L'Ultimo Bacio (2001)

mooie film, met prachtig acteerwerk van Stefano Accorsi, nu een grote ster in Italië.

Verschijnt 28 September 2004 op huur- en koopdvd (Total Film).

raar, ik heb hem al verschillende maanden geleden hier in de fnac gekocht

ik heb 'm nergens zien draaien. De release datum is zeker 3 keer verschoven. Geloof wel dat ie in België even heeft gedraaid.

Een hele mooie film!

Ik had 'm zeker 4 sterren willen geven omdat ie wel een beetje, op een prachtfilm als La Meglio Gioventù lijkt.

Alleen vond ik L'Ultimo Bacio een beetje te afgezaagd; zo algemeen.

Wil ik bij dezen Canvas opnieuw bedanken voor het uitzenden van deze film.

Canvas moet gewoon alle mogelijke tv prijzen winnen die er zijn!

Op 11 Oktober 2002 op het International Film Festival te Gent.

Prachtige muziek van een haast onbekende composer Paolo Buonvino.

Het nummer Serpentine van dEUS zit in de soundtrack, dus dat kan al niet mislopen

Degelijke film die serieuzer is dan het aanvankelijk lijkt.

Degelijke film met goeie soundtrack.

Door de snelle en goed gekozen opeenschakeling van de verschillende scenes en verhaallijnen best boeiend om te volgen.

3*

Briljante film! Zelden het probleem van ouder geworden zo goed in beeld gebracht zien worden. Hier en daar wordt het drama misschien net iets te dik aangezet, daar houden de Italianen nou eenmaal van. En wat is die Martina Stella (Francesca) ongelofelijk knap (en dan te bedenken dat ze pas vijftien was tijdens de opnames!).

Hele sympathieke film, heel prettig om te kijken, waarbij je na al het drama dat voorbij komt, toch een positief gevoel overhoudt. Dikke 4,5*

Geweldige film

Heerlijk dat dramatische gedoe haha!

Vond dat de film knap in elkaar zat en dat spaanse taaltje past ook wel bij dat genre.

Soms echt moeten lachen om bepaalde situaties en tegelijkertijd is het met alle waarheid neergezet!

4.0 *

Uhum...

Daar bedoel ik dus mee: ze kunnen het zo lekker hysterisch neerzetten!

Ja, dat ben ik met je eens. Als het in een andere taal er zo hysterisch aan toe ga, ga ik me veel sneller aan storen, maar misschien komt het doordat Italianen ook bekend staan om hun passie.

Maar met mijn 'uhum' doelde ik erop dat het een Italiaanse film is en niet een Spaanse.

Oops dom van mij..lijkt ook zoveel op elkaar

Opmerkelijk genoeg vind ik de Amerikaanse remake 'The Last Kiss' eigenlijk leuker.
Die is wat geloofwaardiger en minder chaotisch dan deze film. Erg belangrijk is vooral dat het meisje waar de hoofdpersoon op valt in deze film gewoon een irritante tiener is, waardoor het allemaal behoorlijk dom lijkt wat hij doet.
In de remake was er gekozen voor een wat volwassener dame, wat beter werkte.

Grappig ook om te zien hoe ze de meer seksistische laag uit deze film in Amerika veranderd hebben:
De hoofdpersoon zegt hier letterlijk dat vreemdgaan 'goed voor je relatie is' en aan het einde geeft hij niet toe dat hij met haar naar bed is geweest, maar zegt dat hij haar alleen gekust heeft, in de remake is hij volkomen eerlijk

Dat grietje is trouwens wel de ex van Valentino Rossi zie ik net .

Ja, dat kwam ik ook tegen. Verbaast me niks eigenlijk; volgens mij spaart Valentino Rossi blondines.

Die uitdrukking kende ik niet, dus ik dacht: laat ik Van Dale eens raadplegen:

(in België) zijn broodje is gebakken

zijn toekomst is zeker, zijn fortuin is gemaakt

Belgisch dus.

Een geweldige film. Ik vond het goed geacteerd en veel mooie mensen. Er word echt de tijd genomen om de personages te leren kennen. Er is pas een remake gemaakt (the last kiss) En die vond ik zeker niet zo geslaagd als het orgineel. Dus wie zin heeft in een leuke (niet te) romantische film is dit zeker een aanrader!

Ik geef deze film 4 sterren

Bovenstaande reacties verbazen me, ik heb de film wel afgekeken maar interessant vond ik hem niet. Het is meer een lange aflevering van As the world turns dan een film.

Boeiende en innemende film waarin een stel jongens maar geen verantwoordelijkheden willen dragen en elkaar maar wat graag overtuigen over hoe slecht de vrouwen wel niet voor hen zijn. Ben het wel eens met de voorgaande spreker dat het allemaal iets teveel naar het soap niveau neigt. Qua camerawerk te gewoontjes en qua verhaal net teveel een simpele, wat geforceerde opstapeling van ' iedereen heeft een probleem ' om de kijker maar te vermaken '. Wel een charmante film, omdat vooral het hoofdpersonage toch wel een naturel - indruk maakte. De overgang van onbezonnen naar verantwoordelijk gedrag wordt bij vlagen ook op een doeltreffende manier aangestipt, zonder gelijk halsoverkop je identiteit te moeten verloochenen. Denken aan rebelse tijden kan soms al deugdzaam zijn. 3,5*

Er staat een vervolg gepland.

Giovanna Mezzogiorno spat van het scherm af. Ze laat mijn hart sneller kloppen.

Het bronmateriaal van één van de beste films die ik ooit zag.


Zelden is een remake zoveel beter dan zijn voorganger, zelden troeft een remake zijn voorganger op elk front af maar Goldwyn deed het met The Last Kiss.

L'ultimo Bacio is veel ongeloofwaardiger, de hoofdpersoon is eigenlijk een enorme egoïstische slappe zak, zijn vrienden zijn héél onvolwassen, die moeder is een melodramatische snol en zijn maitresse is een knappe meid maar eigenlijk een erg irritant hersenloos tienerkutje. Alleen Giulia en haar vader komen eigenlijk goed (lees: sympathiek) uit de verf. The Last Kiss is gewoon veel volwassener met sympathieke personages die verkeerde keuzes maken waar dit eigenlijk een soap lijkt van een stel pubers. Erg onsympathiek en dat die Carlo zelfs op het einde toe nog blijft liegen terwijl Braff gewoon oprecht was. Ook die Francesca is maar een dom wicht, waar Kim eigenlijk heel leuk was en die ook oprechtere intenties had.

Ook zijn vrienden ogen stukken onvolwassener. Vooral die obsessieveling die zijn ex lastig valt is op het lachwekkende af maar ook die vriend die vader is en echt geen enkele verantwoordelijkheid neemt , kinderachtige lulletjes. Ook dat vond ik beter tot recht komen in de remake waar Izzy gewoon "gebroken" was zonder zielig te doen en Affleck nam de verantwoordelijkheden die hij moest nemen. Het verschil tussen die wietroker en Kenny is dan wel weer minimaal. Gelukkig weten Giulia en Giulia's vader toch nog sympathieke karakters neer te zetten. Zie die Mezzogiorno denk ik nog wel liever dan Barrett.

Aangezien veel gewoon overeen komt met The Last Kiss is het één wandeling door Memory Lane maar de film is mij wat te onvolwassen, onsympathiek en te chaotisch.

Prachtige, emotierijke film met een geweldige cast. Het is de tweede keer dat ik de film zie en hoewel ik het verhaal kende, kroop de film weer helemaal in me. Dat komt in de eerste plaats door het overtuigende acteerwerk.

Opnieuw blijkt dat Giovanna Mezzogiorno een kanjer is, die werkelijk van het scherm spat. Mezzogiorno is niet alleen een mooie vrouw, maar ook een geweldige actrice die ook in andere films inmiddels heeft bewezen dat ze stemmingswisselingen als geen ander op geloofwaardige wijze over het voetlicht weet te brengen. Haar verdriet, woede, blijdschap en onzekerheid zijn écht. Geweldig.

En dan is er natuurlijk Stefania Sandrelli. Waarlijk een fenomeen, die in het begin van haar carrière begin jaren ’60 als tiener met haar spectaculaire schoonheid én haar prima acteerwerk voor volle zalen zorgde met prachtige films als Divorzio all'Italiana, Sedotta e Abbandonata en Io La Conoscevo Bene. Allemaal pareltjes, die je minstens een keer gezien moet hebben. Zo’n veertig jaar later heeft zij nog maar weinig aan schoonheid ingeboet en acteren kan zij nog steeds als de beste. Een van mijn all time favoriete actrices.

Ook de rest van de cast van L’Ultimo Bacio zet op overtuigende wijze gepassioneerde rollen neer. Ik heb deze film nu twee keer gezien en tussendoor de Amerikaanse remake uit 2006. Hoewel ook dat geen onaardige film is (3*), blijft hij kwalitatief toch achter bij het origineel. Zoals wel meer gebeurt doet het gelikte Hollywood-sausje het van oorsprong temperamentvolle verhaal geen goed. Daarnaast ontbeert de verzameling soap opera acteurs het nodige talent om het te kunnen opnemen tegen hun Italiaanse counterparts.

Vanwege het wat onbevredigende einde net geen 5*.

Heb eerst het vervolg gezien, namelijk Baciami ancora, eigenlijk zonder iets te weten van L'ultimo bacio. Maar mede door de hoge verwachtingen na het zien van Baciami ancora, nog versterkt door een aantal reacties hier op Moviemeter, is L'ultimo bacio mij wat tegengevallen. Ik vond hem over de hele lijn minder sterk, minder pakkend, en minder goed vertolkt dan zijn opvolger.

Een mooi trieste en zeker clichématige dramatische komedie, met als onderwerp in hoeverre een relatie de vrijheid in de weg kan zitten in combinatie met bindingsangst en een vertwijfelde vluchtpoging om onder verantwoordelijkheid uit te komen. Maar echte verrassingen had deze film niet te bieden en hij was zeker niet verschoond van conservatief patriarchaal denkwerk.

Vriendengroep heeft moeite met volwassen worden en de daarmee gepaard gaande verantwoordelijkheid. Beetje a la I Vitelloni dus, al komt deze kwalitatief niet in de buurt van Fellini's film. Daarvoor is het iets te simpel van opzet. Toch wel een ruime voldoende waard, het is onderhoudend met een mix tussen drama en humor die best goed werkt en vond het acteerwerk meer dan behoorlijk. De vijf vrienden vertegenwoordigen een levenshouding die typerend is voor mensen die maar niet volwassen willen worden, en dat was eerlijk gezegd best herkenbaar. Wel vond ik het lastig inleven in de bijna 30-jarige hoofdpersoon die alles op het spel zet voor een bakvis. Een knappe bakvis, zeker, maar na een kort gesprekje met die scholier ben je toch wel weer op Aarde belandt zou je zeggen.