Nina (2016)

Vanaf 2 juli in de bioscoop (eOne)

EDIT: release is komen te vervallen

Interessant project, ik ben benieuwd.

Ik beschouw mijzelf als een fan van de muziek van Nina Simone..

van Nina Simone als persoon weet ik niet veel af dus ik ben net als mij bovenbuurman ook erg benieuwd.

We wachten af.

Ouch.

Dat is vrij hard zeg..

Wat is daar hard aan?.....Simone is al jaren overleden dus dit twitter bericht slaat nergens op.

(misschien inderdaad dan wel hard)

De mensen die haar vertegenwoordigen of hoe je dat ook mag noemen zijn waarschijnlijk een beetje op hun teentjes getrapt.....jammer dat dat op zo'n manier moet.

Wist niet dat ze al was overleden (je hebt nog een paar soul legends die nog zingen toch). Maar alsnog vind ik het een hard bericht - komende van een verified twitteraccount.

Edit: Dit verklaard het één en ander: Nina Simone-actrice niet zwart genoeg

Aretha

Ik snap de sentimenten maar natuurlijk bespottelijk dat je dat Saldana aanrekent. Zij is een Simone fan en heeft op basis van audities de rol gekregen. Om als dochter van Simone nou uit te halen naar Saldana is wat opmerkelijk. Ik heb ook niet zoveel met dat blackfaced en een actrice die niet 'echt' zwart is maar dit gaat idd nergens over.

Het is allemaal wat met die kleurtjes hè.

Eerst Michael Jackson die wordt gespeeld door een blanke; nu Nina Simone die wordt gespeeld door een latina...

Dochter Nina Simone neemt het op voor actrice Zoe Saldana Dochter Nina Simone neemt het op voor actrice Zoe Saldana | NU - Het laatste nieuws het eerst op NU.nl (via @NUnl)

Iets bekend over de kwaliteit van de film? Uitstel is meestal geen geweldig teken...

Ik heb inmiddels toch de trailer gekeken, en ik vrees wel een beetje. Na het zien van What Happened, Miss Simone, komt dit toch wel echt over als de Hollywoodversie met suikerlaagje. En als ik heel eerlijk ben, snap ik de blackface bezwaren ergens wel, tegen mijn verwachting in. Ik dacht eerst 'zeur niet, het maakt niet uit wie haar speelt, zolang het maar met overgave is', maar het voelt niet echt. Los van de kwaliteit van de film en sterrenstatus, kon ik bij Hollywoodproducties als Walk The Line en Ray de acteurs Phoenix en Foxx loslaten. Ik twijfel of dat hier gaat lukken. But I'll try nevertheless. Het is maar een trailer, maar mijn mond vertrekt er toch een beetje van.

Ik reken dat overigens niet Saldana aan NW, want die lijkt wel degelijk haar everything te geven. Hopen op het beste dan maar...

oei.

David Ehrlich:"The controversial Nina Simone biopic isn't just racially insensitive, it's also ineptly told."

Zoe Saldana in 'Nina': More Than Skin-Deep Problems (Review) | Indiewire

Ik ken de geschiedenis van Nina Simone niet op een paar nummers na dan. Dus was wel benieuwd naar deze biopic.

De hele controverse en zogenoemde blackface discussie rondom de hoofdrolspeelster heb ik gelukkig gemist dus ik kon de film blanco ingaan.

Wat heb ik geleerd van de film? Dat Nina een lastig bitchy aan drank verslaafd persoon was met een vriendelijke personal assistent die haar toch nog enigszins in het gareel probeerde te krijgen ondanks de ups maar vooral downs in de laatste fase van haar leven. Muziek, drank en drugs. Op een gegeven moment kon het me niet meer zo boeien.

Het is allemaal best cliché maar het leven van veel mensen is gewoon ook heel cliché.

Wat een verspilling. Zo'n Fenomenale artiest met ook nog eens zo'n geëngageerd leven, en dan wordt er niets mee gedaan. Saldana doet wat ze kan, maar blackface overstijg je niet zomaar, en het blijft te allen tijden duidelijk aanwezig. Ik heb geen moment de actrice vergeten, het blijft een ongeslaagde poging, helaas. En dat f*cking script

Een volmondig aanraden om in plaats van dit What Happened, Miss Simone? (2015) te kijken.

Ik zou er erg graag meer woorden aan vuilmaken, maar ik zit alweer diep in een van Simone's albums. Was de film maar een kwart zo doordacht of doorvoeld...

Bah, jammer...:(

Ik nodig je uit het met me oneens te zijn. Maar... Ik denk niet dat dat snel gebeurt bij deze film...

Dan wordt Zoe Saldana eens niet groen of blauw geverfd, en dan gebeurt er dit...!?

Zoe Saldana speelt en zingt goed en weet Nina Simone overtuigend neer te zetten.

Heb genoten van dit indringende en beknopte levensverhaal dat misschien wel iets

langer had mogen duren dan 60m.

Ruime voldoende.

Niet geslaagde biopic over zangeres/pianiste Nina Simone. Regisseur Cynthia Mort koos voor de niet zo originele vorm van een interview, waarin Simone terug kijkt op haar leven. Dit geeft Mort de gelegenheid om van de hak op de tak door het leven van Simone heen en weer te springen. Door deze vorm krijgt zij geen grip en niet een echt goed inzicht in het turbulente leven dat deze voor zichzelf en andere moeilijke muzikante heeft gehad. Hiervoor worden de scènes te hap snap opgevoerd. Simone stond bekend als een onstabiel persoon, met een redelijke dosis agressiviteit in haar. Het lijkt of Mort vanwege een misplaatste vorm van sensatiezucht vooral op dit deel van Simones karakter focust.

Actrice Zoe Saldana weet jammer genoeg niet te overtuigen als Simone (Zowel in haar spel en zeker in haar zang niet). Zij oogt te jong om Simone op latere leeftijd gestalte te geven.

En gemiste kans is het van Mort om niets van Simone strijd als activiste mee te nemen in het verhaal. Toen zij op tienjarige leeftijd weigerde te spelen omdat haar ouders net vooraan mochten zitten, was dit incident aanleiding voor haan om zich aan te sluiten bij de Civil Rights Movement van Martin Luther King.

Juist die kant van de recalcitrante artieste had een mooie balans in de film kunnen bewerkstelligen. Nu blijft het beperkt to het pakken van een pistool na de moord op King en een optreden tijdens een protest bijeenkomst in San Fransisco (1972).

Ook de Nederlandse bijdrage in de persoon van haar vriend Gerrit de Bruin blijft volledig onbelicht De Bruin stelde de keuze: “Wij zorgen dat je een huis krijgt, boeken concerten voor je, brengen weer structuur in je leven aan, maar kunnen dat alleen als jij meewerkt. Werk je mee of werk je niet mee? Simone pakte die kans en verhuisde naar Nederland, waar zij tussen 1988 en 1992 woonde. Eerst in Nijmegen en later in Amsterdam.

Mort die ook het scenario schreef had zich wel iets meer mogen verdiepen in het leven van Nina Simone. Of had een voorbeeld moeten nemen naar het wel geslaagde ‘Lady sings the blues’, de biopic over het leven van blueslegende Billie Holiday.

Geweldige zangeres, dus men verwacht ook een geweldige biografie. Ik bleef echter op mijn honger zitten... Dat Nina kon drinken en verbaal sterk stond is nu wel duidelijk, maar uiteindelijk gaat het om haar roem dat heel magertjes in de verf wordt gezet. Actrice Zoe Saldana zette de hoofdrol niet onaardig neer, maar het is de onstabiele inhoud die de film snel doet vergeten...

Artiestenfilms.

Ofwel maak je er een feature drama van, en dan wordt de artiest van z'n voetstuk gehaald. Ofwel kies je voor een documentaire en krijg je oneindige ophemeling. Veel andere opties lijken er niet te zijn. Dit is feature drama, dus Simone komt er niet al te best vanaf.

Het hele blackface gebeuren ligt ergens tussen hilarisch en triest in, de hetze rondom deze docu heeft ook niet veel om het lijf. Al is het ergens wel begrijpelijk dat je als familie misschien niet echt blij bent met de manier waarom Simone hier herdacht wordt. Anderzijds, als het strookt met de realiteit dan hebben ze niet veel te knorren.

Saldana is een mixed bag. Vond haar best aardig zingen, maar qua geluid komt ze niet echt in de buurt van Simone. Ik ben geen fan dus kon ik me er niet echt aan storen, maar kan me inbeelden dat wanneer je dat grauwe en mannelijke van Simone waardeert, je niet echt opgezet bent met Saldana's bewerkingen. Als actrice hou ik er ook een dubbel gevoel aan over. Haar transformatie vond ik best geslaagd, maar toch kreeg ik vaak de indruk dat ze toch meer een typetje neerzette dan een echt persoon. Maar ook dit weer op gevoel, want ik heb Simone nooit echt beziggezien.

Qua film stelt het niet zo heel veel voor. Het gebruikelijke drama van een artiest in verval, met woedeuitbarstingen, domme beslissingen en veel drank en drugs. Een thema waar je tegenwoordig ook nog hitjes mee kan scoren, maar als filmmateriaal is het een beetje uitgekauwd. Binnenkort de docu ook nog wel eens meepikken, daarvan verwacht ik een veel positiever beeld van Simone, met een resem kopjes die mij vertellen waar zij eigenlijk de grootste en meest belangrijke artiest is van het afgelopen decennium.

2.0*

Benieuwd wat je ervan vindt, ik zie je docu's nou ook weer niet zo heel vaak erg hoog beoordelen, of heb ik dat mis? Je kijkt er wel behoorlijk wat, weet ik.

Ik pik er regelmatig eentje mee, maar inderdaad, ik vind ze zelden echt waardevol. Vaak vind ik ze erg gefabriceerd overkomen, zonder al te veel diepgang.

Zolang je hem maar niet lager geeft dan dit pijnlijke gedrochtje

Dit pijnlijke gedrochtje had in ieder geval wel de intelligentie om het niet boven de 90 minuten te rekken. Daar kunnen nogal wat andere biopics een puntje aan zuigen.

Deze film eens bekeken en vond hem niet mis. Ik kende de zangeres niet echt, behalve van het liedjes Sinnerman, maar voor de rest deed ze me niet echt een belletje rinkelen. Het was zo wel eens een interessante introductie. Ze focussen vooral op haar leven als ze al wat ouder is en werken dan met enkele flashbacks. Een redelijk korte speelduur, dus verveelde de film niet. Ik had wel de indruk dat ze redelijk op de vlakte bleven en dat er misschien nog wel wat meer in kon zitten, nu kwam ze vooral als een boze alcoholverslaafde over.

Zelf kende ik Saldana nog niet, maar had nooit het gevoel dat ze er in deze film niet zwart genoeg uitzag voor de rol. Te mooi, dat wel. Dat Nina een diva met kapsones was, komt nog redelijk uit de verf. Maar dat zelf zingen had Saldana niet moeten doen: lijkt in de verste verte niet op het uniek stemgeluid van Nina Simone. Daardoor valt de film in zijn geheel toch tegen.

Ik ben het er wel mee eens dat het beter was om de rol te geven aan een Afro-Amerikaanse actrice, maar Zoë Saldana zet wel een leuke rol neer. Nina Simone kende ik van een paar nummers, maar meer ook niet, ik heb niet echt iets met deze muziekgenre. Ik dacht altijd dat het zo’n aardige vrouw was, maar in deze bio blijkt toch wel wat anders. Ze was en deed haar als een diva voor, maar dat had uiteraard een achtergrond in de zin van dat ze andere muziek maakte dan ze graag zou willen en veelal van haar af is genomen. Daar wordt natuurlijk ook niet iedereen een leuker mens van! De film viel mij ook tegen, ik vond het allemaal nogal beknopt en meer een tv-film dan een film voor in de bios!

Het probleem ligt niet bij de actrice, wel bij het script. De zangeres wordt eendimensionaal neergezet als een ouwe zeur met een alcoholprobleem en woedeuitbarstingen. Wanneer ze op een podium gezet wordt, komen die liedjes vanzelf aangedwarreld, zonder dat ze ooit hoeft te repeteren. Haar activisme in de burgerrechtenbeweging komt nauwelijks aan bod. Bij Zoe Saldana heb ik altijd het gevoel dat ik haar wel eens in een goed geschreven rol zou willen zien. Helaas is dat opnieuw zo. Ze lijkt niet op Nina Simone, maar dat maakt me weinig uit. Haar zangstem klinkt vrij goed, maar heeft niet de rauwheid van de High Priestess of Soul.

Er is iets merkwaardigs aan de hand met de toelaatbaarheid van scheldwoorden. Enerzijds vliegen de F- en MF-woorden in het rond, maar het G-woord in Mississippi G***** wordt dan wel gecensureerd.