Offline (2012)

Prachtige film waarin een man na 7 jaar gevangenisstraf terugkeert naar zijn woonplaats. Een rauw drama met een sterk verhaal dat zich beetje bij beetje ontvouwt. De laatste scene is zeker ontroerend, maar vormt wel een enigszins frustrerend einde. Een uitstekende cast en een sfeervolle soundtrack verzorgd door Triggerfinger.

Realistisch gebracht verhaal......harde ontroerende film.

Een redelijk dramafilm...
Redelijk verhaal...
Redelijk acteerwerk...
Prima kwaliteit breedbeeld
(geen HD aanwezig)...
Prima achtergrond geluid/muziek
(geen Dolby Digital aanwezig)...

Uitstekende rauwe Vlaamse film.
Bijna alles goed, paar minpuntjes. Zoals die woedeaanval van dat meisje..kwam niet binnen...

Fraai realistisch drama waarin Belgen goed zijn en wij Nederlanders juist niet (goed in het maken van hersenloze dertien in een dozijn flut films). Het sobere verhaal zit goed in elkaar en hetzelfde geldt voor de uitvoering. Dat laatste komt vooral door de cast die overtuigend speelt en dan met name Wim Willaert als ex-gevangene "Rudy Vandekerckhove" (valt me wel op dat Belgen vaak in dramafilms baarden hebben, "The Broken Circle Breakdown", "De Helaasheid der Dingen" en nu ook deze) en Anemone Valcke die er ook niet onaardig uitzag. Het is ook wel leuk dat er in deze film zowel Nederlands (Vlaams) als Frans wordt gepraat. Het einde was overigens best fraai (doet de titel ook eer aan) en ook wel ontroerend. Ik heb deze film gezien op Film 1.

P.S. de poster mag er best wezen en trekt ook meteen de aandacht.

Rudy komt uit de gevangenis, hij praat niet met (ex) vrouw en dochter en gaandeweg de film kom je erachter hoe de onderlinge verhoudingen liggen. Rustig, mooi gespeeld, ingetogen verhaal.

Basisgegeven is helaas niet zo origineel: man komt na 7 jaar uit de gevangenis en probeert nieuw leven op te bouwen, maar heeft ook nog een ex en een dochter.
Uitvoering is echter prima, goed gefilmd en geacteerd en boeiend mede door de wasmachines en webcam-sex.

Leuke film, maar zonder ondertiteling viel het, amaai!, niet mee!

Deze was op tv en me er eens aan gewaagd. Heel veel wist 'k er niet over maar 'k vond het toch een prima drama.
'k vond het overtuigend gebracht en de cast deed het prima. 'k vond het wel een beetje vreemd dat de film niet ondertiteld werd, vooral omdat het hoofdpersonage toch een West-Vlaamse tongval heeft. Voor niet West-Vlamingen is het misschien wat moeilijker te volgen.
De speelduur was goed, niet te kort. Het einde was toch wel verrassend.
'k vond de film zeker de moeite om gezien te hebben.

Ik hou van Vlaamse films en vond dit een aardige film om te zien, maar niet echt heel bijzonder. Ik miste een beetje de clou van het verhaal.

Man komt uit de gevangenis en zoekt contact mer dochter. En dan? Er bleven een aantal vragen onbeantwoord vond ik, met name het hoe en waarom van het verleden van Rudy.

Het concept is origineel, de acteurs zeer overtuigend, de beklemmende, geladen sfeer en de spanning zaten erin, eigenlijk meer dan genoeg ingrediënten om heel verrassend uit de hoek te komen. Toch vind ik dat Offline daar maar deels in geslaagd is. Er had net iets meer gedaan mogen worden met al deze gunstige elementen. Uiteindelijk dan toch 3* omdat het geheel toch heel goed verzorgd is.

Erg goed verhaal,
goed gemaakte personages, acteurs passen zich ook erg goed aan, aan hun personage.
Het drama gehalte was niet 'over the top', maar het vermaakte me wel.
Erg knap, dat ze hierin de film, toch nog een 'zuiders type' laten we zeggen eens niet de slechterik erin speelt. Da's wel chapeau!
Zoals vele vlaamse films heeft ook deze film een rot einde vol onbeantwoorde vragen.
Over het personage Rudy weten we niet zoveel al zeker niet van zijn verleden. In de gevangenis wegens brandstichting, waarom? Waarom brandstichting?
Op het einde van de film, zit ik met de vraag, is Rudy zijn woning nu afgebrand dankzij die broodrooster vol papier?
Al bij al heeft de film me wel vermaakt. En zeker voor herhaling vatbaar om te bekijken

Ik kijk bijna geen Nederlandse films (t'is bijna allemaal prut) maar een Belgische film wil ik nog wel eens kijken, er zit af en toe wel een aardige tussen. Zo ook deze film, een prima film met een goed verhaal met af en toe wat leuke wendingen waardoor langzaam maar zeker duidelijk wordt hoe de vork in de steel zit. Er wordt ook goed gespeeld, vooral Willaert zet zijn rol zeer overtuigend neer. Gewoon een prima film die van begin tot eind blijft boeien, en wat een geweldig einde! Top! Hier kunnen ze in Nederland nog wat van leren.



Gebruik volgende keer even de spoiler tags want nu verraad je nogal wat.

Maar goed, hier de antwoorden op je vragen:
-In de film wordt uitgelegd door Rudy dat hij door gokschulden het leven niet meer zag zitten en in een dronken bui probeert zelfmoord te plegen door middel van brandstichting. Hij wilde daarbij zijn gezin met zich meenemen omdat hij dacht dat dat het beste voor iedereen zou zijn.
-Of zijn huis is afgebrand mag je helemaal zelf invullen, ik vond dit open einde wel mooi. Ikzelf denk graag dat de moeder uiteindelijk alles opbiecht waardoor alles weer goed komt tussen Rudy en zijn dochter. Maar of dat zo is? Dat vind ik nou het mooie van het open einde in deze film.

België is koning in het maken van spontane sociale drama's met een vleugje humor. Alleen is deze wel een stukje rauwer. Dat merk je niet alleen aan het feit dat alle personages roken, maar ook aan de filmstijl die toch een stukje grauwer is. Wim Willaert is overigens de geknipte man om met zijn onverzorgde en tristesse blik aan een sigaret te zuigen. Valcke doet het ook meer dan behoorlijk. Offline is verder vooral een vlotte, meeslepende en ontroerende prent. Hoewel her en der wat pianodeuntjes te horen vallen, houdt Monsaert het geheel toch liever intiem en probeert hij niet te overdrijven met de hoeveelheid sentiment. Het open einde zal hier zeker mee te maken hebben, al geeft het de kijker niet meteen een voldaan gevoel.

Geen voldaan gevoel en een 4 gegeven, The Revenant een mega voldaan gevoel en laten zakken naar een 3,5
wa ish da nu petrick?

Deze film heeft alvast mijn interesse gewekt, zal ik zeker zsm eens kijken

Deze film moet het vooral hebben van het goede acteerwerk, de grauwe sfeer en de leuke soundtrack.
Het verhaal is boeiend en de regisseur laat zich niet verleiden tot overdreven sentiment.
Het slot zal voor iedereen anders uitpakken want de kijker krijgt een open einde.
Ik had het liever wat anders gezien, maar dat is een persoonlijke beleving. 7/10

Goede mooie film maar die tegelijkertijd ook nergens zijn braafheid overstijgt om geniaal te worden. Het verhaal is goed bedacht, scherpe casting, kleine film dat weet te ontroeren.

Topdrama met een goed en duidelijk verhaal, hoewel het niet al zijn troeven direct uitspeelt. Wim Willaert vind ik altijd fantastisch spelen, en hier doet hij dat ook, hoewel het betuttelen van anderen in al zijn rollen wel opvalt ondertussen. Anemone Valcke vond ik verder al een fantastische en knappe vrouw met vooral een zwoele stem, en hier bewijst ze weer waarom. Uiteraard ging de film ook weer gepaard met veel woede-uitbarstingen, en die vind ik soms overdreven. Het begint een beetje het ultieme cliché van de Vlaamse film te worden. Niemand kan zijn emoties onder bedwang te houden. Wellicht omdat onze drama's vaak over marginaal Vlaanderen gaan, anyway. Uiteindelijk overall wel een uitstekend drama dat net genoeg verrassend uitpakt voor de enige echte 4.0*

Twee inwoners van Bevergem in deze film, dat was de reden dat ik hem ging zien. Plus dat ik erg van Vlaamse films hou.

Na het mysterie komt de misére, dat zegt een vrouw tegen de hoofdrolspeler en het vat de film aardig samen. Mooi rauw drama over mensen waarvan je gelooft dat ze echt bestaan.
Het open einde stoorde mij niet zo, ik bedenk dan zelf wel hoe dat volgens mij dan eindigt. En dan ga ik mee met Pazmaster die dit dacht (en dat was dus ook mijn gedachte na afloop) :

Ikzelf denk graag dat de moeder uiteindelijk alles opbiecht waardoor alles weer goed komt tussen Rudy en zijn dochter. Maar of dat zo is? Dat vind ik nou het mooie van het open einde in deze film.

Ook onze Zuiderburen in Vlaanderen leveren soms best puike films, zo ook deze wat sobere rolprent met wel een pakkend verhaal over een vader via een omweg (internet) contact zoekt met zijn dochter, na 7 jaar in de bak gezeten te hebben.

Verhaal is mooi opgezet en de sfeer en setting met sombere stad scenes vond ik erg passen. De 2 hoofdrolspelers vader en dochter vond ik een perfecte chemie hebben, die hun rollen perfect neerzetten. Bijrollen waren ook goed gedoceerd en prima gecast. Jammer dat Anemone Valcke (dochter) niet meer mooie films heeft gemaakt met haar in de hoofdrol. Ik kon me erg goed inleven in de film vooral haar rol.

Het gestaffelde eindspel met eerst de confrontatie en later het ontroerende open einde vond ik wel wat onbevredigend en frustrerend maar wel hoopvol op een uiteindelijk goede afloop, omdat de film daartoe wel de ingrediënten achterlaat.

Leuke verrassende film. Nog een stukje interview met de hoofdrolspeelster.

Anemone Valcke & Peter Monsaert over 'Offline' @ Kruitfabriek - YouTube

Zowel met Le ciel Flamand als met deze Offline heeft Peter Monsaert nu al bewegen ijzersterke innemende drama's te kunnen maken. Ik zou zeggen dat ik nu al uitkijk naar een nieuwe film van hem. In zijn debuutfilm Offline krijg je een rauw en tegelijk integer drama voorgeschoteld waarbij Rudy, een pas vrijgelaten gedetineerde, vrijkomt en opnieuw zijn plaatsje probeert in te nemen in de samenleving. De vraag die rest is dan of hij hierin slaagt.

De reden waarom Rudy in de gevangenis is beland wordt lange tijd verzwegen en triggert de kijker om zeker verder te kijken. Er is iets mysterieus aan Rudy en dat komt niet altijd door zijn wispelturige gedrag van neerslachtigheid en zachtheid. Je bouwt een zekere sympathie op met het personage en je wil hem zien integreren in de samenleving totdat je te weten komt waarom hij in de gevangenis is beland. Dit gegeven komt als een boemerang in je gezicht en het is wellicht voor sommigen dan moeilijk om nog enige sympathie voor hem te voelen.

Will Willaert doet het uitstekend en is erg geknipt voor deze rauwe rol. Maar ook Anemone Vlacke (prachtige madam overigens die samen is met de zanger Jan Paternoster van Black Box Revelation) en Patricia Goemaere zetten zeer sterke rollen neer. De contacten tussen Rudy en zijn dochter zijn intens en oprecht, alleen is het medium waarmee dit gebeurt apart. Het is voor Rudy het enige communicatiemiddel dat werkt. De muziek van Triggerfinger is perfect voor de film. Hard als het nodig is, zacht als het kan, een beetje zoals het karakter van Rudy. Offline is een film over vergeving en relaties. Een film die blijft hangen, mooi!

Deze week een week met stormachtig weer. Volgens de weerman typisch Belgisch en dus neem ik als aperitief een Belgische film erbij to feel the mood. Offline heeft mij misschien niet zo omver geblazen als de storm maar het scheelde niet veel. Ik hou wel van dit soort films waarin het leven geen reclame filmpje is maar grauw en triest en waarin mensen verkeerde keuzes maken en slecht communiceren. Peter Monsaert kiest voor een rechtdoor aanpak nl over gevoelens van mensen in crisis. Eerlijk, ambigue (is Willaert nu goed of slecht ?) en tragi komisch gelukkig ook een beetje. Jammer dat dit alles is nl toenadering van vader naar dochter. Maar de couleur locale van mensen in de marginaliteit (behalve de ex) is treffend (Café De Viking - hoe heb je dit gevonden, Peter ? - beter dan het kapsalon, toch), goed gekozen locaties (dit inderdaad anoniem desolaat appartementsgebouw aan de Muide bv) creëren de juiste sfeer. De titel offline ? Er zijn inderdaad 2 werelden nl de offline wereld waar alles fout gaat en de online wereld waar alles goed gaat (niet toevallig dat de communicatie in de on line wereld tussen vader en dochter een band schept). Maar de film had zich misschien wat ambitieuzer mogen opstellen en dit gegeven meer aandacht geven als commentaar op interactie tussen mensen. Dan was het thema (moeilijke integratie voor mensen aan de kant van de maatschappij) in een ruimere context gegoten. Het einde ? Tja, open einde vind ik de gemakkelijkste weg. Kiezen voor een einde (verzoening, destructie, etc), nemen van standpunt had ik beter gevonden. Maar dat neemt niet weg dat de film een krachtige reflectie - en fantastisch geruggensteund door de muziek score van Triggerfinger - is van mensen die wind tegen krijgen (die stormweek toch !) als ze zoeken naar geluk en dan (bijna) opgeven.

Een teder verhaal. Ijzersterk geacteerd. Met een ontroerende vertolking van Wim Willaert. De vertolkingen kregen nog meer persoonlijkheid door het dialect.