Brammetje Baas (2012)

Een BosBros productie.

Scenario: Tamara Bos (Het Paard van Sinterklaas, Minoes, Diep), gebaseerd op het door haar geschreven gelijknamige boek.

Meer over regisseur Anna van der Heide: link

Benelux Film brengt de film 27 juni in de bioscoop uit.

Brammetje Bond was leuker.

De trailer belooft veel. Lijkt me een leuke film voor de kids.

YouTube - Jochem Myjer - Ik ben anders dan de rest (titelsong)

Wat een hoop goede Nederlandse kinderfilms zijn er toch de laatste tijd! Grappige, leuke, herkenbare, mooi gemaakte kinderfilm. Aanrader.

Filmzusje, filmmoeder, filmvader waren leuk. Van Bram niet onder de indruk, niet zo tenminste. Bennie Stout was iets leuker bijvoorbeeld. Meester Mark is natuurlijk héél cool en schattig. Niet mijn eerste keus in elk geval. Tot het moment in de gymzaal vond ik het niet echt bijzonder leuk, daarna vond ik het ietsje leuker, maar: Vooral de eindshots waren tof, en dus 't moment in de gymzaal. 3*, door wat leuke dingetjes en wat originele dangetjes, de genoemde acteurs.

Erg leuke film met een actueel thema over een kind met concentratieproblemen.

Erg van genoten.

Gouden Film voor Brammetje Baas!

In de zomervakantie zijn er tot nu toe al meer dan 100.000 bezoekers naar de bioscoop gegaan voor Brammetje Baas.

Een fantastische film Brammetje Baas! kenmerkend voor kinderen/mensen met ADD / ADHD. Heel goed in de film naar voren gebracht, en heel goed laten zien hoe men er niet goed, (mogelijk onwetend) en hoe men er wel goed mee om kan gaan. De tussenkomende animaties zijn ook grappig, de film verveeld geen moment. Leuk trouwens om de "zus van Pietje Bell" weer eens terug te zien op het toneel, erg goed gedaan!! van mij 4 sterren****

Verkozen tot beste Nederlandse jeugdfilm van het jaar door de jury op Cinekid.

Een vd grappigste kinderfilms vd laatste tijd. Leuk subtiel gebracht. M'n kinderen (9 en 11) hebben er erg van moeten lachen. Vond het zelf ook best wel geinig, met ook toch wel ontroerende stukjes.

Toppertje in deze genre

Leuke film voor de wat jongere kinderen die dit vast wel leuk zullen vinden.

Emotioneel herkenbare film, soms moest ik een traantje weg nemen. Vooral wat het met ouders doet als je ADHD hebt net als ik zelf. Het was als of ik naar mezelf keek. En dan vooral de hoge drempel om sorry te zeggen zo herkenbaar. Ook het feit van ik deed het niet expres. Het niet stil kunnen zitten en aandacht er niet bij hebben. Tja het is druk in mijn hoofd en niemand begrijpt mij zijn ook dingen waar ik vaak over nadenk. Jammer dat de ouders hem niet hebben laten testen (het is maar een film) Het einde met de brief is erg mooi, ik ben wie ik ben.

Trouwens groot compliment voor de jonge hoofdrol speler, bravo geacteerd.

4 sterren

Erg leuke film.

Rene Groothof zet werkelijk een fantastische meerster Vis neer.

Sowieso komt alles erg herkenbaar over, en speelt iedereen zeer overtuigend.

Echt een superleuke Nederlandse film met emotie en humor! Top, daar mogen ze er meer van maken...!

Ik vond het een superleuke kinderfilm. Het thema sprak mij zeer aan. Misschien wel meer dan de meeste kijkers omdat ik zelf een kind met ADHD heb. De duidelijke manier waarop wordt weergegeven hoe het er in het hoofd aan toe gaat bij Brammetje kwam op mij heel realistisch over. Ik vond dat zeer leerzaam om te zien. Ook de gedragingen van Brammetje zijn ZO herkenbaar.

Wat betreft de film zelf valt mij vooral het acteerwerk op. Vooral de moeder van Bram en Bram zelf waren heel overtuigend. Het heeft ook een gemoedelijk en huiselijk sfeertje dat heel de film ook vast word gehouden. Ik vind dit zeker één van de betere nederlandse kinderfilms van de laatste tijd. Een film die zowel jong als oud aanspreekt.

Goede/leuke film.

Geweldige film voor zowel kinderen als ouders. Geeft een goed blik op hoe kinderen met concentratieproblemen de wereld zien, maar tevens een mooie blik in de belevingswereld van kinderen in het algemeen. Veel herkenbare dingen ook zeker als je kind niet als Brammetje Baas is, in elk kind zit wel een Brammetje denk ik. Erg leuk, aanrader!

Als (toekomstig) leerkracht is dit natuurlijk een erg interessant gegeven. En ja, het was ook erg leuk en herkenbaar om te zien. Het enige waar ik tegen aan bleef lopen was Brammetje zelf. (En vooral de naam, noem dat kind gewoon Bram). Ik kreeg geen band met het kind. Hij deed het zeker niet slecht, maar er ontbrak iets voor mij. Kan er de vinger niet op leggen. De volwassenen om hem heen waren daarentegen wel erg overtuigend.

De leerkracht is een beetje stereotype, maar helaas zie je dit in het onderwijs vaak terug. Al is het tegenwoordig wel stukken minder dan vroeger. Denk dat iedereen wel een Brammetje in de klas heeft gehad of kent uit de klas van zijn/haar kinderen, en het daardoor vrij herkenbaar is. Dat spreekt aan. Paar mooie, emotionele momenten die erg puur aanvoelen, maar helaas soms ook een beetje er over. Desalniettemin vermakelijke film. Het onderwijs en kinderen spreekt mij sowieso erg aan, blij dat ik 'm dan eindelijk gezien heb. Ik ga deze eens onthouden voor mijn stage in groep 4. Denk dat het deze doelgroep ook wel erg aan zal spreken.

Zeer goede film. Maar ook met veel humor. Ik heb er erg van genoten. Goede acteurs. Ook de kinderen. Zeker de moeite waard om deze film te kijken.

Aardige film over de jonge Bram die naar groep drie gaat, maar te druk met andere dingen bezig is dan opletten in de klas. Een redelijk charmante en vrolijke kinderfilm met een vlot tempo. Leuke korte intermezzo's van de gedachtenwereld van Bram. De rol van de meester wordt wel erg aangedikt neergezet (zelfs voor een kinderfilm als deze).

Een film over een nogal neurotisch jongetje in groep 3. Aanvankelijk was ik daar nog niet zo van onder de indruk omdat ik vooral het gegeven nogal mager vond. En de vormgeving met al de animaties stoorde me ook zeker in het begin nog al eens. Maar gaandeweg de film groei je er toch wel in. De film heeft ook wel een sympathieke uitstraling al is het ook geen echte hoogvlieger. Ik denk echter wel dat kinderen van die leeftijd zich wel kunnen vinden in de film. Wellicht voelen ze zich beter begrepen, en daar is het de film waarschijnlijk om te doen.

Is daar een film van gemaakt dan? Ik vond de boeken wel leuk! Brammetje Bond en de geheime club (of zo).

Nou inderdaad! Ik klaag vaak over kindsterretjes en al helemaal de Nederlandse, maar dit jochie deed het echt wel heel goed.

Ontzettend leuke film en voor mij totaal onverwacht. Leuke, functionele animatie en CGI tussendoor die de gedachtes van Brammetje extra grappig maken. De film wordt echter nooit ècht ongeloofwaardig voor een kinderfilm (nu, ja, behalve de meester Vis dan die wel erg weinig begripvol is!), is sfeervol en er is ook een lekker tempo. Verveelde mij geen moment.

De film deed me ook aan mezelf denken toen ik klein was en in de derde klas zat. Ik zat ook constant te dromen en aan van alles te denken behalve de lesstof. Ik had een juf die wanhopig van me werd en die me om de haverklap naar de gang stuurde. Brammetje op de gang was dus heel herkenbaar! Ik kroop ook weg tussen de jassen van schaamte als de meester van de vierde langsliep en me daar wèèr zag staan. De eerste dag in de vierde klas ging ik ook met lood in mijn schoenen heen, want wat moest díe wel niet van me denken?

Chapeau! Volgens mij is dit nu de door mij hoogst gewaardeerde Nederlandse film.

Brammetje Baas, geschreven door kinderboeken- en scenarioschrijfster Tamara Bos, is een bovengemiddelde Familie film, met gelaagde personages als belangrijkste troef.

Het begin van "Brammetje Baas" is nogal ongestructureerd. En dat is in de geest van de zevenjarige titelfiguur, die niet kan stilzitten en telkens met zijn hoofd afdwaalt. Hij is slim en zoekt overal een antwoord op. Maar in groep 3 treft hij het slecht met een meester, die blijkbaar nog nooit van ADHD (al wordt dit in de film nergens genoemd) gehoord heeft.

Coen van Overdam speelt uitstekend het drukke baasje Brammetje Baas, wiens gedachtekronkels fraai geanimeerd in beeld werden gebracht. Mooie geluidseffecten en een voice-over, waarin Bram zijn gedachtewereld soms iets te perfect weet te verwoorden.

Ok.

Wel een aardige film die overduidelijk op kinderen is gericht en zich ook zo concentreert op het kinderlijke publiek. Hierdoor kan het voor volwassenen een soort struggle zijn om dit even te bekijken, maar in het algemeen is het prima.

Van Overdam doet het redelijk als jongetje met ADHD en komt ook wel zo druk over. Weeber is al wat minder, maar ook Herbers is wat tegenvallend als de moeder. De film heeft zo een hoop onlogische momenten maar ook enkele wat betere scenes.

Voor kinderen is dit natuurlijk geweldig, maar in het algemeen hangt de boodschap er een beetje los van soms waardoor de film te veel dingen lijkt te proberen.

Familie/jeugdfilm met een happy end waarin ADHD/hoogbegaafdheid het thema is waarbinnen de spelers zich voegen. Aardig uitgewerkt en alle bekende cliché 's passeren de revue: de ouderwetse en starre docent tegenover de jonge en frisse vernieuwende docent.

Toch heb ik de indruk dat de schrijver van het verhaal niet goed wist hoe ze naar een happy end moest toe werken. Brammetje dwingt zichzelf in een situatie waarin hij Sorry moet zeggen voor iets dat hij niet heeft gedaan. Als eenmaal dat woordje Sorry over zijn lippen is gekomen komt alles weer goed in het verhaal, voor Brammetje, voor Vis en ja voor iedereen. Hoera!

Boodschap van de film: zeg sorry voor iets dat je niet hebt gedaan en alles komt weer op zijn pootje terecht!

Wie van de kijkers maalt daar nou om?

De boodchap lijkt me dan eerder; dat je soms sorry moet zeggen voor iets dat je niet expres gedaan hebt. Maar nog belangrijker; je bent wie je bent, en in het geval van Brammetje is ie blij dat hij er is.

Brammetje heeft moeite zich te concentreren in Groep 3 en kan zijn energie en zijn talent (hij is een uitstekend schaker en kent alls verkeersborden uit zijn hoofd, aldus zijn ouders) daar onvoldoende kwijt. Daardoor krijgt hij het regelmatig aan de stok met Meester Vis [René Groothof] die samen met Brams ouders [Katja Herbers, Tjebbo Gerritsma] probeert tot een passende gezamenlijke aanpak te komen. D ieetwat geforceerde pogingen tot luchtigheid (inclusief wat dwaze slapstick) ondermijnen de serieuze achterliggende boodschap over de erkenning van verschillen tussen kinderen in het onderwijs. Maar Van der Heide verdient lof voor het feit dat Meester Vis geen karikatuur is. Dankzij Groothofs ingetogen spel heb je sympathie en begrip voor zijn dilemma’s. Isabelle Smit is bovendien ontwapenend als Brammetjes zorgzame klasgenootje Liselore Luisjes.

Leuke film van eigen bodem. Het verhaal is best aardig zeker omdat het voor de oudere kijkers een onderliggende boodschap heeft en wellicht herkennen de jongere kijkertjes het gedrag van de hoofdrolspeler. De film kijkt lekker weg en wordt op een ludieke manier getoond. Er zitten best een aantal grappige scènes in. Overdam zet een sterke rol neer. Ook de chemie tussen de andere spelers is prima. Aanrader voor het hele gezin. 3.5/4.0

Erg leuk, met al die animaties die goed weergeven hoe het kan werken in een kinderbrein en hoe "afwezigheid" absoluut niet betekent dat er niets omgaat in je hoofd. Prima spel van de hoofdrolspeler, hoewel zijn dialogen er niet altijd even natural uitrollen, maar echt storen doet dat nergens. Ontroerende momenten met de ouders die het op een gegeven moment ook niet meer weten, en hun spagaat tussen hun houding thuis (waar moeder alleen maar "Geeft niet" zegt wanneer Brammetje een beker of een bord omgooit, en lacht als hij een ei op zijn hoofd kapotslaat) en tegenover school (waar moeder en vader ook wel zien dat meester Vis misschien niet de ideale verstandhouding met Brammetje heeft, gelukkig zonder dat de laatste de zwarte piet krijgt toegeschoven).
        Toen Brammetje op het einde met de taart bij meester Vis in z'n rolstoel kwam had ik durven zwéren dat hij op het laatste moment de taart per ongeluk uit zijn handen zou laten glippen, en door zijn snoekduik om dat te voorkomen zou meester Vis in de plomp belanden. Maar die scène kreeg verrassend genoeg een calamiteiten-vrij slot, en het is dan des te grappiger wat meester Vis zèlf overkomt wanneer hij Brammetje voor diens voorgelezen brief wil bedanken. Geestig, ontroerend en wijs.