Une Fille et des Fusils (1965)

Ze bestonden nog niet : FF films van Lelouch...na een paar mislukte en vernietigde projecten besloot hij tot het maken van een film waarvan de inspiratie duidelijk moge zijn, en die werd gemaakt door een vriendenclubje met uiteraard zeer bescheiden middelen, een amateurfilm bijna. Het werd een tamelijk succes schijnbaar, en het begin van een carrière die al snel een gouden palm zou opleveren.

Een pastiche op een pastiche, BAP van godART met name. Wederom gaat het over een stel losers die geinspireerd door de cinema en hun helden daaruit naapend gangstertje willen spelen, de titel spreekt voor zich. We beginnen dan ook met een film in de film waarin we een chick omringd door guns zien, daarna blijkt dat deze film in de bios is gezien door de bende van 4, arbeijers in een fabriek in Parijs die gedurende de rest van de film ook gewoon hun eigen voornamen aanhouden. Jacques- Portet ontmoet op straat het doofstomme grietje Janine dat om onduidelijke reden tot Martine wordt omgedoopt, en bij de gang mag blijven omdat ze q.q. niet kan klikken. Duidelijk een karikaturale uitvergroting van de gangstermoll cliché 's, dat lijkt me evident, maar wel de origineelste vondst uit de film en meteen een excuus voor de verplichte silent sequenties. Het enige wat we nu nog nodig hebben zijn guns, die bemachtigen de 4 uiteindelijk ook... ten detrimente van henzelf.

Het is Kalfon die op de idee komt van de "gangsteracademie " , ze beginnen bescheiden met het jatten van een... pakje kauwgum, later gevolgd door o.a. schoenen en vuilnisbakken van de Parijse boulevards geplukt. Slechts het begin van een serie steeds driestere misdrijven die ook steeds gewelddadiger worden, o.a. de kidnapping van een filmsterretje dat overduidelijk naar BB is gemodelleerd. Het blijkt overigens slechts een body double te zijn, deze vergissing is allicht symptomatisch voor het algehele zielige gestuntel van de anti- helden . Hun motto is simpel : le vol, c'est la propriété. Wel aardig gevonden.

Het verhaal wordt net als in BAP verteld per voice over in semi- cinema verité stijl door Lelouch, begeleid door het permanente geratel van een typemachien.

Dat dit allemaal behoorlijk derivatief is lijkt me duidelijk, een soort potpourri van toen al standaard NV geintjes incl. stomme film eerbetonen, maar wel grappig en onderhoudend. Dat het met een schoenveterbudget gemaakt is kun je er van afzien, maar het was dan ook niet meer dan een uit de hand gelopen geintje, geschreven door Lelouch met zijn vaste compaan Uytterhoeven.

Is uit op DVD in FR, geen subs. Zullen wel fansubs voor zijn.