Film en wetenschap

Omdat er regelmatig wat wetenschappelijke artikelen verschijnen over films, heb ik maar even dit topic opgestart.

Ik stel voor om hier uw leuke artikelen te plaatsen, waarin het medium film op wetenschappelijke wijze wordt beschouwd.

Kunnen we daar ook lekker over discussieren...

Van mij dan maar de eerste bijdrage:

is er een verband te leggen tussen het beginnen met en het experimenteren met roken en het kijken naar films en het nadoen van filmhelden?

Dit verband is nooit eerder echt onderzocht, maar sommigen denken dat films wel degelijk een goede bijdrage leveren aan het opstarten van ons rookgedrag...

Artikel verband Roken-Kijken naar Films

Mochten jullie nog meer interessante artikelen tegenkomen: hier kun je ze dus plaatsen!

Wie kan er films (jonger dan 10 jaar) noemen waarin de held rookt? Ik geloof er niets van.

ik noem een Vincent Vega, ik noem een Tyler Durden..

jonger dan 10 jaar?

Akkoord.

Al kun je van die laatste betwijfelen of het een held is, en van beide betwijfelen of er niet ergere kenmerken zijn dan roken, die kinderen zouden kunnen overnemen. Ik denk dan met name aan het doden van mensen en het opblazen van steden.

Voorts zijn beide films (juist al om die laatste redenen naar ik begrijp) Rated R. Dan hebben we het dus niet meer over kinderen. (In het artikel werd zelfs Basic Instinct genoemd, een inmiddels oude film, Stone is niet de held, de film was voor 17 jaar en ouder).

Kwestie van ontleden.

Waarom moet de held roken? De bad-guy word tegenwoordig ook ge-eerd op de schoolpleinen van Nederland. Vooral als het om snelle auto's en pistolen gaat. Die roken meestal wel en dat is "stoer".

Ps. Ik ben zelf een actief anti-roker...

Ik vind het persoonlijk zo'n stompzinnige aanname dat kinderen gaan roken zodra ze rokende filmpersonages zien, waarom zouden ze dat gaan doen? Ten eerste, als kinderen rokende mensen willen zien hoeven ze maar op straat even om je heen te kijken, geen film voor nodig, en ten tweede, waarom zouden ze uit een film uitgerekend het roken na gaan doen? De kans is niet groter dan dat ze diefstal of moord uit films gaan kopieren, en je mag toch verwachten dat de meeste kinderen nog wel enig onderscheid kunnen maken tussen feit en fictie (niet elke twaalfjarige is achterlijk, hoor).

Ik neem aan dat de meerderheid van de rokende jongeren daarmee is begonnen omdat (in de regel) oudere vrienden ook rookten (maar dat is een pure aanname van mijn kant), niet omdat een of ander filmpersonage rookt. Dit wordt gelukkig bestreden met een goede voorlichting (wat naar ik denk veel beter werkt dan een verbod, maar dat is een heel andere discussie).

Dat was de aanname van het onderzoek.

De laatste 3 films die ik gezien heb:

1) Summer of Sam (1999) alles en iedereen rookt in die film. Ook wiet.

2) The Pianist (2002)veel gerook

3) The Man who wasn't there (1999) de hoofdpersoon is bijna niet zonder sigaret te zien. Hij krijgt er zelfs 1 aangeboden terwijl hij rookt.

Kanttekening: de films spelen zich in het verleden af. Toen rookte iedereen en dat kwam wel degelijk doordat helden als Humphrey Bogart en James Dean een logische relatie tussen roken en stoer zijn maakten.

Sigarettenfabrikanten sponsorden voor miljoenen Hollywood-films.

Volgens mij is dat niet het type films dat door de doorsnee beinvloedbare jongere (als die al bestaan) wordt bekeken.

Essentieel is dan ook te weten welke films gebruikt zijn. In het artikel staat tenminste 1 titel die niet geclassficeerd is voor kinderen.

Vaak worden films van 16 jaar en ouder (of zelfs 18 in andere landen) bekeken door 12 jarigen. Dit is natuurlijk wel verantwoordelijkheid van ouders, maar het gebeurt wel.

Vaak zie ik in films dat de helden roken, en die zijn inderdaard "cool", maar dan denk ik bij mezelf, het is niet het roken wat ze "cool" maakt; Als je gewoon naar rokende mensen op straat kijkt zijn het over het algemeen niet de "coolste" mensen.

Maar dat is volgens mij niet interessant voor de conclusies van het onderzoek.

volgens mij ligt het toch aan de persoon zelf of hij/zij gaat roken.

Gedurende mijn jeugd rookten al mijn vrienden, ik kijk al eeuwen films waar iedereen in rookt en mijn moeder rookt ook. Toch heb ik nooit van mijn leven een sigaret opgestoken.

Vind het toch altijd wel makkelijk om de schuld op anderen te schuiven, niemand douwt een sigaret tussen je lippen en dwingt je die op te roken.

Hmm...

persoonlijk probeer ik er iets academischer, rationeler naar te kijken, en mijn eigen aannames te laten varen...

Ik geloof best dat film een invloed kan uitoefenen op rookgedrag.

Net als andere "externe" invloeden echter, zoals daar zijn: vrienden, ouders (die allen ook weer ergens door beinvloed zijn, trouwens), situaties (feestjes b.v.) of zelfs iets wat belangrijker is, dan men soms wel denkt: groepsdruk.

Het gevaar met wetenschap is echter dat je niet zomaar snel verbanden gevonden hebt.

Vaak bepaalt de "input" de "output"- en daar heb je niets aan, dus!

Ook dit verband tussen films en rookgedrag zou eigenlijk veel dieper onderzocht moeten worden, met alle aandacht voor eventuele interactie-invloeden en interpretatie-invloeden (A beinvloed B, en B weer C...) bijvoorbeeld.

Trouwens: wat jij, QY, zei over de invloed van film op b.v. misdaad, criminaliteit:

die invloed is ook onderzocht (sterker nog, veel vaker zelfs). Ook daar zag ik op internet een artikel over...

Die invloed blijkt ook, zoals dat heet, een "met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid positief effect" te zijn- van het zien van crimineel gedrag in films tot het zelf uitoefenen van criminele gedrag, dus.

Maar ja, ook hier geldt: wat is de input, waarmee je (mede zelf!) dus de output laat bepalen?

Dus van alle honderdduizenden films per jaar worden met zijn allen zo'n 200 miljoen mensen crimineel?

Dat criminelen zich identificeren met films-met-criminaliteit, zegt dat wat over de films of over de criminelen?

Dat je rokende jongeren vraagt of ze films-met-roken hebben gezien, zegt dat iets over de films of over de jongeren? Hoe veel films met en hoeveel films zonder roken hebben ze gezien?

Op TV is sinds de jaren 70 steeds minder gerookt. Heeft dat invloed gehad? Zijn jongeren meer of minder gaan roken? Is dat ueberhaupt interessant?

Hoe staat het met andere invloeden? Promiscuïteit door soaps? Het dragen van bepaalde kleding? Taalgebruik?

Het lijkt me duidelijk dat films net zo goed een afspiegeling zijn van de maatschappij als dat films de maatschappij beïnvloeden.

Ik vrees dat de enige relevantie (niet essentieel bij wetenschap, maar wel in de praktijk natuurlijk) van dit soort onderzoek de maatschappelijke relevantie (en evt aangepaste regels) betreft. Daarom val ik ook over die ouder-gekeurde films in het onderzoek.

Het stoort me overigens dat de 'schuld' tegenwoordig zo snel buiten zichzelf gezocht wordt. Kinderen staan bloot aan heel veel verschillende invloeden. In plaats van de invloeden te beperken of te controleren, zijn kinderen volgens mij beter af als je ze leert om te gaan met allerlei soorten invloeden, en ze leert keuzes te maken.

Dat staat buiten kijf!

Voor de rest (eerste deel van je verhaal):

wat ik al zei: de input bepaalt de output.

Het scheelt nogal of je het verband films kijken- rookgedrag onderzoekt, of het verband rookgedrag-films kijken!

Precisie is juist zo belangrijk bij dit soort verbanden.

Het "ergste" is echter: de meeste mensen maakt de precisie van het verband geen moer uit. Het komt al snel in de krant, men praat er op school over, et voila, weer een fabeltje de wereld in geworpen...

Ik denk nog steeds dat er wel enige invloed vanuit films (en andere cultuurproducten!) wordt uitgeoefend op jonge keutertjes- maar het zal zeker niet zo heel veel zijn, en er zullen ook andere invloeden meespelen...

Trouwens:

ik merk nu dat dit topic "aanslaat", of zoiets.

Dus: wie helpt mee een nieuw artikel zoeken?

Ondertussen doorgaan met dit onderwerp mag ook, natuurlijk.

Dat zou ik ook graag doen, maar ik ben in de stellige overtuiging dat een academische, rationele benadering van dit probleem niet tot conclusies kan leiden, zodat enige aannames noodzakelijk zijn. Al die onderzoeken zijn vreselijk overschat, omdat je van buitenaf simpelweg niet kan onderzoeken welke factoren (en in welke mate) van invloed zijn op een handeling. Je kan mensen ondervragen, maar leidt - zeker bij minderjarigen, als je die dan toch wil afspiegelen als hopeloos beinvloedbaar - niet tot de beste resultaten. Dat mensen in films zien roken een factor kan zijn, wil ik zeker niet ontkennen, maar waarom zou die factor zwaarder wegen dan mensen op straat zien roken, ouders die roken, vrienden die roken, de geheimzinnigheid die roken zou kunnen hebben, kennis over roken, etc.

Er is geen enkele manier om die verhouding tussen die factoren te kennen bij een ander persoon, en zelfs bij jezelf lijkt het mij erg lastig - zo niet ondoenlijk - om dat in getallen uit te drukken. Dat neemt overigens niet weg dat dit systeem, dat uiteindelijk tot een handeling leidt, best logisch kan zijn, maar logisch en meetbaar zijn twee totaal verschillende dingen natuurlijk, dus dat doet in het geheel niet terzake.

Daarnaast is deze verhouding strikt persoonsgebonden, en de invloed die dergelijke factoren hebben is uiteindelijk dus afhankelijk van algemenere zaken als opvoeding en ervaringen etc.

Ook een overschat begrip in mijn ogen. Groepsdruk is geen gevolg van de groep, maar van de persoonlijkheid van het individu. Groepsdruk behelst niet zozeer de eis van de groep dat het individu zich niet onderscheid, maar de angst van het individu om zich te onderscheiden. Deze factor is dus net zo persoonlijk als bovenstaande andere factoren, en 'de groep' de schuld geven van rookgedrag is dus niet terecht. Dat neemt trouwens niet weg dat ik geloof dat groepsgedrag eerder tot roken leidt dan films kijken, dat ben ik dan met je eens. Ik pleit hier nogmaals voor een goede voorlichting, die veel zou kunnen voorkomen.

Leuk bedacht, maar daarover kun je ook maar slechts speculeren. Uiteindelijk zijn het dus allemaal aannames, geen 'rationele, academische' benaderingen zoals jij ze graag ziet.

(Theoretisch gezien zou dit trouwens wel onderzocht kunnen worden, maar dan moet het empirisch, en om de invloed van opvoeding dan uit te schakelen, zou je grote groepen mensen (want het moet toch representatief zijn, invloed voor factoren zou voor een deel aangeboren kunnen zijn) vanaf de geboorte isoleren, en dan de ene helft films laten kijken en de andere helft niet. Het spreekt voor zich dat dat soort onderzoeken in praktijk niet uitvoerbaar zijn)

Uiteraard, al heb ik al die conclusies nooit geloofd. 't Zijn allemaal pure speculaties en over-analyses. Zoiets kan - net als de invloed van films op roken - niet onderzocht worden, omdat je geen zicht op die interne processen krijgt. Films over criminaliteit kijken, kan misschien tot het idee leiden, maar het uiteindelijke probleem ligt bij het gebrek aan een drempel, die als gevolg van opvoeding en aangeboren factoren zou moeten bestaan, en anders wel door wettelijke bepalingen zou moeten worden opgeworpen.

Bij roken zou die drempel ook moeten bestaan (al is het hier veel minder een probleem dan bij criminaliteit omdat de persoon zelf hier het grootste slachtoffer van is, maar ik zet de analogie voor het gemak maar even door). De essentie is dus niet dat men niet mag weten wat er achter de drempel ligt, dat kan helemaal geen kwaad, de essentie is dat die drempel bestaat. En als dat eenmaal het geval is, kan een individu honderden mensen zien roken, ongeacht of hij die sympathiek vindt of niet, zonder dat hij zelf zal gaan roken. De oplossing ligt dus bij de opvoeding en - nogmaals - bij voorlichting. Films zijn dan een verwaarloosbare factor.

De vijf wetenschappelijk meest interessante films van het afgelopen jaar | De Volkskrant

Artikel met een korreltje zout nemen trouwens, want The Meg wordt hier ook genoemd.

De interessantste films van 2019 (met een wetenschappelijk tintje) | De Volkskrant