• 158.149 films
  • 9.644 series
  • 28.789 seizoenen
  • 607.426 acteurs
  • 353.083 gebruikers
  • 8.846.227 stemmen
Avatar
 
banner banner

Mo-Bi-Dik (2011)

Actie | 112 minuten
3,31 8 stemmen

Genre: Actie

Speelduur: 112 minuten

Alternatieve titels: Moby Dick / 모비딕

Oorsprong: Zuid-Korea

Geregisseerd door: In-je Park

Met onder meer: Hwang Jung-min, Jin Goo en Kim Min-hee

IMDb beoordeling: 6,4 (444)

Gesproken taal: Koreaans

  • On Demand:

  • Netflix Niet beschikbaar op Netflix
  • Pathé thuis Niet beschikbaar op Pathé Thuis
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • meJane Niet beschikbaar op meJane

Plot Mo-Bi-Dik

"The truth is a lie."

Een mysterieuze explosie vindt plaats op de Balam Bridge in Seoel op 20 november 1994. Plots verschijnt daar Yoon Hveok voor de ogen van de keiharde nieuwsverslaggever Lee Bang-Woo. Yoon Hyeok is afkomstig uit dezelfde woonplaats als Lee Bang-Woo, maar ze hebben elkaar niet meer gezien sinds lange tijd. Yoon Hyeok overhandigt documenten aan Lee Bang-Woo met hints over het feit dat de aanslag op Balam Bridge opzet was. Om de waarheid achter de zaak te ontdekken, werkt Lee Bang-Woo samen met collega verslaggevers Son Jin-gi en Seong Hyo-gwan. Terwijl ze dieper en dieper graven naar de waarheid, wordt er ingebroken in hun kantoor en worden de mannen bedreigd.

logo tmdbimage

Externe links

Volledige cast

Acteurs en actrices

Lee Bang-woo

Yoon Hyuk

Seong Hyo-gwan

Director Jo

Airport Worker (onvermeld)

Seo Eun-sook (onvermeld)

[Truck Driver ]

Video's en trailers

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van ToNe

ToNe

  • 2865 berichten
  • 2336 stemmen

Ik las in een review over deze film dat de Koreaanse Hollywood poogt om van elke type/genre film die ooit is uitgebracht, er een Koreaanse variant van te maken.

Moby Dick is dus Korea's resultaat dat uit de mal van de journatistiek-gecentreerde-complot-theorie-film. Een soort All The President's Men inclusief tegenwerking van hogere machten. De film heeft echter te lijden onder een aantal terugkerende elementen die ik wel typisch vind voor Koreaanse films. De grootste ergernis blijft het horkerige gedrag van de hoofdpersoon. Het is alsof rebellie (of non-conformisme) volgens de Koreaanse aanpak alleen kan worden uitgebeeld door luidruchtige lomperds. En je kan je geld erop zetten dat er een sleutelmoment in de laatste akte wordt herhaald (inclusief strijkers, soft-focus én slow motion). In Moby Dick is dit een moment wat ons hiervoor is onthouden. Een moment wat plotseling in een ander daglicht geplaatst moet worden. Vaak is het de bedoeling dat je dan een traantje wegpinkt. Maar hier komt het te geknutseld over.

Er zijn wel twee scenes die het vermelden waard zijn. De film is gebaseerd op een waargebeurd incident, waarbij er een bus vol exlosieven ontploft op een brug. Dit wordt ons gepresenteerd via verkeersbeelden. In de hedendaagse hyper-realisme van film, beeld je realisme uit door de illusie van analoog beeld vol ruis. Een ander moment van realisme is het ontbreken van de 'cut' bij een achtervolgingsscene. Geheel in stijl van home-video's over ongelukken (of de val van de toren in Kairo) ervaar je de schok van een man die door een auto wordt geschept.

Films over dit onderwerp lopen altijd het risico om onbevredigend te eindigen, omdat het meer Cervantes is ipv Melville. Maar Moby Dick doet er luchtig over en herhaalt een (verder vergeten) motief om er alsnog een soort open eind van te maken, wat totaal uit de toon valt.