Mlad i Zdrav Kao Ruza (1971)
Alternatieve titel: Young and Healthy as a Rose
mijn stem
5 stemmen
Joegoslavië
Drama
76 minuten
geregisseerd door Jovan Jovanovic
met Dragan Nikolic, Aleksandar Gavric en María Baxa
Na de diefstal van wat auto's en enkele lichte aanvaringen met de politie raakt Stevan pas echt losgeslagen. Als hij gaat tanken, moet de pompbediende vrezen voor zijn leven. Stefan krijgt volgelingen, waarmee hij eerst een warenhuis afbreekt en daarna een hotel bezet voor een grootschalige orgie van seks, drugs en rock en roll. Als de politie aanrukt om het hotel te ontzetten vindt er een ware veldslag plaats.
0
geplaatst: 10 januari 2012, 22:16 uur
wow, een van de drukste films die ik ooit zag, duidelijke voorloper van de punk beweging, want niet alleen met de inhoud maar ook met die stijl (of het gebrek aan?) steekt deze film een hele dikke middelvinger omhoog naar alles wat riekt naar gevestigde/orde. Sterk beinvloed door de Nouvelle Vague, vooral heel duidelijk Godard, maar de Joegoslavische Black Wave, waar deze film deel van uitmaakt, hangt begrijpelijk genoeg iets minder naar het Communisme 
en ook deze filmmaker is net als Godard niet wars van Westerse pop-cultuur. Teenage Kicks!!
en ook deze filmmaker is net als Godard niet wars van Westerse pop-cultuur. Teenage Kicks!!
0
geplaatst: 7 september 2012, 12:57 uur
Vitaal - misschien vandaag de dag zelfs vitaler dan Easy Rider als portet van een (de) generatie.
Net zo beïnvloed door Britse Angry Young Men als Wakamatsu (en meer door die dan door Godard denk ik).
100% zeker dat Martin Scorsese deze film heeft gezien voor hij taxi Driver maakte.
De neurotisch-chaotische scènes worden continu ondersteund door muziek van King Crimson (en wel het nummer Mars/Devil's Triangle), de opgewekte-heroïsche scènes door Santana.
Net zo beïnvloed door Britse Angry Young Men als Wakamatsu (en meer door die dan door Godard denk ik).
100% zeker dat Martin Scorsese deze film heeft gezien voor hij taxi Driver maakte.
De neurotisch-chaotische scènes worden continu ondersteund door muziek van King Crimson (en wel het nummer Mars/Devil's Triangle), de opgewekte-heroïsche scènes door Santana.
0
geplaatst: 7 september 2012, 14:50 uur
cool dattie ook bevallen is!
Een invloed van Wakamatsu is altijd moeilijk vast te stellen omdat zijn films in die tijd niet écht geexporteerd werden naar het Westen, op dat ene beruchte uitstapje naar het filmfestival van Berlijn na dan, maar zéker eenzelfde soort vitaliteit inderdaad (erg goed gevonden woord om deze film te omschrijven btw) ... en Wakamatsu is uiteraard ook erg door Godard beinvloed, dus indirect dan tóch
Een invloed van Wakamatsu is altijd moeilijk vast te stellen omdat zijn films in die tijd niet écht geexporteerd werden naar het Westen, op dat ene beruchte uitstapje naar het filmfestival van Berlijn na dan, maar zéker eenzelfde soort vitaliteit inderdaad (erg goed gevonden woord om deze film te omschrijven btw) ... en Wakamatsu is uiteraard ook erg door Godard beinvloed, dus indirect dan tóch
0
geplaatst: 18 februari 2019, 12:02 uur
70's counter culture film uit onverwachte hoek: Tito's Joegoslavië.
Dragan Nikolić zet de nihilistische, hedonistische psycho-nozem vol overgave neer. De kijker wordt medeplichtig door zijn voortdurende doorbreken van de vierde wal.
Vitaal, anarchistisch, geïnspireerd, rommelig en chaotisch, vol met seks, drugs en geweld. De film lijkt Tito en zijn communistische Joegoslavië in het gezicht uit te lachen. Dat hij daar verboden werd, mag dan ook geen verrassing heten.
Een beetje amateuristisch, maar wel een film met ballen. Best de moeite waard.
Dragan Nikolić zet de nihilistische, hedonistische psycho-nozem vol overgave neer. De kijker wordt medeplichtig door zijn voortdurende doorbreken van de vierde wal.
Vitaal, anarchistisch, geïnspireerd, rommelig en chaotisch, vol met seks, drugs en geweld. De film lijkt Tito en zijn communistische Joegoslavië in het gezicht uit te lachen. Dat hij daar verboden werd, mag dan ook geen verrassing heten.
Een beetje amateuristisch, maar wel een film met ballen. Best de moeite waard.
0
geplaatst: 27 december 2019, 18:40 uur
Brutale film met veel geweld vaak voor de vuist weg en nodeloos, met vrij matig acteerwerk dat wel,
en een bizonder drukke cameravoering als om mee met een terloopsheid nog meer accent te leggen
op de zinloosheid van het geweld. De hoofdpersoon heeft ook iets totaal onverschilligs over zich, een
emotieloos ongeleid projectiel.
en een bizonder drukke cameravoering als om mee met een terloopsheid nog meer accent te leggen
op de zinloosheid van het geweld. De hoofdpersoon heeft ook iets totaal onverschilligs over zich, een
emotieloos ongeleid projectiel.
* denotes required fields.
* denotes required fields.