Un Heureux Événement (2011)

Nieuwe film van de regisseur van Premier Jour du Reste de Ta Vie, Le (2008)

Trailer (YouTube, niet ondertiteld)

NL release: t.b.a. (Cinéart)

Ben hier benieuwd naar!

Nu ook eindelijk een Engels ondertitelde trailer:

YouTube - Un heureux événement / A Happy event

Nog steeds geen NL release bekend.

Komt in Nederland rechtstreeks uit op DVD: vanaf 2 april te koop (Twin Pics)

Ook voor de videotheek komt deze op 2 april uit.

Er gebeurt heel weinig in de 107 minuten die de film lang is. En het weinige drama dat er is, een falende relatie, lijkt in een weekje uithuilen en wiet roken bij moeders ook weer opgelost.

Had na zijn debuut 'Le premier jour..' meer van Besançon verwacht.

Hier gebeurt helemaal niets bijzonders. Zo'n film stelt helemaal niets voor.

Ik geef 2 sterren voor de knappe echtgenoot.

Een in de kern sombere romantische komedie over liefde, zwanger- en ouderschap,die echter vederlicht gebracht wordt. De regisseur biedt een sprookje waarbij het geluk net iets te snel voorbijgaat, met een grote mate van realiteit: een geboorte is uitermate pijnlijk, ouderschap brengt een zoete en zure kant met zich mee en er kan zich een postnatale depressie voordoen. Zijn komedie is, naast charmant en roerend, scherp en zijn humor is bij regelmaat controversieel of ongepast; echter hij schuwt de kwetsbaarheid niet.

O ja het charisma spat van de twee hoofdrolspelers af.

Aardige film over de zwangerschap, geboorte en het bijkomende ouderschap. De eerste helft (voor de geboorte) kijkt lekker weg en heeft een vlot tempo. Als het kind eenmaal geboren is, wordt het geheel wat langdradiger en ook minder vrolijk. De twee hoofdrolspelers doen het verder prima en hebben een goeie chemie in het begin.

Een film voor zwangere vrouwen - of voor vrouwen die dat willen worden. Misschien wel een beetje een horrorfilm... want echt van een leien dakkie gaat het allemaal niet.

Mooi gespeeld, vooral door Louise Bourgoin die haar zwangerschap erg openhartig laat meebeleven. Daardoor komt het heel naturel en ongeveinsd over.

De geboorte van een kind gaat naast immens geluk en blijdschap ook gepaard met serieuze veranderingen en nieuwe verantwoordelijkheden. De overgang van de onbezorgde verliefdheid naar de hormonale instabiliteit tijdens de zwangerschap tot uiteindelijk de twijfels als de baby er is, alles wordt realistisch, treffend en herkenbaar weergegeven. De postnatale blues scheert hoge toppen en Louise Bourgoin speel fantastisch, al was ze zelf niet zwanger tijdens de film. 3*

Verliefdheid, relatie, liefde: heel aangenaam.

Baby op komst: nog steeds heel fijn.

Baby is er, en wat dan ? De impact hiervan op het gezin, het dagelijkse leven, de relatie,...

Wat me stoorde, is dat je enerzijds eerst ruim een half uur naar een romcom zit te kijken. Niet zo heel erg origineel, niks bijzonders, maar het klikt tussen de twee hoofdrolspelers, zodat de rom en de com goed naar buiten komen. De kennismaking en de manier wordt de verliefdheid wordt geuit, de (schoon)moeder,... allemaal best te genieten.

Maar dan anderzijds: de bevalling leek wel een zet van ene Trump: ze is de muur tussen deel 1 en deel 2 van de film. Van het ene moment op het andere verdwijnen de humor en de lichtvoetigheid uit het verhaal. Niet dat het nu meteen zware kost wordt, maar ik had toch liever gezien dat de twee genres wat meer in elkaar verweven waren geweest.

Los daarvan: de bevalling wordt heel mooi weergegeven: de frustraties, de ergernis, de pijn - ook mentaal. Op zo'n moment ben ik stiekem blij dat ik als man op de planeet ben gekomen. (Tot ik op het voetbalveld een bal tussen de benen krijg, dan is het weer heel even anders.)

Geen slechte film, maar hij liet me wel een beetje op m'n honger zitten. Een tweede kijkbeurt zou ik beperken tot de eerste 40 minuten.

Geslaagde tragikomedie over een zwangerschap en een post natale depressie, die door Louise Bourgoin op realistische wijze over het voetlicht wordt gebracht. Rémi Bezançon heeft over dit pijnlijke onderwerp een heel toegankelijke film gemaakt. Haalt weliswaar niet het niveau van zijn voorgaande film (Le Premier Jour du Reste de Ta Vie), maar komt wel in de buurt.

De film voert aan dat bij een postnatale depressie men onvermijdelijk hulp inroept en dat heel dikwijls deze hulp tegenstrijdige raadgevingen omvat, die de betrokkene mogelijks nog meer in de put duwen.

Goede film zonder echt outstanding te zijn of echt de gevoelige snaar te raken.

De film is eigenlijk meer waard dan de drie sterren die ik hem geef. Dat komt door het onderwerp. Een film over een jong stel dat hun eerste kind krijgt. Dat is absoluut geen onderwerp voor mij. Er waren dan ook heel veel momenten dat ik met grote verveling naar de film zat te kijken en hem ook regelmatig pauzeerde om een kop koffie in te schenken of iets dergelijks. Moet ik daar nog langer naar kijken? Maar aan de andere kant waren de hoofdrolspelers wel heel leuke acteurs die ook nog eens erg mooi acteerden. En er zaten ook af en toe supermooie en heel emotionele scenes in de film die ver boven het gemiddelde uitsteken. Dus concluderend is het vooral mijn probleem dat ik er niet aan toe wil geven dat het een erg mooie film is omdat het nou eenmaal niet mijn onderwerp is.

Helemaal eens met gauke. Beter kan ik het niet verwoorden. Alleen Fransen kunnen films maken die op een komedie lijken en waar een hoop humor in zit, maar die tevens bloedserieus zijn. Film wordt vooral gedragen door Louise Bourgoin. Die kende ik helemaal niet, maar die kan wel wat zeg. Hoe ze dat met die buik gedaan heeft is me een raadsel. Sterke film.