Warhouse (2013)

Ziet er best amateuristisch uit.

Jammer genoeg is het dat ook.

Ook al is er een (duidelijk) gebrek aan budget, de makers hadden er toch iets meer van kunnen maken. Want met het verhaal was echt wel iets mee aan te vangen. Op zich is het niet meer dan dagen, weken, maanden van repetitieve en saaie bezigheden, maar er ontstond iets als een psychologische evolutie van de protagonist die nog niet genoeg kon uitgewerkt worden. Ook het ‘hoe’ en ‘waarom’ wilde ik graag ontvouwd zien, maar was ook hier qua invulling aan de trieste kant. Om maar te zwijgen van het onmenselijk ding dat dagelijks terugkeert. Algemeen gezien was het alsof men een goed idee had, maar men totaal niet wist hoe dat over te brengen op beeld. Dan bekom je tragisch genoeg een rommelig ensemble van bijeengeraapte shots. Sfeer was er sowieso niet aanwezig, dus dan is het nog extra moeilijk om er je aandacht bij te houden. De amateuristische aanblik was helaas ook nooit ver weg.

Morgan doet het niet zo slecht als eenzaat, maar toch bleef ik met het gevoel zitten dat hij meer kon. Hij heeft het zeker in zich om solo een film te dragen, maar toch leek hij hier meer op de achtergrond te zetelen dan te heersen op de voorgrond. Ik had graag iets meer pit gezien.

Conclusie: 'Armistice' hadden ze beter als kortfilm gepresenteerd zodat ze er met meer financiële middelen een sterke langspeelfilm van konden maken. Nu zie ik dit als een onafgewerkt product. Een film die bijlange niet af is. Spijtig.

Dying Rose, ik ben het helemaal met je eens!

Ik niet.

Ondanks dat het inderdaad wat ruwe kantjes heeft, weet deze film zich redelijk makkelijk boven het horrorgemiddelde uit te hijsen. Met minimale middelen weet Massey een aardig sfeertje te creëren en de aandacht makkelijk vast te houden.

Origineel is het concept niet natuurlijk. Verwijzen naar andere films zou teveel spoilen, maar de bijna-dood ervaring vormgegeven door een vreemde wereld waarin het hoofdpersonage gevangen zit is niet bepaald nieuw. Massey doet eigenlijk niet eens zozeer z'n best om dit te verbergen (getuige de shots van een stervende Morgan op het slagveld), toch weet hij er een aardig mysterieus sfeertje uit te puren.

Wie een geanimeerde horror verwacht kan deze best links laten liggen. Massey richt zich op de repetitie, de verveling, de gewoontjes en het langzame doordraaien van Morgan. Die speelt het best goed trouwens, inderdaad iets meer op de achtergrond maar dat past wel gezien het concept.

Visueel sober maar het volstaat. Net zoals de soundtrack, die meer opgeleukt wordt door langdragende pianotonen dan echte muziek. Het beetje goor dat er is, is effectief genoeg, net zoals de aftakeling van Morgan.

Massey toont hier veel potentieel, alleen niet voor de fast-food horror markt, waar deze film willes nilles terecht gaat komen. Het gemiddelde zegt al alles, wie op zoek is naar een ietwat eigenzinnigere horror film moet zich daar in ieder geval niet door laten afleiden. Maar de ruwe afwerking moet je er wel bijnemen.

3.0*

Verwacht niet veel van deze film, het is meer een drama/mysterie dan een horror. Daarom scoort het ook laag als horror-film.
Film gaat in principe over een man die eigenlijk dood of coma ligt en die ergens gevangen zit tussen twee werelden (tussenstation en hemel/hel) en probeert een uitweg te vinden. Op laatst vindt hij een deur naar zijn verlossing. Dit is mijn visie over deze film.
3 sterren.

Aangenaam goede psychologische film! Doordat de film het label Horror draagt, kan men met verkeerde verwachtingen de film in gaan maar wie zich een beetje openstelt voor deze film met een iets andere invalshoek ziet geen slechte film. Zeker als je van karakter gedreven films met horror-elementen houd is deze zeker aan te raden. Mensen die meer actie of bloed willen zullen dan ook teleurgesteld worden! Ondanks het lage budget, de daarbij horende kleine set (een huis) en het ruwere camerawerk ziet Armistice er erg goed uit. Er zijn drie acteurs waarvan twee met een beperkte rol waardoor al het werk van alleen Joseph Morgan (Immortals, Open Grave en later The Vampire Diaries) moet komen en hij doet zeer goed! Hij brengt de wanhoop en uitzichtloosheid van de soldaat goed over. Dit is voor de film een groot pluspunt en maakt dat het een fijne, vaak krachtige ervaring is. Je zal de film kunnen omschrijven als een combinatie tussen Jacob’s Ladder en Groundhog Day Tussen al die standaard prutswerkjes is deze film een zeer aangename verrassing. Echter moet je wel buiten de min of meer vastgestelde regels van het horrorgenre kunnen denken.