An Evening with Beverly Luff Linn (2018)

Heb me krom gelachen, al werkt de dik aangezette slechte humor zeker niet altijd.

Als of John Waters geprobeerd heeft The Big Lebowski te remaken met een script van Taika Waititi.
Nooit verwacht dat Hosking na zijn onsmakelijke over de top debuut The Greasy Stranger al zo snel met iets nieuws aan zou komen zetten, maar we zijn duidelijk nog niet van zijn banaliteiten verlost. Mooie aanwinst voor de indie scene die met al die Hollywood invloeden van de laatste jaren wel wat pit kon gebruiken, al moet je wel tegen zijn puberale stijl, als het lachen om een scheet of een Indiaas accent, kunnen. Gelukkig hebben ze de altijd hilarische Plaza aan boord weten te krijgen, die het met haar eeuwige pokerface en impliciete charme een wat menselijker randje mee weet te geven, iets dat Hirsch (wat heeft die man een gevoel voor komedie en het spelen van vreemde typetjes!) en Clement nadien weer vakkundig kapot maken. Dat hele gebeuren met het titelpersonage, zijn gegrom, en podiumvrees was wel zo hilarisch. Meestal kan ik 's morgensvroeg zonder enige vorm van cafeïne of voedsel geen lach op mijn gezicht krijgen maar dit maakte direct mijn hele dag goed, al worden de flauwigheden op een bepaald ogenblik wel iets teveel herhaald. Voor een 4* zou hij dus nog wat aan zijn stijl moeten sleutelen, of hij moet het voortaan bij filmpjes van niet meer dan een goed uur houden. Hoop hoe dan ook wel dat mensen de kans krijgen dit te zien, want ik ruik nu al een cult potentieel...

Heerlijk filmpje.

Er zijn toch al niet zoveel echte comedies meer. Veelal wordt het gekoppeld aan drama of horror, maar da's toch altijd anders. Hosking gaat volop voor de lach, iets wat een film als deze al meteen een stuk aangenamer maakt.

Maar hij gaat duidelijk niet voor iedereen's lach. De muziek is eclectisch maar dwingend, het acteerwerk is zwaar aangedikt en er hangt vooral ook een erg vreemd sfeertje, waarbij de personages en al hun quirks veel belangrijker zijn dan het plotje dat hen vooruitdrijft.

Een sterk blik acteurs, heerlijke soundtrack, visueel verzorgd en een paar echt leuke, maffe, gekke en ongrijpbaar grappige scenes. Wes Anderson meets The Farrelly Brothers meets David Lynch dan maar, al moet je het eigenlijk gewoon zelf zien. Zal zeker niet voor iedereen weggelegd zijn, maar ik vond het geweldig. Enkel net dat iétje te lang, maar verder helemaal niks te klagen. Meer Hosking graag!

4.0* en een uitgebreide review

Waar gezien?

Amazon heeft em al.

Heb ik niet, maar ik zal de titel in de gaten houden

Gezien op IFFR dit jaar, echt een verschrikkelijke film. Als je hier echt om kan lachen, en die mensen zijn er hier, dan is dat blijkbaar een generatieding, want ik krijg hier buikpijn van. Lamahumor. Dan liever Groundhog Day voor mij. Daar kan Onderhond helaas niet om lachen (0.5)
Low-budget rommel dit vehicle. Echt bar en boos.

Niet mijn humor, afgezet.

Herziening, met een halfje erbij! Voor mij de beste dansscene ooit van Jemaine Clement en Aubrey Plaza! Het is misschien niet everyone's cup of tea, maar de mijne wel!

Voor mij een geniale film met originele humor en geschifte personages.
Heerlijke film die net als 'The Greasy Strangler' een eigen genre op zich vormt in een parallel universum.
Top vermaak.

Funky!

In tijden niet zo dubbel gelegen als om dit absurde en gemoedelijk kibbelende rariteitenkabinet. Ieder is in afwachting van een magische avond, de serieux waarmee alle personages deze avond ''die maar niet lijkt te gaan komen'' aan lijken te vangen is ronduit hilarisch. Heerlijke verwikkelingen van jaloerse, platvloerse, onnozele en andere mensen afblaffende personages volgen elkaar vlot op, zonder elkaar daadwerkelijk echt naar het leven te staan. Daarvoor bestaat het universum dat Hosking hier schept ook veel te veel uit goedwillende maar onnozel handelende personages.

Knap hoe hij ook alle vormen van drama weet te vermijden. Echt een film om te aanschouwen met een gigantisch grote grijns op je smoel en dat 100 minuten lang! De vrij aanwezige cheesy muziek was een grote plus met ook het heerlijke Supernature van Cerrone in de barruimte op de achtergrond. Dikke 4,5*