Waarom geeft de TROS buitenlandse series Nederlandse namen?

Starbright boy, jouw naam is niet echt toepasselijk, want echt "bright" ben je niet.

Het Nederlandse taalgebied is wel degelijk te klein om alle televisieseries cq films na te synchroniseren. Veels te duur. Er spreken maar 16 miljoen mensen + nog wat Vlamingen Nederlands op de wereld. Dat is niets in vergelijking met het Spaans, Engels, of zelfs het Duits.

In alle landen ter wereld wordt er nagesynchroniseerd, behalve in landen waarvan het taalgebied te klein is. ( Denk aan de Noren, Zweden, IJslanders etc )

Dit is een feit. Google maar anders, als je het niet gelooft.

Nog iets..... Fisherking.... Kinderen kunnen pas op hun 6e lezen.... vind je het gek dat kinderfilms dus WEL worden nagesynchroniseerd ? Of was jij al op je derde een expert in de Engelse taal ?

Gaan we op de persoon spelen? Daar heb ik een hekel aan. Maar ik wil toch wel even uitgebreid uitleggen waarom je geen gelijk hebt.

Er wordt niet nagesynchroniseerd omdat het pubiek het niet wil. Zo simpel is het. In sommige landen met een taal die niet door veel mensen in de wereld gesproken wordt zijn ze noodgedwongen internationaler gericht. Het taalonderwijs krijgt meer aandacht. Mensen zijn meer gewend aan andere talen. Dat geldt overigens niet voor elk land. Er zijn ook landen met een relatief klein taalgebied waar wel nagesynchroniseerd wordt (bijvoorbeeld vrijwel alle Oost-Europese landen).

Als het echt verlieslatend zou zijn zouden er ook niet zoveel kinderzenders in Nederland kunnen bestaan en er niet zoveel kinderfilms in de bios komen. Die zenders en films zijn allemaal commercieel uitgebracht en moeten dus winst maken. Dat doen ze dus ook. In ons beperkte taalgebied. Simpelweg omdat mensen wel naar nagescynchroniseerde kinderfilms willen kijken en niet naar nagesynchroniseerde volwassenenfilms. Om begrijpelijke redenen. Overigens worden steeds meer kinderfilms zelfs twee keer nagesynchroniseerd worden (in het Vlaams en in het Nederlands).

De enige reden dat in Nederland films niet nagesynchroniseerd wordt is omdat de filmdistibuteurs en tv-zenders dan niet meer maar juist minder kijkers trekken. En daarom is het niet winstgevend, niet vanwege het kleine taalgebied.

En daar heeft deze "bright" boy helemaal gelijk in

Mijn excuses Starbright boy voor mijn opmerking. Ik denk dat ik even gepikeerd was vanwege je opmerking dat de grootte van het taalgebied ( en dat de reden was voor niet nasynchroniseren ) onzin was.

Ik denk dat je overtuigd bent van je eigen gelijk.

Maar als je een beetje research doet ( google bijvoorbeeld ) zul je lezen dat ik gelijk heb.

Sorry

Maar afgezien van deze discussie, snap ik wel dat mensen een film of een serie het liefst in de oorspronkelijke taal willen horen. En we zijn in Nederland nu eenmaal gewend dat er ondertiteld wordt... dus je hebt wel gelijk dat we NU geen nasynchronisatie meer zouden accepteren.

Nu kunnen we een discussie gaan voeren over de ongelofelijke slechte kwaliteit van de ondertiteling.

Als jij nu even uitzoekt in welke Oost-europese landen met een vergelijkbaar taalgebied als het Nederlandse (of zelfs kleiner!) er wel nagesynchroniseerd wordt zul je zien dat ik gelijk heb. Je begreep mijn opmerking over het te kleine taalgebied trouwens verkeerd. Natuurlijk is Nederland een klein taalgebied, dat weet een basisschoolkind nog wel. Maar ik bedoelde alleen dat dat niet de reden is voor het niet-nasynchroniseren van films.

Maar goed. Excuses aanvaard trouwens.

Laten we het maar erop houden dat we allebei gelijk hebben.

Ik vanuit historisch oogpunt.

Jij vanuit hedendaags oogpunt.

Ok ?

Even los van de starbright_boy|Vamperia-discussie...

Het voordeel van NIET nasynchroniseren (Nederlandsche tv bijvoorbeeld) is dat je daardoor de taal veel beter leert. Waarom kunnen zoveel mensen op jonge leeftijd al goed Engels? Omdat ze vaak naar de tv kijken (films e.d.)

Toen ik in 2002 in Spanje was, was ik met een gelijk leeftijdig meisje die geen enkel woord Engels kon, zelfs geen Yes or No. Oorzaak: ze synchroniseren daar ALLES na.

precies, zelfs in Duitsland hebben ze dat probleem.

Gewoon blijven ondertitelen!

Er wordt in deze wereld meer Spaans gesproken dan Engels, dus wat is nu belangrijker ?

Maar dat even terzijde

Nee, sorry. Daarvoor zou ik eerst eens diep in de historie van de Nederlandse keuze voor ondertiteling willen duiken (en ben ik te koppig ). Er wordt (en werd) hier te veel nagesynchroniseerd om dat aan te nemen. En er zijn te veel kleine taalgebieden waar wel nagesynchroniseerd wordt (of zoals bijvoorbeeld op de Poolse TV, naverteld door een enkele stem). Het maakt me overigens wel nieuwsgierig. Weet iemand hier wanneer Nederland is gaan ondertitelen?

Overigens is het nog niet zo lang geleden dat de titel van bijna alle bioscoopfilms wel werd vertaald. Dat gebeurde tot 1980 nog regelmatig. Met soms hilarische resultaten.

Volgens mij heeft men bioscoopfilms in Nederland nooit nagesynchroniseerd (uitgezonderd kinderfilms en wellicht documentaires), maar veranderde men alleen de titel. Hetzelfde geldt volgens mij voor verschillende Oost-Europese landen (meen het in ieder geval over Joegoslavie eens gehoord te hebben), maar ik vind daar weinig duidelijke bronnen over op internet.

Ik weet dan weer dat in ieder geval in Hongarije, Polen en Tsjechië er wel nagesynchroniseerd wordt. Maar ik kan ook geen goede bronnen vinden online.

Ik ben vooral benieuwd of ondertiteling al bij de eerste geluidsfilms die Nederland op een grotere schaal bereikten gebruikt werd. Of werden die films gewoon zonder ondertiteling vertoond?

Ja, maar dit waren staten die vanuit historisch oogpunt werden gefinancierd door het eens machtige Sovjet Unie. Dus was het zeker geen financiele belemmering om te gaan nasynchroniseren ondanks het kleine taalgebied. Overigens denk ook aan de censuur die de landen konden toepassen destijds als er werd nagesynchroniseerd.

Sorry, jij bent koppig en ik ben betweterig

De Engelse Wikipedia meldt:

(...) tradition play an important role in the formation of the audience's taste; while moviegoers in certain countries, such as Italy or Spain, where dubbing has been employed for decades now, seldom accept the use of subtitles, even in modern media such as DVDs where both dubbing and subtitling may be available, other countries with a similar local-to-import ratios in TV and film production, such as Latin American countries, have historically favored subtitles and dubbed screenings are considered childish.

[...]

In several countries or regions nearly all foreign language TV programs are subtitled, instead of dubbed, notably in:

- Portugal

- Denmark

- Finland

- Flanders

- Israel

- Latin America

- The Netherlands

- Norway

- Romania

- Sweden

En het artikel bij dubbing vermeldt verder nog:

In the Netherlands and the Scandinavian countries, films and television programmes are shown in the original language (usually English) with subtitles, and only some cartoons and children programs are dubbed. In Portugal this is also the case, but in Brazil, television programmes are dubbed in Portuguese, although films are subtitled. [...]

In some countries, such as Thailand and South Africa, the original soundtrack is simultaneously carried or "simulcast" on the radio.

Ik vermoed dat we moeten concluderen dat een en ander dus historisch zo gegroeid is per regio, en daar verder weinig aan verandert (vergelijk: er is in Duitsland best een beweging dat bepaalde groepen films in de oorspronkelijke taal willen zien, maar in bioscopen en bij het overgrote deel van het tv-aanbod krijgt dat geen enkele voet aan de grond).

Verder hier nog een aardig interview met John Tak, die destijds de Vlaamse nasynchronisatie voor Toy Story maakte (staat nogal buiten deze discussie eigenlijk, maar kwam het toevallig tegen bij het zoeken).

We mogen in ieder geval blij zijn dat we in Nederland wonen en geen last hebben van die nasynchronisatie. Soms zie je het ook op Discovery of National Geographic dat een anderstalige gedubbed wordt door een gast die met een accent eroverheen gaat lullen. Echt... :R.

En nog wat betreft hoe Nederland met de allereerste geluidfilms omging: Deze pagina geeft een grondig (maar onoverzichtelijk) overzicht van de historie van de Nederlandse speelfilm, en meldt daarin onder andere:

De jaren dertig brachten voor de internationale filmindustrie en de filmkunst ingrijpende veranderingen met zich mee. Daarbij speelden drie factoren van zeer verschillende aard een rol: de intrede van de geluidsfilm vanaf 1928, de langdurige economische crisis die volgde op de beurskrach van New York in oktober 1929 en de nationaal-socialistische dictatuur in Duitsland na Hitlers Machtübernahme van 30 januari 1933. De komst van het geluid bracht een beperking van de exportmogelijkheden met zich mee, vooral in een klein taalgebied als Nederland zouden de verhoogde produktiekosten bij afnemende uitvoermogelijkheden een ongunstig effect hebben, juist ook in deze door economische crisis geteisterde periode.

Toen de geluidsfilm tegen het eind van de jaren twintig de wereld begon te veroveren, was er van een Nederlandse speelfilmindustrie nauwelijks sprake. Tussen eind 1930 en begin 1934 ging er slechts één echt Nederlandse film in première: de zwijgende film ZEEMANSVROUWEN in 1930. Hoewel er eind 1932 in Nederland vrijwel geen theater te vinden was dat niet was uitgerust voor het vertonen van geluidsfilms, hoorde het publiek in de geïmporteerde films geen Nederlands, maar Amerikaans en Duits spreken. In juli 1931 verschenen wel de eerste geluidsfilm-journalen van Polygoon en Orion-Profilti in de bioscoop. De geluidsfilm TERRA NOVA uit 1932 heeft door ruzie in de produktie nooit een openbare vertoning beleefd (tot in 1994).

Op 4 januari 1934 ging de eerste speelfilm van eigen bodem en in de eigen taal in première: WILLEM VAN ORANJE. Tussen begin 1934 en begin 1940 gingen 37 avondvullende speelfilms in première, waaronder 6 Nederlandse versies van buitenlandse films. Ter vergelijking: Zweden, ook een land met een klein taalgebied, produceerde tussen 1930 en 1940 maar liefst 270 geluidsfilms. De opbloei van de Nederlandse speelfilm in 1934 is primair veroorzaakt door de komst van de geluidsfilm. De emigranten hebben de opkomst van de Nederlandse speelfilmindustrie van begin af ondersteund. Het is vooral aan hun aanwezigheid en medewerking te danken dat de filmproduktie in 1934 kon worden voortgezet.

"(...) het publiek [hoorde] Amerikaans en Duits spreken" lijkt te duiden op ondertiteling (de volledige afwezigheid van ondertitels en nasynchronisatie lijkt me onwaarschijnlijk; het aantal Nederlanders dat Engels sprak in die tijd was vrij gering). "6 Nederlandse versies van buitenlandse films" moeten we waarschijnlijk opvatten als remakes (met een Nederlandse cast en crew) en niet als nasynchronisaties, maar helemaal duidelijk wordt dat niet uit het artikel.

Ik denk dat Wikipedia het niet goed heeft voor wat betreft de ondertiteling in "Latin America"

In ALLE latijns amerikaanse landen, inclusief Mexico wordt er nagesynchroniseerd. Dit heeft mede ook te maken met het analfabetisme.

Ik weet dit, omdat ik vele jaren van mijn leven in verschillende Zuid Amerikaanse landen heb gewoond en heb gereisd en dus heel veel series en films nagesynchroniseerd in het Spaans heb gehoord.

Soms was er irritatie... dat geef ik toe... maar dat was vooral in het begin. Je went eraan.

Als ik tegen mijn vrienden vertelde dat in Nederland alles ondertiteld werd, vonden zij dat weer gek en moesten er niet aan denken om te gaan zitten lezen tijdens een film.

Tja... het blijft waarschijnlijk een kwestie van waar je mee bent opgegroeid.

6 Nederlandse versies van Buitenlandse films duidt waarschijnlijk op gelijktijdig in verschillende talen opgenomen films. Met plaatselijke acteurs die in dezelfde decors dezelfde scenes opnemen. Dat was in de jaren '30 niet ongewoon.

Geen ondertiteling zag ik als een optie omdat het hebben van geluid in hele vroege geluidsfilms wellicht al genoeg attractie was en ik niet weet wanneer ondertiteling is ontwikkeld.