Chi Ming yi Chun Kiu (2010)

Uiterst sterk tussendoortje.

Love In A Puff voelt lichtvoetig en fris aan. Een film die duidelijk niet al te veel tijd in beslag genomen heeft om te maken. Ook pas gemaakt na Dream Home, maar wel eerder uitgekomen.

En toch herbergt dit filmpje veel moois. Paar prachtige shots, sterk camerawerk, leuke acteurs en een eenvoudig maar vlot romantisch verhaaltje. Apart ook de moderne, relevante insteek waar de rookpauzes centraal staan en Facebook een film een andere wending kan geven.

Fans van Pang moeten geen twee keer nadenken. Lijkt qua stijl vooral op Trivial Matters, 't is geen meesterwerk maar wel erg leuk, vermakelijk en stijlvol.

4.0* en een uitgebreide review

Geinig plot.

Klopt alleen niet helemaal. Als je het plot leest lijkt het vooral om de groep te draaien, terwijl het koppel echt wel centraal staat.

Leuk niemendalletje en heel wat beter dan Isabella (enige andere film die ik van deze regisseur zag) . Het liefdesverhaal heeft niet veel om het lijf en voelt vooral weinig origineel en nergens bijzonder aan. Dat wordt echter ruim gecompenseerd met een hartverwarmende sfeer, enkele lollige scènes (die politieagent ), fijne soundtrack (viel bij Isabella ook al op) en aangename acteurs. 3,5*

Ik kan me opzich wel aansluiten, maar ik moest even wennen aan de zeer grof taalgebruik Het was opzich wel grappig, het einde een beetje abrupt, maar niet slecht.

Lollig en relaxed filmpje.

Leuke soundtrack om te beginnen. Verder een erg fijn sfeertje en weer genoeg komische situaties in deze Ho-Cheung Pang. Ik heb -helaas- inmiddels (alweer) alles van de man gezien en één ding is zeker: ik wil meer!

Ik meende hem al even te herkennen, maar het bleek inderdaad Shawn Yue te zijn van Shamo (en diverse andere rolletjes, maar Shamo was het meest bijgebleven van hem). Wel even een heel ander rolletje hier.

Trouwens niet afzetten als de aftiteling (die er ook leuk uitziet) begint! She never jerked me off once, but I had to jerk off her dog . Prachtig als je dat hondje dan nog in beeld krijgt op het laatst.

4*

Geinige film.

Af en toe wel grappig, voor de rest ontzettend luchtig, en vooral best leuk. Maar wel een enorme vrouwenfilm natuurlijk. Had er verder zeker geen problemen mee, en heb me vermaakt hoor, maar dit blijft natuurlijk nooit lang hangen. Toegevoegde waarde van lik-me-vestje en realisme hoef je ook niet te verwachten, ondanks dat gepoogd wordt herkenbare situaties centraal te stellen.

3*

ps. Dat je tijdens de aftiteling nog allerlei 'grapjes' kreeg vind ik maar mateloos irritant. Kan iemand mij uitleggen waarom dat niet gewoon voor de aftiteling kan?

Kan het alleen maar waarderen als de (aan- en) aftiteling de moeite waard wordt gemaakt. Alles wat mensen stimuleert niet meteen na het laatste shot al de jas te pakken en op te staan.

Vind ik onzin, buiten dat je toch al haast moet opstaan omdat je anders toch je benen in moet trekken voor mensen die wel weggaan, vind ik dat je dat best wat beter mag verweven. Niet zoals hier, dat je eerst een 1,5e minuut aftiteling krijgt, en als je halverwege je linkermouw bent ineens de film nog verdergaat.

Want elke film moet gemaakt zijn voor een bioscooppubliek natuurlijk

Wat is je punt precies? Alsof je op dvd of tv niet hetzelfde probleem hebt.

Je benen intrekken of je tas aandoen na een film. Mnee, niet echt. Verder echt nog nooit last van gehad. Die stukjes beginnen ook altijd snel genoeg binnen de aftiteling zodat zulk gedoe nooit echt een probleem is. Behalve op filmfests waar mensen meer bezig zijn met hun kijkschema en vijf minuten voor de aftiteling begint al zitten te popelen om te vertrekken.

Het probleem dat je niet eerst een tijdje naar rollende letters kijkt voor er toch nog een grapje komt. Kom, zo naief hoef je je niet voor te doen.

Echt geen idee wat hier het probleem zou van zijn. Volledige scenes na een aftiteling kan ik me nog wat bij voorstellen (no way of knowing), maar tussen de aftiteling door ... je zal je maar ergens druk over willen maken.

Je hoeft je er van mij geen voorsteling bij te maken, maar dat vind ik dus vervelend ja, hele scenes die nog plaatsvinden als de ondertiteling al een tijd begonnen is. Ik vraag me gewoon af wat het voor zin heeft, en waarom het niet kan voor de ondertiteling, maar ik merk al dat daar geen antwoord op gegeven kan worden.

Omdat die korte stukjes niet binnen de flow van de eigenlijke film vallen, omdat zo mensen toch nog blijven zitten voor de credits, als leuke verrassing voor mensen die een leuke film gezien hebben en het jammer vinden dat het afgelopen is ... redenen genoeg. Niet zo moeilijk.

Het zijn ook bijna nooit cruciale scenes die een ander licht op de film werpen, meer take-outs die de finale film niet gehaald hebben. Een soort van deleted scenes in de film zelf verwerkt. En vond je het niks kan je gewoon weggaan wanneer de aftiteling begint, want er volgt toch niks belangrijks meer.

Wat een warm bad(je).

Love in a Puff is een charmante over-de-schouder-meekijk van twee mensen en hun ontluikende romance, met het rookverbod als decor en SMS en Facebook als invloedrijke katalysatoren.

Een luchtig plot en ook de toon wijkt daar niet vanaf, ook niet als er wat drama om de hoek komt kijken. De hoofdrollen worden goed vertolkt en ook het aantrekken/afstoten-spelletje weten zij, met blikken en houding, goed op het scherm over te brengen.

Groot pluspunt waren de korte dromerige intermezzo's waar met licht en scherpte gespeeld wordt onder begeleiding van vrolijk zonnige deuntjes. Dragen goed bij aan de ongedwongen, onbezorgde feel van de film.

Dikke 3,5*

Zo dat is nog eens een fijn begin van deze laatste dag op IFFR. Heb me prima vermaakt met deze film.

Dan was jij bij dezelfde voorstelling als ik. Niemendalletje waar ik me uitstekend mee vermaakt heb. Ik heb al eerder een komedie uit HongKong gezien en wederom beviel me dat prima. Niets nieuws onder de zon, maar een aantal erg leuke scenes en vlot gefilmd. Heerlijk. 4,0*

Leuke romantiek, beetje pesterig zoals in het normale leven. De rookpauzes zijn een leuk gegeven. Al met al een leuk tussendoortje, maar meer ook niet.

Boy meets girl. Gezellig babbelen en paffen. Niets bijzonders eigenlijk, gewoon iets wat zich dagelijks in het normale leven afspeelt. Toch weet de regisseur er iets moois van te maken. Dit sfeervolle en sympathieke filmpje moet het voor mij in de eerste plaats hebben van de zeer sympathieke hoofdpersonen, vooral de zeker niet onaantrekkelijke Miriam Yeung Chin Wah. Verder zorgen ook het uitstekende camerawerk en de sfeervolle muziek voor een zeer genietbaar filmpje. Ik moet deze regisseur Ho-Cheung Pang toch maar eens goed in de gaten houden. Met Isabella heeft hij ook al een voortreffelijke film gemaakt, die vooral toch ook een blik werpt op het moderne China zoals ik het graag zou willen zien.

Trouwens, waarom staat er als produktieland Hong Kong en niet China. Hong Kong maakt daar al meer dan 10 jaar deel van uit? Of is het vanwege de aparte status van Hong Kong, waar minder strenge regels zijn als in China?

4,0*

Hoewel er steeds meer co-producties zijn, blijft de HK markt toch volledig apart van de Chinese markt. Ook qua rating, censuur en distributie is het volledig gescheiden. De relatie tussen Taiwan en China is geloof een soortgelijk hekel punt (laatst nog wat om te doen in Berlijn?)

HK-films zijn (correct me if I'm wrong) ook erg populaire films in grote andere delen van Zuid-Oost-Azië, waar veel Chinees wordt gesproken (en dan ook de romantische komedie's en thrillers e.d.).. Met echte Chinese producties is dat volgens mij niet (of veel minder) zo.

Hong Kong heeft sowieso een afgedwongen aparte status. Dat was onderdeel van de afspraken tussen Groot-Brittannië en China. In Hong Kong is een aparte regering en gelden hele andere wetten. Alleen op het gebied van Buitenlandse zaken en defensie valt het volledig onder China. Films die in China verboden zijn kunnen gewoon in Hong Kong vertoond worden.Feitelijk is het een soort ministaatje onder Chinese vlag. De situatie wordt ook gewoon gerespecteerd door China.

Taiwan is een heel ander verhaal. Dat is het enige Chinese deel dat de communisten niet veroverden in 1949 (al is de geschiedenis van Taiwan erg complex). China ziet Taiwan als een opstandige provincie, Taiwan ziet zichzelf als het democratische deel van China. Taiwan functioneert in de praktijk volledig onafhankelijk van China (al zijn er vrij weinig landen die Taiwan erkennen).

Dit soort Aziatische filmpjes, ik word er doorgaans warm noch koud van. Maar deze prent heeft iets.

Vooral op visueel vlak oogt Love in a Puff erg fris. Een cinematografie die je vaak tegenkomt in videoclips, maar helaas zelden in langspeelfilms. Geen flauw idee waarom eigenlijk.

Ook de soundtrack is best aardig. De beelden worden mooi begeleid door charmante deuntjes.

Tot slot nog enkele negatieve puntjes. Die meid vond ik best een irritante stem en intonatie hebben. Ik hoop igg niet dat alle Aziatische vrouwen zo klinken. Verder ook wat veel geklets naar mijn zin, waardoor ik de film bij momenten eerder aan het lezen was. Voorts hadden ze die lelijke aftiteling best achterwege mogen laten.

Maar al met al een zeer aangename verrassing. Een toegankelijke film met een bijzonder mooie fotografie.

Pang weet toch steeds uit een klein gegeven iets moois neer te zetten. In Dream Home ging het om de huizenmarkt, hier om een rookverbod. Het liefdesverhaal dat eruit voortkomt, is niet eens zo erg diepgaand, maar blijft wel prettig luchtig en toch ook wel oprecht, waarbij dat rookverbod voor een interessante setting zorgt. Verder prima camerawerk en fijne soundtrack, en je hebt een erg genietbaar filmpje.

Een paar leuke scenes ook, zoals de Japans/Koreaanse scene en de drinkbekerscene. Maakt het toch net iets leuker dan het al was. 4*.

Net als de sequel Love in the Buff (2012) —die ik door onwetendheid eerst gezien heb— een aardige romcom. Ik vind het allemaal niet bijzonder. Niet veel meer dan leuke tijdpassering vanwege de ontspannen sfeer en het camerawerk.

Ik steek ook wel eens een peuk op, maar ik denk dat ik nou maar eens ga stoppen.