Ruy Blas (1948)

Er bestaan er meerdere van : verfilmingen van Ruy Blas van Victor Hugo...la folie des grandeurs is allicht de gekendste dankzij de Funès, maar dat was uiteraard een vrije bewerking en een spoof. Dit is een zo op het oog bloedserieuze interpretatie door niemand minder dan Jean Cocteau, die de alexandrijnen van zijn grote voorganger bewerkte tot modern proza.

De regie liet hij zoals vaker aan een ander over, maar zijn hand is idd. overal in te zien : niet alleen die van hem trouwens, maar ook zijn vaste team met decors van Wakhevitch en kostumering van Escoffier- buitenissigheid verzekerd dus- en fotografie van kostuumdrama expert Kelber. Score ook van huiscomponist Auric.

Voor de camera allicht zijn liefje Marais, geknipt voor de rol die hier het midden houdt tussen het geaffecteerde gedoe van zijn Cocteau hysterische drama's en zijn latere, jolige swashbuckler werk. Als tegenspeelster niemand minder dan Darrieux- tot niemands verbazing nog erg actief op haar zesennegentigste- en zo hebben we weer een typisch gedoemde gelieven koppeltje Cocteau style, in een film die wel doet denken aan LAADT, niet zo verrassend, in zijn over the top romantiek.

De visuals maken dit nog het meest de moeite, vooral dan de reeds gememoreerde fantasy decors in het gekende eclectische stijltje waarin barok, rococo en flamboyante gotiek elkaar ontmoeten..

Niet ieders kopje thee ongetwijfeld, ook niet echt van mij, maar toch een A productie dat zeker.

Is uitgebracht op DVD in Frankrijk.