Juno and the Paycock (1929)

Opvallend.. een 4,8 op IMDb terwijl de film hier een veel hogere beoordeling krijgt.

Moeilijk te harden toneel-adaptatie, deze vroege talkie van Hitchcock. Flauwe humor en onnozele typetjes te over, moeizame dialogen en een behoorlijk saai en langdradig verhaal.

1*.

Gelukkig op dvd kunnen krijgen. Ik had letterlijk het laatste exemplaar te pakken op amazon.co.uk. Prachtig hoesontwerp met deze zelfde cover zoals hierboven; (originele filmposter van toen neem ik aan). Beeldkwaliteit is erg mooi moet ik zeggen.

Helaas geen Engelse ondertiteling, dus het ouderwetse Engels / Iers is zeer slecht en soms helemaal niet te verstaan (mede ook door de, toen nog, lage opnamekwaliteit). En kreeg ook het idee dat het verhaal eigenlijk niet echt inhoud heeft.

Deze film op dvd gekocht en dus eigenlijk gewoon "voor de heb", en om natuurlijk compleet te zijn met alle Hitchcock films.

2 sterren.

Het voelt inderdaad aan als een toneelstuk. Ik vind het niet eens een heel slechte film van Hitchcock, maar hij is sterk verouderd, traag en bijzonder lastig te volgen zonder ondertiteling. Ik wist weer even hoe ik me voelde als kind, toen ik nog geen Engels sprak en verstond. Ik pikte hier en daar nog wel woorden uit en af en toe hele zinnen, maar de ruis en de oude accenten maken het compleet volgen zo goed als onmogelijk. Halverwege uitgezet, want het had eigenlijk geen enkele zin om verder te kijken.

Eens met Erick. Lastig te volgen door het matige geluid van 1930 en de Ierse dialecten. Echt voor de heb ook op dvd aangeschaft. De film is veruit de minste van de bijna 50 Hitchcock's die ik zag en de enige die nauwelijks de moeite waard is. Vond het komischere eerste uur minder dan het het dramatische laatste half uur. De actrice die Juno speelt, redt de film nog enigszins.

Hitchcock had veel bewondering voor dit toneelstuk van Sean O'Casey over een armlastige Ierse familie die begin jaren '20 onverwacht een fortuin erft, maar niet kan ontsnappen aan de spanningen die zijn ontstaan sinds de Ierse opstand. Uitstekend gespeeld door de ervaren cast, maar de combinatie van de locatie (het verhaal speelt zich volledig af in één appartement) en de beperkingen van de geluidstechnieken verklaren de statische filmische stijl.

Eentje uit de overgang silent movies - talkies. Na Blackmail kwam de filmstudio van Hitchock in financiële moeilijkheden wat leidde tot heel wat ontslagen. Hitchcock mocht blijven maar moest een commercieel succes afleveren. De keuze viel op het gelijknamige theaterstuk dat al enkele jaren succes had gekend en dus een soort certitude was. De Ierse insteek moest ervoor zorgen dat ook de Ierse migranten in de USA en Australië de kijkcijfers een boost zouden geven en de markt verder ondersteunen.

Dit alles terzijde was het voor mij een moeilijk kijkbare film. Het voelt meer aan als theater dan als film. De erin verwerkte humor blijft niet overeind zoveel jaren later. Het Ierse accent draagt bij aan een wat provincialistisch karakter en helpt evenmin om de saaiheid te verjagen. Hitchcock of niet, intrinsiek viel hier weinig aan te beleven.

hitchcock challenge # 9