The Only Living Boy in New York (2017)

Vanaf 24 augustus in de bioscoop (The Searchers)

Volgens de distributeur:

'The Only Living Boy in New York is een innemende coming of age-film die doet denken aan het werk van Woody Allen en Noah Baumbach, met veel Simon & Garfunkel op de soundtrack.'

Zijn er mensen van deze site die naar persvoorstellingen gaan? Want daar was ik wel....maar wil niemand de zeilen uit de boot nemen zeg maar.

Gezien in de sneak. Redelijk interessant verhaal met aparte invalshoek, wel wat traag soms. Leuk geacteerd.

Ik gooi hem wel neer...


Erg leuke film.

Dit lijkt zo'n typische romantische vrouwenfilm oneerbiedig gezegd. Maar dat was het dus niet helemaal. Ik was zeer positief verrast door deze film, hij is gewoon erg leuk, met inderdaad de nodige romantiek en sentiment zonder dat het klef wordt. Wat door de acteurs en regisseur komt, het is gewoon goed gebracht.
Eigenlijk een film over volwassen worden en over hoe een gezin aan de buitenkant perfect lijkt, maar intussen...

Alles speelt zich af in New York. De hoofdpersoon Thomas (Callum Turner) is begin 20, heeft geen idee wat met zijn leven te doen, zeer tegen de zin van zijn rijke vader (Pierce Brosnan) en is hevig verliefd op zijn vriendin die hem echter niet als geliefde wil....friendzoned....en ook nog eens zegt naar Kroatïe te gaan. Daar wordt Thomas niet vrolijk van en wanneer hij zijn appartement binnen gaat zit onderaan de trap een nieuwe wat verlopen buurman....heerlijk gespeeld door Jeff Bridges. Deze ziet de chagrijnige kop van Thomas die zegt dat hij zijn dag niet heeft, waarop Bridges zegt 'Wat is haar naam?' ?. Er ontvouwt zich een vriendschap tussen de 2 waarbij de alcoholische buurman de jonge Thomas een luisterend oor biedt en van wijze raad voorziet.

Bij toeval ziet Thomas dat zijn vader vreemdgaat. Hij begint de minnares te achtervolgen (de overheerlijk bloedmooie Kate Beckinsale) en belandt uiteindelijk met haar in bed. En daar wordt het uiteraard wat ingewikkeld. Uiteindelijk zal Thomas zijn vader moeten confronteren met alles.

Het is nog iets ingewikkelder, maar ga vooral de film zelf maar kijken.

De titel is van een Simon and Garfunkel nummer.....zoals een song Mrs. Robinson in The Graduate zat. Doelbewust gedaan, de film heeft daar uiteraard raakvlakken mee.

Onverwacht leuke film toch. Gedragen door de degelijke acteerprestaties en het vervalt ondanks de cliches niet in klefheid. Pierce Brosnan is gewoon een prettige acteur, Kate Beckinsale vind ik nooit een straf om naar te kijken, wat een bloedmooie vrouw! En Jeff Bridges met die geweldige kop op leeftijd is gewoon prachtig. De scenes met hem en Callum zijn de beste van de film. Zeker de moeite waard deze film.
Wat mensen zou kunnen storen is dat aan het eind alles netjes opgelost wordt, maar dat stoorde mij in het geheel niet eerlijk gezegd, vond het wel fijn eigenlijk.

Goed dat ze dat erbij zeggen; de poster en de synopsis wekten bij mij de indruk van een erotische thriller. Je hoeft ook maar weinig aan de trailer te veranderen (even dat vrolijke muziekje vervangen voor iets duisters) om dat idee verder door te voeren. Desondanks best geïnteresseerd hierin. Webb is immers best goed met relaties. Op zijn Amazing Spider-Man-films valt aardig wat af te dingen, maar de relatie van het titelpersonage kwam hierin een stuk beter uit de verf dan in de Sam Raimi-films.

Laat dat "veel" S&G op de soundtrack maar weg. Behalve dat de film vernoemd is naar een liedje van het duo zit er als ik het wel heb, maar twee keer een klein stukje in - waaronder dat nummer. De poster en de synopsis zijn zeker nogal misleidend voor wat voor type film het is - dat dan ook weer wel, daarin klopt de quote van kapp zeker beter.

Tegenvaller. Het beeld van de upperclass familie en het NY kunstenaarsmilieu is redelijk cliché. Het personage van Jeff Bridges voldoet zelfs aan de hele checklist aan schrijverscliché's.

Inhoudelijk is het allemaal eenvoudig en de film mist chemie tussen Johanna en vader/zoon.

2,5*

De 'Tom' uit het prachtige liedje van Simon & Garfunkel waarna deze film is vernoemd, is een verwijzing naar Art Garfunkel met wie Paul Simon oorspronkelijk optrad als het duo 'Tom & Jerry'. In dit niet al te verrassende, maar onderhoudende romantische drama gaat het om Thomas Webb [Callum Turner], een aspirerend schrijver in New York met een fragiele moeder [Cynthia Nixon] en een afstandelijke vader [Pierce Brosnan] wiens relatie met Mimi [Kiersey Clemons] op niets lijkt uit te lopen. Thomas' ontmoeting met zijn nieuwe buurman W.F. [Jeff Bridges] en de ontdekking dat zijn vader een affaire heeft met de aantrekkelijke Johanna [Kate Beckinsale] zetten zijn leven behoorlijk op de kop.

Turner is wat flets in de hoofdrol, maar Bridges is ideaal gecast in een rol die hem op het lijf geschreven lijkt te zijn (en die hij al meerdere keren heeft gespeeld). Het is echter Pierce Brosnan die het meest opvalt in zijn beste dramatische vertolking sinds zijn Bond-dagen. Het is jammer dat het verhaal vrij voorspelbaar is, maar de score van Rob Simonsen is prachtig en versterkt de romantiek in deze onderhoudende 'slice-of-life'.

Best aardig, maar wat futloos. Op momenten ook wel met een sterke regie en fijne muziek, maar het uiteindelijke verhaal werd ik niet enthousiast van. Lange tijd lijkt het een simpele romcom maar aan het eind moet er een vreemde twist komen. Redelijk spel verder van Brosnan die op zo'n plek helemaal goed zit en Bridges doet het niet onaardig, maar ik stoor me wat aan dat type personage dat we nu wel kennen. 2,5*.

Op basis van de omschrijving had ik eigenlijk een clichefeestje verwacht, maar op een of andere manier weet de film daar precies elke keer tussendoor te laveren. Wellicht door de prima cast, waarbij de hoofdrol van Turner misschien nog de zwakste is - maar daarnaast Bridges, wellicht in een karakter dat niet heel onbekend is, maar wel erg overtuigend. En Brosnan, toch bepaald niet mijn favoriete acteur, die hier echt op zijn plaats is. En natuurlijk Beckinsale - ook al niet zo'n gevierd actrice in mijn boek, maar hier volstrekt geloofwaardig als de femme fatale die het met vader en zoon tegelijk houdt. Dan kan het er wel bij dat het basisgegeven van auteur, uitgever en vriendinnetje wat uitgekauwd is. Dat valt na een kwartiertje nauwelijks meer op.

Matige film over een jongeman die erachter komt dat zijn vader een affaire heeft. De film begint best goed, maar de relatie die ontstaat tussen het hoofdpersonage en de vriendin van zijn vader is ongeloofwaardig. Ook simpelweg wat aan de saaie kant en het einde voelt obligaat aan. Een fijne cast die niets verkeerds doet, maar die de film niet weet te redden.

Beetje futloze film, toch ben ik blijven kijken , waarschijnlijk door de mooie dame ook.

Met zo'n cast had ik er toch nog wat meer van verwacht; slecht was het nu ook niet maar top was het ook niet.

Zeer ondergewaardeerde film als ik het hier uit dit forum mag opmaken. Warme film met levensechte thema's die sterk zijn neergezet. Mede dankzij zeer sterke karakterontwikkeling en scherpe dialogen. Acteerwerk verbluffend goed. Beetje jammer dat er hier mensen zijn die daar totaal aan voorbij gaan. Wat nou matig of futloos. Te ridicuul voor woorden. Moet het dan allemaal meer spektakel zijn, dat lijkt mij niet.

Aardig romantisch drama.

Goede casting, het verhaal kabbelt prima vooruit en met een speelduur van 88 minuten is dit een prima film om 's avonds samen met je partner te kijken.

Hij zal niet nog dagenlang in je hoofd blijven zitten, maar voor zijn genre een alleraardigse film.

Een film die een trage opbouw kent waarin niet al te veel gebeurt, ook al bezit het verhaal een sleutelmoment dat je niet zag aankomen. Mooie vertolkingen waarbij Kate Beckinsale nog steeds er goed uitziet. Drama en romantiek worden prima verweven in deze film waarbij de eventuele ongeloofwaardigheid van de kijker in het begin over Thomas met de vriendin van zijn vader langzaam smelt naarmate de film vordert. 6/10

Redelijk coming of age drama. Het verhaal is best aardig en wordt goed uitgewerkt door Webb. De twist op het einde voegt weinig toe en voelt wat overbodig aan. Ook het ‘ze leefden nog lang gelukkig’ einde is een beetje een miskleun. Het tempo van de film is niet hoog maar is passend bij de gehele film en zeker niet storend. De chemie tussen de acteurs is prima en iedereen voelt zich goed in zijn/haar rol. Visueel ziet de film er goed uit en voelt wat indie aan met de drank, sigaretten en muziekkeuze. 3.0

Deze ook eens bekeken, maar ook hier ben ik niet direct van m'n sokken geblazen. Het verhaal kon me maar matig boeien en ook het tempo lag niet zo hoog. De cast deed het gelukkig wel goed, maar dit kon toch niet echt de film redden. Niet direct een must see.

Ja gezien, een tijd geleden. En alweer vergeten ook. Niet heel memorabel dus. Meer een aflevering uit de bouquetreeks

Aanvankelijk wat stroef en pretentieus drama over de net afgestudeerde Thomas (Callum Turner), wiens comfortabele leven in New York overhoop wordt gegooid wanneer hij ontdekt dat zijn vader (Pierce Brosnan) een affaire heeft met de veel jongere Johanna (Kate Beckinsale, hier erg mooi). Plot en personages rommelen het eerste uur maar een beetje door, tot de puzzelstukjes in elkaar beginnen te vallen en de film zowaar toewerkt naar een sterk en memorabel einde.