Les Bien-Aimés (2011)

Daarstraks een aantal fragmenten gezien en een klein interview met de regisseur. Film is een halve musical maar lijkt me erg interessant te zijn vanwege de combinatie Catherine Deneuve en Chiara Mastroianni die eigenlijk de dochter is van Catherine Deneuve.

Trailer (YouTube)

Le poids du coeur et ses mystères. Les amours comme des sacs de pierre. De weliswaar droefgeestige maar telkens bekoorlijke en elegante, licht poëtische, romantische popliedjes van Alex Beaupain staan vol woordspelingen die zich niet altijd makkelijk laten vertalen. Ze stuwen echter niet alleen het verhaal van Les bien-aimés vooruit. Ze vormen ook het emotionele hart van dit intiem lyrische melodrama dat 40 jaar omspant, van de vrolijke en onbekommerde jaren 60 in Parijs over de Praagse Lente naar het minder frivole en tragische heden.

Barslechte film !!!

Ongelooflijk hoe Catherine Deneuve zich volledig in een slecht daglicht stelt !

Zo spijtig en tegelijkertijd ook heel erg de vraag waarom heeft ze dit gedaan ?

Deze rol, deze film ?

Wat mag hier de essentie van zijn ?

Deze film valt qua inhoud tegen, DIK tegen !

Het is spuuglelijk hoe ze hier WAT willen tonen. Liefde ? Lust ? Erotiek ?

Niets niets niets ! Een echt zieke film !!!

En dan wordt er ook nog regelmatig gezongen !!!

Schande dat ze dit niet communiceren, noch in de trailer noch in de omschrijving van de film.

Gisteren gezien in de Lumiere te Brugge en aan de gezichten te zien evenals uitgesproken commentaar voor véél mensen een dikke nul !

Het begon leuk, maar het werd een veel te lange zit.

De laatste 45 minuten waren, ook qua inhoud, overbodig wat mij betreft.

Bleh wat een zeikfilm. Twee zeikvrouwen die als schoothondjes liefde willen vinden bij twee mannen die dat niet kunnen bieden en daar de hele film over mekkeren, depressief over raken en nooit gelukkig worden. Dat ze tussen de film door liedjes zingen vond ik aan het begin nog wel leuk, maar als de film dan een half uur te lang duurt dan gaan ze heel erg tegenstaan. Niet mijn kopje thee dit. Sterker, ik word een beetje boos van films als deze. Mensen die verdomme eens de mouwen moeten opstropen en iets aan hun situatie moeten doen in plaats van erover huilen, een hele film lang. Dat gaat tegenstaan, zelfs met Deneuve en haar dochter (die trouwens weinig scènes samen hebben).

'Les Chansons d'Amour' uit 2007 vond ik een prachtige en oprechte relatiefilm; 'Dans Paris' daarentegen van een jaar eerder, was voor mij, ondanks de sfeervolle beelden, traag en bood weinig verrassingen.

Ik ben benieuwd naar deze film.

Waarom moet er weer eens gezongen worden in een film..... Nee niet mijn ding

Deze productie kun je het best omschrijven als een straatmusical of muzikale komedie rond personen die moeilijke keuzes in hun leven moeten maken. Een romantisch drama over familieperikelen met als verwikkeling bijvoorbeeld de liefde tussen een tweetal met een verschillende seksuele voorkeur en de tragiek rond grote liefdes bij zowel een moeder als de dochter. De emotionele diepte die zo nu en dan in het verhaal bereikt wordt is ontroerend. Knap wordt gebruik gemaakt van belangrijke politieke gebeurtenissen in de laatste decenia. Een bitterzoete taart des levens, las ik in een recensie en dat slaat de spijker op de kop. De cast is geweldig.

De matige recensies ten spijt vind ik Les Bien-Aimés een enorme meevaller, sterker nog, ik heb er van genoten.

Het begin was nogal van de hak op de tak. Zo ben je in Parijs en dan weer in Praag, relaties zijn alweer voorbij voordat je doorhebt dat er überhaupt sprake was van een relatie.

De liedjes in de film zijn erg leuk, normaal hoeft het van mij niet, zingen in een film, maar hier werkt het juist heel erg goed.

De cast is top. Wat lijkt Chiara Mastroianni als twee druppels water op haar moeder, Catherine Deneuve, die hier ook voortreffelijk haar moeder speelt. Hoe kan het ook anders.

Viel mij helaas tegen. Wel origineel en met aparte personages.

Die personages hebben wel diepgang, maar het verhaal kabbelde maar wat stuurloos voort en die meid die continu die homoseksuele man maar achterna ging en haar moeder met haar vermoeiende ex, dat begon me op een gegeven moment tegen te staan.

Had het in 85 minuten verteld geweest, dan had ik het beter kunnen waarderen.

Wel mooi, maar toch wat teleurstellend en langdradig. Wat meer 'karakterontwikkeling' had de film goed gedaan.

Aan de acteurs ligt het in ieder geval niet.

Het gezang had van mij niet gehoeven, maar ondanks dat vond ik dit best een redelijk film om naar te kijken. Dat kwam overigens enkel en alleen vanwege de fraaie Ludivine Sagnier die ik altijd graag zie in films. Zonder haar had ik de film waarschijnlijk al bij het eerste de beste gezang afgezet. Qua verhaal stelt het eigenlijk niet zoveel voor maar visueel is het wel allemaal fraai en kleurrijk in beeld gebracht. Het begin (met Ludivine Sagnier in de rol van Madeleine) is inderdaad het sterkste gedeelte van de film, daarna wordt het best een saaie en langdradige bedoeling.

Een redelijk drama/musical/romantiek film...

Musical is mijn smaak niet...

Redelijk verhaal...

Redelijk acteerwerk...

Vrolijk muziek (Dolby Digital)...

Prima HD kwaliteit...

Geen moeite waard...

Puntjes!!!! AArrgghh doe normaal!!

Dit is niet mijn soort film, gaat nergens over, net als decec's reviews.

Raar maar waar greep de film me pas echt toen de ellende (vanaf het boom snoeien…) begon!

Semi-muzikale film, zeer lang uitvallend, maar eigenaardig genoeg hoe langer hij duurt hoe beter ge u kunt inleven in wat er allemaal voor de voeten gegooid wordt over liefde of wat de personages er onder verstaan.

Niet zonder een beetje bluf en zoeken naar sensatie maar bij momenten begrijpelijk en teder.

Paul Schneider vond ik beter acteren dan de rest en namen als Milos Forman en Michel Delpech zijn affichetoetjes, naast Catherine Deneuve natuurlijk, waarvan het altijd zal wennen zijn aan haar oudere verschijning.

Drama, eerder dan romantiek, overheerst in deze film over een groep mensen en de moeizame en onmogelijke relaties die ze onderhouden. Door er een musical van te maken blijft het dan wat lichtvoetig - tenminste, dat zal het idee wel geweest zijn. Maar dat pakt niet erg goed uit, door de liedjes wordt de speelduur enorm opgerekt en het verhaal langdradig. Daarbij zijn de liedjes in de originele tekst misschien lyrisch prima in orde, maar de muziek is te stereotype musical - bleeh, weer zo'n nietszeggend melodietje met de tekst daar moeizaam overheen gelegd.

Het verhaal is wat wisselvallig, soms wordt er wel iets van een diepgang geboden in de beweegredenen van de minnaars, maar veel blijft ook erg duister. Vooral als het drama wat aandikt blijft het oninzichtelijk hoe en waarom ze hun keuzes maken. Gauw maar weer een liedje er tussendoor, lijkt het dan - en maar hopen dat er niemand bij nadenkt. In hetzelfde hoekje zit de verankering van de tijd met een aantal historische gebeurtenissen - het voegt weinig toe aan het verhaal, want de tijd is al gezet door de titeltjes die af en toe langskomen om je aan het jaartal te herinneren. Het komt vooral over als afleiding van het verhaal. Was dat dan nodig?

De cast is indrukwekkend, een heel blik beroemde en gelauwerde acteurs komt langs. Helaas lijken de jongere en oudere versies van de personages te weinig op elkaar om dat ook maar in de verte geloofwaardig te houden. Waarbij vooral de bekende acteurs, Catherine Deneuve vooraan, eigenlijk nooit in hun rol herkenbaar worden - het blijft Catherine Deneuve. Ohja, ze speelt Madeleine. En haar mooie dochter Chiara, wie is dat nou weer. Ohja, haar dochter. Wellicht hadden ze dat stel beter de jonge en oude versie van Madeleine kunnen laten spelen, dat was misschien beter uitgepakt.

Niet geslaagd.

Deze lag er al een tijdje en nu ook eens bekeken. Op de doos stond romantische komedie, maar echt romantisch of grappig werd het spijtig genoeg niet. Het was eerder drama/musical.

Het verhaal zelf vond 'k eigenlijk ook niet super boeiend.

De liedjes waren wel leuk, al is de ene al wat meer geslaagd dan de ander.

De cast deed het ook naar behoren, maar de film duurde toch wel te lang om de volledige speelduur te boeien.

Het is niet echt een film die me zal bijblijven qua verhaal.