Leeftijd, opleiding en filmwaardering

Vergeleken met 2005? Tja is de top 250 uit 2005 ergens terug te vinden?

Ik dacht het wel. Ik zal het hier wel even vragen Film >> Toplijsten en favorieten >> Toplijsten (centraal topic)

edit: die is er dus, zie topic daar.

Als je wilt kijken of iets een hype was, dan kun je dat niet echt met de top 250 doen aangezien het 2 jaar duurt eer een film in die toplijst terecht komt. De hypes uit 2004-2005 gaan daar dus nog niet instaan en zullen waarschijnlijk (als het effectief een hype was die nadien als een bubbel is uiteengespat) ook niet in de top 250 van 2006-2007 staan.

Ik ben ook helemaal geen goede cijfer analist anyway. De 'hypes' van toen he

Als iets wordt gehyped dan zijn de stemmen al geplaatst. Dus lang na de hype kunnen ze best alsnog opgenomen worden in de 250. Maar zeker weten die ik het niet

Ik moest wel even slikken toen ik de 2014 naast de 2005 legde qua kwaliteit.

Wat dat laatste betreft, ik vind het wel meevallen. Goed er staan wat meer films in, die ik nu niet direct meer daar in verwacht. Maar erg veranderd vind ik de site niet, hij is groter geworden en ziet er anders uit dat wel, maar het doorsnee publiek (wat o.a. bepalend is voor die lijst) is niet zoveel anders.

Hypes is volgens mij meer iets voor filmmaatschappijen en bioscopen.

Ik ben nu 35 en heb wel gemerkt dat ik de langzamer films pas sinds m'n 25e ben gaan waarderen. Om me heen kijkend daarentegen, zie ik dat zelfs leeftijdsgenoten een langzamer film nog totaal niet trekken, laatst een Tarr of Tarkovsky (2 van míjn favo's). Ik weet niet; ik denk niet dat leeftijd er mee te maken heeft, noch opleidingsniveau (heb zelf na vwo niks afgemaakt), maar meer het geduld van het karakter en de moed zelf te projecteren van binnenuit op een langzamer/legere film ipv zich te laten vermaken door flitsende externe beelden.

Ik heb zelf op de lts gezeten, en ik heb er weinig of niets geleerd, ik was echt allergisch voor leren, en was altijd aan het dromen of aan het ouwhoeren, maar niet dat het hele lts gebeuren mij iets boeide.

Toch hou ik van films die iets kunstzinnigs en iets artistieks over zich heen hebben, toen ik 15 was zag ik voor het eerst David Lynch zijn debuut film Eraserhead, en ik was zo verrast, dat iemand een droom zo duidelijk in beeld kon brengen, en sinds dien ben ik steeds meer naar dat soort films gaan kijken, en niet alleen bij films maar ook bij muziek en beeldende kunst.

Ik denk dat toch wel interesse en gevoel een grote roll speelt.

Ik heb hogeschool gedaan en daar keken de studenten ook naar programma's die niet echt intelligent te noemen waren zoals "Friends". Ik neem aan dat het voor films ongeveer hetzelfde was. Ik zag als tiener ook wel graag eens een actiefilm, maar die ben ik naarmate ik ouder werd steeds minder gaan kijken. Nu vind ik ze totaal niet meer boeiend. Een leeftijdgenoot die op dezelfde secundaire school als ik zat ziet nog steeds graag actie en bloederige horror op zijn 36ste. Ik veronderstel dat het binnen 10 jaar niet zal veranderd zijn. I moet zeggen dat mijn filmsmaak wel wat geëvolueerd is de laatste 10 jaar al zijn er wel enkele constantes zoals het belang van een interessant verhaal/thema die de doorslag blijven geven om een film al of niet te kijken of herkijken.

Top- en tiplijsten daar waag ik me niet aan. Ik probeer liever gevoelsmatig dingen uit. Af en toe kijk ik wel eens naar aanbevelingen bij een bepaalde film die ik goed vond en gelijkaardige films wil zien. Tegenwoordig ben ik meer en meer 'oude' films aan het (her)ontdekken.

Geen idee of opleiding ermee te maken heeft. IQ of EQ, ah wel. Het heeft te maken met een interesse die je hebt of niet. En of films kijken een favoriete tijdbesteding van je is of niet.

Dat denk ik ook. En het ligt heel dicht bij elkaar. Wel kun je verzadigd raken. Zie je bij verzamelaars ook wel terug. Eerst gaan ze verzamelen, kostte wat het kost. En opeens hoeft het niet meer, en doen ze alles weg.

Tarantino over de films die hij als kind mocht zien van zijn moeder:

Quentin Tarantino Reveals the Real-Life Inspiration for Once Upon a Time in Hollywood - YouTube

(vanaf 4:19)