In Darkness (2018)

Regisseur Anthony Byrne (vooral bekend van series) is getrouwd met Natalie Dormer en samen hebben ze dan ook deze film geschreven en geproduceerd. Het mogen duidelijk zijn dat de actrice met de A-symmetrische glimlach veelvuldig in beeld is, en ja is ze is ook naakt te aanschouwen! Je kunt het natuurlijk erger treffen! Ze speelt hier de blinde pianiste Sofia die in het appartement boven haar woning een hoop kabaal hoort en wat uiteindelijk naar de dood van buurvrouw Veronique leidt. Bij het eerste visioen/flashback zal de oplettende kijker geen moeite hebben om te weten hoe de vork in de steel zit. Al wordt er door de makers geprobeerd om dit onnodig ingewikkeld te maken. Daarnaast was er een mysterieuze ridder-op-het-witte-paard (Ed Skrein) bedacht, echter zijn stoere aanwezigheid was vooral om wat actie te tonen en was verder nogal zwak of misschien beter gezegd onderbenut. De laatste scene werd zelfs min of meer door hem verprutst. De regie is fatsoenlijk zo als ook de cinematografie en de performances van Natalie Dormer en Jan Bijvoet maar de film levert ondanks enkele veelbelovende elementen geen erg goed verhaal op vooral vanwege een niet zo goede scenario en zwakke ondersteunende personages. Leuk maar middelmatig.

Redelijk onderhoudend.

Dormer en Skrein zijn op zich best redelijk, maar het verhaal is best erg cliche en wordt ook nog eens wat rammelend en onovertuigend uitgewerkt - en er wordt veel te veel bijgesleept. Beter dan om de verhaallijntjes die er wel toe doen wat overtuigender uit te werken.

En de soundtrack is als nagels over een schoolbord, het herhalen van steeds hetzelfde motiefje begon erg snel op m'n zenuwen te werken. Leuk gefilmd, dat wel, maar verder nogal op niveau tv-film/netflix-kijkvoer.

Aardige Thriller met degelijk acteerwerk, verhaal is goed maar wordt helaas wat rommelig uitgewerkt.

Natalie Dormer is een lust voor het oog en ik vondt haar ook sterk spelen.

Iets meer actie en spanning had deze film wel verdiend.

Sterk hoe de film in het begin de blinde Natalie Dormer introduceert bij de kijker. Met een overdaad aan geluidsprikkels, die zij elke seconde moet filteren op importantie. Een onmogelijke opgave. Niet alles is te filteren. Niet alles is bovendien hoorbaar. Er is gevaar waar zij weet van heeft en gevaar waar zij geen weet van heeft. Wij, de alwetende kijkers wel. Die wetenschap wordt op een kundige manier aangewend om beklemming en betrokkenheid op te roepen. Zielig zo'n blinde vrouw. Knap dat zij zich staande houdt in deze wereld vol gevaar en zo onafhankelijk leeft. Oh, pas nou op! Ok, doel bereikt. De inleving is daar. De karakterbinding is een feit.

Het verhaal is in beginsel klein. Een moord. Een blinde getuige. Een beetje dreiging. Spannend wel. De blindheid wordt goed uitgebuit. De blinde kokervisie. Lekker overzichtelijk. Benauwend ook. De beklemming neemt toe. En op het moment dat dit prettige stadium in het verhaal is bereikt en de spanning goed op niveau is en de nieuwsgierigheid naar het vervolg toeneemt, gaat het bijna meteen bergafwaarts.

Het verhaal gaat ten onder aan ongeloofwaardige plotwendingen, aan konijnen die uit allerlei hoeden springen, aan oninteressante bijzaken. De sfeer van beklemming uit het begin gaat natuurlijk ook verloren bij een dergelijke uitbouw aan subparagrafen en voetnoten die weinig interessant zijn. Hoe meer konijnen er op het toneel verschijnen, hoe ongeloofwaardiger en oninteressanter de grote verhaallijn wordt.

Maar dan die Natalie Dormer. Hoewel haar sterke personage op den duur ook dreigt te versnipperen in allerhande subplotjes, slaagt zij er in om als actrice stand te houden. Een baken in de woelige en onlogische baren van het verhaal. Zelfs als de film de aandacht niet meer opeist, blijft zij dat wèl doen

Fijne actrice, die Dormer.

Tja, toch een positievere beleving gehad. met de uitleg van Collins over het eerste stuk ben ik het volledig mee eens en zeker de geweldige performance van Dormer. Maar ook nadien wist de film me toch voldoende te vermaken met voor de één misschien wat ongeloofwaardige wendingen, maar dat geldt wel voor de meeste films rond dit thema met misdaad, oorlogsdrama's en corruptie waar ook dikwijls heel wat konijnen uit een hoed worden getoverd. Neen, bij mij stoorde het in ieder geval niet. Dat gevoel had ik wel bij de allerlaatste scène ( flauw en simpel qua actie ) die toch wel heel povertjes werd uitgewerkt. 7/10

In Darkness

Prima film. Natalie Dormer is een sterke en charismatische actrice, en ze weet je in In Darkness helemaal mee te sleuren in het wraakverhaal rond moord, verraad, genocide en meer van dit soort opbeurende zaken. De ijzingwekkende sfeer en de effectieve regie van Byrne doen de rest, en de camera is duidelijk dol op het gezicht van Dormer. Het warrige en soms vergezochte script laat wel wat steken vallen, en een bepaalde twist tegen het einde van de film zie je van ver aankomen. Zonde, want In Darkness doet veel dingen erg goed.

Ze had wel veel moeite met het gif flesje.

Een week geleden bekeken. Dit was een film die al een lange tijd op mij lijst stond maar lang heb uitgesteld vanwege de vele verschillende berichten erover. Mede doordat vele zeggen dat het verhaal nogal wat moeilijk te volgen is en verwarrend. In grote lijnen is het verhaal gewoon recht toe recht aan alleen inderdaad gaat de film tegen het eind ( laatste 15 min) een beetje de fout in door het rommelig en snel uit te werken. Het had allemaal ook een heel stuk spannender gemogen want zelf het genre thriller vind ik niet helemaal passen, Mysterie zou beter zijn.

Het acteerwerk van Natalie Dormer is dan gelukkig wel goed en weet de film nog enigszins te redden. Helaas is de rest van de cast vrij matig.

Al met al niet heel goed weten te vermaken met de film.

2,0*

Redelijke thriller met een aardig bedacht verhaal.

Dé grootste giller in het blunderscenario van deze film is dat het hoofdpersonage blindheid faket, maar op een cruciaal moment waarin niemand toekijkt wel door blindheid sukkelt om een flesje van de vloer te rapen. Tevens loopt zij, eens helemaal alleen in haar appartement, ook op de tast rond. Hilarisch! Eigenlijk houdt de hele film geen steek.

Deze was op tv en eens meegepikt. De film begon veelbelovend en wat mysterieus. Het eerste uur was dik in orde. Het laatste half uur vond ik toch wat minder. Het verhaal lag me minder en kon me minder boeien.

De cast deed het niet slecht.

Prima film om eens mee te pikken als ze hem op tv tonen.