The Art of Getting By (2011)

Deze film kent een stroef begin met een personage dat nogal gemaakt depressief overkomt. Naar mate de film vordert wordt het langzaam beter. Emma Roberts weet redelijk te overtuigen en het joch dat de hoofdrol speelt doet het uiteindelijk ook erg leuk. Verder zijn de bijrollen goed bezet en is het zeker prettig om Winter Lady van Leonard Cohen voorbij te horen komen.

Gemiddeld.

Een mooi drama/romantiekfilm...

Ontroerend verhaal...

Uitstekend acteerwerk...

Bekende jonge acteur Freddie Highmore (August Rush)

speelt zeer goed...

Super mooi HD kwaliteit...

Prima achtergrond geluid/muziek (Dolby Digital)...

Zou nog een keertje kijken (herhaling)...

Verheugde me op deze film!

En niet voor niks.. Mooie film!

Highmore acteert goed en trekt je echt mee in zijn wereldje.. Op de een of andere manier is het allemaal heel begrijpelijk en logisch hoe hij zich gedraagt.. Vooral ten op zichte van zijn ouders..

Roberts, natuurlijk zit zo'n rol bij de film, haha, maar ook goed gedaan, ben altijd blij met haar in een film wordt later nog wat..

Zeker een aanrader!

Leuke filmpje.

Is natuurlijk niet heel bijzonder, maar ik heb me wel uitermate vermaakt met deze film. Freddie Highmore vond ik erg goed, ik geloofde hem en ik leefde heel erg mee. De keuzes die hij maakte snapte ik wel, maar toch waren ze niet de juiste. En dat is het mooie van de film, je snapt de hoofdpersonen, ook al doet hij de verkeerde dingen, knap.

Een leuke soundtrack en Emma Roberts is ook niet erg om naar te kijken.

Natuurlijk wel wat voorspelbaar, maar wat wil je met dit genre. Als je daar niet op let zie je een hele leuke film.

The Art of getting by is een coming of age film over een hipster uit New York die worstelt met een rist first world problems. En o ja, het hoofdpersonage is ook nog eens een misbegrepen kunstenaar. Voor originaliteit zal het verhaal geen prijzen winnen.

Een award voor cinematografie zou ik dan weer helemaal niet overdreven vinden. Deze film is op visueel vlak echt een pareltje. Ieder shot is zeer verzorgd, wat de aandacht mooi afleidt van het matige scenario.

Ook met de acteurs zat het goed. Geen echte glansrollen gezien, maar Highmore en Roberts zaten wel lekker in hun rol.

Jammer van alle clichés, toch is dit zeker een fraai stukje cinema.

De film is me lichtelijk tegen gevallen. Ik betrapte mezelf erop dat ik me af en toe redelijk irriteerde aan de hoofdpersonages. Ook kon ik me niet erg inleven in George, sommige keuzes die hij maakte kon ik gewoon met mijn hoofd niet bij. Pluspunt is dat hij niet zo lang duurde waardoor hij nog enigszins te bekijken viel zonder dat ik wegliep. Matig romantisch drama.

De film ziet er vooral erg mooi uit. Sowieso wordt New York prachtig tot leven gewekt, maar ook met de warme kleuren maakt het dit tot een soort sprookjesachtig geheel. Ook de fijne duistere muziek is erg lekker en er zitten een aantal fijne scènes tussen. En als je eindigt met Here van Pavement doe je bij mij al snel iets goeds.

Inhoudelijk is het wat minder. Dat hele gedoe met de stiefvader van Zinavoy leidt alleen maar af. En de romance an sich is al niet heel spetterend, al is er nog wel sprake van enige chemie. Maar sowieso vond ik het allemaal iets te hip aandoen. Zinavoy die maar moet uitleggen dat hij er geen zin in heeft allemaal (ow wat heeft hij het zwaar) en dat er allemaal er zo dik bovenop legt. Dat maakt hem te veel een typetje uit een film. Dat einde is ook jammer, het was in dezen beter geweest als het meisje daadwerkelijk was vertrokken. 3,0*.

Iets te wazig om er een mooi rond verhaal van te maken. Soundtrack en lokaties waren zorgvuldig uitgekozen. Kon George niet loszien van Bates Motel en zijn vriendin van American Horro Story. Precies zelfde akteerstijl en trucjes.

Goeie coming-of-age filn. Freddie Highmore heb ik altijd al een goede acteur gevonden voor dit soort rollen. Zelfde geld ook deels voor Emma, ondanks dat ik mijzelf heb zitten ergeren aan haar doen en laten in deze film.

Ook leuk om Alicia Silverstone te zien, ondanks die verschrikkelijke pukkel .

3*

Redelijke coming of age met voornamelijk prettige vertolkingen. Alleen heb ik niks met Emma Roberts. En ietwat cliche misschien: de gekwelde jonge kunstenaarsziel die de zinloosheid van het middelbare schoolleven ervaart en zijn eerste stappen zet op relatiegebied. Een niemendalletje vergeleken met betere films als Art School Confidential, Thumbsucker en Ghost World.

Ik had juist geen moment door dat dit hetzelfde joch was als het moederskindje in Bates Motel. Ik vond zijn performance zeker niet hetzelfde. En je ziet in ieder geval niet iemand waarvan je meteen denkt die is 10 jaar ouder dan de jongen die hij speelt. Trucjes horen bij acteren, zoals tranen opwekken, ik kan ermee leven, zolang het niet te onnatuurlijk wordt.

Zo fijne kleine zachtaardige film.

Die je raakt met humor en ontroering.

Door de film loopt een muziek leader zo prachtig.

Boordevol uitstekende spelers.

En Freddie Highmore is zo fantastisch weer in deze film.

Prachtige kleine film met een fijne feel good sfeer.

Subliem.

Beetje oubollige en voorspelbaar uitgewerkte romantische komedie, enigszins gered door de twee sympathieke hoofdrolspelers. De film probeert krampachtig hip en relevant te zijn, maar een dergelijk verhaaltje hebben we reeds eerder en vooral beter gezien binnen het inmiddels overvolle genre.

In het begin lijkt het nog wel een interessante film te worden met een existentialistisch thema. Maar uiteindelijk is het toch een gewone high-school film met een hoop voorspelbaarheid en ook wel clichés. En die tijd heb ik wel gehad. Al is dit wel een betere high-school film en kan het ook wel heel veel slechter. Maar met zo'n begin had ik toch meer verwacht dan voorspelbaarheid en clichés. Jammer.