Alferd Packer: The Musical (1993)

Gemaakt in de tijd dat Trey Parker en Matt Stone nog niet eens waren afgestudeerd. Een tijd voordat iedereen ooit van South Park had gehoord, nauwelijks voor te stellen. Toch zijn er al heel wat SP-invloeden te bespeuren, en dat vond ik eigenlijk het leukste van de film.

Zo vind ik het al een feest als je bepaalde stemmen, zoals van Eric Cartman, kan herkennen. Alferd Packer speelt zich af in Colorado, een aantal grappen zijn overduidelijke South Park-like en door de film heen zitten diverse aliens verstopt, net als in de animatieserie.

Helaas vond ik deze film wat minder grappig. Dialogen waren vaak wat flauwig en zo grof of politiek incorrect is het allemaal nog niet. Bovendien heb ik het niet zo op zang, al was ik toch onder de indruk van de kwaliteiten van Trey, die zelfs nog een paar andere in zang heeft gedubd. De make-up was eveneens goed te genieten, zeker gezien het lage budget. Een krappe voldoende.

Nooit geweten dat Trey Parker en Matt Stone - bekend van South Park - ooit begonnen zijn onder de vleugels van Troma. Eigenlijk leggen ze hier al de basis voor wat ze later 20 seizoenen zouden doen met hun succesvolste franchise: harde humor rond blijmoedige, optimistische mensen, die eigenlijk egoïstische psychopaten zijn. Ook de overbekende musical-invloeden zijn al volop aanwezig, en het komt bijzonder goed uit de verf omdat de absurdistische nonsense is gegoten in gelikte muziekstukken. Het geheel heeft een extra amusementswaarde omdat je zo nu en dan zelfs de stemmetjes en geluidjes van de animatieserie erdoorheen kunt horen. Echt grappig wil het niet worden, want ze zijn er nog niet op uit om met hun politiek geïnspireerde satire werkelijk tegen heilige huisjes te trappen. Het is daarmee een tikkeltje braaf, en dat in een film waarin kannibalisme toch een prominente plaats heeft. Een must voor iedereen die South Park een warm hart toedraagt en wil zien waar de iconische serie zijn wortels heeft.

En trouwens met een bizarre cameo/gastrol van Stan Brakhage.

Als South Park-fan had ik me hier wat meer bij voorgesteld. Ik vond het vooral zeer zelden grappig, meestal sloegen de grappen wat mij betreft de plank compleet mis, te flauw, niet geinig. En ik hou ook totaal niet van musicals, dat zal ook wel meewerken. Eigenlijk was de intro verreweg het leukst.

Wel goed gedaan voor een (afstudeer)project van jonge studenten.