Post Grad (2009)

Alexis Bledel Gaat op de lijst deze.

Aardige film.. Beetje te makkelijk

Inderdaad redelijke film die toch lekker weg kijkt.

Voorspelbaar, maar door de leuke vertolkingen van Jane Lynch, Michael Keaton, Zach Gilford en de beeldshone Rory Gilmore.... ik bedoel Alexis Bledel, verveel je je hier absoluut niet bij.

Je kunt sowieso al anderhalf uur naar de mooiste blauwe ogen op aarde staren (op die van m'n dochter na ) dus dat is al reden genoeg om te kijken, maar Bledel doet het leuk in haar eerste echte hoofdrol. Hopelijk pakt ze hierna wat iets minder luchtig materiaal. Dat moet ze zeker aankunnen.

3.5*

Zeker geen verkeerde film, niet al te bijzonder maar toch wel een film die goed wegkijkt.

Absolute pluspunt is natuurlijk Bledel (haar ogen ), die misschien niet een al te bijzondere prestatie neerzet maar wel een genot is om te zien.

Verder is de film misschien niet een typische comedie, hoewel er hier en daar toch best wel iets te lachen viel. Deze film had denk ik toch veel beter kunnen uitpakken, maar is denk ik vooral door gebrek aan juiste promotie wat in het niet gevallen bij andere films dat jaar met dezelfde potentie.

Ach kom op. In een komedie hoort grappen grappen gemaakt te worden. Geen echte komedie dus. Toch wel aardig verhaaltje, maar stelt niet veel voor.

gewoon een leuke film "als je verder niks te doen hebt" kijkt lekker weg.

Alexis Bledel altijd erg leuk gevonden in Gilmore Girls, hier doet ze het ook wel weer leuk.

Lekkere wegkijkfilm, die af en toe net iets te uitgesmeerd aanvoelt..

Redelijke film voor knetters grote verveling.

Ze heeft mooie blauwe ogen maar vond de film nergens over gaan.

Vrolijk uitziende allegaartje dat echter met de minuut clichématiger wordt. De film biedt geen enkele verrassing en nergens was ik ook echt onder de indruk.

Het is maar dat die ouders(Keaton en Lynch) voor wat humor zorgden, anders was het echt een zinkend schip geweest.

Overigens is Blede(inderdaad prachtige ogen)l wel erg leuk om naar te kijken, maar zet ze niet echt iets memorabels neer.

2*

Lekker oprecht filmpje. De absurde familie is bij momenten erg grappig. Vooral het broertje, de oma en de vader zijn goed op dreef.

Natuurlijk speelt Alexis Bledel ook voortreffelijk haar rol. Een erg lief snoetje en je kan je echt inleven in de situatie. Echt hilarisch wordt het nergens, maar bij sommige momenten scheelt het niet veel (scène met begrafenis van de buurman zijn kat).

Een beetje cliché, maar dat kun je nooit bannen uit zulke films. Maar al bij al een zeer leuke wegkijker met een interessant thema. Mooi uitgewerkt!

Ryden begint als een wat vervelend meisje (al komt dat misschien voornamelijk doordat ik Bledel niet goed vind) maar trekt daarna bij. Dan is het een feel good film waarvan je alles al mijlenver aan ziet komen, maar dat mag. Het gezin van Ryden maakt erg veel goed.

Ongeveer de helft zo leuk als een aflevering Gilmore Girls. De mono/dialogen in Girlmore Girls zijn beter. 2* voor de film. Halfje extra voor Alexis Biedel.

Bobby Coleman, oja! Degene die in the Last Song een hartstikke schattig jongetje neerzette, ter ondersteuning van vooral 'Ronnie', 'Will' en 'Steve'. Natuurlijk heeft 'ie zich met de rol in the Last Song al bewezen, voor mij. Ik hoef niet meer films te zien met hem om te weten dat hij onsterfelijk zal zijn dankzij deze rol. (want wat een pracht rol zette hij neer, ik ben er na enkele honderd keren kijken nóg van onder de indruk!) Maar goed, hoe dan ook, soms kom ik hem nog weleens tegen natuurlijk, maar met the Last Song in m'n achterhoofd, vallen alle rollen wel een beetje in het niet, eigenlijk. Maar ik vind Bobby Coleman sowieso wel een leuke acteur, er zit heel erg veel potentie, hij kan groeien en zich ontwikkelen. Laat hem dat maar eens doen.

Alexis Bledel is tof. Ze heeft een apart soort charme, iets wat me al opviel ten tijde van Gilmore Girls, en een beetje ten tijde van Sisterhood of the Traveling Pants, waar ze haar hoofdrol moest delen met 3 anderen. Daar komt haar talent om te amuseren dan ook niet echt uit de verf, wat wel jammer is, op zich. Anywho, in deze film komt het wel duidelijk naar voren. Alexis is nu eenmaal wel een charmante verschijning, ze kan redelijk goed acteren, en maakt er wel iets van. Gewoon een fijne film, met een paar mooie momenten.

In het begin kwam de film een beetje vreemd op me over en had ik er eigenlijk een hard hoofd maar ik vind het uiteindelijk een hele leuke film. Dit is een hele fijne feel good movie. Ik kreeg er ook inderdaad een vrolijk gevoel van. Er springt eigenlijk niks uit wat ik kan toelichten. De film kijkt gewoon heerlijk makkelijk en ontspannen weg. Als je een vermoeiende dag achter de rug hebt is dit zeker een aanrader.

Zucht, wat is Alexis toch een prachtig meisje om te zien. Die ogen, dat haar, haar hele voorkomen is erg girly en cute. Laat ik dat voorop stellen.

Ik had geen idee waar de film over zou gaan, ik had er niks over gehoord of gelezen. Toch had ik bijf de openingsscène het idee dat dit wel eens mijn soort film zou kunnen worden. De stijl sprak me direct aan, meteen een goede sfeer. Ik hoopte dat er stiekem toch nog een 'highschool' sfeertje zou zijn, maar al snel had ik door dat dit niet het geval zou zijn.

En naarmate de minuten verstreken, werd het voor mij minder. Al snel begon de excentrieke familie me een beetje de keel uit te hangen en stiekem hebben we dit natuurlijk al tig keer eerder gezien: een mooie jonge meid die op zoek gaat naar zichzelf en haar doel in het leven. Heel verrassend was het dus niet.

Ik moet er telkens opnieuw 'inkomen', ik werd nergens echt gegrepen door de film. Helaas.

Het indrukwekkendste van de film zijn dan ook echt de ogen van Alexis, daar kun je niet lang genoeg naar kijken, maar verder zal deze film niet snel herbekeken worden.

Bledel heeft inderdaad bloedmooie ogen, zou er ook zo in kunnen verdrinken

Ze was me in andere films nooit echt opgevallen, zou nu ook geen andere film van haar kunnen benoemen, maar ze heeft wel indruk gemaakt. Met haar uitstraling, haar acteerprestaties ken ik nog niet zo goed.

Ze speelt ook in "The Sisterhood of the traveling pants". Deel 1 en 2. Persoonlijk vind ik die films leuker dan deze film dus misschien is het ook wat voor jou.

Dankje!

Bijna twee jaar geleden dat ik commentaar gaf bij een film maar deze film verdient in mijn ogen een beter cijfer. Ik was zeer aangenaam verrast; ok, misschien geen echte hahaha-komedie, eerder een glimlach-komedie maar daarom niet minder vermakelijk. Ik heb wel genoten van de bizarre gezinsleden, vooral Burnett vond ik hilarisch.

Het blijft allemaal wel oppervlakkig en luchtig maar toch viel deze film reuze mee. het personage van Keaton was ook best te genieten.

Meer een cliché romantische film annex familie film dan een komedie want wat viel er nu te lachen ? Alexis Bledel zag er overigens wonderschoon uit en deed me denken aan Zooey Deschanel.

Ietwat flauwe comedie waarin het zoeken naar een baan van een net afgestudeerd meisje niet geheel volgens haar planning loopt. Alexis Biedel straalt zeker, maar probeert te leuk te zijn. En dat is meteen het grootste probleem van de film: het is allemaal nogal geforceerd leuk. Verder is het verhaaltje nogal aan de slappe kant en hangt van clichés aan elkaar (zoals de levenslange vriend die ze niet ziet staan als geliefde en vica versa wel).

Had er niet veel van verwacht, maar keek toch goed weg.

Geen hoogvlieger, maar was op sommige momenten spontaan grappig, maar bovenal een leuke feel-goodfilm voor als je daar gewoon eens zin in hebt.

Leuk lief filmpje toch wel. Ietwat onderschat vind ik.

David Santiago: "Fuck me."

Grandma Maureen: "Well, I would but somebody already beat me to it."

Precies mijn reactie toen ik de film tegenkwam. Kan bij mij na Gilmore Girls weinig fout doen

Gilmore Girl Bledel is een heerlijk frisse wind in deze luchtige film , niet het hoogste acteer niveau van iedereen, maar Bledel sleepte me probleemloos door de film heen.

“Everyone say, overpriced education!”

Redelijke romcom. Vooral door het sterke spel van Keaton en Lynch blijft Post Grad genietbaar. Het script is waarschijnlijk geschreven op een bierviltje en bevat echt te veel voorspelbare plotontwikkelingen. Maar door de acteurs vergeet je dat bijna. Dat kan natuurlijk ook komen door de schitterende blauwe ogen van Alexis Bledel, wie weet…