Filmdip

Ik lees je recensies ook met veel belangstelling TornadoEF5. Je hebt al een hele weg afgelegd. Sterkte alvast de komende dagen/weken/maanden! Stap per stap, soms eentje terug, maar met de blik vooruit!

ik ben blij dat dit forum zo steunend is, op 9lives lopen bvb. allemaal haantjes-de-voorste(n) die me het soms ook bewust niet gemakkelijk maken omdat ik te open ben op het internet, en alternatief reageer, maar op dit forum vind ik de community echt goed en steunend en leuk.

Mensen met autisme denken vaak, zo niet altijd in extremen. Dat hoort er bij.

Verder vooral doen wat je leuk vindt, zoals hobbies -> voor de afleiding, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan wanneer je je 'down' voelt.

Forums of bijv. gamen (multi-player) , daar heb je een bepaalde vorm van contact met andere mensen... op een relaxte manier en dat geeft je misschien het gevoel niet alleen te zijn. Of spelletjes spelen met je ouders.

Of alleen praten met je ouders of begeleiders, kan ook helpen.

Sterkte in ieder geval!

TornadoEF5

Mijn nichtje is een jaar jonger en is momenteel in behandeling in zo een gespecialiseerd instituut. Ze was al eerder in behandeling geweest in oa Leuven maar tijdens haar studies is ze weer hervallen. Nu weet ik niet meer welke studierichting ze volgt, denk orthopedagogie. IN elk geval ze werd er geconfronteerd met al die ziektebeelden en stoornissen en dat heeft haar natuurlijk ook weer getriggerd. Je kent het probleem dat hoef ik je niet uit te leggen.

Ik mag dan wellicht niet dezelfde vorm hebben als ASS als jij en heb nooit echt eetstoornissen gehad of toch niet in de extreme vorm al heb ik soms van die momenten dat ik ontzettend zin krijg in snoep. Ik ben zelf ook wel gevoelig aan dramatische gebeurtenissen die op mijn gemoedstoestand gaan wegen en krijg dan van die zogenaamde psychosomatische klachten. Alle therapieën van psychologen ten spijt die wel een antwoord geven op de meeste vragen, maar daarom niet meteen een pasklare oplossing bieden heb ik me erbij neergelegd dat ik om normaal te kunnen blijven functioneren een lichte dosis antidepressiva moet nemen. Ik vind het goed zo.

Ik ben zelf ook een pak minder open op een publiek forum over mijn ASS maar zoals je zelf zegt op MovieMeter zijn ze wel begrijpend op dat vlak. Al zal ik wellicht nooit zo open over gaan zijn als jij of bijvoorbeeld 606. Jullie zijn wat extraverter en ik meer introvert.

Trots zijn op je eigen alternatieve filmsmaak dat herken ik ook wel in mezelf, zo niet bij die groepering horen die van de films houden met hoge waarderingen of een klassiekerstatus hebben. Ik ben er me wel van bewust dat jij die films wat ik geweldig vind wellicht ook dikke trash kan gaan vinden

Ik weet ondertussen ook niet meer of arthouse echt zo alternatief is. Ik zie toch vaak dat de liefhebbers van klassiekers ook een arthouse goed kunnen pruimen. Voor mij is het vrij simpel ongeacht de status zal ik zeggen of ik het een goede film vond of niet en mijn cijfer zal ook gekoppeld zijn aan de kijkervaring. Mother! was inderdaad verfrissend en origineel op een bepaalde manier maar ik had zoiets van ja boeie. Martyrs kon ik goed begrijpen dat veel mensen waren geschokt, het is een deprimerende film. Maar ik had zoiets van hier haal ik niks uit dat mij kan boeien, 90 minuten onplezierige waste of time, next.

Alexander1900 leg dat eens uit dat autisten vaak in extremen denken? Heb je er ervaring mee? Je moet weten autisme is heel breed hoor.

Ik heb het zelf ook. Jij dus ook? Autisten denken / leven vaak in extremen omdat ze zich heel goed op 1 ding kunnen focussen

maar vergeten de rest. En kunnen bepaalde dingen heel moeilijk loslaten want het blijft maar in je hoofd spoken. Het heeft dus voor en nadelen, die extreme focus. Door die focus kun je wel dingen bereiken die een normaal persoon niet kan. En autisten denken heel anders dan niet autisten. Ook hier heeft het voor en nadelen.

Zwart wit denken en alles of niets hoort ook bij de extremen maar hoef je niet per se te hebben.

Yup ik ook, dat verklaart natuurlijk een aantal dingen. Jij was heel erg bedreven in het koppelen van producten van Bol aan de films hier. Ik was ook heel enthousiast in het begin, maar al snel had ik zoiets van foert voor die waardebon hoef ik het niet te doen want ik koop toch maar zelden bij Bol. En het leuke in het begin maakte al snel plaats voor verveling. Ik zou moest ik meer gemotiveerd zijn geweest dit werk langere tijd hebben volgehouden.

We hadden soms ook een heel ander idee over hoe die toplijst horror te organiseren. Ook de berekening deden we elk op onze manier weliswaar kwamen we tot hetzelfde resultaat. Ik vond het al heel vreemd dat je een ander puntensysteem voorstelde. Ik was het zo gewoon dat mijn medewerkers zeiden van het is goed, maar ik was wel bereid om dit een kans te geven en het werkte goed. Dus wellicht had jij het dan vervelend gevonden moest ik hebben gezegd neen we doen het volgens mijn puntensysteem?

Ik zal denk ik wat makkelijker kunnen loslaten dan, al ben ik ook wel gevoelig aan kritiek al zal ik dat niet altijd meteen laten merken. Maar als ik vind dat de kritiek onterecht is of het als een persoonlijke aanval ervaar, kan ik ook best bitsig reageren. Hm misschien zijn we dan toch met meer dan we vermoeden

Iedereen met ASS is ook anders, net zoals iedereen anders is. Het enige waar ik moeite mee heb, waar is de grens van: "je hebt ASS" of "je hebt geen ASS". Die denkbeeldige lijn is niet echt wetenschappelijk, en velen met ASS zijn verkeerd gediagnosticeerd en velen niet. Uiteindelijk mag je de definitie niet te breed nemen, of iedereen heeft het.

Misschien beter dit per pm voortzetten. Wordt nogal persoonlijk / offtopic.

Ik heb gisteren weer m'n eerste film in 9 maanden gekeken. Ben benieuwd wanneer ik de volgende film ga kijken.

Kijk, dat is nog eens een filmdip

Is er ook een reden waarom je zo extreem weinig films kijkt nog?

Met jouw ritme zet ik in op maart 2020

Ik kan niet echt een duidelijke reden geven. Het is meer dat ik gewoon 'geen zin' heb om 2 uur stil te gaan zitten om naar een fictief verhaal te gaan kijken met het risico dat het tegen valt.

Wel series nog?

Mijn filmdip duurt nu al zo'n 6 à 7 jaar denk ik

Vroeger (toen alles beter was) keek ik tussen de 250 en 300 films per jaar (wat wel weer wat veel was, maar afijn). De laatste jaren kijk ik daar een fractie van (amper 37 schijnbaar in 2019, nog meer dan ik eerst dacht). Heb nog wel eens een opleving (vooral in december), maar film kan me simpelweg niet meer écht boeien.

Series hebben me trouwens sowieso nooit kunnen bekoren. De laatste die ik volgde was Lost (en dan ook nog maar de eerste 2 à 3 seizoenen).

Ik probeer me te herpakken, ben zes maanden in behandeling geweest waar ik weinig zin had om films te kijken. Nu zie ik het film kijken weer zitten, maar gaat het soms om praktische redenen niet. Daarnaast ben ik van plan vrijwilligerswerk te doen en daarnaast te gaan studeren. Ik ga drie of vier vakken (fysiologie, filosofie, maatschappelijke structuren opnemen van de opleiding psychologie om te kijken of het iets voor mij is, en of ik het aan kan. Als dat goed loopt, start ik dan volledig in het eerste semester van volgend jaar met het volledige traject, en neem ik in het tweede semester volgend jaar al enkele tweedejaarsvakken op. Met de studies ga ik wellicht minder tijd hebben om film te kijken, maar ik hoop nog 50 a 100 films per jaar te zien, misschien meer, maar we zien wel. Ik ben ook politiek actief, dus daar gaat ook veel tijd in op, en ben van plan me aan te sluiten bij Comac de studentenvereniging van PVDA. Mijn interesses zouden dan liggen bij film, mijn studies en politiek.

Met een diploma psychologie hoop ik juist mensen met autisme en mensen die hetzelfde hebben meegemaakt als ik (snijden, kindermishandeling, verslavingsgevoeligheid, eetproblemen, etc...) te kunnen helpen waar nodig. Het is altijd beter iemand te hebben die weet waar je doorheen moet, dan te moeten luisteren naar een psycholoog die daar niets van kent, dus mijn autisme zie ik niet als een nadeel voor de opleiding, juist als een enorm voordeel. Hoewel het zeker niet makkelijk wordt om mijn sociale angsten te doorstaan, en de kans op herval aanwezig blijft.

Voor het eerst in mijn leven heb ik een film- en moviemeter dip maar ik zou het eigenlijk als een depressie mogen noemen. Ik word er gefrustreerd van. Om het kort te houden, al mijn fav. acteurs maken bijna geen films meer en als ze dan toch iets maken, is het niet meer zoals vanouds en er komt geen vervanging qua acteurs. Denkende aan Stallone, Schwarzenegger, Jean-Claude, Steven Seagal, Jackie Chan, maar ook Michael Douglas, Bill Murray, Steve Martin, Ben Stiller, Chevy Chase, John Candy, etc. etc. De beste film jaren komen m.i. uit 1985 t/m 2005 (vooral komedie, actie en horror). Daarnaast ben ik dol op 3D films maar 3D tv's worden niet meer gemaakt en heeft het kopen van 3D films nog maar weinig zin. Er worden ook geen leuke kerstfilms meer gemaakt. Ook komen er steeds minder films op dvd uit.

Moviemeter vind ik ook saai (worden), doordat er nog maar weinig leuke films worden gemaakt en er wordt niet bepaald actief meer gepost op dit forum.

Ik kan er nog veel meer over zeggen maar zoals gezegd wil ik het kort houden.

Laat je verassen door andere acteurs Alexander1900, er zijn nog zoveel goede. Ik zie Leonardo niet in je lijst, Tom Hardy, Jason Statham die zeker wel wat weg heeft van je actie helden en zo kun je echt nog wel even door gaan.

Ikzelf ben wel weer ontwaakt maar nu met het werk merk ik wel dat ik weer minder tijd heb, balen.

Jason Statham en Leonardo DiCaprio heb ik te weinig mee om als favoriet te bestempelen. Tom Hardy zou misschien nog kunnen. Ik ga kijken wat hij zoal heeft gemaakt. Bedankt!

Je mag niks meer posten op dit forum bij opmerkingen / feedback topic of het wordt al weer weg gehaald en het wordt afgewikkeld dat het probleem is opgelost terwijl dat helemaal niet zo is. De waarheid is te hard. Niet zozeer mijn posts maar vooral bij de anderen. Dit forum is bagger geworden. Ik ben er helemaal klaar mee. Aju paraplu.

Je bent een bezige bij TornadoEF5! Niet onlogisch dat je met je studies en activiteiten niet altijd de ruimte vindt om er nog veel films tussen te proppen. Zolang je het kan organiseren en plannen op een manier waarbij jij je goed bij voelt, komt het wel goed!

Bij mij is het niet echt een filmdip. Ik zou zelfs durven zeggen eerder het tegenovergestelde. Ik kijk nu de voorbije drie jaren aan een hoog tempo films, nog steeds eigenlijk. Het is een soort obsessie, iets dwangmatig en misschien zelfs een vlucht voor de realiteit (eventjes stoom aflaten). Bij een dag zonder film voel ik me toch wat oncomfortabeler en moet ik me behoeden om dit niet perse te willen inhalen. Op reis is het eventjes afkicken al heb ik met het downloaden van Netflixreleases ook daar al een oplossing gevonden. Gelukkig kijk ik voor de rest weinig TV en kom ik nog eens buiten (hockey, vrijwilligerswerk, activiteiten kinderen/vrouw, afspreken met vrienden).

Hoewel ik vaak met lijstjes, quoteringen, recensies en statistieken bezig ben betreft mijn filmgedrag lijdt mijn sociaal functioneren niet zozeer onder dit gedrag. Ik heb het grote geluk weinig slaap (5 uurtjes) nodig te hebben en kijk vaak als vrouw en kind in hun bed liggen (vanaf 23u00). Een vrij moment - bvb moeder de vrouw is een avondje op stap - is de ideale gelegenheid om er een filmavond van te maken (3 tot 4 films bvb). Het is de ideale manier om te ontspannen. Tijdens de middagpauze op het werk vaak een recensie bijwerken en ik voel me daar goed bij al ben ik er me ook van bewust dat anderen dit obsessieve gedrag best vreemd vinden. Gelukkig vindt mijn vrouw het geen probleem ...

Ja, ben weer in een lichte filmdip beland. Er is gewoon niet meer de tijd. Ik kijk Marvel films nu sporadisch, om mee te zijn met het MCU. Mijn studies en politieke activiteiten gaan voor. Films komt even op de derde plaats, en met de Amerikaanse voorverkiezingen ben ik wel even zoet nu.

Ben weer terug uit de filmdip na vier - vijf maand geen enkele film gekeken te hebben. Het ging gewoon ook niet zo goed. Mijn studies heb ik ook verwaarloosd, maar dat komt deels door corona. Ik voelde me gewoon opgesloten in die tijd, met weinig contact met andere mensen omdat het deels verboden is. Dat was een zware periode voor me, maar ik kan me nu weer toeleggen op films, ik weet niet echt voor hoe lang. Mijn studies zijn een ramp geweest dit half jaar, en mijn politieke activiteiten heb ik ook verwaarloosd, maar ik probeer me ook weer te engageren. Alles ging toch online de laatste tijd. Als alle bronnen van sociale contact stilvalt, dan heb je weer een zware periode.

Het goede nieuws is dat ik minder last heb van mijn eetstoornis, al is het onderhuids wel nog altijd aanwezig. Automutileren heb ik ook al sinds eind februari niet meer gedaan, maar dat is ook deels door corona dat ik gestopt ben. Wanneer ik automutileer, moet ik in 9 vd 10 gevallen naar het ziekenhuis voor draadjes, of niet en dan riskeren dat het geïnfecteerd raak wat ik ook al gedaan heb. Maar ik kon dat dus echt niet maken tijdens een gezondheidscrisis waar de ziekenhuizen overbelast waren, dus heb ik op karakter proberen stoppen, hoewel ik me slechter dan ooit voelde omdat alles wegviel van steun. Mijn psychiater die ik normaal wekelijks zie, heb ik al vier maand niet meer gezien. Idem voor een psycholoog of elke vorm van hulp. En ik neem medicatie, maar dat helpt geen zak. Ik ben er ook zwaar op tegen. En ik wil ook niet in tijden als deze in een psychiatrisch ziekenhuis zitten, dat speelt dan ook weer mee.

Nu voel ik me weer een beetje beter, maar meestal is het tijdelijk, net zoals dat ik misschien tijdelijk terug zin heb om films te kijken. Het is periodiek, maar goed, alle betere periodes zijn mooi meegenomen. Het einde van corona is ook in zicht, dus dat helpt ook wel wat, hoewel ik me nog steeds opgesloten voel. Als er een tweede (en een derde of vierde) golf komt, ga ik het opnieuw heel moeilijk hebben denk ik. Van mij mag het snel naar het oude terugkeren.

Nu gaat het met ups & downs qua film kijken (net zoals in het echte leven). Het einde van de coronahel: part 1 is in zicht, of is eigenlijk al aangebroken en dat is goed, maar het is ook voorbereiden op het tweede deel, en kijken wat ik volgend jaar ga doen. Ik ga proberen consequent één film per dag te kijken vanaf nu, en als dat lukt voor een maand, dan zal ik me stilaan voorbereiden om het toernooi dat ik beloofde te houden, maar dan tijdens dit najaar, gedurende oktober - november, misschien een deadline rond begin oktober, zodat het herkijken van films uit de jaren '10 niet overlapt met de horrorchallenge. De andere factor die meespeelt is dat ik mijn krachtige laptop nog altijd niet terugheb, ook door de coronatoestanden. Gelukkig heb ik een ander laptop, maar daarvan is het toetsenbord eigenlijk kapot, dus dat is niet echt handig om dan met Excel te zitten klooien. Dus we zien wel. Ik moet vooral opletten dat ik de data van andere evenementen respecteer, en dat ik mijn eigen examenperiodes vrij hou. Maar mits ik niet terugval in een nieuwe (corona)-depressie, zie ik het wel zeker nog zitten. Maar ik zou graag persoonlijk zelf nog wat films gezien hebben vooraleer ik het organiseer, hoewel ik maar al te goed weet dat ik ook niet alles kan kijken wat ik wil zien, en op dat vlak net zoals de meesten een klein beetje een goede representatie mis van de jaren '10. Nu, dat gezegd zijnde met 400 films die ik gezien heb uit de jaren '10 (van de 800-900 in totaal), heb ik wel een betere kijk op de jaren 2010-2019 dan op een algemeen toernooi.

Los daarvan, had het toernooi nu organiseren er sowieso niet ingezeten, met of zonder filmdip, met of zonder corona (alhoewel ik mijn laptop dan wel vrij snel zou teruggekregen hebben), met of zonder studies, want ik beschik gewoon even niet over het juiste materiaal om de lijsten te verwerken, tenzij ik iemand anders' computer gebruik, en met een verhuis aanstaande (rond 8 juli), had het me wellicht gewoon niet gelukt, en had ik het sowieso moeten uitstellen.