We the Animals (2018)

Deed me denken aan zowel The Florida Project als The Tree of Life. Zag ook al de vergelijking met Moonlight langskomen, snap ik ook wel. Duurde voor mij even voor de film op gang kwam, maar uiteindelijk had de film me toch wel flink in zijn greep. Erg fijn.

Ik ben blij dat ik dit prachtige indiefilmpje over drie broertjes die opgroeien in een disfunctioneel gezin nog heb kunnen meepakken zo vlak voor het eind van het jaar, want hij hoort absoluut thuis bij het beste wat 2018 te bieden had.

Waar ik normaal gesproken weinig heb met dit soort kleine coming-of-age films die hevig doorspekt zijn met familiedrama heb, wist deze verrassend veel indruk op me te maken. Niet in de laatste plaats vanwege de prachtige cinematografie. Erg artsy, met een lichte korrel, maar oh zo mooi en sfeervol. De beelden gaan hand in hand met de dromerige soundtrack en voor je het weet zit je er helemaal in. Ik had gehoopt op iets meer long takes, maar gelukkig is de montage ook prima verzorgd. Vooral de korte transities naar de geanimeerde tekeningen zijn erg fraai. Vooral omdat ze ook echt iets toevoegen en niet enkel voor de vorm dienen.

Soms deed de film me wat aan de contemplatieve cinema van Malick denken, maar gelukkig mondt deze film nooit uit in oeverloos pseudo-poëtisch gezwets. Het drama blijft tastbaar en authentiek. In dat opzicht heeft de film inderdaad wat weg van The Florida Project zoals handsome_devil eerder al opmerkte. De dromerige sfeer en de esthetiek bevielen me bij We the Animals echter een stuk beter. De authenticiteit is natuurlijk ook mede te danken aan de acteerprestaties. Een dikke pluim voor de drie kindacteurs waar ik me geen moment aan gestoord heb.

De film schuurt tegen de 4.5* aan, maar ik moet nog even afwachten of die ook daadwerkelijk zal beklijven.

Staat deze op je radar John Milton? Lijkt me echt wel wat voor jou namelijk.

Ja ik heb hem liggen

Zou de film graag zien. Iemand een idee hoe? Begrijp dat de film niet is uitgebracht voor NL markt..

Broers Manny [Isaiah Kristian], Joel [Josiah Gabriel] en Jonah [Evan Rosado] zijn onafscheidelijk, maar nu de puberteit aanbreekt merkt Jonah dat hij ‘anders’ is. Zagar haalt er allerlei visuele trucs bij om de innerlijke wereld van zijn hoofdpersoon wat glans te geven, maar het is allemaal vrij onschuldig waardoor de visuele stijl pretentieus en een tikje wanhopig overkomt.