mara (2018)

Ben benieuwd.....altijd leuk om Olga weer eens te zien

Laat maar komen.

Laat maar komen ik kijk graag naar Olga

Aardige horror maar met wat meer budget had er meer uitgehaald kunnen worden.

Olga speelt wel aardig maar de rest van de cast vind ik wat middelmatig.

Er zaten een paar leuke scares in maarniet meer dan dat.

van mij toch wel een voldoende, al leek Mara een beetje op de moeder van E.T.

En nu ga ik even een dutje doen...………….

Lekker griezelfilmpje, met sfeer en voldoende spanning. Ben sowieso al fan vh genre opzich, toch als ze niet te amateuristisch en lachwekkend zijn en dat viel bij deze reuze mee. Kan oneindig naar zulke films kijken. 7/10

Whatever you do, do NOT sleep!

Heb je last van slaapstoornissen? Lig je telkens weer te woelen in bed of wordt je welverdiende slaap verstoord door angstaanjagende nachtmerries? Dan raad ik je aan om “Mara” niet te kijken, want het zou misschien wel eens kunnen verergeren. Nu, zelf heb ik daar totaal geen last van en geniet ik telkens van een zorgeloze nachtrust. En om eerlijk te zijn zal deze film er ook niet voor zorgen dat ik klaarwakker in mijn bed lig terwijl ik angstig staar naar het plafond. Op zich was het geen slechte film, maar ik vond het niet al te origineel. En zeker niet afschrikwekkend. “Mara” is een soort “A nightmare on Elm Street” waarbij een gelijkaardig creatuur als in “Mama” bepaalde uitverkorenen verrast met een nachtelijk bezoekje. De reden waarom sommige van dit privilege genieten, is een beetje flauw. Ik ben er zeker van dat de helft van de wereldbevolking hiervoor dan in aanmerking komt.

Kate (Olga “Oblivion” Kurylenko) is een psychologe waar men beroep op doet in een moordzaak. Een moordzaak waarbij een echtgenote haar man in zijn slaap heeft vermoord. Kate moet al haar psychologische kennis bovenhalen om een oordeel te vellen over de geestelijke toestand van de verdachte. In eerste instantie lijkt het alsof Kate een verstandig iemand is die haar analytisch, nuchter redeneringsvermogen gebruikt om tot een eindconclusie te komen. Maar naarmate ze verstrengeld raakt in het mysterie van de demon die arme drommels in hun slaap bezoekt (in verschillende stadia), lijkt dat verstandelijke te verdwijnen als sneeuw voor de zon. Ik zou dus na enkele angstaanjagende confrontaties met het illustere wezen toch wel echt geloven in hetgeen men beweert. En als je dan ook nog eens een zichtbaar bewijs hebt op video, dan rep je je toch naar de rechercheur die het onderzoek leidt om hetgeen je ontdekte kenbaar te maken. Nee hoor, niet onze Kate. Die zwijgt als vermoord.

Dat de succubus Mara griezelig veel op het fenomeen uit “Mama” leek, is ook niet toevallig. Want de persoon die beide griezels vertolkte is één en dezelfde. Namelijk de Spaanse acteur Javier Botet. Weeral zo’n eng, knokig schepsel dat zich al wankelend voortbeweegt en een griezelige, skeletachtige lichaamsbouw heeft. Komt daar nog eens bij dat ze ook nog eens naargeestige geluiden voorbrengt. Het lijkt precies op het akelige kraken van beenderen. Maar spijtig genoeg is het in de meeste gevallen slechts een schim waarvan je met moeite iets kan zien. En buiten enkele (zeer voorspelbare) schrikmomenten is er eigenlijk niks om over bang te worden. Zelf ben ik er zeker van dat slaapgebrek bij de betrokken personen de oorzaak is voor hun hallucinaties. Maar dat is dan weer de nuchtere, realistische kant die bij me opkomt.

Nee, echt boeiend kan je “Mara” niet noemen. Er zijn zelfs momenten dat ik zelf het gevoel had dat ik last had van slaapverlammingsverschijnselen. Maar dan vanwege de film op zich. Het grappige in zulk soort films is dat er telkens een tweede wetenschapper aan bod komt die sceptisch is over het gebeuren. En zelfs als het overduidelijk is dat er onverklaarbare dingen gebeuren, benadert hij het fenomeen op een wetenschappelijke manier en tracht hij er een rationele verklaring voor te geven. Buiten het fenomenale (op fysiek vlak) acteerwerk van Javier Botet en het aanvaardbare acteren van Olga Kurylenko, was het vooral Craig Conway die indruk maakte en overtuigde als de aan slaapgebrek lijdende oorlogsveteraan Dougie. Spijtig genoeg zorgt het gebrek aan spanning en het slaapwandelende tempo ervoor dat het nogal eentonig overkomt. Ben je een newbie op gebied van horror, dan zou “Mara” wel eens indruk kunnen maken. Voor de doorgewinterde horrorfanaat is het eigenlijk redelijk slaapverwekkend.

2*

Saaie film met slechts een paar spaarzame schrikmomentjes.

Echt zo'n film die ik alweer vergeten ben tijdens de aftiteling.

Prima film maar dan voor de suspense.

"whatever it takes. don't fall a sleep "

Van de producer van insidious en split .

Een psycholoog moet uitzoeken waarom een vader/echtgenoot op vreemde wijze is omgekomen .

Dochter en moeder worden om die reden uit elkaar gehaald , en Psycholoog Kate ( gespeeld door Olga Kurylenko en meestal in films vooral mooi moet wezen, maar hier duidelijk een overtuigende rol neer zet ) worstelt met schuldgevoelens , en wil de ware aard van dit drama ontrafelen . Wat haar duur komt te staan .

Gelukkig zien de makers van de film zelf ook wel een wel heel duidelijke overeenkomst met A Nightmare on Elm Street en word er ook naar deze klassieker verwezen .

Gaan slapen en een nachtmerrie , of een droom hebben is een manier om gratis naar de film te gaan .

En hoe verwarrend kan ontwaken zijn .

Ik vond het af en toe saai, maar desondanks liet de film mij toch pakken .

Het idee vond ik beangstigend , en dat is een goed teken . en redelijk zeldzaam .

En het geheel is best sfeervol in beeld gebracht , waardoor ik het wel een voldoende geef .

En hem zeker niet afraad

Dat hopen wij want we zijn dol op onderhuidse spanning, spanning die wordt opgeroepen door en in de film, zonder dat de geijkte drumsolo's en klappende deuren je moeten laten schrikken. We zijn benieuwd!

Gelukkig had Gi-Force gedeeltelijk gelijk. Het was niet echt "suspense" maar er was wel een toenemend gevoel van opbouwende spanning in de film aanwezig.

In een kritiek lees ik dat het een saaie film is, ja de gemaakte schrikmomenten zijn niet veel aanwezig, zoals al gezegd, de spanning neemt wel toe maar het moet wel in de kijker(s) zelf voelbaar en oproepbaar zijn. Vermoedelijk hebben mensen die zelf niet over (veel) fantasie beschikken een ander visie op deze film dan wij. We hebben met z'n tweetjes gezien en vonden het beiden een prima en spannend verhaal wat mooi werd vertolkt door o.a. de van oorsprong Oekraïense actrice Olga Kurylenko.

Van ons de waardering: een 7+.

Prima film.

Zeker één van de betere films die ik gezien de afgelopen tijd over sleep paralysis.
De film begint gelijk prima met een leuke openingsscène en weet het best goed spannend te houden tot het eind. Hier en daar ook een paar geinige schrikmomenten en een lekker mysterieuze en spannende sfeer. Ook op het acteerwerk had ik verder niks om op aan te merken.
Ondanks dat je de demon misschien niet heel erg vaak goed te zien krijgt zag het er best creepy uit en deed het me erg denken aan Mama (2013). Niet verkeerd dus.
Enige kleine minpuntje vond ik dan het eind. Voor mij net wat te simpeltjes gedaan, had wel wat meer verwacht en meer in kunnen zitten.
Maar desalniettemin heb ik me erg goed vermaakt met de film.

Een dikke voldoende.
3,0*
6,5/10

Enerzijds een beetje jammer om een potentierijk concept als Sleep Paralysis in een nogal typisch genre keurslijf te proppen, maar buiten dat gewoon een aardig horrortje. Het is vooral Botet die weer eens de show steelt en voor een aantal creepy scenes zorgt. Wanneer de demoon kruipend, hijgend en krakend rondslentert is de film duidelijk op zijn best. Zulk soort scenes zijn verder ook broodnodig trouwens, want voor de rest is het vooral plotpuntjes afstrepen. Kleine 3*.

Mara is een horror filmpje wat alle ingrediënten bezit om binnen het genre prima naar te kijken. Het springt nergens in uit maar doet ook nergens voor onder. Mara geeft zo nu en dan wat rillingen over de rug bij het verschijnen van het kwaad. Het gros werkt overigens plotpuntjes af dus dat lijkt mij een overbodige vermelding.

Matig filmpje. Niet erg geloofwaardige psychologe, maar leuke schrikeffecten.

Mmja, tempo lag laag, maar langzaamaan steeds spannender en interessanter, helaas wordt er dan ineens naar de makkelijke weg gekozen om vrij zwak te eindigen.

Olga doet het verder prima, Mara lijkt op Mama en werkte soms een beetje op de lachspieren.

Het heeft z'n creepy momentjes en wist verder wel aardig te boeien...

Beetje slaapverwekkend ook... ..gaap...