Die Verlorene Zeit (2011)

Indrukwekkend verhaal, maar wel aan de dramatische kant - niet alleen het kampgedeelte, daarna loopt het ook allemaal niet echt van een leien dakkie voor de geliefden. Erg makkelijk komt het geluk ze niet aanwaaien. Op een waargebeurd verhaal gebaseerd schijnt het, maar anders dan de meeste films waar dat van gezegd wordt komt dit verhaal nergens opgeleukt of geromantiseerd over. En ondanks dat de acteurs voor mij geen bekenden zijn, wordt er prima gespeeld.

Na afloop van het verhaal blijven er wat vragen open, wat stof tot nadenken. En zo moet het ook - het soort problemen wat deze arme mensen te verteren krijgen zijn niet zo heel makkelijk opgelost.

Mooie film, maar niet heel makkelijk om naar te kijken.

Geweldige Duitse film over doorzetting - vermogen en echte diepe liefde , het concentratie kamp gedeelte van de film was geweldig en zeer rauw en authentiek in beeld gebracht. Ook de setting was top want je waande je echt in Polen. De ontsnapping uit het kamp was super maar dan ook super spannend en de film had na mijn menig nog wel een uur in het kamp mogen afspelen. De twee verhaal lijnen '44 en '76 zijn zeer mooi te volgen en vloeien goed in elkaar over.

De onmacht van de twee hoofdrolspelers en het verdriet ook na 30 jaar voelde ik zelf en kreeg hierdoor een rot gevoel in m'n buik en ja weer een pareltje van onze Oosterburen

YouTube - Die verlorene Zeit | Deutscher Trailer HD

Prachtig oorlogs drama, voor mij had het einde wat langer mogen duren: 4,0

Uitstekend oorlogsdrama, sterk en evenwichtig opgebouwd, met enkele impressionante scènes, mooi gedoseerde emotionalteit en gebracht door een stel keurige acteurs.

Oorlogsdrama, waarin een joodse vrouw kans ziet met een medegevangene te ontsnappen uit een concentratiekamp in Polen. Het lukt hen uit handen van de Duitsers te blijven en ze vinden tijdelijk onderdak bij familieleden van de man. Tijdens hun vlucht ontstaat een liefdesrelatie tussen de twee. De man sluit zich aan bij het verzet en keert niet meer terug. Beiden zijn er van overtuigd dat de ander dood is.

Na de oorlog proberen ze ieder weer een nieuw leven op de bouwen, de man in Polen, de vrouw in Amerika. Na vele jaren ziet de vrouw een interview op tv en krijgt de indruk dat de man nog leeft en begint aan een onderzoek. Ze doet dat tijdens een feest, een moment waarop haar familie dat slecht uitkomt. Ze vertelt haar familie niet waar ze mee bezig is. Dat zorgt voor spanningen.

De film bestaat uit twee delen, de gebeurtenissen in de oorlog en de beelden van het heden, het feest en het onderzoek. De impact van die twee tijdslagen is totaal verschillend en dat geeft de film iets onevenwichtigs. De beelden uit de oorlog zijn in grauwe kleuren, kennelijk om de authenticiteit te benadrukken. Ik snap dat nooit zo. In die tijd waren kleuren echt net zo helder als nu. Waarom deelt de vrouw niets met haar familie? Haar echtgenoot is een zeurderig en egocentrisch personage, misschien daarom.

Uiteindelijk vinden de geliefden van weleer elkaar weer terug. Maar wat die ontmoeting voor hun betekent, wat het met hun doet en hoe het verhaal dan verder gaat, komen we niet te weten. Waarom niet? De film laat te veel steken vallen om te overtuigen.

Vond het met de rauwheid in deze film redelijk meevallen maar misschien ben ik onderhand

ook veel gewend bij andere grimmig en bruut uitpakkende oorlogsfilms. Deze film moet het vooral

van het (liefdes)verhaal hebben want die, over het algemeen vrij ingetogen van stijl en spaarzaam

met bizondere scenes, visueel weinig te bieden heeft. De verhalende tweedeling leek mij

aanvankelijk hinderlijk maar bleek uiteindelijk effectief te werken. Op het acteerwerk valt weinig

aan te merken. Ondanks de wat ongebruikelijke toepassing van de afwisselende twee

verhaallijnen, ervoer ik deze oorlogsfilm als nogal gewoontjes: Bekwaam en onderhoudend,

maar nergens memorabel. Niet direct een film die mij nog lang zal bijblijven.

Kan me hier volledig in vinden.

Wat een mooie film is dit. Prachtig liefdesverhaal. Dat is misschien niet wat je graag leest omdat misschien te klef of te week klinkt. Maar het tegelijkertijd ook een rauwe film dat wat mij betreft het concentratiekamp deel iets te pover in beeld werd gebracht. Komt bij dat zwanger worden in concentratiekamp fysiek onmogelijk was omdat vrouwen ivm schaarste niet ongesteld en dus vruchtbaar waren. Het uithoudingsvermogen van het stel was opvallend te noemen bij de vlucht sommige elementen mij onwaarschijnlijk leek. Maar de film kwam zeker bij binnen. Goede acteerprestaties, geloofwaardig.