Inland Empire (2006)

Bij Inland Empire (2006):

eerste keer dat ik IE zag heb ik het gewoon over me heen laten komen, wat een genot was dat super creepy ook en 3 vreselijke schrikmomenten, waarvan ik bij eentje dit keer weer schrok, omdat ik die niet zag aankomen en dan hebben we het gewoon over gezichtsuitdrukkingen van mensen begreep er geen hout van toen, maar wilde dit keer wel enige logica in het verhaal brengen, is me tot zekere hoogte wel gelukt, heb ik het gevoel

eerste scene zie je een een hoer en een man, de man is of de man van nikki of the phantom, wel cool dat ze die gezichten hebben geblurd dat je het nooit zeker kan weten

laatste scene bevrijdt nikki die hoer zodat ze terug kan naar haar familie, waardoor ze in een zekere zin ook zichzelf redt (of we kunnen zien dat die hoer eigenlijk nikki zelf is, die scene dat ze naar zichzelf kijkt in de filmset geeft die aanwijzing ook enigszins)

die hoer bekijkt eigenlijk het leven van nikki op tv en ziet het als een mogelijke toekomst voor haarzelf en besluit eruit te stappen

de man van nikki die dus een migrant is uit polen, heeft het maar moeilijk financieel waardoor nikki zichzelf prostitueert, vandaar die zwangerschaps scene, waar hij zegt dat hij geen kinderen kan krijgen, of nikki is vreemd gegaan, waarop haar man haar zo erg mishandeld waardoor ze haar kind kwijtraakt, kind is namelijk dood zegt ze zelf

die scene met die hoeren de tits and ass discussie gaat over de uitbuiting van vrouwen ze zeggen "ik dacht dat hij de ware was, maar dat bleek niet het geval te zijn" "it's strange what love does" loverboy technieken om dames in de prostitutie te krijgen door ze op je verliefd te laten worden om ze uiteindelijk te manipuleren in de prostitutie

ze deden alsof ze nikki kenden, nikki was/is misschien een hoer, die voor dezelfde pooier heeft gewerkt, als we aannemen dat "the phantom" nikki's pooier was zou het die hypnose/schroevedraaier verhaal verklaren, nikki verlaat haar pooier waardoor ze meteen niet meer zeker is van haar leven

de scene dat de man van nikki duidelijk maakt tegen devon berk dat hij van zijn vrouw af moest blijven, kreeg ik de indruk dat hij haar ziet als zijn eigendom, misschien omdat hij haar pooier was of misschien om te zeggen dat vrouwen door mannen als eigendom worden gezien, waar je niet aan mag komen "she is not a free agent"

die hele filmset gebeuren is slechts bijzaak heb ik het idee en doet eigenlijk niet veel toe aan het verhaal

de film gaat dus over hoe vrouwen worden uitgebuit door mannen

lynch zegt zelf dat het de bedoeling van de film is dat je je eigen verhaal eruit moet halen, bij deze dan

Goed werk Glue. Mijn verhaal toont vele overeenkomsten, maar heeft ook grote verschillen. In een notendop:

Het verhaal begint … – bij de letter A –

…bij de “the woman in trouble” aan een tafeltje, waar ze haar verhaal opbiecht bij Mr. K (de man met het brilletje). Ze blikt terug op haar leven. Ze is nogal verward.

Ze was vreemd gegaan en daardoor zwanger. Nadat ze aan haar man vertelde dat ze zwanger is, zegt hij “I can not father children”. De huwelijkse binding werd verbroken; met geweld.

Ze liet haar ‘zoon?’ aborteren – associaties met de schroevendraaier. Haar man is op zijn beurt ook vreemd gegaan. In Polen heeft hij een zoon bij een prostituee verwekt toen hij bij een Pools circus werkte

Op een van de circuswagens staat – de letter Z- hier eindigt ‘haar verhaal’.

Zij besluit bij haar man weg te gaan en raakt aan lagerwal; prostitutie en drugs. Verscheurd door haar geweten ‘spookt’ haar minnaar nog altijd door haar hoofd. Die minnaar is haar buurman, Crimp.

Uiteindelijk raakt ze volledig de weg kwijt en schiet zichzelf door het hoofd.

In het hiernamaals komt ze tussen ‘andere gevallen sterren en engelen/personages’.

++++++++++

Wat is de rol van de Rabbits, OHIBT, Axxon n en 4 7 en ... de platenspeler ???

… en, welke rol speelt The Lost Girl ?

Rabbits vormt de schakel tussen het Poolse verhaal en WIT (Woman In Trouble); de schaduw van de Rabbits valt samen met die van de Polen.

Maar, Jack Rabbit zien we een keer heel duidelijk aan het tafeltje zittten, waar later Mr. K zit. En ... er is telefoonverkeer tussen de twee.

OHIBT is een film in een film, waarin Nikki/Sue verstrikt raakt – is ze actrice of is ze hoer –

… en wat is die ‘unpaid bill’ ?.

Aan het eind van OHIBT, na de sterfscene, loopt ze verdwaasd uit ‘stage 4’ en ziet vervolgens de ‘stages 5 en 6’ en … gaat op weg naar ‘stage 7’ ? …

Waar uiteindelijk via de trap bij Mr. K , de bioscoop, de gangen, de vreemde lamp, de ontmoeting met Crimp, de schietscene en ... kamer 47 – the secret room/Rabbit’s room haar leven eindigt.

4 7 is het ‘oude bekende liedje/verhaal/legende’ – man/vrouw/vrouw

Lost Girl lijkt het spiegelbeeld/projectie van WIT. We zien haar door de LP en vervolgens in het gezicht van WIT (ondersteboven)…

Blijft de naald hangen? - the same old story again and again? -

++++++++++

tering wat hen ik zin om Inalnd Empire nog een keer te kijken...

Nikki is duidelijk verward waarneer ze wel of niet acteert. Ik denk dat de film waar ze mee bezig zijn een idee is wat cinema voor mensen betekend, net zoals Ingmar Berman dat deed in persona door de crew en film te laten zien.

Ik ben inmiddels aanhanger van de theorie waarbij de 'woman in trouble', wat de tagline is, de Poolse prosituee is die naar de tv kijkt. Ze kijkt naar de tv en beeld zich een soort tweede, in haar ogen een perfect Amerikaans leven in, dat is Nikki (Laura Dern). Haar denkbeeldige droombeeld raakt echter verweven met de waarheid en ook Nikki raakt ook langzaam maar zeker aan de grond en glijdt af naar de prostitutie.

Ik denk dat deze Lynch veel minder links en aanwijzingen heeft, maar in feite gewoon een klein verhaal heeft, met vooral heel veel sfeer. Een nachtmerrie hoeft immers niet logisch in elkaar te zitten.

Op het eind bevrijdt Nikki haar en de Poolse vrouw van het kwaad, wat dus eigenlijk een happy ending is.

Herziening doet wonderen. Nou ja, eigenlijk niet. Er vielen mij wel steeds meer dingen op. Het is toch anders kijken als je er veel over hebt gelezen en weet wat voor theorien de ronde doen. Wat mij opviel in de laatste scene als de Poolse prostituee met Laura Dern zoent: Nikki verdwijnt. Dat overtuigt mij daarvan dat Nikki eigenlijk niet bestaat en slechts een denkbeeld is van de Poolse prostituee.

Nog iets dat mij opviel is de gelijkenis tussen beide situaties. In de Engelse-sprekende situatie heb je: Nikki (Laura Dern), haar Poolse man (de enige link tussen beide verhaallijnen), Devon (Justin Theroux) en Devon's vrouw (die Nikki later vermoord).

In de Poolse situatie heb je de vrouw die naar de tv kijkt, Nikki's man (maar dan in een andere situatie), 'The Phantom' en een vriendin van de prostituee, die met haar door de gangen huppelt en ook een gesprek heeft met The Phantom.

Ik ben nog niet helemaal uit met de connecties wat betreft deze personen, maar het is duidelijk dat er relaties over en weer zijn en dat er tot zekere hoogte verbanden te leggen zijn.

edit:

Dat Nikki niet echt is, denk ik ook door het applaus dat ze op het einde krijgt. Dit is vlak nadat ze de Poolse vrouw heeft bevrijd. Ik denk dat dit applaus voor haar geweldige prestatie is om het leven van de vrouw weer op de rails te krijgen. Geweldige einde trouwens, zo bevredigend, zelf al weet je niet precies waar het over gaat.

The mystery revealed.

Niet verder lezen als je het allemaal zelf wilt ontdekken, maar je bent niet voor niets in SPOILERS ....

INLAND EMPIRE

Wat gebeurt er als je niet aan een 'roze olifant' mag denken?

Wat zou jij doen als je niet aan een gruwelijke verleden herinnerd wil worden?

Welkom in de fascinerende wereld van David Lynch. De film begint met een lichtkegel in een verder donkere ruimte. Deze kegel verplaatst zich en de titel wordt zichtbaar op zo'n manier dat het licht niet op maar achter de titel schijnt. Vervolgens beweegt het licht langzaam weg en ... dooft. De hoofdletters, die INLAND EMPIRE vormen, zien eruit als een hek, een bouwsel van tralies; wie zit erachter opgesloten? En ... lijkt het niet erg veel op die letters op die heuvel in Los Angeles - HOLLYWOOD?

Horen we een zware metalen deur opengaan?

We zitten in het hoofd van de Woman In Trouble (WIT); het begin is het einde - we zagen haar laatste levenslicht.

Wat is het verhaal - wat is háár verhaal?

De langspeelplaat met schaars licht doemt op met Axxon N - het langstlopende hoorspel uit de geschiedenis, ditmaal vanuit het Baltische gebied. In een donker hotel gaan een man en een prostituee een kamer binnen. De gezichten zijn als wazige vlekken onherkenbaar gemaakt. Heeft iemand ze 'uitgewist'? Zij, de prostituee is bijna letterlijk de weg kwijt - gedesoriënteerd. Alles in zwart-wit. Dan klinkt "On the other side" en langzaam vervaagt het beeld om over te gaan naar kleur en de Lost Girl, die op bed zit met tranen in haar ogen kijkend naar de TV. Ruis is wat we op het scherm zien; einde van een videoband? Waar heeft ze naar gekeken? Heel snel zien we enkele beelden op het scherm, die we later in de film zelf ook gaan zien. Spoelt ze terug? In de ruis zien we de reflectie van een schemerlamp. Het beeld gaat over in de scène van Rabbits. Een man, Jack. En twee vrouwen, Jane en Suzie. Jack maakt zijn entree vergezeld door een applaus als ware hij een grote ster. Vervreemdend zijn de conversaties van de Rabbits. De volgorde klopt niet. Op de achtergrond klinkt een locomotief. Kort zien we de Lost Girl weer. Dan gaat Jack de deur uit en komt in een zeer sjieke kamer. Daar blijft hij bij de deur staan. De kamer is donker en de deur met Jack ervoor wordt meer en meer verlicht. Als de gehele kamer hel verlicht is, verdwijnt Jack alsof hij een schaduw was en zien we twee Poolse mannen. De nogal duistere figuur (the Phantom) zoekt een opening...Het beeld vervaagt en Jack verschijnt precies waar ie verdween en lijkt om te kijken. Duisternis vult wederom de kamer en Jack lost op in het donker, dat overgaat in de schaduw van bomen. In heel fel licht en met schokkerige beelden doemt de 'buurvrouw' (visitor#1) op. Ze opent de deur van een zwaar hek van een groot huis. Bijna krijg je de indruk dat ze naarbinnen sluipt...

Niet eerder in zijn films speelt Lynch zo nadrukkelijk met licht en donker. Alsof hij hiermee een boodschap wil achterlaten: PROJECTIE is de sleutel om de film te begrijpen.

De humoristische dialoog over de hoogte van de 2K (2000 watt lamp) tussen de regisseur (Kingsley) van On Hgh In Blue Tomorrows en de 'lichtman', Bucky (Lynch) benadrukt het belang van het gebruik van licht in de film! Cruciaal om 'het einde' te doorzien.

Wie is wie? Maar beter is de vraag: wie is WAT?

De WIT zien we gedurende de gehele film bijna nooit; we zitten immers midden in haar subjectieve verhaal vol leugens en bedrog. Toch zijn er enkele fragmenten waarin we de echte WIT in beeld krijgen.

Bij Mr. K als ze haar verwarde verhaal vertelt. En een zeer kort fragment in de scène als ze met 'haar man' in gevecht is; in fel licht zien we haar blonde haren langs haar gezicht naar beneden hangen; een ingenieuze manier om te laten zien dat zij de 'bovenliggende partij' is.

De Lost Girl. Zij is de gefantaseerde ideale wereld van WIT. Mooi, jong en een brunette (tegenbeeld van WIT, zoals Lynch vaker gebruikt ). WIT zou willen dat haar leven een speelfilm, een TV-serie zou zijn, waar ze als onschuldige jonge vrouw naar kijkt, wachtend op haar man en zoon; het harmonieuze gezin. (aan het eind van de film zien we LG in de woning van WIT!)

De vrouw gespeeld door Julia Ormond wordt door WIT vermoord. Echter in haar verhaal draait ze de rollen om (zoals in OHIBT). Waarschijnlijk was zij de favoriete prostituee van de man van WIT.

Delicaat is de verwijzing op Holywood-boulevard met de sterren. Dorothy Lamour is de enige ster, die er twee maal voorkomt vanwege haar status als filmactrice, maar ook vanwege haar verdienste in de radiowereld. Juist daar begint de steekpartij en eindigt het leven van Susan in de film On High In Blue Tomorrows. Niet voor niets moet het bloed rijkelijk vloeien over de ster van deze Dorothy, die de hoofdrol had in My Favorite Brunette (1947).

De Phantom. Hij is de personificatie van de angst (plaaggeest) van WIT. Hij zoekt een opening in haar 'brein'. Eenmaal 'binnen' wordt WIT geregeerd door 'angst'. Hij spookt door haar hoofd. Hij bepaalt de weg, die ze moet afleggen. Er is geen ontsnapping mogelijk. Hij was de oorzaak van haar gruweldaden.

Door 'hem' uit de weg te ruimen, wordt ze uit haar nachtmerrie verlost. Hoe kan je 'zo'n roze olifant' uit je hoofd doen verdwijnen? - hé, het licht gaat uit...

De buurvrouw. Zij vertegenwoordigt het geweten van WIT. Ze woont verborgen in de straat even verderop. Als een 'binnendringer' (een herinnering, die je het liefst was vergeten, had verdrongen) komt ze in de woning van Nikki (hoofd van WIT). De Poolse zigeuner-mythe in twee variaties vertelt wat werkelijk gebeurd is: haar man gaat vreemd, zij gaat vreemd, zij vermoord zowel haar man als zijn minnares. WIT ontkent dit in alle hevigheid en ziet geen andere mogelijkheid dan het hele verhaal om te draaien. En dat omgekeerde (geprojecteerde) verhaal horen we bij Mr. K. en variaties zien we in OHIBT en 4 7.

Mr. K is de personificatie van 'de waarheid'. Hij bevindt zich in Axxon N, diep weggestopt in de krochten van het brein van WIT (it is a hell of a climb to get there). Ze probeert de waarheid op het verkeerde been te zetten door allerlei 'fabeltjes', volledige omkeringen (projecties) aan hem te vertellen. Ze is een zeer gewelddadige vrouw; dat moge duidelijk zijn. Waarschijnlijk is ze ook flink aan de drugs (There was that chemical factory in town, that put a lot of that shit in the air so you could not think straight - It's the shit - He fucked the shit out of you...).

Niet zij is zwanger door een liefhebbende echtgenoot, maar die echtgenoot heeft een prostituee (brunette) zwanger gemaakt. Ergens in een trappenhuis steekt ze die prostituee met een schroevendraaier dood en wederom horen (en zien we) de projectie hiervan (4 7 en OHIBT) ...

Herinneringen aan de ondervraging bij de politie over deze moordpartij geeft ze zo'n draai dat niet zij, maar de brunette (Ormond) gehypnotiseerd zou zijn om die moord te gaan plegen (zelfs de tijd wordt hier omgekeerd).

Meerdere keren zien we WIT met schroevendraaier de donkere trap opgaan, waarna evenzovaak het spel van projectie begint. Haar daad zien we nooit - te gruwelijk om onder ogen te zien?

Ook het gevecht met 'haar man' moeten we 'anders' zien. Mr. K, in de persoon van 'waarheid' vraagt niet voor niets: "were you in fact seeing another man?" Niet zij werd in elkaar geslagen, nadat hij vreemd was gegaan, maar precies andersom. En ... het beperkte zich niet tot een afranseling (his face was swollen and red and his eyes were buzzing out...?). Dit duidt op "fucking brutal murder" zoals haar buuv (haar geweten) al vertelde. Deed ze het met een 'crownbar' (koevoet)?

Het lukt haar niet om in het reine te komen met haar geweten; de waarheid onder ogen te zien. De vreselijke herinneringen willen maar niet verdwijnen. Er rest slechts een uitweg...

... LB, staat op haar hand ten tijde van haar 'biecht' bij Mr. K. Zou het Look Back betekenen? Of zijn het de initialen van Louis Bunuel met een verwijzing naar "The Phantom of Liberty" en "Un Chien Analou" (zie afscheidskus)? Maar wat te denken van Last Bullet! De vuurkegel uit de loop van het pistool ... zet het beeld stil en leg hem over het allereerste beeld van de film ... Is de richting omgedraaid? Is de dood het begin?

Het clownsgezicht, de opgeblazen wangen van Billy of Crimp (de buurman), extase - Le petit mort?

De Rabbits. Zij vertegenwoordigen de ratio van WIT. In hun 'dialogen' horen we slechts feiten over tijd, kleur, plaats, geheimen, telefoontjes, etc. Heeft Mr. K contact met hen via de telefoon (verbinding ratio en waarheid)? Op een gegeven moment zien we Suzie met twee kaarsen lopen - symbool voor de doden? Tevens horen we een locomotief. "The Locomotion" is een schuifpuzzel. Het is aan ons om de puzzelstukjes (logica) bijelkaar te leggen om er een verhaal van te maken. WIT zelf is daar niet toe instaat.

Freddy vertelt over zijn passie met dieren. Hij fokte konijnen en bewonderde de manier waarop een hond zich uit een netelige situatie wist te bevrijden. Ook heeft hij het over een web, een brede oceaan van mogelijkheden -(internet?).

Groen. Groen zijn de muren van de gangen waarin ze haar laatste voetstappen zet. Groen is het jasje van 'haar man', die haar de lakens met die ander ziet delen.

Blauw is de sfeer onder de lakens met haar 'Billy'.

Rood zijn de gordijnen die de exit verbergen?

9:45 uur - neem een klok met wijzerplaat. Kijk naar dezelfde klok, maar nu met je wang op de vloer! Hoe laat is het als je niet zou weten dat je op de grond ligt? De tijd des doods.

De negen hoeren. Met WIT erbij precies tien, X (vandaar Axxon N met dubbel X?). Zij vormen de 'stemmen' in haar hoofd (haar achterdocht). Soms treden ze op als ware ze samen een persoon. Via hen krijgt zij een geheime inkijk in de duistere gangen van 'haar man' (peeking through the silk). Ook doen ze een dansje, The Locomotion - een humoristische manier om aanwijzingen aan de kijker te geven: "Jump back"?

4 7 Vier Sieben. Het 'bekende ouwe liedje'? Twee vrouwen en een man. Dat kan niet goed gaan.

Het einde van de film. We zien WIT zichzelf bekijken op het grote doek in de bioscoop (letterlijk ziet ze haar leven als een film voorbij gaan, en ... de waarheid - Mr K. - kijkt mee!). Daarna komen we in donkere gangen terecht - dieper in het brein van WIT. Ze doet een zware metalen deur open (zoals we in het begin van de film al eens hoorde) met daarop de tekst Axxon N (the longest running radioplay in history...).

Uiteindelijk schiet ze haar Phantom letterlijk 'door de kop' - we zien de gezichten veranderen van Crimp, naar Billy, naar haarzelf, naar een clownsgezicht met bloed stromend uit de mond ... En dan loopt ze achterwaarts kamer 47 binnen. De tijd loopt vanaf dat moment achterwaarts. Haar entree in kamer 47 bij de Rabbits heeft dus plaatsgevonden vóór haar zelfmoord (dat kan niet anders natuurlijk; het is niet velen gegeven om na de dood op te staan). Kamer 47 zonder Rabbits staat symbool voor het feit dat ze volledig haar verstand (ratio) heeft verloren. Nu is haar geest volledig gevuld door angst ; de Phantom heeft haar helemaal in bezit genomen. Doorgedraaid dus.

Verblind door de 2K zijn we aanbeland bij de sterfscene van WIT en zien we haar 'INLAND EMPIRE' als een meesterlijke film gedurende 179 minuten.

De gehele film zit vol met verwijzingen naar andere films van Lynch zelf, maar ook naar films van anderen. Ook zitten er allerlei 'dubbele bodems' in of zou het 'drievoudig' moeten zijn?.

Wat valt je op in het volgende rijtje?

Nikki, Billy, Gordi, Roxi, Mandi,...Lanni, Terri, Lori, Chelsi, Sandi, Dori, Kari, Salli, Tammi.... Kingsley, Bucky, Freddy.

Antwoord: zelfs de regisseur heeft een naam, die eindigt op het fonetische 'ie'. En al die namen zijn de personages in OHIBT. Toeval of niet, die regisseur is Jeremy Iron - zou Lynch hem ook daarom gekozen hebben? Tevens is het meer dan een geintje om aan te geven dat zelfs de regisseur van OHIBT gespeeld wordt - conclusie: OHIBT is een film in een film in IE, een 3-lagen structuur.

Bevestiging:

1. De letters AS AS AS op de garagedeur bij de sterfscene van Nikki.

(Laura as WIT as Nikki as Susan)?

2. De tekst van Nikki: these are words from our script

3. Alle keren dat een opname wordt uitgezoomd, waarbij we camera's in beeld krijgen!

...en, dit speelt zich allemaal af in het hoofd van WIT.

Heel knap bedacht xav! Erg interessant!

Pff hebben jullie hier echt allemaal zin en tijd voor onderwijl of na het kijken van IE?

Bij de meeste Lynch fils wil ik weten hoe t zit, of in ieder geval een logische verklaring voor mezelf in mn hoofd zetten. Hierbij boeit het me blijkbaar niet. Het is een visueel droomstuk dat aan me voorbij trekt.

Vaak droom je een droom die niet word afgemaakt en ook nooit meer terugkomt. Zo zie ik deze film, een onafgemaakte droom, waar je toch nog terug verlangt, maar niet het einde van zal weten. Gewoon omdat het nooit afgemaakt word. Is dat erg? Zolang er elke keer weer nieuwe dingen opvallen en/of het blijft boeien, dan niet.

Een goede vriend van mij heeft zelf een interpretatie geschreven:

Inland Empire volgens D.

Het verhaal gaat voornamelijk over de ontkenning van een bepaald verleden (of een bepaalde identiteit, wat de “gezichtloze konijnen” waarschijnlijk moeten afbeelden) van een actrice Nicky. Hier wordt gedurende de film voordurend naar verwezen: De buurvrouw die het verhaaltje vertelt over “The little lost boy who went into the world and created a reflection (shadow) of his evil self” en “the little girl who got lost in the marketplace”. Ze vertelt over het niet kunnen duiden van het hier en nu, verleden en toekomst (“forgetfulness”). “The marketplace” verwijst duidelijk naar “de straat” waar vrouwen hun lichaam verkopen en “the only way to reach the palace is through the dark alley”. Deze laatste doet sterk denken aan de uitdrukking “each man must first go trough hell (de donkere steeg) to reach his paradise (het paleis, je eigen innerlijke rust/vrede oftewel binnenlands(innerlijk) rijk/imperium=INLAND EMPIRE. Ook spreekt ze in een Pools accent.

Later komt Nicky’s man met een stel Polen thuis wiens taal Nicky zogenaamd niet kan verstaan. Haar man zegt immers zoiets van “she understands a lot more than she will let you believe”.

Het jonge Poolse meisje (tippelhoertje) dat men af en toe te zien krijgt is waarschijnlijk Nicky op haar +/- 16e, die door de film waarin Nicky in het heden moet spelen, weer wordt herinnerd. Nicky’s rol in die film (de dame die Susan heet) confronteert haar weer met haar verdrongen verleden. Hier wordt door de regisseur al vroeg naar verwezen (“this movie already existed before but was never finished” oftewel “Nicky, je bent nog lang niet klaar met het verleden”). Bovendien was Susans echtgenoot in de film immers ook een Pool, alleen werkte die voor een circus (ook vaak een zeer hechte en dubieuze familieachtige mini maatschappij). Nicky’s echtgenoot was duidelijk een hoge pief in de Poolse maffia (“you don’t wanna fuck with this guy” werd er op de set nog zo duidelijk over hem gezegd) en die scène in het verleden met dat pistool en later die man die waarschijnlijk uitgeschakeld moest worden (“he mentioned something about going to Inland Empire” in dit geval het paradijs als een hiernamaals oftewel een zekere dood) duiden hier op.

Nicky is waarschijnlijk, in de tijd dat ze nog tippelde, hiermee in contact gekomen (je ziet het “jonge meisje” immers in verschillende scènes met allerlei Poolse onderwereldfiguren omgaan en ook Nicky´s latere echtgenoot). Toen de macht van haar man (of toen nog haar vriend) steeg, steeg haar status waarschijnlijk ook dus hoefde ze zich niet meer met allerlei zelfkant zaken bezig te houden. Al vrij in het begin kun je opmerken dat de poen uit de hoek van haar man zijn zaken komt en niet van haar “acteer carrière” (ze geloofde eerst immers niet eens dat ze die rol zou krijgen, dus echt bigtime was ze niet).

Dus van (Poolse) hoer tot actrice.

Ook grappig: De “jonge Nicky” die helemaal in het begin van de film tv zit te kijken, kijkt in die tv op haar leven vooruit (ziet haar toekomstige “zelf” en nog te gebeuren dingen zoals in versneld tempo de “buurvrouw” naar Nicky´s huis in het heden zien lopen), terwijl in en door het maken van die film, de “oude Nicky” terug kijkt op haar vroegere zelf. Dit verklaart ook het einde: Ze pakt het pistool om zo definitief af te rekenen met de demonen uit haar verleden (die Poolse pooier/maffioos en haar tegenwoordige zelf waar zijn gezicht op het laatst in verandert) om zo oprecht vrede te kunnen sluiten met haar vroegere zelf (de “jonge Nicky” die ze zoent en omhelst).

Maar dat brengt je cijfer niet omhoog?

Ben het trouwens niet met de theorie eens. Denk nog steeds dat elk stuk dat door Laura Dern wordt gespeeld een reflectie is van het leven en de dromen van de Poolse vrouw die voor de tv zit. Belangrijkste punt is voor mij dat Laura Dern verdwijnt als de twee elkaar op het einde ontmoeten.

Inland Empire is trouwens ook een gebied in de buurt van Los Angeles (en laat daar net Pomona Valley bij horen, de plek waar de discussie over de bus ging).

Een paar weken terug heb ik ook de film gekocht en gekeken. Heb m helemaal afgekeken, maar volgde het verhaal al snel niet meer. Maar na het lezen van de theorieën begint het te dagen en maakt de film voor mij wat duidelijker en interessanter. Toch denk ik dat vele zullen afhaken en blijft het een film die niet voor iedereen geschikt is. Ik denk dat ik nog maar eens de film ga kijken, maar nu met wat meer info. Ben altijd al een groot liefhebber van zijn Twin Peaks geweest, dus was erg benieuwd naar Inland Empire. Bedankt voor de uitleg mensen en wat is dit verhaal ook weer geniaal bedacht.

hmm iemand een idee wat voor rol de telkens terugkerende AxxN (ofzoiets) tekens voor functie hebben? Ze staan er niet voor niets telkens lijkt me.

Ik ben het ermee eens dat dit waarschijnljik de hoofdstructuur van de film is. In Lost Highway en Mulholland Drive zagen we immers al een gelijksoortige structuur (zie topic van Lost Highway, en ook het 'Lynch' topic).

Een personage in moeilijkheden droomt / dissocieert een andere wereld , en waarin ze een ideale ik hebben. Na verloop van tijd sijpelen de problemen uit de realiteit echter onherroepelijk door in deze droomwereld, en wordt de ideale ik geconfronteerd met exact dezelfde problemen als de persoon in het 'echte' leven.

Zo ook de poster, of schilderij met de roodborstjes, als ze verteld aan haar man dat ze zwanger is aan de eettafel

Voor mij is dit ook een visueel droomstuk. De diepere betekenis interesseert mij niet.

Mijn verhaal/visie (voornamelijk door associatie met kleuren):

Ik denk dat er verschillende verhalen naast elkaar lopen en met elkaar vervlochten zijn. De hoofdpersoon vanuit wiens perspectief wij kijken is een vrouw. Ze heet Niko (Nikki). Ze woont ten oosten van LA, in Pomona, aan de rand van het Inland Empire. Een afgegleden stad, een ghetto.

Ten eerste is er de 'werkelijkheid' van Niko.

Als tweede hebben we het verhaal van Nikki, haar tegenspeler is Devon.

Ten derde is er het verhaal van Sue en Billy.

Als vierde is er een Poolse geschiedenis.

Het vijfde is het stuk met de konijnen.

Kleuren en sferen:

Om bij het vierde te beginnen:

De Poolse geschiedenis is een legende, een script. Omdat een vreemde taal wordt gesproken en ondertitels nodig zijn gaat het hier om een 'film in een film'. Het script of de legende heeft overeenkomsten met het leven van hoofdpersoon Niko. Het verhaal is eerder gebeurd, waarschijnlijk in de familie van de echtgenoot van Niko. De hoofdpersoon in het script is het Poolse meisje, met haar indentificeert Nikki/Niko zich. Het meisje ziet haar leven als een film, net als Niko. Dissociatie en persoonsverwisselingen. De kleur bij het meisje voor de TV is helder, de directe parallel met Niko. Het verdriet is hier ook het meest helder. De kleur van het Poolse script/legende is Sepia.

Het verhaal van Nikki, de gevierde en terugkerende actrice is het verhaal wat het dichtst bij Niko als volwassene ligt, zowel aan haar naam af te lezen als aan de momenten van contact met haar geweten of waarheid. Hier gaat het om een 'gedroomde film in een wensdroom'. Hier zijn veel kleuren aanwezig, soms nog wat groen, soms zwart/wit, soms rood, soms blauw. Bij Niko is de kleur donkerrood.

Het verhaal met Sue (Susan) en Billy zie ik als gebeurtenissen in haar jeugd, de jonge Niko, en er tegenover jeugdliefde Billy. Sue is jonger dan Nikki, maar Billy heeft dezelfde leeftijd als Devon. Hier gaat het om diep weggestopte herinneringen, een 'droom/nachtmerrie'. De hoofdkleuren zijn eerst groen, dan groen met perzik gemengd, dan perzik, later roze.

Er is nog een verhaal waarin konijnen de hoofdrol spelen. Het is de gezinssamenstelling van haar ouderlijk huis: vader, moeder en dochter, Jack, Jane en Suzie. Dit betreft de diepste, vervaagde en vervormde, herinneringen. De konijnen hebben steeds de connectie met de diepst ingrijpende gebeurtenissen in Niko's leven. De kleur is groen.

Verder/dieper in detail:

Niko:

In het leven van Niko zijn een paar voorvallen geweest die geleid hebben tot haar geestelijke nood. Niko spreekt erover in heldere ogenblikken. Boven aan een lange trap is zij op het hoogste punt in haar geest, haar waarheid en haar hoogste inzichtniveau. De man met de bril (Mr. K) is een vertrouwenspersoon, volgens mij een drugsmaatje als ik naar zijn handbewegingen kijk vlak voordat zij bij hem aan tafel gaat zitten ("K" is trouwens ook een drug, die ook wel Dorothy genoemd wordt! Toeval?). Dit is het leven zoals zij er in het heden voorstaat, een geestelijk wrak, tippelaarster, waarschijnlijk verslaafd aan drugs en/of medicatie. De kleur is rood, seks op latere leeftijd, prostitutie.

Nikki:

Hier verwerkt Niko haar ervaringen in van het leven als echtpaar, volwassen man en vrouw. De meest bepalende gebeurtenissen voor haar geestelijke toestand vinden echter plaats in Niko's jeugd (Sue). Nikki is de gevestigde actrice (in haar hoofd), wonend in een prachtig huis. En "K" en Kingsley, zegt dat misschien nog iets? . Het verhaal van Nikki is nauw verweven met het Poolse script. Haar man is Pools en zo komt hier de legende, de parallel, tot leven.

Een oudere vrouw (geestelijke boodschapper) komt in het begin van de film op bezoek in de Nikki-soap. Zij is een excentrieke vrouw wonend in het stenen huisje aan het eind van de weg (geest van het ouderlijk huis/groene jurk). Ik heb de associatie 'moeder' hierbij. Let op 'koffie' en groene kopjes. De oude vrouw vertelt te weten dat Nikki weer een nieuwe rol heeft, ze doorziet Nikki in haar toneelspelletjes. Deze vrouw kan de toekomst zien en spreekt daarover in beeldtaal. Over "the little boy "zegt zij dat "evil was born and followed the boy". Over "the little girl" zegt zij dat er een marketplace is (verhandelen van vrouwen) maar dat via het steegje erachter het paradijs te bereiken is. Een voorspelling.

Nikki draagt de schroeven draaier in haar hand, zo draagt zij op die manier haar verleden met zich mee, ook als wapen. In een handgemeen op straat wordt zij met haar eigen wapen in haar buik gestoken en overlijdt. Zij sterft op straat (wat mij betreft "On high in blue tomorrows"), in het steegje achter de marketplace. Het vlammetje lijkt te corresponderen met het lichtje aan het begin van de film. Als de ultieme gevierde actrice speelt ze haar rol met verve. Ze heeft voor haar gevoel gezegevierd. Toch loopt ze als in trance van de set (allemaal na haar overlijden dus), want het is nog niet klaar (zie eind). De geest van de vrouw draait in cirkels rond totdat het 'klaar' is.

In die tijd kwamen man en vrouw wellicht ook met drugs in aanraking. Over de 'koffie' die zij drinkt met Devon zegt Nikki "Fantastic!" en Devon zegt "It's all in the beans" en "I'm all beans" (slang voor o.a. pillen, drugs in het algemeen en 'super high').

Sue:

In haar jeugd komt Niko in aanraking met de buurman. Zij noemt hem Billy. ZIjn woning wordt door het ouderlijk gezin 'Smithie's house' genoemd. Zij wonen zelf in een stenen huisje. Ik denk dat zij 10 jaar oud is want het getal 10 staat op de set van Smithie's house. Hier verandert de kleur van groen naar perzik. Ik denk dat zij verleid is door de buurman tot seks, wat een paar jaar voortduurde. Ook zijzelf wilde het, ze was verliefd op de man. Misbruik met tegenstrijdige gevoelens dus. Roze is seks op jonge leeftijd, onschuldig nog, neigend naar promiscuïteit, beginnende prostitutie.

Later trouwt Sue en zien we haar leven met haar man, eerst arm (Sue) later rijker (Nikki). De latere rijkdom heeft waarschijnlijk te maken met onderwereldzaken van haar man en ik denk dat Sue zich gaat prostitueren aan de circuslieden (gedwongen of niet) of meer promiscue leeft.

Als Sue de gemorste ketchup bij de barbecue ziet, ziet zij ook het Poolse meisje, zwartgesluierd met kaarsen. Dit betekent rouw (kind/maagdelijkheid/eigenwaarde verloren?).

Ik denk dat Nikko/Sue/Niko een abortus heeft gehad ergens in de tijd, de affaire met de schroevendraaier en de ketchup bij de barbecue. Crimp heeft ermee te maken, de schroevendraaier komt bij hem vandaan. Hier heb ik de associatie met het huis van de buurman. Er is ook de overeenkomst met het verliezen van de (circa 8-jarige) zoon in het Poolse script (verhaal/legende). De dader/vrouw draagt de schroevendraaier in haar zijde en Nikki draagt de schroevendaaier mee in haar hand. De echtgenoot kan geen kinderen krijgen dus het was een kind uit overspel. Financieel komt het ook niet uit, dus vandaar de abortus. Ik vermoed een nogal onproffesionele abortus met veel bloedverlies. Er wordt namelijk verteld dat zij een gat in haar vaginawand heeft gemaakt tot door haar darm aan toe. Ook dat het Poolse meisje dood in het trapgat ligt met een stuk darm eruit doet mij denken dat Niko ernstig gewond was bij de abortus (ook geestelijk zich dood voelde). Werd zij verdoofd met de drug "K" tijdens de abortus? Zodat het aan het eind als een reprise is/voelt?

Konijnen:

Als je goed naar de konijnen kijkt en luistert en op het tijdstip let wanneer zij voorbijkomen weet je precies wat er in haar ouderlijk huis voorviel. De konijnen doen haar denken aan haar kindertijd, aan geluk en aan wijsheid. Zij dreunen zinnen op met waarheden, net als de Poolse oude mannen in de legende, ogenschijnlijk zonder enig verband, maar wel diepe inzichten bevattend. Van daaruit kwam er ooit een kink in de kabel, die lucifer in de konijnenkamer.

De man met het groene jasje is hier nauw mee verbonden. Ik denk dat het haar vader voorstelt, anders een vaderfiguur in die tijd. In de kamer met de groene beddesprei ziet Nikki dat hij in bed gaat liggen, de andere bedhelft is vrij (geen moeder te zien), hij doet het licht uit, dan zien we de oranje lamp die naar rood verandert en vervolgens ziet Nikki een jong meisje met paardestaart (Sue) de roodverlichte kamer binnengaan. Ik denk hierbij aan incest of anders een associatie met eerste prostitutie, verbonden met de beginscene.

Daarbij vond vader haar relatie met de buurman prima. In de scene waarbij het meisje van circa 10 jaar oud ziek op de bank ligt zien we ook vader en moeder. Moeder gelooft niet wat Sue (roze kleding) zegt en wil de politie erbuiten houden, slaat haar zelfs in het gezicht. Diepe schending van vertrouwen. Sue is hier erg in de war, verwrongen gezicht. Vader zegt alleen dat dochter nog 2 dagen niet naar school hoeft, in bed/thuis mag blijven. De ouders hebben zwarte kleding aan, duister/verbergen/rouw. Billy ontkent de relatie, wederom schending van vertrouwen en van haar liefde.

Vader konijn was er ook bij toen via Crimp (ronselaar?) haar huwelijk werd gearrangeerd. Haar toekomstige (Poolse) man zocht een 'passage', waarschijnlijk betreft het een zakenband of bv naturalisatie.

Eind:

Ik denk dat de gespeelde dood van Nikki een transformatie van Niko is, een in het reine komen met haar verleden. Of misschien is ze, na vele cirkels van herbelevingen in haar geest, in de K-hole aan het komen. Ze begon tenslotte te rennen (hard te gaan) vanaf de 'Dorothy ster.

Wat hierna volgt is 'disclosure' of ook een gewenst eind, een beloning. Ze krijgt duidelijkheid over zichzelf, kan een oud spook wat haar achtervolgt (Crimp) doden met een pistool (wat eigenlijk ook een angstbeeld van haarzelf is geworden). Dit heeft te maken met de moord die zij gepleegd heeft op Crimp met een pistool uit de la uit haar ouderlijke slaapkamer. An Unpaid Bill. Haar man kreeg te horen dat Crimp was vertrokken naar Inland Empire, naar het rijk van de geest, naar het innerlijk van de vrouw, hij is dood. Als ze haar angst en haat heeft gedood kan ze teruggaan naar zichzelf zoals ze eens was, jong en onschuldig. Zij geeft een kus van leven aan haar evenbeeld, het jonge meisje uit de legende, en gunt haar (en zichzelf) een reünie met haar man en zoon. Driehoek man, vrouw, kind.

Zij kan het licht ingaan, geestelijk (spiritueel) en/of lichamelijk (K-hole). Nu volgt het applaus (overwinning/euforie/middelpunt).

Het eind lijkt een reünie van alle (vrouwelijke) sterren in alle films (I'm every woman?). De kleur is helder en hemelsblauw, klaarheid. Er is een opgelucht zijn en een feeststemming, zang en dans. Terwijl de tekst van het lied anders zegt: Lord help me.

Zou de cirkel weer opnieuw beginnen?

Eh, zou ik nog iets vergeten zijn? pffffff

Naar aanleiding van het aloude spreekwoord in Engelstalige landen:

You can lead a horse to water, but you can't make it drink

vond ik hier nog iets interessants.... ,

dankzij Dorotthy Parker inmiddels ook een bekend gezegde.

AxxonN

Ik denk dat het AXX on N betekent, waarbij axx slang voor 'acces' is en N voor de vrouw staat (Niko /Nikki).

(acces in de zin van 'poort')

Tijdens de aftiteling komt ze trouwens m.i. in beeld, met een blonde pruik op en een aapje in haar armen.

Kan ook bv een woordspeling zijn van axon met xx (vrouw) en N (Nico) toegevoegd.

Bij deze toch eindelijk iets neerpennen over deze film. Ik had 'm zo'n 2 jaar geleden voor het eerst gezien en net als bij Lost Highway kon het mij niet boeien en het irriteerde me daarom ook. Sindsdien heb ik een uitegbreide analyse van MD geschreven en dankzij deze benadering kon ik eindelijk ook vat krijgen op LH, welke ik nu ook geweldig vind. Met deze benadering in het hoofd heb ik deze week Inland Empire voor de tweede keer gezien en wow...fantastisch. Het is niet mijn bedoeling hier nu dierct mijn theorie op te schrijven, want...die heb ik niet. Ik heb nu enkel meer vat op de film gekregen en feitelijk meerdere ideeen hierover. Ik kan me nergens op vastpinnen, aangezien ik nog steeds meerdere mogelijkheden en opties zie. De gehele strekking van de film denk ik nu wel door te hebben, maar daarmee nog zeker niet de exacte betekenis van scenes en zelfs niet de "plot" aangezien. zoals ik al zei meerdere mogelijkheden zie. Om dit uit te pluizen zou je de gehele film minutieus moeten analyseren: ieder woord, ieder symbool, ieder gelkuid en iedere kleur. Daar heb ik nochtans geen zin in. Bij deze wil ik enkel mijn visie op de film schetsen, waarbij moet worden bedacht dat deze visie allesbehalve definitief is.

Ik heb het commentaar hieronder gelezen en ik moet zeggen dat veel ervan mij heeft doen stilstaan bij dingen, waar ik nooit op was gekomen. Een ieder heeft zo zijn eigen visie (en ook met de enige reserve) en dit zorgt voor heel interessante invalshoeken. Met name de benadering van Dreiecke vind ik interessant. Zijn nadruk op kleuren is volgens mij erg helpzaam. Bij deze wil ik niet te diep op de film ingaan en ik zal zeker het kleurenpalet achterwege laten. Ik wil enkel mijn eerste (feitelijk tweede) globale indruk van de film uiteenzetten.

Ik zie IE als de perfecte afsluiter van het drieluik LH en MD. In tegenstelling tot deze films speelt IE uitsluitend af in het hoofd / fantasie van de hoofdpersoon (WIT). Ik zie geen enkel moment dat zich in de realiteit afspeelt / zou kunnen afspelen. Net zoals bij MD begint deze film met een (ultieme) fantasie, hoewel deze ook al is gemixt met Hollywood (de rode draad in de film). Ik zie het als een groot reinigingsproces van WIT, een 3 uur durende psycho-analyse. De grote vraag is natuurlijk: WAT wordt er precies gereinigd?

Ik heb de film nog te weinig geanalyseerd om een onderbouwde conclusie te kunnen trekken: er zijn zoveel verwijzingen en er is zoveel symboliek dat je gemakkelijk een dwarsstraat inslaat en ergens geheel verkeerd uitkomt. Ja, ik geloof zeker dat er EEN uitleg is dat alles aan elkaar knoopt. Net zoals bij de anderee twee films. Je moet echter alle aanwijzingen goed duiden en juist met elkaar verbinden. Mijn eerste globale visie is dit: WIT is vreemdgegaan en leeft nu het leven van "de ander," de poolse vrouw.

Nu rijst er al snel de volgende vraag: WAAROM is WIT vreemdgegaan? Is dit omdat ze werd mishandeld door haar man? Is dit omdat zij niet in staat is kinderen te krijgen?

Ik zie de film als een progressie naar de "waarheid" of idd hetgeen dat de oorzaak van de repressie is, net zoals de twee nadere films. Dit betekent dat hetgeen we waarnemen aan het begin van de film "minder waar" is dan alles wat volgt. Het zou dan ook goed kunnen en zijn dat WIT idd een hoertje is en geen succesvol filmster. Ik zie echter niet genoeg aanknopingspunten om aan te nemen dat WIT idd een hoertje is. In tegendeel, ik denk dat er aanwijzingen zijn die het tegendeel bewijzen, hoewel ik hier op dit moment niet zeker van ben. Zo vind ik het vreemd dat de hoertjes allemaal weglopen wanneer WIT neergestoken wordt door de vrouw. Ik zie meer in de visie, dat WIT zichzelf een hoer voelt sinds haar vreemdgaan. Ik ben hier nog niet over uit.

Volgens mij speelt Lynch hier weer veelvuldig met identiteitswisselingen. Crimp is nu een klant van de vrouw in de kamer (die tv kijkt), terwijl de werkelijke man van deze vrouw in de fantasie van WIT haar man is. Een complete omdraaiing van realiteit om het trauma of de schuld te onderdrukken. Ik denk dat de "unpaid bill" het teruggeven van de man aan de vrouw in de kamer is, de man waarmee ze is vreemdgegaan. Let op dat de jeugliefde van WIT Billy heet. Ze moet als het ware Billy (the unpaid BILL) teruggeven.

Het lijkt me duidelijk dar er een verwijzing is naar abortus of het geen kinderen kunnen krijgen. In het midden van de film en haare fantasie weet WIT er nog van te maken dat het haar man is die geen kinderen kan krijgen, maar er volgt nog ca 1,5 uur progressie naar de waarheid. Bovendien duidt de schroevendraaier in de buik op de verwonding. Wellicht heeft WIT idd een abortus gehad of duidt deze symboliek alleen op het niet kunnen krijgen van kinderen? Ik gok op het laatste. Veel verwijzingen naar het niet kunnen krijgen van kinderen: de ketchup op het shirt van haar man, de darmen die uit de buik van de man met het groene jasje komen, het verhaal van WIT over haar aanvaring met haar buurjongen, waarbij ze hem in the nuts schopt of grijpt, de "beans" van Devon als conversatie bij de koffie, het verhaal van Niko over haar vriendin etc. Natuurlijk hebben we de scene waarbij WIT angstvallig op de camera afloopt met bebloede handen. Dit kan duiden op een amateuristische abortus of een moord (op haar man). Ik denk dat het duidt op het eerste, waarbij men moet bedenken dat er progressie volgt. Zou dit kunnen betekenen dat WIT helemaal geen abortus heeft gehad? Want een abortus betekent nog altijd dat zij in staat is om kinderen te krijgen, dus dat zou theoretisch minder erg hoeven te zijn dan helemaal geen kinderen kunnen krijgen.

De schroevendraaier lijkt mij duidelijk. WIT neemt de schroevedraaier van haar buurman (dat is haar man Crimp) en neemt hier als het ware zijn penis mee weg. De vrouw van de man waarmee zij vreemdgaat neemt deze schroevedraaier van haar af en vermoord haar hiermee. WIT geeft deze vrouw dus zelf het wapen / het motief in handen om haar kwaad te doen. Dit wapen is afkomstig van haar werkelijke man. Wat erg leuk is, dat erges in de film wordt gezegd over de naar later blijkt de werkelijke man van de vrouw in de kamer: "You don't fuck with him!." Dit is weer een schimp van licht in de krochten van WIT's brein: zij hoort hem niet te neuken, want hij hoort bij die andere vrouw.

Hoe zit het dan met het Poolse verhaal? Wat is het hier het nut van? Hier weet ik niet 1,2,3 een antwoord op, maar ik neig te denken dat het "Pools" zuiver is bedoeld om afstand te creeren tussen WIT en deze vrouw (in de fantasie van WIT). Hoe meer afstand des te beter. Daarnaast zie ik het Pools ook als een aanduiding van "het vreemde" van "de ander." WIT's man zegt: "She understands more than she would let you believe." WIT begrijpt dit ook maar al te goed, maar wilt dit niet om de afstand te bewaren. De Poolse gangsters zie ik ook zuiver als metaforen (net zoals in MH): zij zijn beangstigend voor WIT omdat zij de waarheid najagen. Mij lijken ze te staan voor donkere krachten in de visie van WIT. Bovendien staat volgens mij het Pools voor de "andere wereld" van de sitcom. Dit vraagt om een hele uitleg wellicht, waar ik later op zal terugkomen.

Zoals een commentator hieronder heeft benadrukt, lijkt mij "licht" ontzettend belangrijk in de film. Er zijn vele verwijzingen hiernaar met als meest nadrukkelijke het gesteggel om de lamp in de studio. Wat mij opviel is dat de buurman / Crimp / de man van WIT een gloeilamp in zijn mond heeft. Ik lees hierin dat hij het licht van WIT heeft opgegeten d.i. dat hij in haar ogen de schuld is van haar misere. Vervolgens zien we dat WIT van een zwerfster het licht terugkrijgt. Dit gesprek dat plaatsvind, welke ik hier niet helemaal wil uitpluizen, lijkt mij te duiden op de mogelijkheid voor WIT voor een uitweg. De bus naar Pomona, waar zij vandaan komt, lijkt mij bedoeld te zijn als een uitweg. Wat ik meesterlijk vind is, dat WIT haar bloed uitspuugt op een Hollywoodster: ze stort haar gal over Hollywood en ondergaat zo een catharsis. Hierbij wil ik tot slot een kleine draai maken in mijn visie, waarbij ik hoop dat menig draadje bij elkaar komt.

Ik ben van mening dat WIT WEL een hoertje is i.t.t. wat ik eerder schreef. Dit schoot me nu te binnen. Ik hewb me steeds afgevraagd hoe WIT heeft kunnen vreemdgaan als hoertje. Ik denk nu namelijk dat WIT niet letterlijk is vreemdgegaan. Ze beeldt zich in dat zij de hoofdrol speelt in een film / soap. Zij IS namelijk de vrouw achter de tv die zich inbeeldt dat zij de ster is. De vrouw achter de tv kijkt toe hoe HAAR rol wordt gespeeld door een ander. Zij is ongelukkig omdat zij nu een hoertje moet spelen, hoewel dit er in het begin heel hoffelijk aan toe gaat. Dit verklaart de verhaallijn met de konijnen. Zij spelen een soap, waarbij het onduidelijk is wie wie is. Is dit nu WIT of de vrouw achter de tv? Later zien we door de overlap van de Poolse scene naar de konijnenscene dat het wel degelijk de rol van de vrouw achter de tv, haar man en hun zoon is. De konijnensoap bevat geen zoon, maar een dochter; dit in het kader van de voortgaande repressie van WIT. Het Pools valt nu ook beter op z'n plaats; het staat letterlijk voor een andere wereld nml de televisie- of Hollywoodwereld.

Hoe zit het dan met de noodzaak van deze repressie van WIT? Ik denk dat het ten eerste een vlucht in een droomwereld is en ten tweede haar wens om een kind en een gezin te hebben. Waar komt Crimp dan vandaan? Ik denk dat dit een klant van WIT was / is. Een klant die frequent kwam en / of een gewelddadige klant. Nu blift de vraag: heeft zij hem vermoord? Ik vind dit moeilijk te beantwoorden. Ik ben geneigd te denken van wel, want anders zou de film geen "happy end" kunnen hebben. Bovendien verschijnt hij in de vorm van een angstbeeld welke weer vervormd tot Billy en zijzelf. Zij kan hem niet doden, wellicht omdat hij al dood is en bovenal: omdat hij niet het ware probleem is. Als zij hem heeft gedood, dan zal ze hier hoogswaarschijnlijk geen spijt van hebben. Zij heeft pas rust nadat ze haar rol weer teruggeeft aan de rechtmatige eigenaar: de vrouw achter de tv. Zodra ze deze rol teruggeeft, dan verdwijnen Billy en Crimp vanzelf ook. Het kan ook zijn dat Crimp geen specifiek persoon is, maar de gehele klandizie representeert. Je zou zeggen dat WIT na het opgeven van deze fantasie nog steeds dezelfde klandizie heeft. Hier ben ik nog niet uit.

Het einde vind ik werkelijk weergaloos, ondanks dat ik 'm misschien niet helemaal begrijp. Ik zie het als WIT's verzoening met haar prostitueebestaan, waarbij ze zich realiseert dat ze wel degelijk een familie heeft. We zien dan ook een jonge verschijning van haar op de bank, vergelijkbaar met Suzie in de konijnen-soap. Mijn enige grote twijfel is: als WIT zich zo verzoent heeft, waarom heeft ze haar bestaan dan heel de tijd onderdrukt en verbloemd? Het lijkt mij dat er een specifieke reden voor de repressie moet zijn. Zou dit enkel het niet kunnen krijgen van kinderen kunnen zijn?

Dit is simpelweg mijn eerste visie van de film welke ik weergaloos vind. Ik blijf erover piekeren en na een volgende kijkbeurt zal ik wellicht deze visie op z'n kop gooien. Maar zoals het er nu voorstaat komt het bovenstaande toch dicht in de buurt van mijn beleving van de film.

Een korte aanvulling. Ik heb mij altijd afgevraagd waarom WIT dit angstbeeld niet kan doden en nu lijk ik iets gevonden te hebben. De film draait niet om het aangaan van een trauma, maar om verzoening en acceptatie! De reden waarom WIt dit beeld niet kan doden is omdat het niet het antwoord is op haar probleem. Ze moet zich verzoenen met haar bestaan en zodra ze dit heeft gedaan (het opgeven van haar fantasie) ziet ze wat voor een familie ze heeft. Door deze acceptatie zal ze haar bestaan als prostituee ook rooskleuriger gaan zien. Dit althans lijkt mij een aanneemlijke verklaring voor het niet kunnen doden van het angstbeeld en vervolgens het teruglopen en de verzoening, zodat het angstbeeld vanzelf verdwijnt.

Nog een korte aanvulling. Ik blijf erbij dat ik twijfel of WIT idd prostituee is. Waarom zou prostitutie niet een metafoor kunnen zijn net zoals praktisch alles in deze film? Het zou simpelweg kunnen staan voor een miserabel bestaan, althans, zo is de ervaring van WIT. Dan zou Crimp idd haar man kunnen zijn. Of ook een representatie van haar beleving van haar bestaan. Ik denk dat prostitutie letterlijk alswel figuurlijk kan worden genomen. The bottom line is: WIT accepteert uiteindelijk haar bestaan.

Wat ik mij ook afvraag: wat is de oosterse connectie? We zien Niko, een Japanse, een heel verhaal houden en we bevinden ons even in een soort van oosterse nachtclub (met in ieder geval een heel aantal oosterse mensen. ook zien we tot tweemaal toe een arm in een oosters gewaad WIT begeleiden of wijzen naar een doorgang. Polen ligt geografisch rechts en het Oosten (China e.d.) links van de VS. Zou dit een clou kunnen zijn? Het Pools als misleidend en fantasie en het Oosters als leidend naar de waarheid?

Ik blijf het moeilijk vinden de symboliek adequaat te duiden. Crimp kan de man, een klant of de pooier van WIT zijn. Hij kan ook enkel representief zijn voor haar, in haar beleving, miserabel bestaan. Het is Crimp die uit een kamertje komt en verandert in haar angstbeeld. Dit beeld verandert weer in Billy en haarzelf. Het is opvallend dat ze het niet kan vernietigen (en dit kan ik wel plaatsen). Het is Crimp die het angstbeeld is, maar dit beeld bevat ook Billy en zijzelf. Als zij Crimp dus vermoord, dan vermoord ze ook Billy (haar jeugdvriend) en zijzelf. Kan dit duiden op zelfmoord? Feit is dat het niet lukt. Het lijkt mij dat dit een aanwijzing is dat deze aanpak niet werkt. Het lijkt te zeggen dat het zich ertegen verzetten niet helpt. Dan blijf ik er toch bij dat dit beeld, waarbij Crimp wellicht de klandizie voorstelt en de verschijningen van Billy en haarzelf hier deel van uitmaken, het beeld van WIT is van haar huidige leven.

WIT loop achterwaarts terug en gaat dan het kamertje binnen, waarin zij zich verzoent met de Poolse vrouw. Zij loopt terug, zodat het angstbeeld vermeden kan worden: i.pv. zich ertegen te verzetten, accepteert WIT haar bestaan, zodat het angstbeeld verdwijnt. Het blijft een pittig puzzelstukje in het geheel.

Wat betreft de oosterse connectie: wellicht probeert Lynch hiermee zijn transcendente meditatie in zijn film te implementeren. De arm in oosters gewaad staat dan voor de "wijsheid uit het oosten" welke deze meditatie representeert.

Wat ik ook opvallend vind is dat zowel Crimp (als de buurman) als de vrouw met schroevedraaer (Julia Ormond) achter een boom staan. Ik denk dat dit staat voor het loerende gevaar alswel hun connectie met elkaar. Crimp heeft als de man / klant / pooier van WIT haar licht weggenomen, net zoals deze vrouw dat in WIT's fantasie letterlijk van plan is. Beide zijn een gevaar voor WIT. Deze vrouw wordt niet gespeeld door de Poolse vrouw, want zij heeft een compleet andere rol gekregen, namelijk dat van een hoertje (geswitcht met WIT). We zien haar dan ook in de film heel passief zijn (zij kent haar rol niet goed). Zij en WIT vragen allebei in de film aan de twee hoertjes: "Hebben jullie mij eerder gezien? Wie ben ik?" Beide vragen dit in de hoop een ontkennend antwoord te krijgen. Ze krijgen echter enkel gelach te horen. Julia Ormond speelt feitelijk de rol van de Poolse vrouw, wiens man (en kind) heeft afgepakt. We zien bij Billy en de vrouw (Julia Ormond) een kind dat ziek is. Dit betekent het beginstadium van de desintegratie en terugkomst in een andere rol van het kind. Eerst ziek, dan het verliezen van een kind (abortus), dan de man die zegt dat hij geen kinderen kan krijgen en tot slot zien we dat het kind (en de man) van de Poolse vrouw zijn. Julia Ormond speelt dus in feite de rol van de Poolse vrouw in de fantasie van WIT. WIT kan namelijk de werkelijkheid (net zoals in LH en MD) niet blijven onderdrukken en deze haalt haar uiteindelijk in. De vraag is uiteindelijk: wat gaat WIT doen als ze er bijna onder door lijkt te gaan? Kiest ze ervoor om zich te blijven verzetten of accepteert ze het?

Ach, er is zoveel symboliek en er zijn zoveel verbanden. Holywood krijgt er in ieder geval genadeloos van langs. DFe symboliek van het trappenlopen lijkt mij evident. De naam K. van de man met brilletje achter het bureautje vind ik erg leuk. Zijn "kantoor" schijnt ergens in niemandsland te zijn en je moet ervoor flink trapklimmen. Dit doet mij erg denken aan The Trial van Orson Welles. Bovendien doet de situatie en het surrealisme erg Kafkiaans aan. We zien dezelfde man met bril in het theater de trap opgaan waarna WIT hem volgt. Dit betekent dus dat het angstbeeld van WIT bovenin het theater plaatsvind alsmede de plek is waar Crimp wellicht woont. Schildert Lynch hier nu het theater of Hollywood af als een hoerenpaleis? Daarentegen is dit ook de plek waarop WIT zich verzoent met haar bestaan. Dit lijkt mij een adequate weergave van Lynch's haat / liefde verhouding met Hollywood.

Pomona. De Romeinse godin van overvloed en rijkdom.

Als Nikki stervende is zijn we getuige van een gesprek tussen twee zwerfsters. Ze vragen zich af of er vanaf die plek een bus naar Pomona gaat. Ze vragen zich dus feitelijk af of Nikki ervoor kiest om zichzelf te blijven voorliegen (en zo ja, dan zal ze op die plek sterven, aangezien dat het resultaat is van haar fantasie) en voor rijkdom (filmster en groot huis) en overvloed (kinderen) zal gaan. We zien uiteindelijk dat Nikki de bus niet neemt en ervoor kiest om de confrontatie aan te gaan.

Het is prachtig ironisch dat Lynch hier juist weer cinema / Hollywood als de reddende engel presenteert. We zien de camera zich terugtrekken en ontdekken dat dit alles de film-in-een-film was. Dit gegeven betekent een redding voor Nikki, maar het suggereert ook dat juist het TERUGtrekken van de camera en dus Hollywood de redding is. De film was een afschuwelijke ervaring voor Nikki, terwijl haar redding in de werkelijkheid buiten de film ligt.

Momenteel ben ik in discussie over deze film op een andere site. Hierdoor kom ik op veel nieuwe ideeen en interpretaties. Mijn vorige post wil ik aanpassen. Wat ik heb geschreven wil ik helemaal vergeten. Tenminste, Pomona als Romeinse godin van overvloed blijft staan.

Tijdens het gesprek maakt de Japanse duidelijk dat om bij de bus naar Pomona te komen je eerst de subway moet nemen. Vertaald: voordat Nikki/ WIT op weg kan naar Pomona, dat is een gelukkig leven, moet ze eerst lijden of beter gezegd: moet ze eerst in de krochten van haar brein de confronatatie aangaan met de Phantom. Ik zie de Phantom nu als de verslaving aan drugs. WIT is verslaafd aan drugs en zit in een kliniek. Hier heeft zij deze uitbundige fantasie. Natuurlijk kan het zo zijn dat dit opzich ook nog eens louter als voorbeeld dient. Hiermee bdoel ik dat WIT geen drugsverslaafde hoeft te zijn, maar dat dit enkel dient als metafoor voor haar werkelijke problemen. Dat KAN, maar ik ben geneigd aan te nemen dat drugsverslaving idd het hoofdmotief is.